واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: دولت یازدهم و طرحی نو ایلام- ایرنا- دولت یازدهم با رای مردم روی کار آمد، دولتی که شعارش تدبیر بود و امید، جان مایه حرف و کلامش صداقت بود و پیگیری مشکلات مردم، اما به راستی این دولت با گذشت یک سال آیا توانسته وعده هایش را عملی کند؟

به گزارش ایرنا، در سال های گذشته آگاهی و دانش سیاسی مردم به سبب استفاده از فناوری ها و اطلاع رسانی های همگانی نظیر وسایل ارتباط جمعی، اینترنت و ... آن قدر زیاد شده که یک خبر به شتاب برق و باد پژواک می یابد و از آن سو به این سوی دنیا منعکس می شود و همه جا را در می نوردد.
با این وضع دیگر نمی توان با خودسانسوری و دگر سانسوری سد راه انتشار و انتقال اخبار شد بلکه آنچه رخ می دهد خوب یا بد، دیر یا زود در همه جا بازتاب داده می شود.
با این وجود عمر هشت ساله دولت های نهم و دهم گذشت و سپری شد، اما آنچه بر جا مانده، تنش بالای سیاست خارجی و گزینه حمله نظامی روی میز، بی اعتمادی کشورهای منطقه و وقوع بحران در سوریه و عراق، روند افزایشی قیمت ها و کوچک شدن سفره مردم، بی ارزش شدن پول ملی بود و تورم حبابی در همه چیز، فساد اقتصادی، رانت خواری و ...
تحریم هایی که حتی اجازه ورود اصلی ترین نیازها نظیر دارو و غذا را هم از ما گرفته بود، پول های بلوکه شده نفت که دست از ما بهتران و نورچشمی ها بود و با حساب های شخصی جا به جا می شد.
استخدام های غیر قانونی و خلاف بود که در هر اداره و مرکزی باب شد، به عنوان مثال 30 نفر استخدام در ادارات دولتی که همه شان از اقوام و نزدیکان روسا بودند، هزاران استخدام در آموزش و پرورش، منابع طبیعی، استانداری و ...
نه قانون مجلس اعتبار داشت و نه رعایت ساعت موظفی حتی به بهانه انجام فرایض دینی از امورات مردم گذشت می شد و کارها بر زمین می ماند کارمند ساعت 9 می آمدند و ساعت یک می رفت!
نه حرف نمایندگان مجلس خریداری داشت و نه دستور العمل و ابلاغیه ها، هر چه بود بر پایه سلیقه بود و خود محوری.
بدهی های دولت به بانک مرکزی سر به فلک می کشید و پرداخت وام های ریاست جمهوی کلان به کارکنان حوزه ریاست جمهوری تا درخواست های مردمی برای ایجاد محبوبیت آن چنان خاکی بر سر اقتصاد کشور ریخت که روز به روز تورم مهار گیسخته شد و کسی به گرد پایش نمی رسید.
مسکن مهر هم که شد قوز بالای قوز و حجم زیادی از تسهیلات بانکی را بلعید و سرمایه داران را سرمایه دارتر و چندین خانه ای کرد و با کم درآمدها از در نامهربانی درآمد و بی خانمان ها را بدبخت تر و بی خانمان تر و بدهکارتر.
نه اصول و استانداردی رعایت شد و نه قاعده و قانونی، شرکت های هیات های امنایی بخش خصوصی به محلی برای سرکیسه کردن مردم فقیر و کم درآمد مبدل شد به گونه ای که با گذشت سال های سال هنوز بسیاری از این خانه ها تحویل داده نشده یا اگر شده دارای هزار و یک مشکل است که از ایمن نبودن در مقابل زلزله گرفته تا نبود فضاهای سبز، آموزشی و درمانی و ...
صنعت و تولید که فدایش شوم روز به روز چرخ دنده هایش بیشتر و بیشتر در گل فرو می رفت و فریاد رسی نبود تا جلو مدفون شدنش را زیر گل و لای واردات بی رویه بگیرد.
نه خودباوری معنا داشت و نه امید به فردای بهتر، هرچه بود شعار بود و بگم بگم که در نامفهومی و دستور برای پرداخت 50 هزار توامن به نامه های ریاست جمهوری دستگاه اجرایی را به مکانی خیریه مبدل کرده بود.
به راستی آیا می دانید دولت نهم و دهم ثروتمندترین دولت ایران پیش و پس از انقلاب بود زیرا درآمدهای نفتی اش آن قدر فراوان بود که خیلی از تصمیم گیران نمی دانستند با آن چکار کنند.
یک روز به بچه های تازه زاده شده یک میلیون می دادند و روز دیگر پول نفت را بر سفره مردم می آوردند و با وعده پرداخت سود سهام عدالت، یارانه نقدی، پرداخت حقوق به بیکاران، اختلاس های هزاران میلیاردی، بورسیه های غیر قانونی، واگذاری معادن به عزیزان و ... همه ثروت ها را بر باد دادند.
آیا کسی می داند که چندین نفر از خانواده های بیماران خاص به علت واردات داروهای غیراستاندارد و تقلبی و غیر از داروی درمان این افراد عزادار مرگ عزیزان خود شدند، چه کودکانی که در اثر نبود شیر خشک بیمار شدند؟
نمی دانم؛ یکی این سخنان را اغراق آمیز می داند و یکی دیگر این حرف ها را عین صداقت، اما اگر این مطالب بیان نشود خیانتی است در حق دولتی که به خود اجازه نمی دهد تا به دروغ یک طرح را سه یا چهار بار افتتاح کند.
اگر بیان نشود خیانت و گناهی بس بزرگ و نابخشوندنی در حق دولتی است که به خود اجازه نمی دهد مدیر را تحت فشار قرار دهد تا یک صفر ناقابل در مقابل عددهای کم افتتاحی و کلنگ زنی و اعتبار و اشتغال و تولید و ... بگذارد.
به راستی اگر آن همه اشتغال و رونق و تولید و افتتاح طرح ها بود، اکنون کجایند؟ چرا کسی آثارش را نمی بیند؟ چرا کسی از آنها سودی نمی برد؟
اگر مهر ماندگار، یادی ماندگار از دولت نهم و دهم بود پس چرا هنوز ورزشگاه 15 هزار نفری ایلام تکمیل نشده؟ چرا فلان و فلان طرح همچنان معطل اعتبار است!
امروز و در این دولت چرا صدا و سیمای جمهوری اسلامی که متعلق به همه ملت باید باشد و مسوولانش همواره از آن به رسانه ملی یاد می کنند دوربین هایش را روی سوژه های مهار تورم، تثبیت قیمت ها، شکستن قیمت های حبابی مسکن و اجاره بها، آرامش روانی مردم، جلوگیری از رانت خواری و مبارزه با مفاسد اقتصادی و اجتماعی، جلوگیری از استخدام های غیرقانونی، حفظ ارزش پول، جلوگیری از افزایش قیمت سکه و ارز، اجرای طرح بیمه سلامت و بیمه همگانی، رونق سرمایه گذاری داخلی و خارجی، افزایش سرمایه گذاری های بخش های خصوصی، به حرکت درافتادن چرخ های تولید، افزایش دو برابری ورود گردشگران خارجی، تنش زدایی و گسترش پیوندهای سیاسی و اقتصادی با کشورهای همسایه، جلوگیری از احتکار مواد غذایی و... زوم نمی کند و با بی میلی از کنار آنها می گذرد؟
این روزها اگر آمار و تعداد مصوبات سفرهای استانی دولت یازدهم محدود است اما همه تنها وعده صرف نیست و اجرا خواهد شد، امروز دیگر دستگاه های اجرایی مکان خیریه نیست، اگر اکنون بیکاری جوانان به علت نبود سرمایه گذاری دوره قبل در تولید و صنعت روز افزون شده، اگر هزاران جوان به سبب گرانی مسکن و تورم هنوز ازدواج نکرده اند یا به علت بلوکه شدن مطالبات بانکی نزد بدهکاران کلان تسهیلاتی برای زوج های جوان باقی نمانده، آیا دولت یازدهم مقصر است؟
کمی وجدان خویش را قاضی کنیم، به قول یک مسوول، دولت یازدهم هنوز در حال آواربرداری خرابی های دولت قبل است، این دولت هنوز یک سال از عمر چهار ساله خویش را صرف جبران آسیب ها و خسارت ها کرده است.
ما همچنان امیدواریم که دولت تدبیر و امید طرحی نو دراندازد و فوری با پایان دادن به آواربرداری ها برای نوسازی و بنای ایده های ماندگار خویش دست به کار شود تا مردم آثار و پیامدهای مطلوب خدمات آن را شاهد باشند.
باید به همه مسوولان و کارکنانی که دلسوزانه و به دور از هیاهو تنها برای رفاه و آسایش مردم تلاش می کنند تا خدمتی فراگیر و همگانی انجام شود، خسته نباشید گفت. ک/4
7177/565
18/06/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]