محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844274867
تأمین مالی صنعت پتروشیمی از طریق صندوق های سرمایه گذاری
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
تأمین مالی صنعت پتروشیمی از طریق صندوق های سرمایه گذاری
شرکت های سرمایه گذاری و صندوق های سرمایه گذاری مشترک از نهادهای مالی مهم بازارهای سرمایه هستند که با فراهم کردن مزایای گوناگون برای سرمایه گذاران، نقش مهمی را را در ایجاد ثبات در بازارهای سرمایه بر عهده دارند.
بخش اول چکیده رشد و توسعه اقتصادی هر کشوری در گرو سرمایه گذاری هدف دار و مدیریت شده است، یکی از بخش های مهم اقتصادی ایران صنعت پتروشیمی است که به صورت پیوسته به سرمایه گذاری های اساسی نیاز دارد تا بتواند متناسب با وضعیت اقتصادی داخلی و بین المللی به فعالیت خود ادامه دهد و روشن است که سرمایه گذاری به تأمین مالی و استفاده از نهادهای مالی مناسب آن نیاز دارد. توسعه صنعت پتروشیمی که یکی از پایین دستی های صنعت نفت و گاز می باشد، یکی از بارزترین مصداق‌های پرهیز از خام‌فروشی است. بازار سرمایه با هدف تأمین منابع بلند مدت برای سرمایه گذاری در بخش های مختلف اقتصادی، نقش عمده ای را در رشد و توسعه اقتصادی کشورهای پیشرفته ایفا کرده است. در این راستا باید زمینه ای را فراهم کرد تا از ساز و کارهای جدیدی برای جذب منابع مالی و هدایت آن ها به سوی تولید استفاده کرد. یکی از ساز و کارهای جدید که نقش زیادی در تجهیز منابع مالی و هدایت آن ها به سوی ظرفیت های تولیدی دارد، واسطه های مالی است که کار اصلی آن ها دریافت وجوه از مردم، تبدیل این وجوه به سرمایه گذاری و بازگرداندن بخشی از بازده سرمایه گذاری به سرمایه گذاران است. شرکت های سرمایه گذاری و صندوق های سرمایه گذاری مشترک جزء مهمترین واسطه های مالی به شمار می آیند که در طول چند دهه اخیر، ابتدا در اکثر کشورهای صنعتی و سپس در کشورهای در حال رشد، از آن ها به منظور تجهیز منابع مالی در سطح گسترده ای استفاده شده است. در این مقاله به بررسی صندوق سرمایه گذاری مشترک و همچنین شرکت های سرمایه گذاری به همراه مزایا، معایب و ساختار عملیاتی آن ها پرداخته می شود و پس از آن به بررسی ساختار تأمین مالی در صنعت پتروشیمی سنگاپور از طریق صندوق ها و شرکت های سرمایه گذاری پرداخته می شود. مقاله ی پیش رو با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش توصیفی و تحلیلی به دنبال اثبات این فرضیه است که می توان با توجه به ویژگی های صندوق های سرمایه گذاری مشترک و شرکت های سرمایه گذاری و بررسی موردی ساختار تأمین مالی در صنعت پتروشیمی سنگاپور به طراحی صندوق مالی صنعت پتروشیمی در ایران نیز پرداخت . واژگان کلیدی: صندوق سرمایه گذاری مشترک، شرکت های سرمایه گذاری، صنعت پتروشیمی سنگاپور. مقدمه جایگاهی که صنعت نفت ایران از آن برخوردار است، چشم انداز این صنعت را از اهمیت بسیاری برخوردار کرده است، به طوری که در این رابطه اهداف گوناگونی در سند چشم انداز 1404 در نظر گرفته شده است، که یکی از مهم ترین موارد آن بدین شرح هست:"دستیابی به جایگاه اول منطقه از لحاظ ارزش تولید مواد و کالاهای پتروشیمیایی به منظور ایجاد بالاترین ارزش افزوده از منابع هیدروکربوری کشور" در این راستا با توجه به جهت گیری تحریم ها موضوع جایگزینی صادرات فرآورده‌های نفت و گاز، به جای صدور نفت خام و گاز اهمیت بسیار می یابد. مقام معظم رهبری بر این نکته تاکید کردند، که "تولید ثروت از طریق منابع تمام شدنی همچون نفت ، خود فریبی است و خام فروشی دامی است که میراث سال های متمادی قبل از انقلاب است و متأسفانه کشور گرفتار آن شده است و باید تلاش شود که ملت ایران از این تله نجات پیدا کند."( بیانات در دیدار جمعی از پژوهشگران و مسئولان شرکت‌های دانش‌بنیان8/5/1391) توسعه صنعت پتروشیمی که یکی از پایین دستی های صنعت نفت و گاز می باشد، یکی از بارزترین مصداق‌های پرهیز از خام‌فروشی است. از طریق به کارگیری الگوهای تامین مالی در کنار لیسانس های فنی، تجهیزات، تکنولوژی و نیروی انسانی متخصص، می توانیم در راستای توسعه ظرفیت صنایع پایین دستی حرکت کرده و مزیت های زیر را برای اقتصاد ملی ایجاد کنیم: 1-در حال حاضر مقدار زیادی نقدینگی در اقتصاد کشور وجود دارد و به هر طرف که برود، شوک ایجاد کرده و آسیب می‌زند که این نقدینگی را می‌توان به سوی صنایع پایین دستی جذب کرد. 2-چنانچه این صنایع تقویت شوند، نه تنها میزان اشتغال در کشور افزایش می یابد بلکه سبب جذب سرمایه و هدایت جریان نقدینگی به این بخش و کاهش تورم بازار نیز خواهد شد. 3 - تقویت تولید ملی و جبران کمبود کالا 4-بازگشت سرمایه بالا. از جمله مشکلات اصلی صنعت پتروشیمی، بحث تامین مالی و ضعف در جذب سرمایه گذاری است. این مشکل در دو مرحله اتفاق می‌افتد. یک مرحله، مرحله ایجاد بنگاه است. بخش بعدی هم مشکل مالی در اداره این بنگاهها است. صنعت پتروشیمی، صنعت سرمایه بری است و بحث تامین مالی در ابتدا بسیار پررنگ است. تامین منابع مالی برای سرمایه ثابت، سرمایهگذاری برای ایجاد ظرفیتهای جدید و بازسازی و تکمیل ظرفیتهای موجود را افزایش میدهد. تامین منابع مالی برای سرمایه در گردش نیز استفاده از ظرفیتهای ایجاد شده را افزایش داده و دستیابی به اهداف تولید را تسهیل میکند. البته بخشی از منابع مالی (سرمایه ثابت و در گردش) باید از محل منابع داخلی بنگاه تامین شود. با توجه به اهمیت منابع مالی در سرمایهگذاری و تداوم تولید، بهبود روشهای تامین مالی میتواند هزینههای مشهود و نامشهود بنگاهها را کاهش داده که به کاهش قیمت تمام شده می انجامد.تامین مالی مناسب علاوه بر بهبود عملکرد بنگاهها، میتواند بر اقتصاد نیز آثار مضاعفی داشته باشد، با اولویت بندی تقاضاهای تامین مالی و تزریق مناسب نقدینگی در بخشی از حلقههای یک زنجیره، امکان اجرای سایر راهبردهای میانی نیز افزایش خواهد یافت. تجارب اخیر در روند شکل گیری و نحوه انجام پروژهها در کشور نشان میدهد که چالش های کم و بیش یکسانی با تأثیرهای متفاوت بر پروژهها حاکم بوده است که یکی از شایع ترین آنها بحث تامین مالی اینگونه پروژهها می باشد. از آنجائیکه پروژههای پتروشیمی به لحاظ راهبردی از جمله پروژههای با اهمیت بالا در کشور، محسوب میشوند و دارای ابعاد گسترده ای هستند و با توجه به اینکه عدم النفع ناشی از تاخیر در اتمام به موقع، در کنار هزینههای بوجود آمده بواسطه عقب افتادن از برنامه زمانبندی در این گونه پروژهها رقم قابل توجهی است، از این رو تامین به موقع منابع مالی میتواند گامی مهم در بهرهبرداری سریعتر آنها و جلوگیری از ضررهای ناشی از تاخیر باشد.( سیدرضا فاطمی امین و همکاران،1392: 112) در کشور تحقق طرح های صنایع بالادستی و پایین دستی پتروشیمی با کمبود منابع مالی مواجه هست و به عنوان مثال کشوری مانند سنگاپور با وسعت جغرافیایی بسیار کمتر نسبت به ایران و بدون دارا بودن منابع نفت و گاز زیاد مانند ایران، با ایجاد پارک شیمیایی جورانگ، صنعت نفت، گاز و پتروشیمی خود را در آن مستقر کرده است و از این طریق ارزش افزوده ی زیادی را برای اقتصاد سنگاپور به همراه آورده است.. این پارک در سال 1990 با سرمایه گذاری 7 میلیارد دلاری دولت سنگاپور احداث شد و در سال 2006 نزدیک به 70 میلیارد دلار در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی که عمده آن نیز مربوط به صنعت پتروشیمی است، توانست جذب سرمایه کند. (2،2006، (Jayarethanam Pillai این اقدام ناشی از مطالعات انجام شده در خصوص نقش صنایع شیمیایی بعنوان عاملی جهت پیشرفت اقتصادی سنگاپور و بخشی از اقتصاد با پتانسیل رشد بالا شکل گرفت. مؤسسه سرمایه گذاری کمیته توسعه اقتصادی سنگاپور(SEDBI) بازوی سرمایه گذاری کمیته توسعه اقتصادی(EDB) سنگاپور است که به منظور توسعه اقتصادی کشور سنگاپور ایجاد شده است. نقطه اتکای این کمیته در توسعه سنگاپور حمایت از خوشه های صنعتی در حوزه های خاص می باشد. این کمیسیون هدف توسعه خود را بر اساس افزایش تولید ناخالص داخلی قرار داده است. در صنایع شیمیایی و پتروشیمی هدف سنگاپور قطب جهانی صنایع شیمیایی و پتروشیمی شدن و تولید محصولات به ارزش 75 میلیارد دلار تا سال 2010 بوده است(که در سال 2006 به این رقم دست یافته اند.) مؤسسه سرمایه گذاری کمیته توسعه اقتصادی، صندوق توسعه خوشه و صندوق سرمایه گذاری خطرپذیر را در کنار صندوق های دیگر مدیریت می کند تا بوسیله توسعه ظرفیت ها و تکنولوژی های جدید و شتاب بخشیدن توسعه کسب و کارهای محلی و ترویج بنگاه های نوظهور شکاف خوشه های صنعتی را برطرف سازد. یکی از صندوق های سرمایه گذاری مادر، صندوق مالی توسعه خوشه صنعتی است که در سال 1993 با سرمایه اولیه 1 میلیارد دلار تشکیل شد تا به ارائه خدمات مالی به شرکت های نوظهور و یا کوچک و متوسط بپردازد.(همان) در این راستا با توجه به اینکه بسترهای قانونی لازم در رابطه با صندوق های سرمایه گذاری و شرکت های سرمایه گذاری درایران فراهم می باشد، می توان از طریق آن ها به تأمین مالی صنعت پتروشیمی متناسب با اهدافی که در هر کدام از سطوح این صنعت بویژه صنایع پایین دستی پتروشیمی استفاده کرد. سبدهای اوراق بهادار و صورت تکامل یافته تر آن ها یعنی صندوق های سرمایه گذاری، یکی از مهمترین ساز و کارهای سرمایه گذاری در بازارهای مالی هستند که شرایط بازار را از نظر ریسک و بازده برای سرمایه گذاران مختلف به ویژه برای سرمایه گذاران مبتدی مساعد تر می کنند. صندوق های سرمایه گذاری، با ایفای نقش واسطه مالی در واقع، سرمایه گذاری افراد غیرحرفه