محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802816057
بررسی سیاستهای حمایت در بخش کشاورزی کشورهای مختلف دنیا/4 اختصاص 29 درصد سپرده بانک‌های برزیل برای وام‌دهی به بخش کشاورزی
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: بررسی سیاستهای حمایت در بخش کشاورزی کشورهای مختلف دنیا/4
اختصاص 29 درصد سپرده بانک‌های برزیل برای وام‌دهی به بخش کشاورزی
در کشور برزیل مداخله شدیدی در بخش اعتبارات از طریق نرخ بهره یارانه‌ای وجود دارد و بانک‌ها حداقل 29 درصد سپرده‌های خود را به وام‌دهی به بخش کشاورزی اختصاص می‌دهند.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس به دلیل نقش مؤثر بخش کشاورزی در متغیرهای کلان - اقتصادی و همچنین امنیت غذایی و اشتغال معمولا همه کشورهای جهان با سیاستهای حمایتی متنوع در صدد حمایت از این بخش بوده و هستند. گرچه این سیاست در کشورهای مختلف دارای نقاط مشترک هستند، اما بدون تردید تفاوت در ساختارهای اقتصادی سیاسی و اجتماعی کشورها موجب شده تا در سیاستهای حمایتی در بخش کشاورزی، نقاط افتراق و تنوع زیادی قابل مشاهده و ردیابی باشد. نتایج پژوهش‌های مختلف نشان از سطوح حمایتی بالاتر در کشورهای توسعه یافته در مقایسه با کشورهای در حال توسعه دارد. در رابطه با این موضوع به بررسی سیاستهای حمایتی در بخش کشاورزی برزیل می‌پردازیم. شرایط عمومی برزیل کشوری با درآمد بالاتر از متوسط درآمد است که رشد خوبی را در سال‌های اخیر داشته است. در حال حاضر درآمد سرانه بالغ بر 10000 دلار در سال میباشد. با این وجود، نابرابری درآمد و فقر همچنان ادامه دارد. به گزارش فارس 13 درصد جمعیت این کشور با کمتر از 2 دلار در روز زندگی می‌کنند. کشور برزیل از موهبت منابع کشاورزی وسیعی برخوردار است. بخش کشاورزی حدود 6 درصد تولید ناخالص داخلی را تشکیل داده، اما ارزش افزوده قابل توجهی دارد. محصولات کشاورزی قابل تجارت بیش از 83 درصد صادرات را برعهده دارند. در طول دهه گذشته مازاد تجاری برای بخش تجارت محصولات کشاورزی به بیش از 50 میلیارد دلار افزایش یافت. اتحادیه اروپا بزرگترین بازار برای صادرات محصولات کشاورزی با سهم 29 درصد میباشد، در حالی که چین در حال حاضر با سهم 14 درصد، دومین بازار محصولات میباشد. براساس این گزارش برزیل یکی از بازیگران عمده در اقتصاد جهانی و یکی از 10 اقتصاد برتر دنیا با جمعیتی بیش از 190 میلیون نفر (پنجمین کشور دنیا) و دارای منابع طبیعی فراوان محسوب می‌شود. کشاورزی در این کشور نقش مهمی در اقتصاد کشور و ارزآوری دارد. زمین‌های کشاورزی برزیل بعد از کشورهای چین، استرالیا و آمریکا بیشترین سطح را دارد. در سال 2009، سهم بخش کشاورزی در صادرات 30 درصد بوده است. به گزارش فارس در طول 20 سال گذشته اقتصاد برزیل با اصلاحات بنیادی، فضای سرمایه‌گذاری با ثبات و رشد تهییج‌کننده بخش کشاورزی را مهیا نموده است. ثبات اقتصاد کلان از نیمه دهه 1990 به دست آمد زمانی که یک برنامه واقعی برای بودجه با اعمال محدودیت‌های لازم به منظور تحت کنترل در آوردن تورم به مرحله اجرا در آمد. اصلاحات ساختاری شامل خصوصی‌سازی تشکیلات اقتصادی که توسط دولت اداره می‌شد، و مقررات‌زدایی بازارهای داخلی میباشد. سیاستهای تجاری برزیل عضو اتحادیه گمرکی، مرکوسور (RTA)، همراه با آرژانتین، اروگوئه و پاراگوئه میباشد. هدف اصلی آن تغییرات سیاستی شامل کاهش شدید تعرفه‌ها و حذف موانع غیر تعرفه‌ای در تجارت بود. موافقتنامه‌ای بین مرکوسور و اتحادیه اروپا تحت مذاکره است. اکثر واردات کشاورزی از دیگر کشورهای عضو مرکوسور بدون حقوق گمرکی وارد می‌شوند؛ در حالی که میانگین تعرفه بر واردات کشاورزی از کشوری غیر عضو مرکوسور نزدیک به 10 درصد است. این گزارش می‌افزاید: هدف فعلی برزیل کاهش وابستگی به واردات کود شیمیایی میباشد. برزیل 6 درصد مصرف جهانی کودهای ازته، فسفره و پتاسه را به خود اختصاص داده است. اما تنها 2% تولید‌کننده میباشد. 77% کل کودهای شیمیایی وارد می‌شود (91 درصد در مورد پتاسه) و سیاستهای دولت کاهش سهم واردات با افزایش تولید داخلی میباشد. اخیرا پیشرفتی در صادرات محصولات کشاورزی حاصل شده است و از محصولات سنتی گرمسیری مانند قهوه و آب پرتقال به سمت محصولات سویا، شکر، گوشت به ویژه گوشت مرغ و خوک گرایش یافته است. پیشرفت در صادرات صنایع غذایی سودآوری مهمی را برای اقتصاد برزیل فراهم کرده است. اگرچه اکنون بازارهای کشورهای OECD به عنوان مقصد بیش از 40 درصد از صادرات محصولات کشاورزی بسیار مهم هستند و با اینکه صادرات به اکثر کشورهای OECD در برخی محصولات مشخص فزاینده است اما سریع‌ترین رشد صادرات برزیل به کشورهای خارج از منطقه OECD مانند چین و روسیه بوده است. به گزارش فارس رشد بخش کشاورزی بر رشد بخش صنعت پیشی گرفته است و با جهش قابل توجه در صادرات مواد غذایی فرآوری شده توانسته منافع عظیمی را به اقتصاد برزیل به ارمغان آورد. به هر حال این رشد به تنهایی برای حل مشکلات فقر روستایی و نابرابری درآمد کافی نبوده و نگرانی‌ها در مورد پیامدهای زیست محیطی به ویژه برای جنگل‌های آمازون را افزایش داده است. براساس این گزارش کشاورزی در این اصلاحات بنیادی هم مشارکت داشته و هم از این تغییرات سود برده است. در طی دهه 1990 در مخارج قیمت‌های تضمینی و اعتبارات یارانه‌ای کاهش تدریجی یافت. در بازارهای گندم، نیشکر و قهوه آزاد‌سازی صورت گرفت همچنین آزاد‌سازی تجارت نه تنها از بعد واردات بلکه برای صادرات نیز با حذف مجوزهای صادراتی، سهمیه‌ها و مالیات صورت گرفت. کشاورزی در شرایط کلی از تغییر در الگوی توسعه بهره‌مند شده و آن تغییر حذف تبعیض علیه بخش کشاورزی بود که به طور ضمنی در راستای حمایت از بخش صنعت بود. بخش کشاورزی برزیل از زمانی که دولت جانشینی واردات را رها کرد، رشد سریعی یافته است (سیاستهای طراحی شده به نفع تولیدات داخلی و رقابت با واردات به عنوان مثال وضع تعرفه‌های وارداتی بالا) و این روند طی چند سال اخیر فزاینده بوده است. این رشد عمدتا ناشی از بهبود بهره‌وری و قیمت‌های پایین برای نهاده‌های وارداتی بود و این عوامل به افزایش سطح زیر کشت محصولات کشاورزی کمک می‌کرد. ابزارهای سازمانی اصلی اعمال سیاست‌ها دو آژانس مجزا اجرای سیاستهای کشاورزی را برعهده دارند: وزارت کشاورزی (MAPA) و وزارت توسعه ارضی (MDA). که اولی در ارتباط با کشاورزی تجاری و دومی در ارتباط با کشاورزی خانوادگی میباشد. وزارت کشاورزی برنامه‌های مربوط به محصولات و دام، اهداف و روند حمایت را در سال فراهم می‌کند. در بین سال‌های 2010_ 2008، حمایت‌هایی شامل اعتبارات روستایی در نرخ بهره کنترل شده و قیمت تضمینی و بیمه روستایی میباشد. سیاستهای زیست‌محیطی و ساختاری به صورت مشخص بیان شده‌اند و شامل منطقه‌بندی کشاورزی، حمایت از تعاونی‌ها و همچنین سوخت‌های گیاهی و محصولات ارگانیک می باشد. وزارت توسعه ارضی اصلاحات ارضی را اجرا کرده و مسئول برنامه‌های ملی برای تقویت کشاورزی خانوادگی است که محور این سیاست‌ها حمایت از کشاورزان خرده‌پا میباشد. تعداد کشاورزانی که در برنامه کشاورزی خانوادگی ثبت‌نام کرده‌اند در حال افزایش بوده و این برنامه در سال 2010 به طور قابل ملاحظه‌ای اصلاح شده است. به گزارش فارس قیمت‌های تضمینی برای حمایت از تولیدات در مناطق در حال رشد میباشد؛ تا زمانی که زیرساخت‌ها و فعالیت‌های مربوطه در آن مکان و در آن کشت سودآور شوند. همچنین این سیاست برای جلوگیری از نوسان قیمت در طی زمان و حمایت از کشاورزان فقیر‌تر تنظیم شده است. این سیاست‌ها به طور طبیعی اختلال‌زا بوده اما اختلال‌زایی آنها به وسیله اعمال محدودیت‌هایی بر تعداد محصولات واجد شرایط و هدف‌گذاری مناطق کمتر توسعه‌یافته، کنترل شده است. سیاستهای حمایتی بخش کشاورزی و روستایی فقر روستایی به طور قابل ملاحظه‌ای در برزیل کاهش یافته است اگرچه این شاخص از 60 درصد در سال 1990 به حدود 70 درصد در سال 2000 رسید اما به هر حال میزان فقر روستایی دو برابر آن در کل کشور است. فقرای روستایی از برنامه‌های تامین اجتماعی و دریافت مقرری کمتر بهره مند شدند. اگرچه در دو دهه اخیر سعی شده است تا این گروه از مردم روستایی از رشد حاصله بیشتر منتفع شوند اما برزیل هنوز فاصله زیادی تا وضعیت مطلوب دارد. در سال 2005، برزیل برنامه بیمه روستایی را برای حمایت از سیستم بیمه روستایی خصوصی ایجاد کرد. ابزار اصلی آن تخفیف حق بیمه تولید محصولات کشاورزی (به علاوه شیلات و جنگل) بود. مساحت تحت پوشش از 1.6میلیون در سال 2006 به 7.7میلیون هکتاری در سال 2010 افزایش پیدا کرد، با بیش از 65000 ذینفع و سرمایه بیمه شده بیش از 1.1 میلیارد دلار کروزیر (623 میلیون دلار). کل یارانه در سال بیش از 250 میلیون کروزیر (125 میلیون دلار) بوده است. قانون جدید بیمه روستایی در سال 2010 تصویب شده است که این اجازه را به دولت فدرال می‌دهد که در سرمایه‌گذاری یا کمک به صندوق بلایای ناگهانی برای پوشش ریسک بیمه روستایی شرکت کند. در طی سال‌های 2010_ 2008 مجموعه‌ای از اصلاحات در برنامه کشاورزی خانوادگی (برنامه ملی برای تقویت کشاورزی خانوادگی) صورت گرفت. در گذشته، کشاورزان خرده پا در این برنامه که به پنج گروه طبقه‌بندی شده و روند حمایتی برای هر طبقه متفاوت بوده، ثبت‌نام می‌کردند. در سال 2010 گروه‌های C، d و E در هم ادغام شده و در حال حاضر این برنامه به سه گروه طبقه‌بندی می‌شود. گروه A شامل اصلاحات اراضی افراد مهاجر است. گروه B شامل کشاورزان خرده‌پا، با این شرایط که درآمد خالص آنها کمتر از 6000 کروزیر یا 3400 دلار در 12 ماه گذشته باشد. این گروه شرایط برای دریافت اعتبارات خرد دارد. گروه‌های کشاورزی خانوادگی جدید (C،D، E) شامل کشاورزی خانواگدی با درآمد خالص بین 110،000 _ 6000 کروزیر در 12 ماه گذشته می‌باشند. تقریبا 8/1 میلیون کشاورز در طبقه B بوده و اعتبارات خرد را دریافت می‌کنند. براساس این گزارش هر سال کشاورزان می‌توانند تا سقف 130000 (73600 دلار) اعتبارات سرمایه‌گذاری و 50000 کروزیر (28000 دلار) از مبلغ اضافه سرمایه جاری پس از کسر بدهی برای هر محصول دریافت کنند و در کل آنها می‌توانند تا سقف 230000 کروزیر (130000 دلار) استقراض کنند. در سال 2010، نرخ بهره به میانگین 5/2 درصد کاهش پیدا کرد و نرخ بهره واقعی ثابت بود. از سال 1990 و همزمان با رشد سریع در کشاورزی، برزیل جنگل‌های زیادی را (بیش از کل مساحت انگلستان) به ویژه به دلیل فعالیت دامداری‌های بزرگ مقیاس تجاری از دست داده است. منافع اقتصادی حاصل از رشد کشاورزی از یک سو و حفظ جنگل‌ها از سوی دیگر از چالش‌های عمده فراروی تصمیم‌گیران برزیل به شمار می‌آید. برزیل سطح نسبتا پایینی برای حمایت از بخش کشاورزی فراهم آورده است. کل حمایت بخش که شامل حمایت از تولید‌کننده‌ها و اعتبارات برای خدمات عمومی کشاورزی مانند تحقیقات کشاورزی، آموزش و زیرساخت‌ها میباشد، سالانه به طور میانگین 8.2 میلیون کروریزو (واحد پول برزیل) یا 2.7 میلیارد دلار آمریکا یا 0.5 درصد تولید ناخالص داخلی طی سال‌های 2004_ 2002 بوده است. هزینه این حمایت در کل اقتصاد نسبت به کشورهای IECD پایین است و تقریبا برابر با استرالیا (0.3درصد GNP) و نیوزیلند (0.4 درصد GNP) میباشد. حدود سه چهارم این حمایت‌ها مربوط به تولید‌کنندگان و مابقی به خدمات عمومی در این بخش اختصاص داشته است. بیشترین سطح حمایت از محصولات اساسی (گندم، برنج، ذرت) و پنبه برای رقابت‌پذیر نمودن این محصولات در مقابل واردات به عمل می‌آید. برخی محصولات دیگر حمایت شده در برزیل به ترتیب عبارتند از: قهوه، سویا، شیر، گوشت گوساله، نیشکر، گوشت مرغ و گوشت خوک. حمایت از تولید‌کنندگان اغلب به وسیله اعتبارات ترجیحی فراهم شده است. این سیستم برای زمین‌هایی تعیین شده است که نرخ‌های بهره بالا در بازار که میراث بی‌ثباتی اقتصاد کلان بود را جبران کرده‌اند. یک دلیل منطقی برای حمایت خاص از بخشی از اهداف اجتماعی نشأت می‌گیرد که به نظر می‌رسد توانایی مالی برای تولید یک مولفه حیاتی برای حمایت از ایجاد درآمد در میان روستائیان فقیر به شمار می‌آید. تقریبا نیمی از کل منافع اقتصاد که از حمایت‌های اعتباری به دست آمده است، ناشی از بازسازی یا تجدید سازمان بدهی مزارع بزرگ بوده که در طی دوره ناپایداری اقتصاد کلان در اواخر دهه 80 تا اواسط دهه 90 انباشته شده بود. تجدید‌نظر در زمان بدهی‌ها با توجه به نیاز به اصلاح جریان نقدینگی در بخش غیرقابل اجتناب بود. هزینه کرد در توسعه زیرساخت‌ها از دیگر حمایت‌های مالی دولت برزیل است. علاوه بر اعتبارات ترجیحی، برزیل ساز و کارهای مختلفی برای حمایت از قیمت‌های تولید کننده مانند وام‌های کالایی یا مداخله دولت در خرید محصولات به کار می‌بندد. زمانی دولت در بازار برای خرید و ذخیره کالا دخالت می‌کند که قیمت بازار کمتر از قیمت‌های هدف مورد‌نظر باشد. اما این سیاست به طور گسترده به کار گرفته نمی‌شود. در واقع حمایت قیمت های بازاری در سال‌های اخیر متمایل به صفر بودند. اگرچه حمایت از بخش کشاورزی در برزیل اندک است، اما ساختار این حمایت برای توسعه