واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: انگیزه خبرنگاری در پیچ و تاب سختی شغلی سمنان - ایرنا - سراسیمه می رسد و با سر تکان دادن به بچه ها سلام می کند، می نشنید و شروع می کند به یادداشت برداشتن. این جوان دفتر و خودکار به دست که صدای ویبره گوشی اش هم قطع نمی شود، فقط نمای ظاهری یک برداشت از کل زندگی حرفه ای فردی است که 17 مرداد را به نامش زدند.
یواشکی می پرسد: خیلی ها صحبت کردند؟ و در عین حال نیم نگاهی به ساعت دارد تا قرار مصاحبه بعدی اش فرا نرسد.
یک هفته ای است که از این جلسه به آن جلسه و از این همایش به آن نشست و مراسم افتتاح می روم تا چند لحظه ای با هم صنفی هایم هم کلام شوم، همان اول بگویم واقعا سخت بود از آنان حرف کشیدن، چون تقریبا همه تکنیک ها و شگردهایم را از بَر بودند!! اما این گزارش برآیندی شد از گفتگوهایی که ماسک های نمایشی و فرمایشی را از شغل خبرنگاری برداشته تا چهره واقعی زندگی خبرنگاران رخ بنماید.
چهار نفر از خِبرگان خَبر تازه به جمع پیوسته ها، انبوهی از مشکلات و معضلات این شغل سخت و زیان آور را در استان ها بازگو کردند که در یک جمع بندی اولیه، این اظهار نظرها حول چهار محور؛ امنیت و ارتقاء شغلی، ضعف معیشت، تعاملات متزلزل و مقطعی با منابع خبری و آسیب های تولید محتوای خبری ناشی از یکنواختی و روز مرگی قابل تقسیم بندی است.
ˈمحمد تقی قدسˈ که افزون بر سه دهه است برای یکی از روزنامه های سراسری در استان قلم می زند و چهره پیشکسوت خبرنگاران استان به حساب می آید، مستقیم حرف امنیت و ارتقاء شغلی را به میان می آورد و می گوید: اکثر آنانی که در استان جرأت می کنند به کار رسانه ای دست بزنند، بلافاصله بعد از شکل گیری اولیه مطبوعه و یا پایگاه اطلاع رسانی خود به دنبال کم هزینه ترین افراد مشتاق جذب در قسمت خبرنگاری می گردند.
وی ادامه داد: ممکن است این افراد به دَر باغِ سَبز بهره مندی از حق جذب آگهی هم چراغ سبز نشان دهند که دیگر گزینه منحصربه فرد آنها محسوب می شود، حال اینکه این انتخاب سهل انگارانه در واقع دروازه ورود افرادی خواهد شد که به همراه اندک تجربه یا آموزش خبرنگاری، کوله باری از مطالبات به حق یا غیرواقعی را با خود می آورند.
وی معتقد است وقتی خواسته های شغلی یک خبرنگار کار کُشته و یک خبرنگار نو کار در یک ترازو ملاک عمل و تصمیم مدیران و مراجع رسیدگی و حمایتی اجتماعی و فرهنگی قرار گیرد، دیگر طبقه بندی حقوق و مزایا بر حسب تخصص و تجربه کاری کنار می رود و در این بازار آشفته، خواه ناخواه امنیت شغلی گروهی خبرنگاران به خطر افتاده و در پی آن شرایط ارتقاء و پیشرفت شغلی خبرنگاران در مسیر اصلی و هدفمند حرکت نمی کند.
در یک کلام هر سال این مطالبات شغلی مطرح و به دلایلی که گفته شد، در حد حرف باقی می ماند.
این خبرنگار باسابقه شهر سمنان اظهار داشت: چرا که نه خبرنگار برای ارتقای خود انگیزه داشته و تلاشی انجام داده و نه سیستم مدیریتی رسانه های استان ارتقای مبتنی بر برنامه ریزی اصولی را برای خبرنگاران خود ترسیم کرده است.
ˈمحمد نجاتیˈ که علاوه بر خبرنگاری تجربه طولانی مدتی در سردبیری و سرپرستی چند هفته نامه درون استانی را نیز در کارنامه دارد، به غیر قابل اتکا بودن تعاملات خبری با برخی مسئولان استان نقد دارد.
وی می گوید : آقای مدیری که مقابل تعریف و تمجید رسانه ای مشتاق و علاقمند، موقع انتقاد و پرسش، فراری از خبرنگاران است، غیر از انفعال جایگاه مدیریتی خود در چشم رسانه ها، این رویه را در زیر مجموعه خود هم تسری می دهد.
وی اظهار داشت: آن وقت است که خبرنگاران به علت اخلاق غیررسانه ای یک مدیر، معاونان و کارشناسان وی را نیز در اظهار نظرهای تخصصی و اعلام آمارهای مورد نیاز از دست می دهند و در واقع مردم از آن دستگاه و یا نهاد اجرای در بی اطلاعی باقی می مانند.
وی همچنین دو رویی برخی منابع خبری در جریان سازی های رسانه ای را هم یاد آور می شود و تصریح می کند : بسیاری از مواقع، وقتی یک موضوع کشوری مثبت یا منفی در استان روی می دهد، قاعدتا همه خبرنگاران به دنبال کسب اطلاعات دسته اول هستند و در مقابل مقام پاسخگو با گلچین کردن برخی رسانه ها، دیگر خبرگزاری ها و روزنامه ها را از حق انتشار خبر های تاپ یک حادثه و یا واقعه بی نصیب می کند، اما حق این است که میزان پاسخگویی و اعتماد یک فرد مطلع مقابل من به عنوان نماینده یک روزنامه محلی با فلان خبرنگار صداوسیما که به اعتبار دوربین جلوی وی قرار می گیرد، باید یکسان باشد.
خانم س ـ ک ، یک سالی هست که شغل خبرنگارای را انتخاب کرده و در این مدت سه بار محل فعالیت خود را از هفته نامه و سایت های مختلف خبری استان جا به جا کرده و علت این تغییرات را وضعیت معیشتی و شغلی نامناسب این حرفه برای جوان تر ها می داند.
او که دقیقا به علت همین ناملایمات شغلی ترجیح می دهد اسمش به اختصار در گزارش گفته شود، معتقد است: انگیزه کشی به جای انگیزه بخشی در مجموعه رسانه های استان سمنان مشهود است، چون به محض ورود اول مدیر مسئول یا رئیس خبرگزاری، فهرستی از آنچه از نظر مالی و رفاهی و بیمه ای به شما تعلق نمی گیرد را برایتان بیان می کند و در ادامه و در صورت پذیرش و ورود به کار، از همان ساعت و روز اول آنقدر همکاران از نقاط ضعف و اوضاع ضعیف مالی در گوشتان می خوانند که حریف تازه وارد را به هر نحو ممکن از میدان به در می کنند.
وی متوسط دریافتی خبرنگاران فاقد بیمه و قرارداد در اکثر رسانه ها و مطبوعات را بین 100 تا 300 هزار تومان در ماه اعلام می کند و می افزاید : این مبالغ به هیچ وجه در مقابل یک شرح وظایف مشخص نیست و امور مختلف خبری و تبلیغی و حتی در بعضی موارد توزیع هفته نامه و بازاریابی هم به گردن خبرنگار می افتد.
حسین نورانیان، خبرنگار صداوسیما و مدرس خبرنگاری نیز به افت کیفیت محتوا های خبری در رسانه های درون استانی در سالهای اخیر اشاره دارد و می گوید : نا آشنایی افراد تازه وارد با مبانی تولید محتوا در رسانه، حذف آموزش های مقدماتی به متقاضیان شغل خبرنگاری، نبود نهاد های ارزیاب و بررسی کننده دارای اختیار برای جلوگیری از ورود افراد غیرمتخصص و غیرمتعهد به حرفه خبرنگاری و ترویج بی رویه تولید خبر سنتی و تجربی در خبرگزاری و مطبوعات، سطح کیفی اخبار را در مجموع بسیار کاهش داده است.
وی با برشمردن برخی مصداق هایی از اخبار جلسه های دستگاه های اجرایی و مصاحبه مسئولان کشوری در استان تاکید می کند : انعکاس نشست های مسئولان در اخبار فقط به نقل قول ها و اظهارات شخصی افراد محصور شده و مردم با مطالعه خبر نمی فهمند که بالاخره هدف این جلسه برای رفع کدام مشکل آنان بوده و مصوبات آن در زندگی شان چه تاثیری دارد.
مثال بعدی مربوط به سفرهاست که یک مسئول کشوری به استان می آید و خبرنگاران یا به دنبال طرح سئوال های جنجالی با موضوعات ملی هستند و یا چهار آمار و عدد را چاشنی اخبار مصاحبه می کنند، ولی انگیزه سفر یک مسئول کشوری به استان و تصمیم گیری های وی و گروه همراهش در استان به صورت خیلی جزئی و تیتروار در رسانه ها انعکاس می یابد.
در مجموع باید گفت : معیشت گره خورده با قلم خبرنگار در تکاپوی این شغل پر دردسر نقش اساسی ایفا می کند و بسیاری از کم کاری ها و بی خیالی ها و نبود انگیزه برای ارتقاء دانش و مهارت خبرنگاران به دخل آنان از این حرفه مربوط است.
هر چند نباید نقش بی نظیر عشق و علاقه به حرفه خبرنگاری را در بین رسانه ای ها نادیده گرفت، اما باید پذیرفت که بدون انگیزه بخشی و همراهی آگاهانه مسئولان اجرایی با رسانه و همت مسئولان و مدیران رسانه ای برای ارتقاء شغلی، معیشتی و آموزشی خبرنگاران، راه پر پیچ و خم این شغل امکان دارد پوینده این راه را از این مسیر خسته و مانده کند.ک/4
7340/611
16/05/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]