تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804406238
کره جنوبی مشکل مسکن خانواده های کم درآمد را چگونه حل کرد؟
واضح آرشیو وب فارسی:الف: کره جنوبی مشکل مسکن خانواده های کم درآمد را چگونه حل کرد؟
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۶ شهريور ۱۳۹۳ ساعت ۱۴:۳۷
رشد سریع شهرنشینی از سال ۱۹۶۰ در کشور کره جنوبی، کمبود شدید مسکن و ایجاد شکاف میان عرضه و تقاضا را به همراه داشت و در نتيجه تورم قیمت مسکن و فعالیت‌های سوداگرانه را موجب شد. دولت کره جنوبی سياست‌هايي براي رویارویی با مشكل كمبود مسكن و مسائل مرتبط با آن نظیر افزايش قيمت و مساله سوداگری تدوين كرد. اين سياست‌ها را مي‌توان در سه گروه طبقه‌بندي كرد: افزایش عرضه، مقابله با سوداگری و سياست‌هاي مربوط به تامین مسکن خانوارهاي كم‌درآمد.كمبود شديد مسكن موجب شد كه دولت در سال ۱۹۷۰ طرحی ۱۰ ساله براي ساخت ۵/۲ميليون واحد مسكوني تدوين كند. طبق اين طرح بايد يك ميليون واحد مسكوني در فاصله سال‌هاي ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۶ و ۵/۱ميليون واحد نيز در فاصله ۷۷ تا ۸۱ ساخته شود. در سال ۱۹۷۲، قانون توسعه ساخت مسكن تصويب شد. هدف اين قانون توليد برنامه‌ريزي شده مسكن و ابلاغ مقرراتي براي تامين منابع مالي و ساير الزامات ساخت مسكن بود. دولت‌هاي مركزي و محلي، شرکت ملي مسكن کره و بانك مسكن كره مسوول اجرای این طرح بودند.با افزايش جمعيت شهري در دهه ۱۹۸۰، مسائل مسكن شهري به‌تدريج جدي‌تر شد. باوجود تقاضاي شديد براي مسكن، زمين و مسکن در نواحي شهري بسيار اندك بود و تامين زمين و مسکن كافي به مهم‌ترين سياست دولت تبديل شد با این وجود دولت کره برای خروج از این وضعیت سیاست تحریک تقاضا را در پیش گرفت که با افزایش سطح پرداخت وام‌ها در سال ۱۹۸۶ و نیز تزريق نقدينگي به حوزه مسكن، افزايش شديد قيمت مسکن را موجب شد. این وضعیت به ایجاد شکاف شدید در وضعيت مسكن افراد كم‌درآمد و ثروتمند منجر شد. دولت دوباره چاره را در توليد انبوه مسكن ديد و در ۱۹۸۸ پروژه ساخت ۲ ميليون واحد مسكوني را آغاز كرد. براساس اين طرح باید ۲ميليون واحد مسكوني بين سال‌هاي ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۲ ساخته شود و به اين منظور ۵/۶درصد از تولید ناخالص ملی به ساخت مسكن تخصيص داده شد. با وجود برخي ترديدها در آغاز به کار توليد مسکن به ظرفيت ۲ميليون واحد، حداقل ۲ ميليون و ۷۱۷ هزار واحد ساخته شده و قيمت مسكن در مرحله تثبيت قرار گرفت و سوداگری نیز كاهش يافت. الگوهاي تقاضای مسكن از «تقاضای سوداگرا» به «تقاضای مصرف‌گرا» تغيير كرد. يكي ديگر از نتايج اين پروژه افزايش اطمينان عمومي به سياست‌هاي دولت بود. به‌علاوه صنعت ساخت مسكن به‌سرعت توانست ظرفيت خود را افزايش دهد كه ناشي از پروژه مذكور بود.منبع: دنیای اقتصاد
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها