تبلیغات
تبلیغات متنی
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1852216608
کاخ و موزه ارزوني‌تون
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۲۰ مرداد ۱۳۹۳ (۹:۴۵ق.ظ)
جام جم: کاخ و موزه ارزوني‌تون
به گزارش خبرگزاري موج، روزنامه جام جم چنين نوشت:
حدود پنج سال پيش وقتي براي اولين‌بار به خارج از کشور سفر کردم، درک درستي از موقعيت شغلي‌ام نداشتم. فکر مي‌کردم مفهوم کارت خبرنگاري، صرفا کارتي است که بخش اداري بايد با آن ساعات ورود و خروجم را کنترل کند، يا پُر پُرش کارتي که مزايايي هم دارد البته در نگاهي سوءاستفاده‌گرانه، کارت خبرنگاري مي‌تواند سودهايي هم داشته باشد.
مثل همان تصوري که برخي خيال مي کنند با کارت خبرنگاري هر جا دوست داشتي مي تواني ماشينت را پارک کني يا مي تواني گاهي لايي بکشي و داخل طرح ترافيک بروي. اما در سفر به استانبول بود که فهميدم خبرنگاري شأني به مراتب بالاتر از اين رفتارها دارد.
آن هم وقتي که براي ورود به کاخ توپکاپي(يکي از جاذبه هاي گردشگري استانبول) بدون ايستادن در صف طولاني گردشگران، مستقيم جلوي باجه رفتم تا بپرسم آيا مي توانم به عنوان خبرنگار در صف نايستم.
گرچه اين حرکت هم نوعي شيطنت در ذاتش نهفته بود، اما واکنش متصدي گيشه فراتر از انتظار من بود. نه فقط در صف نايستم، بلکه با همان Press حک شده بر کارت به صورت رايگان و با يک راهنماي اختصاصي توانستم پا به کاخ بگذارم؛ آن هم موزه اي که به پول ايران حدود صد هزار تومان ورودي اش بود.
دوستان خبرنگار بارها تعريف کرده اند که با همين کارت هاي فارسي خبرنگاري، چه احترامي در آن سوي آب ها ديده اند. از تخفيف ها براي ديدن جاذبه هاي گردشگري تا رفتن به پاويون خبرنگاران براي تهيه گزارش از کنسرت هاي بزرگان موسيقي جهان.
اينجا کاملا اوضاع برعکس است. به همان ميزان که آن طرف مرزها خبرنگار را حتي با ارائه کارتي از کشور ديگر حلواحلوا مي کنند، اين طرف خونشان به هيچ وجه رنگين تر از بقيه نيست حتي خبرنگاران فرهنگي هم براي ورود به موزه هاي کشور بايد تمام و کمال وجه را بپردازند البته در ناچيز بودن ورودي موزه هاي کشور کسي ترديدي ندارد که اگر اين قدر قيمتش نازل نبود، خبرنگاران مطمئنا از موضع خود کوتاه نمي آمدند.
حالا به مناسبت روز خبرنگار اعلام شده است که موزه ها تا دو روز درهاي خود را روي خبرنگاران و خانواده هاي آنان گشوده اند.
واقعا پرسشي که اينجا مطرح مي شود اين که آيا 2000تومان آن قدر رقم کلاني است که خبرنگاري دو روز کاري خود را مرخصي بگيرد و موزه گردي کند؟ اينجاست که عمق الطاف و تسهيلات مسئولان به مسئولان رخ مي نمايد.
ما که از خيرش گذشتيم و ديدن موزه هاي وطني را به زماني محول مي کنيم که منتي هم نباشد و مديران ميراث فرهنگي و ديگر نهادهاي متولي بدانند که حضور يک خبرنگار يا روزنامه نگار در يک موزه چه ارزش ها و پيامدهاي مثبتي مي تواند داشته باشد!
نويسنده: سجاد روشني - گروه فرهنگ و هنر
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها