محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832816800
یادداشت میهمان/ زمینه‌های بهبود روابط ایران با جمهوری‌های آسیای مرکزی
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت میهمان/
زمینه‌های بهبود روابط ایران با جمهوری‌های آسیای مرکزی
به اعتقاد کارشناس روس، ایران با استفاده از فرصت تبادل اطلاعات درباره گروه‌های تروریستی، بهره برداری از قدرت نرم و همکاری برای مقابله با ورود قدرت سوم به منطقه؛ می‌تواند زمینه‌هایی برای بهبود روابط با آسیای مرکزی ایجاد کند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در دوشنبه، «الکساندر کنیازف» کارشناس مسائل سیاسی روسیه در یادداشتی اختصاصی که در اختیار خبرگزاری فارس قرار داد، به بررسی زمینه‌های بهبود روابط ایران و کشورهای منطقه آسیای مرکزی بصورت موردی پرداخته است. ازبکستان در حال حاضر در وضعیتی قرار دارد که نیازمند ایجاد تعادل در سیاست خارجی خود می‌باشد. پس از رد پیشنهاد آمریکا برای استقرار پایگاه نظامی در این کشور، در تاشکند این نگرانی وجود دارد که فشارهای غرب از طریق مختلف و از جمله با کمک گرفتن از گروه‌های مختلف تروریستی و به خصوص حرکت اسلامی ازبکستان افزایش خواهد یافت. از این جاست که تاشکند به دنبال پیدا کردن شرکای جدید بوده و همزمان به مطالعه و بررسی امکان تغییر (توسعه) روابط با شرکای قدیمی می‌باشد که سفر 19-20 آگوست اسلام کریم‌اف به پکن با این هدف و همچنین هماهنگی مواضع در رابطه با برنامه نشست قریب‌الوقوع سران سازمان همکاری‌های شانگهای در دوشنبه صورت می‌گیرد. ایران می‌تواند روی چند زمینه فکر کند، که در نهایت منجر به واکنش مثبت ازبکستان خواهد شد. البته روابط در گذشته تا حدودی پیچیده میان تهران و تاشکند را نمی‌توان یک دفعه در تمام عرصه‌ها متحول کرد ولی بدون تردید در بخش ارتباطات علاقه‌مندی مشترک وجود داشته و اقدامات مربوطه می‌تواند نتیجه‌بخش باشد. تا زمانی که مسیر مستقیم از چین ایجاد نشود، ازبکستان می‌تواند نقش میانجی بین ایران، قزاقستان و چین را انجام دهد، چرا که این مسیر در قیاس با دهلیز قزاقستان - ترکمنستان - ایران (گرگان) کوتاه‌تر و دارای کارآیی بیشتر خواهد بود. همکاری در عرصه‌های امنیتی می‌تواند مبنای خوبی برای همکاری طرفین باشد. به این منظور ابتدا لازم است در خصوص سازمان‌ها و گروه‌های افراطی و تروریستی که برای 2 کشور تهدید به شمار می‌روند، تبادل اطلاعات به عمل بیاورند. توجه قزاقستان نسبت به ایران اساسا دارای جنبه اقتصادی است. بنابراین تهیه برنامه جامع و بلندمدت همکاری‌های اقتصادی دو کشور و از جمله در رابطه به دریای خزر (آکتاو و بنادر ایرانی) لازم خواهد بود. این موضوع با توجه به اعمال تحریم‌ها علیه روسیه و تاثیر آن به اقتصاد قزاقستان برای آستانه از اهمیت بالایی برخوردار شده است. از این جاست که دولت قزاقستان به نهادهای مربوطه این کشور دستور توسعه مسیرهای دستیابی به بازارهای جهانی و بنادر دریایی را صادر کرده است. در بخش امنیت نیز، تفکر بر روی ایجاد و تقویت همکاری‌های میان نیروهای مسلح ایران و قزاقستان امری ضروری به نظر می‌رسد. به ویژه چنین کاری در رابطه با دریای خزر حتما باید صورت بگیرد زیرا آمریکا توجه خود به این حوزه را افزایش داده و به این کشور سلاح عرضه می‌کند و همچنین مربیان آمریکایی پرسنل نظامی (و از جمله تیپ دریایی آتیرائو) این کشور را آموزش می‌دهند. از طریق بندر آکتاو محموله‌های نظامی آمریکا و ناتو جا به جا می‌شوند. البته جلوگیری از این همکاری سخت خواهد بود اما حضور به نوعی مداوم و برنامه‌ای متقابل در بنادر قزاقی و تبادل تجربه حداقل، فرصت فراهم می‌کند تا در جریان وضعیت قرار گرفته و از راه به اصطلاح «اثر نرم» بتوان روی آن تاثیر گذاشت. در مناطق مجاور دریای خزر، فعالیت‌های مربوط به حوزه فرهنگ و