محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827220837
فرزند سالاری تهدید خانواده ها
واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
فرزند سالاری تهدید خانواده ها
مادر از سن هفت سالگی باید به فرزندان خود رعایت «ادب» را یاد بدهد تا کودکان اصل مبارزه با نفس را درک کنند و بدانند که باید با «دلم می‌خواهد» خودشان مبارزه کنند.
به این مطلب امتیاز دهید
امام رضا علیه السلام فرمودند:هركس نتواند به زيارت من بيايد، برادرم را در رى يا خواهرم را در «قم» زيارت كند كه ثواب زيارت مرا در مى يابد. به گزارش سرویس خانواده جام نیوز، در زندگی به سبک اسلامی، خانواده، بیشترین نیازهای روحی و جسمانی اعضای خود را تأمین می کند. هم فرزندان در روابط خانوادگی بیشترین نیازهایشان تأمین می شود و هم زن و شوهر لبریز و سرشار از محبت به یکدیگر هستند. فرزندی که به این سبک تربیت شده باشد، علیرغم وجود امکانات و تکنولوژی توزیع‌کنندۀ فساد که روز به روز هم در حال افزایش است، تحت تأثیر قرار نخواهد گرفت. چون این فرزندان در خانواده‌های خود کاملاً اغنا شده‌اند و هیچ کمبودی (از جمله کمبود محبت) ندارند. فرزند در رفتار و گفتار پدر و مادرش مبارزه با هوای نفس را می بیند براساس آموزه های اسلامی، فرزند می بایست از 7 تا 14 سالگی با «مدیریت پدر و مادر»، مبارزه با نفس را تمرین کند، از 14 تا 21 سالگی نیز با «مشورت پدر و مادر» مبارزه با هوای نفس را ادامه دهد. بنابراین با چنین تربیتی، فرزندان وقتی ازدواج می کنند نیز مبارزه با نفس را در آیین‌نامۀ خانواده ادامه می دهند و می‌دانند که با ازدواج کردن، در واقع دارند وارد یک دوره جدیدی از فعالیت‌های مبارزه با نفس می‌شوند. آنچه که در این روش تربیتی مهم است، این است که فرزند در رفتار و گفتار پدر و مادرش مبارزه با هوای نفس را می بیند، و گرنه هرچقدر کارهای خوب از پدر و مادرش ببیند (و این کارهای خوب توأم با مبارزه با نفس نباشد)، در تربیت او فایده‌ای نخواهد داشت. فرزندان باید یاد بگیرند که با «دلم می‌خواهد» خودشان مبارزه کنند مادر از سن هفت سالگی باید به فرزندان خود رعایت «ادب» را یاد بدهد تا کودکان اصل مبارزه با نفس را درک کنند و بدانند که باید با «دلم می‌خواهد» خودشان مبارزه کنند. امروزه، بچه‌ها بعد از 18 سالگی به سربازی می‌روند و در آنجا رعایت نظم و انضباط و برخی آداب را تمرین می‌کنند، درحالی که طبق دستور اسلام باید از سن هفت‌سالگی به فرزندان خود ادب و رعایت نظم را یاد بدهیم. بچه از هفت‌سالگی باید مثل عبد در مقابل ارباب منظم بشود؛ البته پدر و مادر مانند یک ارباب مهربان هستند و دستوراتشان را با نرمش و مهربانی به فرزند می‌گویند، ولی بچه باید همان‌طور که یک سرباز از فرماندۀ خودش اطاعت می‌کند، از آنها اطاعت کند. در این هفت سال (یعنی از 7 تا 14 سالگی) محیط خانه تا حدودی باید مثل پادگان باشد تا فرزند در این محیط، رعایت نظم و ادب را یاد بگیرد. بچه باید کارهایی مثل مرتب کردن وسایل شخصی و محل زندگی، رعایت وقت خواب و بیدار شدن، احترام به بزرگتر و خیلی از آداب را در این سال‌ها رعایت کند تا بفهمد که دنیا جای راحت‌طلبی و بی‌مبالاتی نیست. آنچه که متاسفانه امروزه با آن مواجهیم آن است که سبک زندگی غربی جایگزین سبک زندگی اسلامی شده است و این تحول باعث شده است که جایگاه افراد خانواده دچار تغییرات فراوانی گردد که بدون تردید این تغییر با فرهنگ اعتقادی ما سازگاری ندارد. الگوگیری غلط خانواده ها از غرب وجایگزینی ارزش های جهان مدرن یعنی فردگرایی و لذت گرایی و آزادی عمل با آموزه های دینی و ارزش های ریشه دار تعهد، همراهی و مسئولیت پذیری و غلبه تمایلات فردگرایانه و استقلال طلبانه بر ارزش های گروهی و تقدس خانواده، ترجیح خواسته های فردی بر مصالح زندگی، به فراموشی سپردن قناعت و جایگزینی آن با تجمل گرایی و مصرف زدگی، تضعیف نقش پدری و مادری و فرزندسالاری همه و همه نتیجه ورود سبک زندگی غربی در زندگی دینی ماست. این‌ها همه مسائلی است که دقیقا به خاطر دوری ما از اسلام و دستورات و آیین‌های زندگی اسلامی به وجود آمده است.
پدیده فرزندسالاری نتیجه این تقلید کورکورانه از غرب آن شده است که سیستم خانواده دچار تحول گردیده و زن و مرد در جایگاه مناسب و اثرگذار خود قرار نگیرند. از آنجایی که مادر عاطفی‌تر و احساسی‌تر است و نگاه پدر مدیریتی و دوراندیش‌تر است، تأثیر این تحول این می‌شود که جریان احساسات در خانواده در حال تقویت است. یعنی نقش مادر در تربیت پررنگ‌تر می‌شود و نقش پدر به حاشیه می‌رود و در خانواده‌های جدید افراد حریم یکدیگر را نگه نمی‌دارند و نیز ارتباط زن با شوهر، ارتباطی نیست که کسی با بزرگتر و سرپرست خانواده دارد و در نتیجه در این سیستم آمادگی پذیرش نظام ولایی از بین می رود. نتیجه این می‌شود که احساسات بر تربیت خانواده غلبه می‌کند و پدیده فرزندسالاری به وجود می‌آید. پدیده فرزندسالاری یعنی فرزند فقط از جانب خانواده «حمایت» می‌شود و جنبه «نظارتی و هدایتی» خانواده ضعیف است. به تعبیر دیگر فرزندآوری زمانی اتفاق می‌افتد که بیشتر توجهات، هزینه‌ها و زمان والدین برای شادکامی بچه صرف می‌شود نه مصالح او.
در گذشته، نظارت و کنترل خانواده‌ها عاملی بازدارنده در بروز آسیب‌های اجتماعی به شمار می‌آمد؛ اما متأسفانه به مرور زمان، نقش نظارتی خانواده‌ها کم‌رنگ‌تر شد. گویی خانواده‌ها به جای آموزش و تقویت مهارت‌های ارتباط با فرزندان، راه آسان‌تر را انتخاب کرده‌اند و آن هم آزادی مطلق، بدون کمترین نظارت بر عملکرد فرزندان است. در سبک زندگی غربی، فرزندان در دنیای خود رها شده‌اند و خانواده‌ها کمترین نظارتی بر عملکرد فرزندان خود ندارند. عادی شدن روابط دختر و پسر، که به دنبال خود آسیب‌های فراوانی را در پی دارد، یکی از نتایج تغییر سبک زندگی به شمار می‌آید؛ در حالی که در سبک زندگی اسلامی، پدر و مادر از جایگاه ویژه‌ای برخوردارند و همین مسئله سبب کاهش بروز آسیب‌های اجتماعی می‌گردد. فرزند سالاری در سبک زندگی امروزی باعث شده است که آمار طلاق، بیکاری و معضلات از این دست افزایش یابد، زیرا فرزندانی که به این شیوه تربیت می شوند به خاطر عدم مسئولیت پذیری، در ازدواج و نیز در انجام فعالیت های اجتماعی و کارهای گروهی، افراد موفقی نیستند. حریم پدر و مادر و بزرگترها از سوی این افراد هرگز رعایت نمی شود. زیرا سبک زندگی غربی یعنی ترویج و آموزش فردگرایی و لذت گرایی و فرزندان اینگونه آموخته اند که تنها به مصالح شخصی خود بیاندیشند و پدر و مادر را تنها دو شخصیت «حمایت کننده» و نه «هدایت کننده» و «تربیت کننده» بدانند که تنها باید طبق میل و خواسته آنان رفتار کنند و زیرا پدر و مادر در زمان کودکی و نوجوانی خواسته های آنان را بدون چون و چرا اجابت نموده اند و هرگز از روی مصلحت اندیشی که برگرفته از آموزه های قرآنی است، رفتار نکرده اند و عاقبت کار آن شده است که امروز فرزندانی خودخواه، راحت طلب، فردگرا و لذت طلب را تحویل جامعه دهیم که طاقت کوچکترین ناملایمتی را هم ندارند. در حالی که آموزه های اسلامی به گونه ای دیگر تربیت فرزند را سفارش نموده است و عدم پذیرش و نیز عدم آگاهی پدر و مادر در الگوگیری از سبک زندگی اسلامی، بزرگترین و مهمترین مسئله در خانواده ای ایرانی است که از رسانه غربی و نیز علوم و کتب انسانی که به شیوه غربی تنظیم شده است در تربیت فرزندان خود استفاده می نمایند و جای خالی کتب علوم انسانی که شیوه های تربیت فرزند را بر اساس آموزه های اسلامی آموزش می دهد در تبلیغات رسانه ملی خالی است گرچه عدم برنامه سازی با این موضوع مهم، خود جای بسی سوال و بحث دارد. قسم / 2018
۱۳/۰۶/۱۳۹۳ - ۱۲:۰۰
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[مشاهده در: www.jamnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها