واضح آرشیو وب فارسی:سیری در ایران: در محلات سمنان، خيابان خرمشهر، بقعه بزرگ و تاريخي وجود دارد كه به امامزاده علوي معروف است. با تحقيقاتي كه از سوي مرحوم آيت الله علامه حائري مازندراني درباره سلسله نسب مدفونين اين بقاع صورت گرفته و در لوحه اي ثبت و در حرم مطهر نسب گرديده است. مدفونين اين بارگاه را ده تن ذكر نموده اند كه 8 تن آنها در داخل بنا و دو تن ديگر در خارج و در صحن شرقي دفن شده اند كه اسامي آنها عبارتند از : 1- عبيدالله بن حسن كه با ساير سادات علوي در گرگان مجتمع بوده و سپس به بلاد قومس آمد. 2- عبيدالله بن عباس ثاني فرزند حين بن عبيدالله ابوالفضل العباس(ع) و برادرزاده عبيدالله بن حسن 3- قاسم بن علي اشرف فرزند امام زين العابدين(ع) و برادر ناصركبير پادشاه طبرستان و ديلم 4- عبيدالله اعرج بن حسين اصغر بن امام زين العابدين(ع) كه يكي از سادات جليل القدر و نام آور زمان خود بوده است. 5- ابو جعفر محمد، فزند قاسم بن علي اشرف كه از فقها، زهاد و عباد زمان خود بوده است. 6- عبيدالله بن عبيدالله بن اعرج، برادر زين الدين علي صالح 7- عبدالله بن حسين اصغر، برادر عبيدالله اعرج 8- قاسم بن عبدالله بن حسين اصغر 9- قاسم بن علي حمزه اكبر بن حسن بن عبدالل بن حضرت عباس(ع) 10- قاسم فرزند عبيدالله بن حسن كه از علماي عاليقدر و از اصحاب فاضل حضرت امام حسن عسگري و نماينده آن حضرت در خراسان، گرگان، قومس بوده است 1- عبيدالله بن حسن ، كه با ساير سادات علوى در گرگان بوده ، سپس به بلاد قومس مخصوصا سمنان ، كه در آن زمان مامن سادات ابوالفضلى و سجادى بوده است ، آمده و چندى نيز قاضى القضاه بوده است . وى در سال 204 و 205 هجرى به سمت اميرالحاج منصوب و به حج مشرف گرديد. سال وفات نامبرده بايد پس از بازگشت از حج ، يعنى سال 205 هجرى قمرى به بعد، باشد
2- عبيدالله بن عباس ثانى ، فرزند حسن بن عبيدالله بن ابوالفضل العباس عليه السلام و برادرزاده عبيدالله بن حسن
3- قاسم بن على اشرف ، فرزند امام زين العابدين عليه السلام و برادر ناصر كبير پادشاه و ديلم .
4- عبيدالله اعرج بن حسين اصغر بن امام زين العابدين عليه السلام كه يكى از سادات جليل القدر و نام آور زمان خود بوده است . گويند ابوالعباس سفاح هشتاد هزار دينار مقررى براى وى تعيين كرده بود. درباره وفات وى روايات مختلفى وجود دارد: عده اى معتقدند وى هنگام بازگشت از خراسان با فرزندش ، زين الدين على صالح ، پس از ملاقات با ابومسلم خراسانى در امروان دامغان فوت مى كند و زين الدين جسد پدر را به محلات سمنان (زاوغان ) مى آورد، برخى عقيده دارند كه ابومسلم به وسيله زهر وى را شهيد نموده است ، ولى صاحب كتاب استظهار مى نويسد:زين الدين جلوتر از پدر به قريه زاوغان مى رسد و خبرمرگ پدر را بعدا به او اطلاع مى دهند.
5- ابو جعفر محمد، فرزند قاسم بن على اشرف ، از فقها و زهاد و عباد بوده است . وى از ترس معتصم به خراسان آمد و در آنجا چهل هزار نفر با وى بيعت كردند، ولى عبدالله بن طاهر به دستور خليفه عباسى وى را دستگير و به سامرا اعزام داشت و در اين شهر به امر خليفه وى را در برج معتصم ، كه امروز نيز وجود دارد، زندانى كردند. عده اى از مريدان وى او را آزاد ساخته و به زاوغان امروز، كه از گزند خلفاى عباسى در امان بود، آوردند.
6- عبدالله بن عبيدالله اعرج ، برادر زين الدين على صالح
7- عبدالله بن حسين اصغر، برادر عبيدالله اعرج
8- قاسم به بن عبدالله بن حسين اصغر
9- قاسم بن على بن حمزه اكبر بن حسن بن عبدالله بن حضرت عباس عليه السلام .
10- قاسم فرزند عبيدالله بن حسن ، از علماى عاليقدر و از اصحاب فاضل حضرت امام حسن عسگرى عليه السلام و نماينده آن حضرت در خراسان ، گرگان و قومس بوده و در عسگريه نيز نشو و نما كرده ، به طورى كه در اين ديار به نام ((عسگرى )) معروف شده است . ساختمان امامزاده به صورت يك چهار ضلعى بزرگ است كه از حرم ، گنبد، و دو ايوان شرقى و غربى تشكيل شده است . در اين بنا، كتيبه و يا سنگ نوشته اى كه دال بر تاريخ ايجاد بقعه باشد وجود ندارد، ليكن برابر شواهد موجود، بقعه علويان را مى توان در زمره يكى از آثار تاريخى دوره قاجاريه به حساب آورد كه در زمان فتحعلى شاه قاجار ساخته شده است . ساختمان امامزاده شامل حرم ، رواقهاى طرفين ، دو ايوان و دو صحن شرقى و غربى وسيع مى باشد. اتاق حرم ، عبارت است از محوطه مربع شكلى به ضلع 5/5 متر، كه در وسط اضلاع چهارگانه آن دربى وجود دارد. گنبد بزرگ آن بر روى ساقه اى استوانه اى شكل به ارتفاع 30/2 متر قرار دارد، محيط خارجى گنبد محاذى بام 5/21 متر و ارتفاع آن تا كف حرم بيش از 5/12 متر مى باشد. در وسط حرم و زير گنبد، دو نماى قبر گچى وجود دارد كه در سال 68 بازسازى شده است . داخل بقعه را با گچ سفيد كرده و در آن كوچكترين تزيينى به چشم نمى خورد، ايوان شرقى بيش از 7/5 متر ارتفاع دارد و سطح آن به اندازه 65/1 متر مى باشد ديده مى شود كه در داخل اتاق مستطيل شكل 6*4 قرار گرفته و بر روى آن ضريح آهنى مشبك زرد رنگى وجود دارد و متعلق به قاسم فرزند عبيدالله بن حسن و قاسم فرزند امامزاده اشرف است ، كه به همين نام يعنى امامزاده اشرف هم است ، و همچنين به امامزاده عسگرى نيز معروف است صحن شرقى امامزاده در سال 69 – 68 توسط اوقاف سمنان با همكارى ميراث فرهنگى استان توسعه داده شده و به نحو زيبايى نسبت به باغچه بندى ، ديوار كشى و مفروش نمودن حياط با سنگ قلوه اى اقدام گرديده است . ايوان غربى نيز به ارتفاع 5/7 متر متصل به بقعه و مشرف به حياط وسيع است ، اين ايوان هم حدود 65/1 متر از حياط غربى بلندتر است و به وسيله 6 پله به صحن راه مى يابد. در وسط ضلع شرقى و در بالاى درب ورودى حرم ، كتيبه اى از كاشى لاجوردى مشاهده مى شود كه آيه شريفه آيه الكرسى را به خط ثلث سفيد بر آن نوشته اند.
منبع : شهرداری سمنان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیری در ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 97]