محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829817242
یک فعال دانشجویی: ارامش دانشگاه در دولت گذشته تصنعی بود
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۳۰ تیر ۱۳۹۳ - ۱۳:۰۵
یک فعال دانشجویی دانشگاه امیرکبیر با بیان این که ارامش دانشگاه در دولت گذشته تصنعی بود ،گفت: تفویض اختیار انتخاب رییس دانشگاه به خود دانشگاه باعث می شود تا افرادی دلسوز و مناسب به ریاست دانشگاه انتخاب شده و تعامل دانشجویان با آنها بسیار بهتر صورت گیرد. فاطمه جزایری در گفتوگو با خبرنگار«دانشگاهی» خبرگزاری دانشجویان ایران ( ایسنا) گفت: به صورت کلی می توان دو هدف را برای دانشگاه در نظر گرفت، هدف دانشگاه در وهله اول تولید علم و پیشرفت علمی است ولی از آنجایی که دانشگاه در حال حاضر در کشور ما نقش واسط بین جامعه و اجتماع را داراست و قسمت بزرگی از جوانان کشور حداقل دوره‌ای 4 ساله را در دانشگاه می‌گذرانند، دانشگاه علاوه بر محلی جهت تربیت نیروی متخصص جامعه، وظیفه رشد اجتماعی دانشجو را نیز بر عهده دارد. وی با تاکید بر این که دانشگاه بایستی محیطی باشد که دانشجو را برای حضور در جامعه آماده نماید اظهار کرد : دانشگاه باید تجارب لازم جهت حضور موفق در جامعه را در اختیار دانشجو قرار دهد. به نظر من این جنبه از وظیفه دانشگاه بسیار پر اهمیت‌تر از جنبه تولید علم است زیرا دانشجو در دوره کارشناسی نقش خاصی در تولید علم نداشته و تنها کلیات تخصصی مورد نیاز را کسب خواهد نمود. جزایری افزود : دوره‌های کارشناسی ارشد و دکترا نقش بسیار پر رنگ تری در تولید علم خواهند داشت، ولی در مورد تمرین نقش‌های اجتماعی، دوره کارشناسی دوره‌ای حیاتی و مهم است در نتیجه در جهت داشتن دانشگاهی پویا و موثر در توسعه کشور بایستی تمام ابعاد مورد نیاز جهت حضور موفق دانشجو در جامعه مد نظر قرار گیرد. در 8 سال اخیر شاهد کاهش شدید شور و نشاط در دانشگاه‌ها بوده‌ایم فعال دانشجویی دانشگاه امیرکبیر با بیان این که متاسفانه در 8 سال اخیر شاهد کاهش شدید شور و نشاط در دانشگاه‌ها بوده‌ایم گفت : این شور و نشاط را می‌توان با توجه به اهداف تعریف شده برای دانشگاه، از دو جهت در نظر گرفت، یکی شور و نشاط علمی و دیگری شور و نشاط اجتماعی. به نظر من اگرچه در سالیان اخیر آمار مقالات و برخی شاخص‌های علمی در دانشگاه‌ها افزایش پیدا نموده است ولی بایستی به چرایی این رشد و ارتباط آن با رشد اجتماعی دانشجو نیز توجه نمود. دوستانی که به صورت مستقیم با فضای دانشگاه‌ها در ارتباط بوده‌اند شاهد نوعی اپیدمی خروج از کشور و ناامیدی از شرایط موجود و آینده بوده اند. این همان کاهش شدید شور و نشاط علمی است که به آن اشاره نمودم. وی اظهار کرد: اکنون دانشجوهای کارشناسی دیده می شوند که به دنبال مقاله و یا کسب نمره‌های بالا هستند ولی هنگامی که علت آن را جویا می‌شوید، می‌بینید که هدف به دست آوردن امتیازهای لازم برای گرفتن پذیرش از دانشگاه‌های خارجی است. وی با بیان اینکه آمار خروج دانشجویان از کشور و همچنین هزینه هایی که این خروج به کشور تحمیل می کند به صورت مفصل توسط مراجع رسمی کشور مورد بررسی قرار گرفته و قابل دسترسی است. افزود: در 8 سال گذشته به علت کاهش شدید رشد اقتصادی کشور و ایجاد شغل، دانشجو با دورنمای واضح، روشن و امیدوار کننده‌ای روبرو نبوده و نمی‌توانست امیدی به آینده داشته باشد، به این صورت از شور و نشاط دانشجو جهت تولید علم و استفاده از توانمندی‌هایش در داخل کشور کاسته شده است. فعال دانشجویی دانشگاه امیرکبیربا بیان این که از نظر اجتماعی نیز وضعیت مطلوب‌تری نسبت به وظعیت علمی نداشتیم، گفت: متاسفانه در دانشگاه‌ها شاهد حاکم شدن فضایی هستیم که به قول خود دانشجویان به آن جو دبیرستانی گفته می‌شود. در گذشته دانشجو به هنگام ورود به دانشگاه احساس تغییر داشت و فضای دانشگاه به صورتی بود که وی را به فعالیت‌های اجتماعی وا می‌داشت و شرایط رشد وی را فراهم می‌نمود ولی با شرایطی که در این سال ها به وجود امده است فضای دانشگاه هیچ تفاوتی با دبیرستان نداشته و این به این معناست که شرایط جهت رشد دانشجو از جنبه اجتماعی مهیا نیست. جزایری عدم شور و نشاط اجتماعی را بسیار بدتر از عدم شور و نشاط علمی دانست و افزود: با توجه به سیستم‌های سنتی آموزش در دانشگاه‌های و کمبودهای موجود اگر دانشگاه نمی‌تواند دانشجو را از نظر علمی جهت کار مهیا نماید امید است که دانشجو با گذراندن دوره کوتاهی در صنعت و با توجه به مجهز بودن به حداقل‌های دانش بتواند به سرعت به سطح مطلوب آمادگی از بعد فنی برسد.ولی آیا می‌توان در مورد بعد اجتماعی نیز همین را گفت؟ وی در ادامه اظهار کرد :دانشجویی که به قول معروف دبیرستانی بارآمده و آماده پذیرش نقش‌های اجتماعی نشده است، به راحتی نمی‌تواند با جامعه ارتباط برقرار کند و مطمئنا در آینده به مشکل برخواهد خورد، در بسیاری از منابع مدیریتی، توانمندی‌های اجتماعی نیروی انسانی از اهمیت بیشتری برخوردار است حال دانشجویی که این توانمندی‌ها را در دوره‌ای مناسب دریافت ننموده است در مواجهه با جامعه در آینده دچار مشکل شده و قطعا نمی‌تواند از توانمندی‌های فنی خود نیز به نحو احسن استفاده نماید. دولت گذشته در دانشگاه بسیاری از نهادهای دانشجویی و نشریات را تعطیل کرد فعال دانشجویی دانشگاه امیرکبیربا بیان این که متاسفانه دولت گذشته با عدم موفقیت در بعدهای اقتصادی کلان، نتوانست دورنمای امیدوار کننده‌ای را برای دانشجویان در آینده فراهم نماید گفت : این باعث کاهش نشاط علمی دانشگاه‌ها شد و از طرف دیگر به علت اینکه دانشجو همواره به عنوان دیده بان جامعه عمل نموده و با توجه به عدم وابستگی به مراکز قدرت، نقدهای بی‌طرفانه‌ای نسبت به جامعه داشته است، دولت قبل برای کاستن از بار انتقادات وارده بر خود به اشتباه به جای استفاده از نقدهای دور از منفعت طلبی دانشجویان، مبادرت به تعطیلی بسیاری از نهادهای دانشجویی و نشریات نموده و همچنین هزینه‌های بسیار سنگینی را برای دانشجو ایجاد نمود جزایری یکی از نمونه های این برخورد ها را حکم‌های تعلیق دانست و اظهار کرد : این کار از دو جهت به فضای دانشگاه ضربه زد، یکی اینکه باعث شد محل فعالیت‌های دانشجویی از بین رفته و دانشجویان علاقه کمی به فعالیت در نقش‌های اجتماعی داشته باشند، به عبارت دیگر فرصت رشد دانشجو از وی گرفته شد و باعث شد بسیاری از دانشجویان نسبت به شرایط جامعه بی‌تفاوت شده و تصمیم به مهاجرت بگیرند. وی افزود : از جهت دیگر دانشجویان فعال باقی مانده با تمام محدودیت‌ها و هزینه‌ها همچنان در دانشگاه به فعالیت می‌پرداختند ولی نارضایتی به وجود آمده بر روی هم انباشته شده و دانشجو به انبار باروتی تبدیل شده بود که از کوچک‌ترین فرصت‌های به دست آمده جهت فریاد زدن و رساندن صدای خود استفاده می‌کرد. متاسفانه دولت قبل به جای پرداختن به دلایل اصلی نارضایتی‌های به وجود آمده، روز به روز فرصت‌ها را از دانشجویان گرفته و به بهانه حفظ آرامش دانشگاه برخوردهای شدیدتری را با دانشجویان داشت. توجه وزارت علوم به ارتقا شخصیت دانشجو دلگرم کننده است این فعال دانشجویی با اشاره به عملکرد وزارت علوم دولت یازدهم گفت: خوشبختانه با روی کار آمدن دولت جدید شاهد تغییر رویکرد به دانشگاه‌ها بوده‌ایم، اگرچه می‌دانیم تغییرات یک شبه رخ نخواهد داد ولی با وجود کاستی‌ها، رویکرد دولت به ارتقا شخصیت دانشجو و همچنین توجه به دانشجو به عنوان یک فرصت دلگرم کننده است. جزایری با بیان این که هدف وزارت علوم تفویض اختیار انتخاب رییس دانشگاه به خود دانشگاه است گفت: این در حالی است که این امر در دولت قبل به صورت دستوری و از بالا صورت می گرفت. خط مشی وزارت دولت یازدهم باعث خواهد شد تا افرادی دلسوز و مناسب به ریاست دانشگاه انتخاب شده و تعامل دانشجویان با آنها بسیار بهتر صورت گیرد، همچنین بسیاری از دانشجویان و اساتیدی که به بهانه‌های واهی از دانشگاه اخراج شده بودند به دانشگاه بازگردانده شده‌اند و شاهد افزایش شور و نشاط دانشجویان چه از لحاظ امید به آینده و چه از لحاظ علاقه به فعالیت‌های اجتماعی در دانشگاه باشیم. وی با تشکر از عملکرد فرجی دانا طی این مدت گفت : امیدواریم این امید به وجود آمده به واقعیت تبدیل شده و شاهد دانشگاهی باشیم که در کنار رشد علمی به رشد و تعالی شخصیت دانشجو نیز اهمیت می‌دهد. امیدوارم در آینده شاهد به ثمر نشستن هرچه بیشتر تلاش‌های دکرت فرجی دانا باشیم. ارامش دانشگاه در دولت گذشته تصنعی بود جزایری در انتهای صحبت‌های خود با اشاره به تاکیدات مسئولان نظام پیرامون حفظ آرامش در دانشگاه‌ها گفت: فضای آرام باید توام با نشاط و پویایی باشد متاسفانه در دولت گذشته ارامش به وجود آمده فضایی تصنعی بود که نه به خاطر آرامش دانشجو و امید به آینده بلکه به خاطر هزینه‌های بسیار زیاد فعالیت بود. این آرامش را می‌توان به آرامش یک مرده تشبیه نمود نه آرامش فردی که به خاطر اطمینان از شرایط به آرامش رسیده است. علاوه بر این ،این آرامش فقط مربوط به بخشی از بدنه دانشجویی بود، بخش دیگر اگرچه در ظاهر فعالیت خاصی نداشت ولی نارضایتی‌اش روز به روز بیشترمی‌شد. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]
-
گوناگون
پربازدیدترینها