تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1851031467
دوری از جرم با «ندای وجدان»
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
گفت‌وگو با دکتر فربد فدایی، روانپزشک دوری از جرم با «ندای وجدان» «عذاب وجدان دارم»، «از عذاب وجدان نمی‌توانم شب‌ها بخوابم»، «به علت عذاب وجدان تصمیم گرفتم خودم را معرفی کنم»... این جملات و نظایر آن را تاکنون بارها از زبان متهمان بویژه متهمان به قتل شنیده‌ایم اما آنچه «عذاب وجدان» نامیده می‌شود، نتیجه چیست و چرا برخی مجرمان بدون احساس ناراحتی و گناه دست به جرم می‌زنند؟ در گفت‌وگو با دکتر فربد فدایی، روانپزشک به بررسی این موضوع پرداخته‌ایم.
وجدان کلمه ای است که زیاد استفاده می شود اما آیا می توان برای آن تعریفی علمی داشت؟
روان انسان از سه قسمت تشکیل شده است؛ نخستین قسمت عبارت است از «نهاد» که مرکز غرایز و وظیفه آن برآوردن نیازهای غریزی و رفع تنش ها به هر قیمت است و در این راه به الزامات علت و معلولی و زمان و مکان توجه ندارد و جنبه ناخودآگاه دارد. بخش دیگر روان عبارت است از «من» که قسمت منطقی روان انسان را تشکیل می دهد به طوری که واقعیات جهان بیرون را می سنجد، توانایی های فرد را ارزیابی و با توجه به این دو، تصمیم گیری و اقدام می کند. سومین بخش روان عبارت است از «فرامن» که جایگاه وجدان و اخلاقیات است و بایدها و نبایدهای اجتماعی و ارزش های جامعه را درون سازی کرده است. «نهاد» از بدو تولد وجود دارد و پس از آن «من» شکل می گیرد سپس از حدود سنین پیش از مدرسه وجدانیات نیز شروع به عرض اندام می کند. سلامت روانی وابسته به وجود هر سه این بخش ها، هماهنگی آنها و پیشبرد امور به صورت گروهی با هدایت بخش منطقی روان است. در تعدادی از افراد جامعه بخش وجدانی و اخلاقی شکل نمی گیرد و دلیلش نیز آن است که نمونه یا آموزگاری که ارزش های اخلاقی را باید به کودک بیاموزد، وجود نداشته است یا اگر هم بوده به وظیفه خود بخوبی عمل نکرده است، در سابقه اغلب بزهکاران می بینیم که در یک دوره حساس رشدی یعنی از حدود سه تا هفت سالگی که زمان شکل گیری وجدانیات است، از داشتن پدر مناسب و آموزگار مسائل اخلاقی بی بهره بوده اند، بنابراین وجدانیات در آنها شکل نگرفته است، اصول معنوی در زندگی آنها نقشی ندارد و هر آنچه را که «نهاد» بخواهد که عموما هم مسائل مادی یعنی برآوردن غریزه های خوردن، خشم، شهوت، ثروت و مال است، انجام می دهند. این خواسته ها توسط «من» یعنی بخش دوم روان ارزیابی می شود و در صورتی که فرد مانعی بر سر راه خود نبیند، بدون آن که چیزی به نام ندای وجدان و اصول اخلاقی وجود داشته باشد آن را انجام می دهد. بنابراین چنین می توان گفت که در افراد تبهکار و بزهکار از آنجا که بخش وجدانی رشد نکرده است غرایز در فرد ایجاد انگیزه می کند و بخش منطقی روان هم به دنبال اجرای تمایلات غریزی می رود و نتیجه به صورت ضرب و جرح، قتل و غارت، تجاوز، اختلاس، فریب و دروغ جلوه می کند. با توجه به گفته های شما وجدان در سنین بین سه تا هفت سالگی رشد می کند. فرد در این سنین در خانواده حضور دارد و بعد از این سنین است که وارد جامعه کوچکی به نام مدرسه و کم کم جوامع بزرگ تری مانند همسالان و دوستان و... می شود، اگر خانواده در این زمینه کم کاری کرد، جامعه چگونه می تواند کمبودها را جبران کند؟ گرچه تغییر دادن شخصیت افراد بسیار مشکل است، اما به هر حال وجود سرمشق های مناسب در مدرسه و جامعه تا حدودی می تواند از طریق یادگیری و نمونه برداری به اصلاح ذهنیت و رفتار افراد کمک کند. بنابراین اگر آموزگاران و افرادی که در سطح جامعه توسط رسانه ها مطرح می شوند نماینده گفتار و رفتار شایسته باشند، کودک و نوجوان هم با توجه به انگیزه ای که برای تقلید و نمونه برداری دارد از آنها خواهد آموخت، اما اگر این افراد رفتار شایسته ای نداشته باشند، کودک و نوجوان نیز به دنبال رفتار آنها خواهند رفت. تمایل زیادی که گاهی در بین کودکان و نوجوانان برای آن که بازیگر،خواننده یا فوتبالیست شوند ناشی از توجه بیش از حد رسانه ها به چنین قشرهایی است؛ به نحوی که کودک و نوجوان آنان را سرمشق و نمونه خود قرار می دهد. این که می گویند فلانی عذاب وجدان دارد، یعنی چه؟ بخش های مختلف روان ممکن است خودآگاه یا ناخودآگاه باشند، برای نمونه «نهاد» کاملا ناخودآگاه است. «من» یا قسمت منطقی ذهن انسان به طور عمده خودآگاه است و بخش کوچکی از آن که ساز و کارهای دفاعی روانی را تشکیل می دهند و در واقع برای توجیه خطاهای فرد است، جنبه ناخودآگاه دارد، اما وجدان و اخلاقیات که بخش سوم روان را تشکیل می دهد به طور عمده جنبه ناخودآگاه دارد یعنی ما اصول اخلاقی را که در ذهن مان نهادینه شده است بدون این که اراده کنیم به کار می بریم، اما بخش کوچکی از «فرامن» جنبه خودآگاه دارد که به نام «ندای وجدان» خوانده می شود یعنی زمانی که فرد تحت تاثیر انگیزه های غریزی می خواهد کار خلافی را انجام دهد، گاهی اوقات به صورت خودآگاه ذهن به او نهیب می زند که این کار تو اشتباه است. آیا حضور خداوند را نمی بینی؟ به این مساله ندای وجدان گفته می شود. با توجه به گفته های شما اگر نخواهیم بگوییم همه مجرمان آیا بیشتر مجرمان افراد بی وجدانی هستند؟ نتیجه منطقی که از این بحث می توان گرفت این است که در افراد بزهکار که به صورت عادتی مرتکب جرم و جنایت می شوند و رفتارهای قانون شکنانه برایشان جنبه اصل و قاعده دارد، وجدان رشد نکرده است، اما برخی افراد هستند که بر حسب مسائل عاطفی ناگهانی ممکن است در طول زندگی خود یک بار یا دو بار مرتکب جرمی شوند که در این صورت آنها رفتار قانون شکنانه انجام داده اند، اما عنوان شخص ضداجتماعی را نمی توان به آنها داد. یعنی افرادی که مجرم حرفه ای نیستند، بعد از ارتکاب جرم دچار عذاب وجدان می شوند؟ همین طور است. افرادی که احساس پشیمانی می کنند؛ در این دسته قرار می گیرند. در حالی که در شخصیت های ضداجتماعی که مجرمان حرفه ای و عادتی هستند هیچ گونه احساس پشیمانی وجود ندارد و حتی از قانون شکنی خود لذت می برند و به آن افتخار می کنند. آیا چنین افرادی قابل اصلاح هستند؟ گرچه همیشه امیدواریم بتوان رفتارهای غلط را اصلاح کرد، اما متاسفانه بیشتر مجرمانی که شخصیت ضداجتماعی دارند، از تجربه های ناخوشایند پند نمی گیرند. آنان نمی توانند با قربانیان همدلی کنند و انسان ها و موجودات زنده دیگر از نظر آنها فقط وسیله هستند. چنین افرادی نوعی حالت دیگرآزارانه دارند که از آن لذت می برند و حتی آزار دادن جانوران در زندگی بیشتر مجرمان عادتی دیده می شود. بنابراین اگر کودکی تمایل به اذیت و آزار جانوران داشت یا کودکان کم سن و سال تر از خود را مورد آزار قرار می داد، باید خیلی مراقب بود و بررسی کرد. اگر این وضع حاکی از تمایلات ضداجتماعی باشد در دوران کودکی قابل درمان است، اما در دوران بزرگسالی تقریبا درمانی برای آن وجود ندارد و با این موضوع صرفا به عنوان یک مساله اخلاقی می توان روبه رو شد به نحوی که افراد مجرم عادتی به عنوان فرد قانون شکن محاکمه و مجازات شوند. بنابراین وجدان را می توان در فرد رشد داد، اما این کار چگونه باید انجام شود؟ در شکل گیری وجدانیات نقش خانواده بسیار موثرتر و پررنگ تر از اجتماع است. زمانی که وجدانیات شکل می گیرد، کودک به صورت عمده در خانواده به سر می برد. وجود پدری که خود مظهر رفتارهای اخلاقی باشد و به صورت آشکار و ضمنی قواعد اخلاقی و مقررات را رعایت کند برای شکل گیری وجدان بسیار مهم است و در واقع رفتار پدر و مادر بهترین نمونه کودک برای انجام رفتارهای اخلاقی است در غیر این صورت اگر پدر و مادر خود دروغ بگویند، پرخاشگری و به یکدیگر بی احترامی کنند، اما در کلام و زبان به کودک خود درباره رفتارهای خوب، نصیحت کنند، بی تاثیر خواهد بود. کودک از طریق مشاهده و دیدن، خیلی بیشتر می آموزد تا از طریق گوش دادن. (ضمیمه تپش) شاهد حلاج
پنج شنبه 16 مرداد 1393 3:50 بازدید:1
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 54]
-
حوادث
پربازدیدترینها