واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: رویای ناکام «ایران 140» تهران- ایرنا- سانحه دلخراش «ایران 140» یا به طور دقیق تر «آنتونف 140» هواپیمایی سپاهان، چهارمین سانحه هوایی مرگبار جهان در طول هفته های اخیر به شمار می رفت. این سانحه در نوع خود ششمین سانحه «آنتونف 140» و چهارمین سانحه این هواپیما در ایران بود.
در حال حاضر تنها چهار فروند «ایران 140» دیگر شامل دو فروند در ناوگان نیروی انتظامی و دو فروند دیگر در سپاهان در وضعیت عملیاتی هستند. هنوز خیلی زود است که بشود علت واقعی سانحه اخیر را به جرات بیان کرد، اما این طور که شواهد می گویند از کار افتادن موتور شماره 2 هواپیما علت اصلی سانحه به شمار می رفته است. این سانحه هوایی اگرچه شاید هیچ ربطی به خوب یا بد بودن «ایران 140» نداشته باشد، اما به صورت غیرمستقیم بار دیگر این بحث را پیش می کشد که آیا اساسا «آنتونف 140» هواپیمایی مناسب شرایط و نیاز ایران بود؛ هواپیمایی منطقه ای که مدت ها منتظر مشتری بود و به هزارویک دلیل بی ربط سر از ایران درآورد تا مثلا به طور همزمان هم حلال مشکل کمبود هواپیماهای مسافربری برای پروازهای داخلی باشد و هم مشکل کمبود هواپیمای ترابری نظامی را جبران کند. درنهایت نیز معلوم شد هیچ کدام از خطوط هوایی مهم داخلی یا حتی نیروهای نظامی حاضر به خریدن آن، دست کم با مشخصات فعلی نیستند. اما آیا این هواپیما واقعا مناسب نیازهای صنعت هوایی ایران بود؟
«ایران 140» تفاوت زیادی با «آنتونف 140» ندارد جز اینکه به دلیل تحریم ها، «آنتونف 140» از تجهیزات هدایت و ناوبری بهتری در کابین خود برخوردار است. نمی شود گفت هواپیما به معنای واقعی برای آب وهوای ایران دست کم با موتور فعلی آن مناسب بود. کاپیتان «عباسعلی عبدالهی فر» زمانی گفته بود که کارخانجات «آنتونف» اعلام کرده حداکثر درجه حرارت برای عملیات این هواپیما در وضع ISA+30 در اهواز- آبادان 45درجه و در تهران 37، کرمان 31، تبریز 36 و در شیراز 35درجه است. همه می دانند در شهرهای ذکرشده در تابستان درجه حرارت به راحتی از این رقم ها فراتر می رود. این درحالی است که هواپیما مثل بسیاری دیگر از هواپیماهای ساخت اوکراین تعمیر و نگهداری نسبتا پردردسر و پرهزینه ای نیز دارد. «آنتونف 140» اوکراینی در ژوئن 1997 ساخته شد و در سپتامبر همان سال نیز اولین پرواز خود را انجام داد. هواپیما با ظرفیت نهایی 52نفر براساس گواهینامه های هوانوردی ایالات متحده، اروپا و همچنین روسیه ساخته شده و از دو موتور توربوپراپ هرکدام با قدرتی برابر 1839کیلووات بهره می گیرد. «آنتونف» تا به امروز پس از 16سال از نخستین پرواز هواپیما تنها توانسته 31فروند از این هواپیما تولید و 25فروند آن را به تنها مشتریانش یعنی روسیه و ایران صادر کند. نمونه ایرانی این هواپیما یعنی «ایران 140» در ایران توسط شرکت صنایع هواپیماسازی ایران (هسا) مونتاژ می شد.
در ابتدا گفته شده بود که ایران تولیدکننده 70درصد هواپیما در داخل خواهد بود، اما عملا تنها 20درصد قطعات در داخل تولید می شد و مابقی به صورت مستقیم از اوکراین می آمد. «هسا» پس از تولید «ایران140» مدت ها به دنبال مشتری در میان خطوط هوایی داخلی بود، اما هیچ کدام علاقه ای به این هواپیما نشان ندادند. ضمن آنکه جام جم در سال 89 گزارش داده بود که کاپیتان «خانلری»، رییس وقت سازمان هواپیمایی کشوری به علت عدم اطمینان ایمنی مانع تایید سازمان هواپیمایی کشوری برای پرواز «ایران 140» در ناوگان مسافری کشور شده بود. اما با این حال حتی طرفداری سفت و سخت «حمید بهبهانی»، وزیر راه و ترابری دولت دهم نیز نتوانست گشایشی در برنامه تولید پرهزینه هواپیما که قرار بود نیاز به هواپیماهای دست دوم را برطرف نماید، حاصل کند.
در نهایت چون در فرآیند انتخاب هواپیما به نیاز واقعی شرکت های هوایی بی توجهی شده بود «ایران 140» نتوانست به اهداف از پیش تعیین شده خود دست یابد. البته امیدواریم خبرهایی که این روزها در مورد ساخت هواپیمای 100 تا 150 نفر به گوش می رسد به سرنوشت «ایران 140» دچار نشود. فراموش نکنیم که صنعت هواپیماسازی، خودروسازی نیست که با هر استانداردی بشود تولید کرد.
منبع: شرق- محمدحسین جهان پناه
اول**1368**
20/05/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]