تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867992371
فقط 2 پالايشگاه ايران استاندارد است!
واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: فقط 2 پالايشگاه ايران استاندارد است!
نگاهي دقيق به صنعت پالايش كشور و مجموع 9 پالايشگاه به خوبي نشان مي‌دهد اين صنعت به دليل بهره نبردن از الگوهاي به‌روز پالايشي و قديمي بودن پالايشگاه‌ها، با استانداردهاي جهاني فاصله فراواني دارد.
به گزارش «جوان»، بيش از يك قرن از صنعت پالايش در ايران مي‌گذرد و انگليسي‌ها با راه‌اندازي پالايشگاه آبادان نخستين پالايشگاه خاورميانه را در ايران احداث كردند. راه‌اندازي اين پالايشگاه به دليل تأمين سوخت كشتي‌هاي انگليسي و متحدان آن در جنگ‌جهاني بود لذا طراحي اين پالايشگاه بر پايه توليد حداكثري نفت كوره انجام شد.
در آن روزها، سوخت كشتي‌ها از زغال سنگ به نفت كوره تغيير پيدا كرد و قدرت‌هاي نظامي جهان براي پيشرو بودن از سيستم سوخت جديد علاوه بر دست‌اندازي به ذخاير نفتي در اقصي نقاط جهان، با راه‌اندازي پالايشگاه به منظور تأمين نيازهاي نظامي و اقتصادي خود سعي در ايجاد فاصله با رقباي خود داشتند.
در چنين شرايطي پالايشگاه آبادان راه‌اندازي شد و ساير پالايشگاه‌ها نيز به همين ترتيب به مدار پالايش نفت راه يافتند. بيش از 100 سال از آغاز به كار پالايشگاه آبادان مي‌گذرد كه روزگاري بزرگ‌ترين پالايشگاه نفت جهان محسوب مي‌شد اما با پيشرفت تكنولوژي و ورود بنزين و گازوئيل به چرخه مصرف سوخت، بنزيني كه تا پيش از ساخت خودروهاي بنزين‌سوز به عنوان فرآورده اضافه‌اي محسوب مي‌شد و به درياچه ريخته مي‌شد به عنوان اصلي‌ترين و مهم‌ترين فرآورده نفتي شناخته شد.
در ميان 9 پالايشگاه كشور، پالايشگاه آبادان در سال 1291، پالايشگاه كرمانشاه در سال 1301، پالايشگاه تهران در سال 1347، پالايشگاه شيراز در سال 1352، پالايشگاه لاوان در سال 1354، پالايشگاه تبريز در سال 1357 و پالايشگاه اصفهان در سال 1358 به بهره‌برداري رسيدند. پالايشگاه بندر عباس هم در سال 1371 و پالايشگاه شازند اراك نيز در سال 1373 به بهره‌برداري رسيدند.
اين در شرايطي است كه عمر مفيد پالايشگاه‌ها در جهان بين 25 تا 30 سال است، با اين استاندارد تنها دو پالايشگاه كشور در زمره پالايشگاه‌هاي استاندارد به لحاظ «عمر» قرار مي‌گيرند و ساير پالايشگاه‌ها غير‌استاندارد به شمار مي‌روند. متوسط سن صنعت پالايش كشور حدود 50 سال است كه همين موضوع باعث كيفيت پايين فرآورده‌هاي نفتي ايران شده است و نوسازي و بهينه‌سازي شركت‌هاي پالايشي به طوري كه پيش‌بيني مي‌شد نتوانسته است منجر به افزايش كيفي فرآورده‌هاي نفتي شود.
الگوي پالايشي اين پالايشگاه‌ها قديمي بوده و ميزان توليد فرآورده‌هاي سبك آن‌ها مانند سوخت جت و بنزين نسبت به فرآورده‌هاي سنگين و بي‌ارزش‌تر مانند نفت كوره و مازوت كمتر است كه نشاندهنده قديمي بودن الگوهاي پالايشي است. اما اين فقط يكي از دلايل استاندارد نبودن صنعت پالايش در ايران است و دليل مهم‌تر اين مشكل، نحوه به‌كارگيري پالايشگاه‌هاست به طوري كه ظرفيت عملياتي اين واحدها نسبت به ظرفيت اسمي‌شان بالاتر است؛ به بيان ساده‌تر، اگر پالايشگاهي با ظرفيت اسمي 300 هزار بشكه در روز راه‌اندازي شود برنامه عملياتي به گونه‌اي تنظيم مي‌شود كه اين پالايشگاه روزانه 320 هزار بشكه نفت پالايش كند كه قطعاً باعث افت كيفي فرآورده‌هاي نفتي مي‌شود.
بر اساس گزارش ترازنامه انرژي كشور در سال 90، پالايشگاه‌هاي ايران فراتر از ظرفيت اسمي خود كار مي‌كنند به طوري كه بيشترين افزايش مربوط به پالايشگاه آبادان با 6/22 درصد بوده است و كمترين آن مربوط به پالايشگاه شيراز با 2/1 درصد بوده است. اين در حالي است كه در سال 90، رقم ميزان افزايش ظرفيت عملياتي نسبت به ظرفيت اسمي حدود 130 درصد بوده است.
بر اساس پژوهش‌هاي صورت گرفته ميزان ارزش افزوده فرآورده‌هاي نفتي در سال 90 رقم 2 ميليارد و 500 ميليون دلار را نشان مي‌دهد كه با افزايش كارايي و بهره‌وري مي‌توان به راحتي آن را دو برابر كرد. در واقع با صرف چند صد ميليون دلار طي يك سال، مي‌توان 5/2 ميليارد دلار به ارزش افزوده فرآورده‌هاي نفتي افزود اما متأسفانه اين مهم به سال‌هاي بعد موكول مي‌شود.
مجموع توليدات پالايشگاه‌هاي ايران در سال 90 شامل 35 درصد گازوئيل، 28 درصد نفت كوره، 17 درصد بنزين، 6 درصد نفت سفيد و 14/5 درصد ساير فرآورده‌هاي نفتي است كه نگاهي به جدول زير به خوبي فاصله ايران را با استاندارد جهاني نشان مي‌دهد.
سال‌هاست كه بنزين با اكتان 100 به بالا وارد كشور مي‌شود كه مهم‌ترين علت آن، عدم توانايي پالايشگاه‌هاي كشور در توليد بنزين استاندارد و با كيفيت است؛ سالانه ميلياردها دلار از منابع كشور صرف واردات بنزين شده و مي‌شود در حالي كه اگر بخشي از اين منابع صرف ساخت و توسعه پالايشگاه‌ها مي‌شد نه امروز مسئولان سابق و فعلي عليه هم وارد گود مي‌شدند و نه آلودگي هوا موجب بروز مشكلات تنفسي براي مردم مي‌شد.
نویسنده : وحيد حاجي‌پور
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۳۹۳ - ۱۷:۱۶
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[مشاهده در: www.javanonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها