واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
فیسبوک تویتر Google+ Cloob رابطه استیضاح وزیر علوم و انتخابات مجلس دهم تهران - ایرنا- آقای حداد عادل چند روز پیش در یک گفت و گو درباره دلایل استیضاح وزیر علوم گفت: ما مشکل شخصی با فرجی دانا نداریم، در این شکی نیست که آقای حداد عادل و بقیه نمایندگانی که می خواهند وزیر علوم را استیضاح کنند مشکل شخصی با وی ندارند.
آقای حداد عادل و همفکران وی نگرانی اصلی خود را تکرار حوادثی چون 18 تیر 78 و حوادث بعد از انتخابات 88 در دانشگاه ها اعلام می کنند.
نمایندگان مطرح کننده استیضاح حرف از رکود علمی و حذف نیروهای انقلابی از دانشگاهها هم می زنند؛ رکود علمی و افت کیفیت آموزش بهانه ای ست تا استیضاح یک حذف سیاسی صرف به نظر نیاید اما این کار شدنی نیست، کارنامه وزارت قبل در دوره دکتر احمدی نژاد جای دفاع ندارد و داستان مشهور بورسیه های دوره دکتری نوک کوه یخ است، اندازه واقعی این کوه شناور را نمایندگان استیضاح کننده بهتر از فرجی دانا می دانند.
نیروی انقلابی از دید این نمایندگان کسی نیست که مدرک جعلی می گیرد و به ناحق کرسی ریاست دانشگاه و هیئت علمی را صاحب می شود؟هزاران هیئت علمی جذب شده در وزارت قبل سطح آموزش در دانشگاه ها را به صورت فاحشی پایین آوردند.
در دوره احمدی نژاد بود که بازار خرید و فروش پایان نامه در کشور به راه افتاد و این معامله هنوز به صورت علنی در خیابان انقلاب انجام می شود.
اساتید بسیاری در دانشگاه های مادر مثل دانشگاه تهران و علامه طباطبایی حذف شدند و جایگزین های آنها تنها به خاطر وابستگی سیاسی و در مواردی وابستگی فامیلی جذب دانشگاه ها شدند.
خاطرات عزل و نصب های دوره قاجار در دوره دکتر احمدی نژاد زنده شد؛ مهم نیست که چه کارنامه ای داری باید مشخص شود با ما هستی یا نه؟
آقای فرجی دانا کار عجیبی انجام نمی دهد، تعدادی مدیر که به ناحق وارد دانشگاه ها شدند همانطور که صدها نفر دیگر که بدون صلاحیت وارد حساس ترین سازمان های کشور شدند را برکنار کرد.
برکناری یکی از روسای دانشگاه ها سر و صدای بسیاری در رسانه های جریان مخالف دولت و نمایندگان جریان اکثریت در مجلس به همراه داشت اما اقدامات وی در بازنشسته کردن دسته جمعی اساتید و جذب هیئت علمی بدون در نظر گرفتن صلاحیت علمی افراد، هیچ اعتراض یا واکنشی به همراه نداشت و کسی از این رییس دانشگاه نپرسید که دو فرزندش و ده ها نفر دیگر با کدام صلاحیت جایگزین اساتید با سابقه دانشگاه تحت مدیریت وی شدند.
اینکه برای نمایندگان مطرح کننده استیضاح هر منصبی در کشور از عضو هیئت علمی دانشگاه تا ریاست جمهوری هیچ ویژگی یا صلاحیتی به جز وابسته بودن به جناح خودی لازم ندارد باعث شد این نمایندگان در برابر عملکرد وزیر علوم سابق ساکت بمانند.
داشتن دغدغه سطح علمی دانشگاه ها برای نمایندگان پیگیر استیضاح همان دغدغه میزان وابستگی مسوولین دانشگاه ها به جریان به اصطلاح خودی ست.
بازپس گیری بورسیه ها و پس گرفتن کرسی های به ناحق واگذار شده در وزارت قبلی یکی از مشکلات استیضاح کنندگان با فرجی داناست، نگرانی اصلی این گروه؛ از بازشدن فضای دانشگاه هاست.
در دوره آقای احمدی نژاد تمام جریان های دانشجویی مخالف قلع و قمع شدند، دفترهایشان بسته شد امکان فعالیت سیاسی و فرهنگی برای دانشجوها به جز طرفداران دولت از بین رفت.
جالب است که در اواخر دوره احمدی نژاد با رها شدن وی از سوی پشتیبانانش در مجلس و تشکل های اصولگرا این حرکت های دانشجویی به سمت دولت نشانه رفت.
دولت اعتدال و وزارت علوم این دولت در سکوت و بدون هیاهو و رسانه ای کردن اقدامات تاسف بار وزرای قبلی سعی در جان بخشیدن دوباره به آموزش عالی در کنار سایر بخش ها مانند اقتصاد و فرهنگ و سیاست خارجی دارد.
جنجال کاری را درست نخواهد کرد و آب رفته به جوی برنخواهد گشت، بی تدبیری های وزارت نفت قبلی جبران نخواهد شد، بیت المال به یغما رفته به خزانه بر نخواهد گشت، اموال غارت شده سازمان میراث فرهنگی به موزه ها و انبار ها بر نمی گردند، نرخ های نجومی مسکن و زمین را نمی توان کاهش داد، اما مدیران نالایق و منفعت طلب را که می توان بر کنار کرد، اساتید و روسای دانشگاه بی صلاحیت را که می توان از کار برداشت، کدام انقلابی ؟ این لفظ را در مورد چه کسانی به کار می برید،آیا وابستگی به نهاد های انقلابی برای انقلابی بودن کفایت می کند؟.
انتخابات مجلس در پیش است؛ دانشگاه از سال 76 به بعد تائیر گذارترین نهاد در انتخابات ها بوده هر دوره که فضای باز در دانشگاه ها ایجاد شد، انتخابات هم با حضور گسترده مردم همراه بود و حضور گسترده مردم برای جناح اکثریت مجلس کنونی یعنی شکست.
تشکیل دوباره انجمن های اسلامی یعنی وفاداری به انقلاب و ایستادن در برابر کسانی که انقلاب را درک نکردند و برای حذف های جناحی دلایل انقلابی می تراشند.
این حق طبیعی دانشجو هاست که انجمن ها را دوباره تشکیل دهند و دفتر هایشان را باز کنند، دانشگاه نباید مانع فعالیت سیاسی و فرهنگی دانشجو باشد، نشاط دانشگاه به جامعه انتقال پیدا خواهد کرد؛ این کمک خواهد کرد در تهران یا سایر شهرها افراد با آرا کم وارد مجلس نشوند، فرقی هم نمی کند از کدام جناح یا جبهه باشند، نماینده ای که در یک انتخابات گسترده و تعداد شرکت کننده بالا به مجلس راه پیدا کند در برابر زیاده خواهی و بی قانونی رئیس جمهور با لبخند به صندلی ریاست تکیه نمی دهد.
538/
** امیرپرویز پویان
**روزنامه ابتکار
اول**
انتهای پیام /*
ارتباط با سردبير:
[email protected]
تماس بی واسطه با مسئولین
25/04/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 73]