زبان مهم خواهد بود. مثلا باکو با توجیه همکاری با اقلیت آذری، در آکتاو بسیار فعال می‌باشد. بنابراین در این منطقه دنبال کردن برنامه‌های مختلف و متنوع مربوط به بحث زبان (در دانشگاه‌ها و سایر مراکز)، اقدامات مربوط به اطلاع‌رسانی در خصوص ایران با هدف رفع تصور کلیشه‌ای مردم در مورد جمهوری اسلامی (نمایش‌گاه‌ها، کنفرانس‌ها، همایش‌ها، کتابخانه‌ها، برنامه‌های موسیقی، هنری و...) بسیار مهم بوده و جواب خواهد داد. همکاری با روسیه در منطقه در حوزه سیاسی، وارد کردن حوزه خزر به فضای سازمان همکاری‌های شانگهای مهم خواهد بود؛ از پنج کشور ساحلی دو کشور عضو اصلی بوده و یک کشور ناظر می‌باشد. در چهارچوب این طرح می‌توان به روسیه امضای موافقتنامه دوجانبه برای تامین امنیت خزر را شامل عناصر اتحاد نظامی، پیشنهاد کرد. به عنوان مثال می‌توان برگزاری تمرینات مشترک نظامی ایران و روسیه در مناطقی که احداث خطوط لوله در نظر گرفته شده و یا مناطقی که مورد بحث می‌باشند و... را در نظر گرفت. به طور مشترک به نمایش گذاشتن قدرت و آمادگی برای استفاده از آن در صورت نقض منافع ملی ایران و روسیه، مهم خواهد بود. یکی دیگر از ابتکارات مربوط به دریای خزر (که می‌توان آن را در اجلاس دوشنبه به طرف روسی معرفی کرد و در نشست آتی پنج گانه خزر در آستراخان روسیه به بررسی جزئیات پرداخت) می‌تواند بحث اعتماد، شفاف‌سازی و امکان کنترل متقابل باشد. برای اینکه تصمیم جلوگیری از ورود نیروی نظامی کشورهای فراخزری به این دریا، روی کاغذ باقی نمانده بلکه جامه عمل بپوشد، باید یک کمیته (گروه) دائمی پنج‌جانبه در رابطه با این موضوع تشکیل شود. لازم است به مقوله «حضور نظامی» مفاهیمی نظیر «همکاری‌های مستقیم نظامی با کشورهای غیر ساحلی» و «ترانزیت محموله‌های نظامی کشورهای غیر ساحلی» وارد شود. این پیشنهاد از طرف آذربایجان، قزاقستان و ترکمنستان پذیرفته نخواهد شد اما به صورت مباحث جدی و گسترده (از جمله از طریق رسانه‌ها) درآمدن این مسئله وضعیت همکاری‌های نظامی آستانه، باکو و عشق‌آباد با آمریکا، ناتو و اسرائیل در در حوزه خزر را آشکار و در دسترس افکار عمومی قرار خواهد داد. از این بحث باید به طور مداوم به عنوان تخطی از اعلامیه‌های قبلی یاد کرد. در عرصه استفاده از قدرت نرم در عرصه استفاده از قدرت نرم مهم است به برخی از نکات توجه شود؛ ضرورتی به کپی‌برداری از تجربه آمریکایی‌ها نیست که متاسفانه روس‌ها گاهی از این دهلیز حرکت می‌کنند: ایجاد تعداد بالایی از سازمان‌های غیر‌دولتی و به ویژه از طریق ساختارهای رسمی نظیر سفارت، سازمان «روس ساترودنیچستوا» (سازمان همکاری‌های روسیه) و... لازم است از سازمان‌های موجود استفاده کرد تا زمان زیادی برای معرفی به جوامع منطقه از دست نرود. همچنین باید با افراد و شخصیت‌های همکاری انجام داد که نظر و موضع آنها روی افکار عمومی تاثیرگذار خواهد بود. بهتر است تا کار در سطح منطقه‌ای دنبال شود و برنامه دقیق برای عرصه اطلاع‌رسانی (رسانه‌ای) در نظر گرفته شود. لازم است شبکه‌ای از رسانه‌های خودی در منطقه ایجاد شود که اخبار، گزارش‌های حاوی مواضع و دیدگاه‌های موردنظر از طریق آنها پخش شود. البته قبل از چنین اقدامی نیاز به کار کارشناسی به اصطلاح پشت درهای بسته لازم است تا از وضعیت موجود و دورنمای احتمالی آن تحلیل به عمل آمده و برنامه جامع عملکرد در نظر گرفته شود. ساختارهای روسی مشغول در عرصه قدرت نرم بسیار بی‌اثر و بوروکراتیزه‌شده (بسیاری از آنها تحت نفوذ محافل سیاسی و رسانه‌ای ضد ایرانی در روسیه قرار دارند) و همکاری با آنها نتیجه‌بخش نخواهد بود. بنابر این بهتر آن است تا ایران طرف‌های هم‌سوی خود در کشورهای منطقه را پیدا و با آنها همکاری کند. انتهای پیام
93/06/12 - 00:01
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]
-
گوناگون
پربازدیدترینها