بلند مدت کمتر سودمند بوده است. یک سهم بزرگ و فزاینده‌ای از کل حمایت‌ها شامل یارانه‌های تولید‌کننده و هزینه‌هایی در موارد اساسی مانند تحقیقات و آموزش می‌شود و توسعه زیرساخت‌های روستایی کمتر اهمیت یافته است. به طور عمده منافع به دست آمده برای برزیل در موافقتنامه چندجانبه تجارت جهانی ناشی از اصلاحات جهانی سیاستهای کشاورزی میباشد. با توجه به اینکه برزیل به طور وسیعی آزاد‌سازی در سیاستهای کشاورزی را انجام داده است، پیش‌بینی می‌شود که اکثر این منافع ناشی از اصلاحات سیاستهای کشاورزی در دیگر کشورها و همچنین دستیابی به بازارهای کشورهای OECD میباشد. در حال حاضر صادر‌کنندگان محصولات کشاورزی در برزیل با تعدادی از محدودیت‌ها برای فروش محصولات خود در بازارهای کشورهای OECD مواجه هستند: * تعرفه‌های بالا در بازارهای کلیدی (به ویژه شکر، گوشت مرغ، آب پرتقال، گوشت گوساله و خوک و تنباکو) * تشدید تعرفه بر اساس درجه فرآوری محصول (به ویژه در بخش سویا و صنایع غذایی فرآوری شده و قهوه) * رژیم های تبعیض‌آمیز واردات، مانند میزان تعرفه سهمیه‌بندی در یک کشور خاص (IRQ) و طرح‌های ترجیحی که مورد توجه برزیل نیست، این مکانیزم‌ها برای کنترل واردات در بخش‌های شکر، پنبه و گوشت گوساله اعمال می‌شود و اکثرا به وسیله کشورهایی اجرا می‌شوند که برزیل سهم مهمی از بازارهای آنها را برعهده دارد مانند اتحادیه اروپا، ایالات متحده، چین و روسیه. * موانع غیرتعرفه‌ای مانند موافقتنامه اقدامات بهداشتی و گیاهی (موافقتنامه sps) که صرفنظر از قانونی بودن آنها از دسترسی به بازار ممانعت به عمل می‌آورند. پیش‌بینی می‌شود که برزیل یکی از نفع برنده‌های اصلاحات در کشورهای OECD و دیگر کشورها باشد. کاهش در تعرفه‌ها و یارانه‌های صادراتی در جهان برای تمامی بخش‌ها و همچنین کاهش حمایت‌های داخلی کشاورزی در کشورهای OECD باعث افزایش رفاه در کشور برزیل خواهد شد. به دو دلیل اصلاحات کشاورزی در کشورهای OECD برای برزیل دارای اهمیت بیشتری است: 1_ سهم زیادی از صادرات کشاورزی برزیل را کشورهای IECD تشکیل می‌دهند. 2_ اکثر حمایت‌های کشورهای IECD رقابت‌پذیری برزیل را در بازارهای کشورهای ثالث تضعیف می‌کنند. اگرچه رشد سریع کشاورزی در سال‌های اخیر در برزیل اتفاق افتاده است، اما تولید‌کنندگان و کشاورزان هنوز با تعدادی از محدودیت‌ها و مشکلات مواجه هستند: زیرساخت‌های ضعیف به عنوان تنگناهایی برای توسعه کشاورزی می‌باشند. تولید‌کنندگان در برزیل به طور عمده از بازارهای اصلی فاصله زیادی دارند و سیستم جاده‌ای و حمل و نقل چندان توسعه یافته نیست. ارتقای زیرساخت‌های روستایی نه تنها برای محیط زیست زیان‌آور نیست، بلکه توسعه نواحی کشاورزی می‌تواند محافظت کافی برای محیط زیست فراهم آورد. سیاستهای برزیل نیاز به محاسبه رابطه جایگزینی بین منافع و هزینه‌های زیست‌محیطی ناشی از رشد کشاورزی در نواحی آمازون دارد. برای اکثر کشاورزان دسترسی به اعتبارات یک محدودیت اساسی است. بزرگترین معضل برای کسب و کارها اجبار در گرفتن وام از بازارهای داخلی است. اگرچه در سال‌های اخیر اقتصاد با ثبات‌تر شده است نااطمینانی اقتصاد کلان هنوز اثر نامناسبی بر بنگاه‌هایی دارد که دسترسی به اعتبارات بازارهای خارجی ندارند. نرخ بهره واقعی بالا به مفهوم مانع بزرگ برای اخذ اعتبارات از بانک‌ها محسوب می‌شود غیر از منابع اعتباری که از یارانه‌های دولتی برخوردارند. یارانه‌های اعتبارات بانکی در سرمایه‌گذاری‌های غیرکشاورزی بیشتر از وام‌گیرندگان برای اصلاحات ارضی و بهره‌برداران کوچک مقیاس بوده است. به گزارش فارس همچنین سیاستهای مالیات تاثیر مهمی در فرصت‌های کشاورزان دارد. این سیاست‌ها بعضا انگیزه تولید‌کنندگان را تحریف می‌کنند. علاوه بر این برزیل در پیشرفت کشاورزی با چالش‌هایی اجتماعی در رابطه با توسعه کشاورزی مواجه است. اکثریت جمعیت روستایی درآمدی کمتر از خط فقر دارند و نابرابری درآمد در نواحی روستایی در دهه اخیر رشد کرده و افراد فقیر، فقیر‌تر شده‌اند. بنابراین سیاستهای تعدیل هدفمند نیاز کلیدی بخش است. برای بعضی خانوار‌ها برنامه‌های توسعه‌ای برای ارتقای مهارت‌های کشاورزی ممکن است آنها را قادر سازد که در بخش رقابت‌پذیر‌تر باشند. جمع‌بندی کلی سیاستهای حمایتی در برزیل به شرح زیر است: با وجود برقراری و ادامه دامنه وسیعی از سیاستهای اعتباری و قیمتی، برزیل سطح نسبتا پایینی از حمایت‌ها را برای کشاورزان داراست. * حمایت‌های قیمتی که اکثرا با توجه به مناطق هدفمندسازی می‌شوند، به دنبال حمایت از کشاورزان کوچک و همچنین کشاورزان تجاری در مناطقی که فاصله آنها از بازارهای اصلی مصرف‌کننده و فرودگاه زیاد میباشد. مکانیزم‌های موجود برای حمایت اجتماعی می‌تواند بر حمایت درآمدی تاثیر گذار‌تر باشد؛ در حالی که سرمایه‌گذاری مستقیم در زیرساخت‌ها می‌تواند در حمایت از توسعه کشاورزی سودآور، موثرتر باشد. *مداخله شدیدی در بخش اعتبارات از طریق نرخ بهره یارانه‌ای وجود دارد و بانک‌ها حداقل 29 درصد سپرده‌های خود را به وام‌دهی به بخش کشاورزی اختصاص می‌دهند. سیستم مدیریت اعتباری در برزیل دریافت‌کنندگان وام را از طریق یارانه‌ها و کشاورزان مرفه‌ای که می‌توانند از بازارهای بین‌المللی استقراض کنند بهره‌مند می‌سازد. به هر حال، این امر هزینه‌ای را بر کشاورزان متوسط یا میان حال تحمیل می‌کند و دیگر صنایع مجبور به استقراض داخلی در نرخ بهره بازار می‌شوند و این اصلاحات می‌تواند عدم تخصیص منابع را کاهش دهد. * زیرساخت‌های ضعیف همچنان یک تنگنای بزرگ برای توسعه بخش کشاورزی برزیل میباشد. اما سرمایه‌گذاری نسبت به حمایت کشاورزی پایین است و نیاز عمده‌ای برای سرمایه‌گذاری بیشتر در شبکه حمل و نقل و زیرساخت‌های روستایی احساس می‌شود. * برزیل اقداماتی را در ارتباط با مسائل زیست‌محیطی، تطبیق و کاهش تغییرات آب و هوایی متعهد شده است. علاوه بر این شاخص‌های پایداری زیست‌محیطی در برنامه‌های حمایت کشاورزی در نظر گرفته می‌شوند. * به طور کل برزیل اصلاحات سیاسی مهمی را دنبال می‌کند که تاثیر مثبتی بر بخش کشاورزی دارد و به افزایش درآمد و کاهش فقر کمک می‌کند. انتقال حمایت‌ها به سمت سرمایه‌گذاری بلند‌مدت در زیرساخت‌ها و تحقیقات و توسعه به رقابت‌پذیری کمک می‌کند. در حالی که هدفمندسازی سیاستهای کشاورزی و اقتصاد در سطح اجتماعی می‌تواند به توسعه کشاورزی به طور کامل و فراگیرتر از آنچه تا حالا بوده است، منجر شود. انتهای پیام/
93/04/28 - 10:47
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها