واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
فیسبوک تویتر Google+ Cloob سراسیمگی صهیونیست ها در حمله به غزه نشانه چیست؟ بغداد-ایرنا- شنیده می شود، برخی دیپلمات های عرب در منطقه اخیرا در محافل خصوصی از نوعی سراسیمگی رژیم صهیونیستی در رفتارهای منطقه ای اش بحث کرده اند.
بسیاری از دیپلمات های غربی و عرب در خاورمیانه با توجه به اطلاعاتی که از پشت پرده های حوادث اخیر دارند، می دانند که اسراییل در حمله به غزه ، دچار یک سراسیمگی حاد است، چرا که صهیونیست ها می دانند روند تحولات در منطقه به نفع آنان نیست. با این همه برخی دولت های عربی منطقه، برغم آگاهی از شرایط موجود ، همچنان مسیر دیگری را می پیمایند.
صهیونیست ها در دو سه سال اخیر از هیچ تلاشی برای فروپاشی کشورهای بزرگ و ارتش های قدرتمند عرب از جمله سوریه و عراق فرو گذار نکردند و بیشترین بنزین را بر شورش های فرقه ای خاورمیانه، بویژه در دمشق و بغداد پاشیده اند.
اما حالا روند تحولات در عرصه میدانی نشان می دهد که همه آن تقلاها و تلاش ها ناکام مانده و آخرین تیرترکشی (داعش)که به آن امید بسته بودند و از کمان برخی کشورهای ثروتمند منطقه رها شده بود نیز نتوانست به هدف بنشیند.
از همین رو می توان به صراحت گفت که عملیات اسراییل علیه غزه نه یک برنامه استراتژیک که صرفا از سر اضطرار و سراسیمگی است، حالا این سراسیمگی از برای چیست، موضوعی است که جای تامل بسیار دارد.
** روزهای کوتاه طلایی تل آویو
سال 2010 میلادی، برای اسراییلی ها نوید روزهای طلایی را داشت. کلید یک شورش عمومی در تونس که سلسله خیزش هایی را در خاورمیانه به دنبال داشت و سپس به مصر و لیبی رسید ، اما خوشایندترین آن، شورشی بود که از درعای سوریه، کلید زده شد.
ازیک سو اسراییلی ها خود را برای اولین بار بطور علنی با سعودی ها ، ترکیه ای ها و قطری ها در یک جبهه یافتند و این به معنای رسمیت یافتن رژیمی بود که بیش از 6 دهه کشورها با آن یا دشمن بودند یا ساکت و از دیگر سو خط مقدم این رژیم با محور مقاومت در حال فروپاشی از داخل بود.
کشورهای ضد مقاومت و تل آویو، شمارش معکوس برای عملیات نظامی ناتو و آمریکا در سوریه را از همان روزهای آغازین بحران شروع کرده و همه راهها را بر روی تروریست ها از چهار گوشه جهان بر روی مرزهای سوریه گشودند.
2013، سالی بود که جریان ضد مقاومت متوجه لبنان شد تا شاید حزب الله را از بحران سوریه خارج کنند که عملا نشد.
اما اواخر 2014 با تشدید پیشروی های ارتش سوریه در مناطق مختلف این کشور، بحران را به عراق منتقل کردند. داعش دیگر نامی ناآشنا نبود. آنها فلوجه را تسخیر کرده و قصد بغداد را کرده بودند.
اولین هفته عملیات شورشی داعش در استان های شمالی عراق، در حدود یک ماه پیش دوباره تل آویو را به وجد آورد و بطور شتابزده، از اقلیم کردستان عراق برای اعلام استقلال هم حمایت کرد.
اما گذشت زمان ، بی نتیجه ماندن همه تلاش های منطقه ای، اسراییلی ها را تفسیر می کرد، بطوری که تمام تلاش ها برای پراکندن نیروی مقاومت در سطح وسیعی از منطقه خاورمیانه و فرسوده کردن آن تا اینجا جواب نداده بود؛ بنابراین باردیگر آزموده ای را به تکرار نشست که آخر داستان آن از ابتدا معلوم بود.
** چرا سراسیمگی
یک نشانه سراسیمگی می تواند این باشد که تل آویو به خوبی درک کرده که آمریکایی ها در حال بستن پرونده خاورمیانه بوده و آماده کوچ از این منطقه هستند.
این یک واقعیت است که آمریکا دیگر آن آمریکایی نیست که صهیونیست ها بتوانند به آن تکیه کنند.
رفتارهای سران صهیونیستی در قبال روند مثبت و روبه حل پرونده هسته ای ایران ، شتابزدگی در خصوص اعلام استقلال مسعود بارزانی در کردستان عراق و تقلا برای وادار کردن ناتو و آمریکا به جنگ در سوریه همگی موید این دیدگاه است.
همین دلیل کافی است که اسراییل طرح های تجزیه در منطقه را با هدف تبدیل کشورهای بزرگ به تکه های کوچک و کوتوله دنبال کند تا به این ترتیب تهدیدها علیه این رژیم شکسته شود.
از همین رو تجزیه دو کشور عراق و سوریه برای تل آویو حیاتی است، چرا که تجزیه این دو کشور به معنای پایان جغرافیایی است که طرح سایس پیکو شکل داد و می تواند همه موزائیک های بزرگتر خاورمیانه ازجمله مصر و عربستان را هم در برگیرد.
به این ترتیب عملیات نظامی علیه غزه توجیهی غیر از این نخواهد داشت که تل آویو با شروع این عملیات تلاش خود را معطوف به سرگرم کردن جامعه جهانی و انحراف آنان از وقایع عراق و سوریه کرده است.
دومین نشانه سراسیمگی را باید در آنجا جستجو کرد که تمام تلاش ها مبنی بر پراکنده کردن نیروی مقاومت در منطقه به شکست انجامیده است. آنها برای نجات داعش در عراق و دیگر تروریست ها در سوریه، عملیات غزه را آغاز کردند تا مقاومت مجبور شود بار دیگر حواس خود را به سواحل مدیترانه معطوف کند.
علاوه بر این، عملیات غزه را با این امید شروع کردند که تا حدودی فشار جهانی بر داعش را کاهش دهند تا طرح تجزیه در عراق محقق شود.
در کنار همه اینها، تل آویو قصد ندارد غزه را به همین راحتی رها کند. آنها می خواهند ، در هیاهوی فتنه جاری در منطقه، غزه را به یک سرزمین سوخته تبدیل کنند و در نهایت امتیازات بیشتری از فلسطینی ها بگیرند؛ چه موقعیتی بهتر از این برای اسراییلی ها وجود خواهد داشت که مقاومت سرگرم دفع شر جاهلان منطقه ای شده است؛ آن هم موقعیتی که شاید برای صهیونیست ها دیگر تکرار نشود.
خاورم**1770**1586
انتهای پیام /*
ارتباط با سردبير:
[email protected]
تماس بی واسطه با مسئولین
25/04/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]