محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832801705
جنگ مصر و عربستان علیه فلسطین
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: جنگ مصر و عربستان علیه فلسطین تهران - ایرنا - جنگ جاری غزه بیش از آنکه جنگ رژیم صهیونیستی علیه ساکنان بی پناه ومقاومت قهرمانانه فلسطینی ها باشد، جنگ رژیم های مصر و عربستان علیه مردم مقاوم فلسطین است و به نظر می آید که حداقل از روز ششم جنگ، ارتش رژیم صهیونیستی به این جمع بندی عملیاتی رسیده بودکه باید به جنگ پایان دهد.
در ادامه یادداشت کیهان آمده است: کما اینکه انتقادات صریح وزیر خارجه آمریکا از ضعف توانایی تل آویو در مدیریت جنگ- که از شبکه فاکس نیوز پخش شد- بیانگر آن است که جمع بندی آنان نیز این بود که عملیات نظامی اسرائیل با همه دست بازی که ارتش آن دارد، نمی تواند به مقاومت فلسطینی ها آسیب بزند. از این رو اسرائیلی ها و آمریکایی ها -براساس اسناد و شواهد زیاد- بعد از روز ششم جنگ دریافتند که این جنگی است با هزینه زیاد و فایده کم. اما با این حال جنگ تا امروز ادامه پیدا کرده و این نشان می دهد که اراده دیگری پشت این مسئله وجود دارد و صد البته این به آن معنا نیست که مسئولیت جنگ از روز ششم به بعد متوجه رژیم صهیونیستی و دولت آمریکا نیست چرا که در طول این 26 روز، اسرائیل عامل اصلی مباشر جنایات وحشیانه بوده و آمریکا در طول این دوره از اقدام جنایتکارانه رژیم صهیونیستی اسرائیل حمایت کرده و آن را حق تل آویو دانسته است.
اولین شاهد اینکه جنگ غزه از روز ششم با یک اراده عربی دنبال شده است، طرح آتش بس که رژیم مصر پس از آغاز این جنگ ارائه کرد. جدای از اینکه ارائه سریع طرح آتش بس و سپس پذیرش بی قید و شرط رژیم صهیونیستی از نوعی هماهنگی قبلی خبر می داد در عین حال کاملاً واضح بود که طرف فلسطینی و به عبارتی ملت فلسطین آن را نمی پذیرد چرا که متضمن هیچ سودی برای آنان نبود. در واقع طرح سه ماده ای ناظر بر آتش بس مصری ها برای آن ارائه شد که از همان آغاز مسئولیت جنگ متوجه فلسطینی ها باشد و نه رژیم صهیونیستی. اما البته شدت جنایات رژیم صهیونیستی مانع آن شد که افکار عمومی دنیا مسئولیت ادامه جنگ را متوجه مقاومت فلسطین نماید از این رو یک اندیشکده آمریکایی دو هفته پس از آغاز جنگ غزه نوشت: «مصر، اسرائیل و آمریکا قادر نیستند خدشه ای به مشروعیت مقاومت فلسطینی ها در غزه وارد نمایند.»
شاهد دیگر نقش مصر در جنگ علیه فلسطینی ها این است که یک هفته پس از آغاز جنگ و در حالی که طرح سه ماده ای مصر بطور جدی مورد انتقاد واقع شده بود و شخصیت های مسلمان و محافل عربی آن را ضعیف و غیرقابل قبول می دانستند، وزیر امور خارجه مصر هر نوع تغییر در طرح را مردود دانست و تأکید می کرد که هر مسئله دیگر باید پای میز مذاکره میان دو طرف تعیین شود. کاملاً واضح بود که منظور وزیر خارجه مصر این بود که عملیات نظامی به مثابه یک اهرم کارآمد برای تحمیل دیدگاههای دشمنان مقاومت ادامه پیدا نموده و طرف فلسطینی از همه موقعیت ها و موفقیت های خود عقب نشینی کند کما اینکه مصری ها در طول این دوران حاضر نشدند گذرگاه رفح را به روی مجروحان فلسطینی باز کنند و نیز اجازه ندادند گروههای امدادی و امکانات دارویی کشورهای اسلامی به غزه وارد شود. اگر مقایسه ای میان مواضع مصر و رژیم صهیونیستی در مورد گذرگاهها انجام دهیم درمی یابیم که مواضع دولت ژنرال السیسی در مورد گذرگاهها از مواضع دولت نتانیاهو سخت گیرانه تر بوده است.
شاهد دیگر این است که دولت های مصر و عربستان و نیز تشکیلات خودگردان فلسطین که کاملاً با مصر، عربستان و رژیم صهیونیستی هماهنگ است، در آغاز این جنگ، از یک سو مقاومت فلسطین را بطور آشکار مسئول جنگ معرفی می کردند و از سوی دیگر وجود سلاح در غزه را عامل اصلی جنگ های سه گانه اسرائیل علیه غزه معرفی کرده و خواستار خلع سلاح غزه بودند. جالب این است که اسرائیل در این بحث هم یک گام از مصر، عربستان و تشکیلات خودگردان عقب تر بود، اسرائیلی ها مسئله ضربه به توانایی تسلیحاتی و از میان برداشتن تونل ها را مطرح می کردند در حالی که آن دو دولت و تشکیلات خودگردان روی مسئله خلع سلاح مقاومت تأکید داشتند!
اصرار مصر، عربستان و تشکیلات خودگردان بر پایان دادن به توانایی تسلیحاتی مقاومت فلسطین بر چند دلیل استوار بود. دلیل اول آنان این بود که بساط مقاومت در برابر اسرائیل و مقوله کارآمدی مقاومت در برابر سازش را برچینند و موضوع فلسطین به شکل یک توپ در دستان آنان قرار گیرد و آنگونه که می خواهند- و در واقع آنگونه که رژیم صهیونیستی و آمریکا می خواهند- پرونده فلسطین را مدیریت نمایند. دلیل دوم آنان این بود که بالاخره راهی برای آغاز اضمحلال مقاومت در منطقه پیدا کنند. همانگونه که آقای سید حسن نصرالله در اثنای این جنگ گفت رژیم صهیونیستی و رژیم های صهیونیستی عربی مصر و عربستان تصور می کنند که مقاومت فلسطین ضعیف ترین و در عین حال نزدیکترین حلقه از زنجیره مقاومت منطقه ای است و از طریق آن می توان اقدامات تضعیف کننده و فیصله دهنده علیه مقاومت را آغاز کرد. هیچ کس در منطقه تردید ندارد که دولت های آمریکا، اسرائیل، مصر، عربستان و پاره ای دیگر از دولت ها نظیر دولت های امارات و اردن بزرگترین تهدید حیاتی خود را «جبهه مقاومت» می دانند و لذا برای از میان برداشتن آن هرازگاهی وارد یک عملیات نظامی شده اند و البته تا امروز موفقیت چندانی نداشته اند.
دلیل سوم این است که سینه رژیم های کنونی مصر، عربستان، امارات، اردن و تشکیلات خودگردان مملو از کینه نسبت به جریان اخوان المسلمین است و لذا در طول سال های اخیر از هیچ اقدامی علیه این جریان اسلام گرا کوتاهی نکرده اند اگر خبرهای سه ماه اخیر را مرور کنیم می بینیم که در عربستان، اردن، مصر و امارات اقدامات مشابهی علیه رهبران و جریان اخوان المسلمین به اجرا درآمده است. جریان عربی وابسته به غرب بعد از توافق اردیبهشت ماه گذشته بین فتح و حماس و کنار رفتن دولت اسماعیل هنیه گمان کردند که موقعیت مقاومت در داخل غزه از بین رفته و از این رو تن به طرح محمود عباس داده است و لذا فکر کردند با یک جنگ می توانند حماس را وادار به تحویل غزه و در واقع تحویل پرونده فلسطین به جریان وابسته عربی نمایند. دلیل چهارمی هم وجود داشت. مصری ها و بطور خاص دولت السیسی حذف مقاومت و تحویل پرونده فلسطین به آمریکا و اسرائیل را یک فرصت مناسب برای جلب اعتماد کامل آمریکا ارزیابی می کردند و بر این اساس مواضع تندروانه تری از اسرائیل در جنگ اتخاذ کردند.
جنگ مصر، عربستان و تشکیلات خودگردان علیه غزه برای آن بود که شرایط غزه را به رنگ شرایط کرانه باختری درآورند. در کرانه باختری، رژیم صهیونیستی از اقتدار فراوان امنیتی برخوردار است و یک گروه پلیس فلسطینی وجود دارد که به نیابت از اسرائیل فریاد های مقاومت علیه رژیم تل آویو را خاموش می کند و از این رو شاهد هستیم که علیرغم مخالفت های فراوانی که حتی در غرب علیه شهرک سازی در مناطق 1967 وجود دارد، شهرک سازی ها در کرانه باختری هر روز گسترش پیدا کرده است. قرار مشترک جبهه غربی، عربی، صهیونیستی این بود که غزه به رنگ کرانه درآید اما 26 روز پس از آغاز این جنگ همه آنان به قطعیت دریافتند که نه تنها شرایط غزه به نفع آنان تغییر نکرده بلکه این کرانه باختری است که به گواهی تظاهرات عظیمی که هر روز و شب در آن جریان دارد، به رنگ غزه درآمده و شرایط را برای همه آنان خطرناک کرده است، در واقع جنگ اخیر غزه نه تنها سلطه محمود عباس بر غزه محکمتر نکرد بلکه میخ های حکومت او در کرانه را هم از جا کند و به مشروعیت اندک او آسیب جدی وارد ساخت.
اما دلیل شکست این طرح مشترک، مقاومت دلیرانه فلسطینی هاست. این مقاومت اگر چه هوشمندانه بوده و تحت تاثیر اقدامات سازمان یافته حماس، جهاد و گردان های مقاومت قرار دارد اما اندازه آن بسیار بزرگتر از توانایی های یک یا چند سازمان است. در واقع آنچه در غزه جریان دارد مقاومت مسلحانه یک ملت یک میلیون و هشتصد هزار نفری است نه صرفاً مقاومت یک سازمان با چند سازمان چند ده هزار نفری. بزرگترین سند این مدعا این است که هیچ کس در غزه علیه مقاومت مسلحانه حرف نزده است.
اما چرا این مقاومت مسلحانه در غزه شکل گرفته است. دو دلیل عمده را می توان برای آن برشمرد. دلیل اول این است که فلسطینی ها جنگ را بهتر از محاصره می دانند بله تردیدی نیست که هیچ ملتی از جنگ استقبال نمی کند اما وقتی فلسطینی ها این دو را مقایسه می کنند می بینند هفت سال تحت محاصره بوده و در این دوران دستکم 50 هزار نفر را از دست داده اند و محاصره هم جز فقر و رنج برایشان نتیجه ای نداشته است در حالی که در جنگ که نمی تواند برای مدت طولانی ادامه داشته باشد، قربانیان کمتری می دهند و می توانند دستاوردهایی داشته باشند. در عمل هم دیده اند که میزان قربانیان آنان در محاصره بیش از جنگ است. دلیل دوم، نگاه آنان به دستاوردهای مقاومت در طول این دوران بوده است آنان به خوبی می دانند که جریان های سازشکار نتوانسته اند هیچ هدفی را به نفع آنان محقق نمایند در حالیکه مقاومت فلسطینی توانسته ضربات سنگینی به دشمن وارد کند. آنان می دانند با مقاومت به حساب می آیند و می توانند متقابلاً برای دشمن مشکل آفرین باشند. درست است که مردم در غزه در زیر بمباران قرار داشته و امنیتی برایشان نمانده است اما در عین حال می دانند که همین وضع عدم امنیت در کرانه هم هست بدون آنکه از کرانه باختری یک گلوله به سمت اسرائیل شلیک شده باشد و اضافه بر آن، می دانند که غاصبان صهیونیست در شمالی ترین تا جنوبی ترین مناطق تحت اشغال خود نیز احساس امنیت نمی کنند و این عدم امنیت دو طرف در نهایت می تواند به یک راه حل به نفع فلسطین ختم شود، از این رو فلسطینی ها در روند سازش برای خود هیچ نفع و چشم اندازی نمی بینند در حالیکه در مقاومت به وضوح برای خویش هم نفع و هم آینده روشن می بینند اللهم انصر هم نصراً قریباً
سعدالله زارعی
س.ن1744
11/05/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]
-
گوناگون
پربازدیدترینها