ای را از حالت مستقیم به حالت غیرمستقیم تبدیل می کنند و در این رهگذر مزایای متعددی را هم برای بازار سرمایه و هم برای سرمایه گذار فراهم می-کنند. از یک سو، راهکار مناسب برای رشد کمّی و کیفی و توسعه پایدار بازارهای سرمایه، تشویق سرمایه گذاری غیرمستقیم و ورود افراد به بازار، از طریق شرکت ها و صندوق های سرمایه گذاری است. از سوی دیگر، نهادهایی مانند صندوق های سرمایه-گذاری این امکان را پدید می آورند که از طریق تشکیل انواع سبدها با ترکیبات گوناگون، اوراق بهادار که هر کدام دارای ویژگی خاص خود هستند ، در مجموع بتوانند ذائقه و سلیقه اکثر سرمایه گذاران را پوشش دهند. صندوق های سرمایه گذاری با توجه به امکانات و توانایی های که در اختیار دارند، تلاش می کنند که سرمایه گذاری در بازار را جذاب تر و فرصت ها و انتخاب های بیشتری را با ریسک کمتر و بازده بالاتر، برای سرمایه گذارن فراهم کنند. از آنجا که در بازارهای نوپا، مانند بازار سرمایه ایران، اغلب سرمایه گذاران مبتدی و غیرحرفه ای هستند و بدنه اصلی و قشر متوسط جامعه با ادبیات حرفه ای بازار سرمایه و فرهنگ سهام داری، آشنایی کافی ندارند و نیز شرایط و لوازم کافی برای سرمایه گذاری در بازار و حمایت از حقوق سهامداران خرد هنوز به صورت منظم و کارآمد شکل نگرفته و توسعه نیافته است، سرمایه گذاری مستقیم در بازار سهام به ویژه برای سرمایه گذاران خرد، می تواند تا حدی خطرناک باشد. از این رو، در قانون جدید بازار اوراق، نهادهای واسطه مالی از جمله صندوق های سرمایه گذاری، پیش بینی شده است. امروزه، در بازارهای مالی اعم از بازارهای قوی و با سابقه و بازارهای نوپا، راه کار مناسب تری برای سرمایه گذاری افراد غیرحرفه ای بویژه سرمایه گذاران خرد به بازارهای سهام وجود دارد و آن ورود غیرمستقیم به بازار از طریق نهادهای واسطه-مالی، نظیر شرکت های سرمایه گذاری و صندوق های سرمایه گذاری است. شرکت های سرمایه گذاری با برخورداری از توانایی ها و قابلیت های علمی و فنی بالا در عمل، تمامی اقدامات مورد نیاز مراحل مختلف سرمایه گذاری را از جانب سرمایه گذاران با هزینه کمتر و ریسک معقول تری به عمل می آورند. به همین دلیل در بازارهای توسعه یافته علاوه بر خیل عظیم سرمایه گذاران خرد و غیر حرفه ای، حتی اشخاص حقیقی و حقوقی آگاه به اصول سرمایه گذاری نیز(البته در مقیاس کمتر) بر حسب ضرورت یا با هدف بهره مندی از مزایای شرکت های سرمایه گذاری که از طریق فروش سهام خود به عموم، وجوهی را جمع آوری و آن ها را در ترکیب متنوعی از انواع اوراق بهادار به طور حرفه ای سرمایه گذاری می کنند. شرکت های سرمایه گذاری در جلب پس اندازهای خرد و کلان و سوق دادن آن ها به سمت فعالیت های مولدی همچون صنایع پتروشیمی و در عین حال ایجاد بازده مناسب در مقابل ریسک معقول برای صاحبان پس انداز و نیز کمک به توسعه و تعمیق بازارهای سرمایه، به ویژه برای بازاری نوپا مانند بورس تهران مؤثر می باشند. در این مقاله ضمن پرداختن به تعریف، مزایا، معایب و ساختار عملیاتی صندوق های سرمایه گذاری مشترک و شرکت های سرمایه گذاری پرداخته خواهد شد.(مبحث اول) و در ادامه ی آن تلاش خواهد شد که چگونگی تأمین مالی در صنعت پتروشیمی سنگاپور که از صنایع پیشگام در این حوزه در عرصه ی بین المللی است، با توجه به صندوق ها و شرکت های سرمایه گذاری آن و نوع فعالیت هایشان بررسی شود. ادبیات و پیشینه تحقیق در این قسمت به بررسی ادبیات شکل گیری صندوق سرمایه گذاری مشترک و شرکت های سرمایه گذاری می پردازیم. معرفی صندوق سرمایه گذاری مشترک، در شکل اولیه آن به سال 1873 میلادی بر می گردد. در آن زمان، رابرت فلمینگ وجوهی را از اسکاتلند جمع آوری و در فرصت های سرمایه گذاری و در شرکت های در حال رشد ایالات متحده سرمایه گذاری نمود و پایه گذار صندوق های مشترک گردید. بیشتر کارشناسان معتقد هستند که پیشینه ی صندوق های سرمایه گذاری مشترک در آمریکا به انواع مختلف شرکت هایی بر می گردد که در خلال سال های قرن نوزدهم در اروپا با هدف گردآوری سرمایه های اندک و سرمایه گذاری در طرح های گوناگون تأسیس شدند که از جمله مهمترین آن ها می توان به تشکیل و فعالیت تراست دولتی اتباع خارجی و مستعمرات در لندن اشاره کرد. جنگ جهانی اول، ثمره ای جز ویرانی اروپا و فرصت طلایی برای شکوفایی اقتصاد آمریکا که از آثار ویرانگر جنگ به دور بود، در پی نداشت. به تدریج، رونق اقتصاد کشور موجب تشکیل سرمایه های کوچک و بزرگ نزد خانواده های آمریکایی شد و تمایل آن ها به سرمایه گذاری مستقیم بر روی سهام شرکت ها یا سرمایه گذاری غیرمستقیم از طریق خرید سهام صندوق هایی که امروز به صندوق های مشترک با سرمایه ثابت معروف هستند را افزایش داد. نخستین صندوق مشترک، با سرمایه متغیر نیز به نام تراست سرمایه گذاران ماساچوست در سال 1924 تأسیس شد.(جعفری سرشت،1386 :6) اگرچه اولین صندوق مشترک به شکل امروزی در سال 1924در ایالات متحده پا به عرصه وجود نهاد؛ اما پس ازآن سایر کشورها ، یکی پس از دیگری با احساس نیاز در بازارهای مالی خود، نسبت به فعالیت صندوق ها، اقدام به تدوین مقررات لازم و راه اندازی صندوق ها نمودند. شکل اولیه شرکت های سرمایه گذاری در سال 1774 میلادی، توسط یک تاجر و کارگزار هلندی به نام"آدریان ون کویچ" پدید آمد. وی از سرمایه گذاران درخواست کرد که برای تشکیل یک تراست با عنوان "Eendraget Maakt Magt" پذیره نویسی نمایند. هدف تراست، فراهم ساختن امکان تنوع بخشی سرمایه گذاری ها و استفاده از پتانسیل-های موجود در این زمینه عنوان شده بود. به این ترتیب، اولین پایه های مشارکت دادن سرمایه گذاران خرد در سرمایه-گذاری های بزرگ و بهره مندی سرمایه های اندک از فرصت های بازار بنیان گذاشته شد. پیدایش شرکت های سرمایه گذاری در نوع کامل تر را باید در کشور انگلستان جستجو کرد. این کشور با تصویب و اجرای قوانین شرکت های سهامی مصوب سال های 1862 و 1867، زمینه مشارکت سرمایه گذاران در سودهای یک شرکت سرمایه گذاری و محدود شدن مسئولیت سرمایه گذار به میزان سرمایه گذاری اش در شرکت فراهم گردید و به فاصله ی کوتاهی در سال 1868، اولین شرکت سرمایه گذاری با عنوان تراست دولتی اتباع خارجی و مستعمرات در لندن تأسیس شد. پس از انگلستان، اولین شرکت های سرمایه گذاری ایالات متحده در طول دهه 1880 به عرصه بازارهای مالی گام نهادند، امّا به تدریج شرکت های سرمایه گذاری متداول(صندوق های با سرمایه بسته یا صندوق سرمایه ثابت) جای خود را به صندوق های سرمایه گذاری مشترک(شرکت های سرمایه گذاری با سرمایه باز یا سرمایه متغیر) دادند. با وجود این، شرکت های مزبور با فراز و نشیب هایی، کماکان موجودیت خود را حفظ کرده، به موازات انواع دیگر شرکت های سرمایه گذاری، به فعالیت خود تا به امروز ادامه داده اند.(گروه نویسندگان،1389،ص41) این صندوق ها در برخی از کشورهای آسیایی همچون مالزی، کره جنوبی، هند و سنگاپور استفاده می کنند، که کشور سنگاپور در راستای توسعه صنایع شیمیایی و پتروشیمی خود از صندوق های سرمایه گذاری استفاده می کند. ریاضت(1375) در پایان نامه ی خود با عنوان"بررسی روش های تأمین مالی و الگوهای سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری اسلامی" در فصل دوم، تاریخچه و عملکرد صندوق های سرمایه گذاری در دنیا، آخرین وضعیت صندوق های سرمایه گذاری، مقایسه عملکرد بازار سهام و صندوق های سرمایه گذاری، مزایا و معایب تشکیل این صندوق ها و ... مطرح می شود و شیوه های تأمین مالی صندوق ها و الگوهای سرمایه گذاری در صندوق ها با مبانی و مفهوم های فقهی مورد بررسی قرار داده است. ماندانا گلستانی(1385) در گزارش پژوهشی با عنوان"شرکت های سرمایه گذاری، تأسیس، ثبت و مورد فعالیت" به بیان و معرفی شرکت های سرمایه گذاری، انواع شرکت های سرمایه گذاری، قوانین حاکم بر صندوق ها به همراه مروری بر وضعیت شرکت های سرمایه گذاری در ایران پرداخته است. جعفری سرشت(1386) در گزارش شناخت صندوق مشترک سرمایه گذاری به بیان و معرفی این صندوق ها در جهان پرداخته و همچنین به طبقه بندی این نوع صندوق ها به همراه بیان صندوق های سرمایه گذاری مشترک در ایران پرداخته است. وی در این گزارش به بررسی صندوق ها و الزامات و چالش های پیش روی صندوق های مشترک در ایران پرداخته است. سعیدی به همراه گروهی از نویسندگان(1389) به بررسی نهادهای مالی پرداخته است، که در آن کارشناسان مدیریت پژوهش، توسعه و مطالعات اسلامی سازمان بورس به بررسی عمیق تر نهادهای مالی که صندوق های سرمایه گذاری و شرکت های سرمایه گذاری را نیز در بردارد پرداخته است و بررسی در مورد نهادهای مالی مندرج در قانون را در دستور کار خود قرار داده اند. نظرپور و ابراهیمی(1388) در مقاله ی خود با نام "طراحی صندوق سرمایه گذاری مشترک اسلامی" در ابتدا به مروری گذرا بر مفهوم صندوق سرمایه گذاری مشترک داشته است و پس از آن با معرفی اوراق اجاره، استصناع، مشارکت و مرابحه در جایگاه ابزاری برای سرمایه گذاری، به پیشنهاد تأسیس صندوق مشترک سرمایه گذاری اسلامی پرداخته است. پیلیا (2006،Pillia) در مقاله خود به مطالعه ی روش خوشه بندی در صنعت پتروشیمی سنگاپور و راهکارهایی که به بهبود این صنعت می پردازد، پرداخته است و اینکه دولت و نهادهایی که در رابطه با توسعه این بخش در حوزه های مختلف و حوزه های مالی اثر گذار هست پرداخته است و به بررسی مدلی که بر پایه ی خوشه بندی است و پایه ای برای توسعه اقتصادی است، پرداخته است و به بررسی ابزارهای جدید و فرمول های جدیدی که دولت در راستای توسعه اقتصادی کشور از طریق صنعت پتروشیمی می تواند برسد، پرداخته است. تعریف صندوق های سرمایه گذاری یا صندوق های سرمایه گذاری مشترک ، واسطه های مالی هستند که به عموم مردم سهام می فروشند و وجوه حاصله را در پرتفوی متنوعی از اوراق بهادار سرمایه گذاری می نمایند. هر واحد سرمایه گذاری (سهمی) که در صندوق های سرمایه گذاری فروخته می شود، نماینده نسبت متناسبی از پرتفوی اوراق بهادار است که صندوق سرمایه گذاری به وکالت از طرف سهامدارن خود اداره می نماید. نوع اوراقی که خریداری می شود به هدف صندوق سرمایه گذاری بر می گردد. تعاریف ارائه شده برای صندوق های سرمایه گذاری مشترک در قوانین کشورهای مختلف و ادبیات مالی و سرمایه گذاری، تا حد زیادی به یکدیگر نزدیک و بعضاً مشترک است. دلیل این امر، برخورداری از ماهیت و فعالیت مشابه ، علی رغم وجود برخی از تفاوت ها در چارچوب و مقررات تشکیل شده، فعالیت و نحوه نظارت بر آن هاست، که در این قسمت، به مرور برخی از تعاریف ارائه شده می پردازیم. صندوق سرمایه گذاری مشترک، نوعی شرکت سرمایه گذاری است که وجوه سرمایه گذاران را جمع آوری و در سبد متنوعی از اوراق بهادار سرمایه گذاری می کند. (2006،ICI) در ایالات متحده، قانون 1940شرکت های سرمایه گذاری، صندوق سرمایه گذاری مشترک را نوعی از شرکت های سرمایه گذاری مدیریتی با ویژگی های مخصوص به خود معرفی می کند که حرفه اصلی آن در درجه اول، سرمایه گذاری، سرمایه گذاری مجدد، تملک، نگهداری یا معامله اوراق بهادار در چارچوب قوانین و مقررات مربوط است و به طور پیوسته اوراق بهادار قابل بازخرید را به سرمایه گذاران عرضه می-کند. (Invetment Company Act1940،USA) در قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران(ماده 1 بند 20)، صندوق سرمایه گذاری به شرح زیر تعریف شده است: "نهادی مالی است که فعالیت اصلی آن سرمایه گذاری در اوراق بهادار می باشد و مالکان آن، به نسبت سرمایه گذاری خود، در سود و زیان صندوق شریک اند." (قانون بازار، 1384) همچنین، در ماده 1 بند ه قانون توسعه ابزارها و نهادهای مالی جدید(مصوب 1388مجلس شورای اسلامی) در تعریف صندوق سرمایه گذاری آمده است: "صندوق سرمایه گذاری، نهاد مالی است که منابع مالی که منابع مالی حاصل از انتشار گواهی سرمایه گذاری را در موضوع فعالیت مصوب خود سرمایه گذاری می کند. " طبق بند الف همین ماده، "گواهی سرمایه گذاری؛ اوراق بهادار متحدالشکلی است که توسط صندوق سرمایه-گذاری منتشر و در ازای سرمایه گذاری اشخاص در صندوق با درج مشخصات صندوق و سرمایه گذار و مبلغ سرمایه-گذاری به آنها ارایه می شود." و بنا بر تأکید ماده 3 قانون، گواهی سرمایه گذاری باید به صورت با نام صادر شود. به علاوه، بر اساس تبصره 4 ذیل ماده7: "صندوق سرمایه گذاری مجاز به هیچ گونه فعالیت اقتصادی دیگری خارج از مجوزهای صادره از سوی سازمان نمی باشد." به این ترتیب از مجموعه تعاریف ارائه شده می توان نتیجه گرفت که "صندوق های سرمایه گذاری مشترک به عنوان یکی از انواع واسطه های مالی و از جمله نهادهایی هستند که با فروش پیوسته واحد سرمایه گذاری خود به عموم مردم، وجوهی را تحصیل و آن ها را در ترکیب متنوعی از اوراق بهادار شامل سهام، اوراق قرضه، ابزارهای کوتاه مدت بازار پول و دارایی های دیگر، با توجه به هدف صندوق، به طور حرفه ای سرمایه گذاری می کنند." ترکیب دارایی های صندوق مشترک به عنوان پرتفوی یا سبد صندوق شناخته می شود و خریداران واحدهای سرمایه گذاری صندوق ها، به نسبت سهم خود، بخشی از مالکیت سبد اوراق بهادار صندوق را بدست می آورند و هر واحد سرمایه گذاری صندوق بیانگر نسبت مالکیت هر یک از سرمایه گذاران در دارایی های صندوق و درآمد ناشی از آن دارایی هاست. در ادبیات مالی و در چارچوب استانداردها و مقررات نهادهای مالی بین المللی و نیز قوانین داخلی کشورهای مختلف و همچنین توسط مؤسسات و انجمن های حرفه ای، تعاریف متعددی برای شرکت سرمایه گذاری ارائه شده است که به رغم اختلاف در جامع و مانع بودن تعاریف و حوزه شمول، نفوذ و فعالیت این نهاد مالی در بخش های مختلف اقتصاد، روح حاکم بر این عبارات تقریباً یکسان است. با هدف فراهم کردن امکان مقایسه بین نظرات مختلف درباره ماهیت و چارچوب فعالیت شرکت های سرمایه گذاری، در این قسمت به برخی از تعاریف ارائه شده به طور نمونه اشاره می شود. بر اساس قانون شرکت های سرمایه گذاری ایالات متحده مصوب 1940، شرکت سرمایه گذاری یکی از انواع شرکت-های سرمایه گذاری مدیریتی با عنوان شرکت یا صندوق با سرمایه بسته می باشد که حرفه اصلی آن در درجه اول، سرمایه گذاری، سرمایه گذاری مجدد، تملک، نگه داری و یا معامله اوراق بهادار در چارچوب قوانین و مقررات مربوط است. طبق این قانون، شرکت سرمایه گذاری به هر ناشر اوراق بهاداری اطلاق می شود که: - فعالیت اصلی آن سرمایه گذاری، سرمایه گذاری مجدد یا معامله اوراق بهادار است؛ - گواهی ارزش اسمی را منتشر کرده، یا قصد انتشار آن را دارد؛ - در سرمایه گذاری مجدد، مالکیت یا معامله اوراق بهادار، فعالیت یا قصد فعالیت دارد و ارزش اوراق سرمایه گذاری که هم اکنون مالک آن می باشد یا در آینده متملک خواهد شد، بیش از 40% ارزش کل داری های شرکت( به جز اوراق بهادار دولتی و اقلام نقد) را تشکیل می دهد. (1940،IC ACT) " شرکت سرمایه گذاری، نهادی مالی است که وجوه سرمایه گذاران را جمع آوری و در سبد متنوعی از اوراق بهادار، سرمایه گذاری می کند. شرکت یا صندوق سرمایه گذاری با سرمایه ثابت، نوعی از شرکت های سرمایه گذاری است که تعداد معیّنی سهام را عرضه می کند، سهام آن در بورس سهام پذیرفته شده، در بورس یا بازرهای خارج از بورس مورد معامله قرار می گیرد." (2007،ICI) در نتیجه می توان از تعاریف بالا نتیجه گرفت که شرکت سرمایه گذاری شرکت سهامی عامی است که اوراق بهادار منتشر می کند و در حیطه ی سرمایه گذاری در اوراق بهادار فعالیت می کند. این شرکت، به عموم مردم سهم می فروشد و منابع جمع آوری شده را در پرفوی متنوعی از اوراق بهادار یا سایر دارایی ها سرمایه گذاری می کند. نوع اوراق بهادار خریداری شده به سیاست سرمایه گذاری شرکت بستگی دارد. (گلستانی، 1385 :3) به تعبیری، شرکت های سرمایه گذاری در گروه نهادهای واسطه مالی قرار می گیرند که نقش واسطه گری بین عامه سرمایه گذاران یا عرضه کنندگان وجوه از یک طرف و شرکت های سرمایه پذیر یا متقاضیان وجوه را در سمت دیگر بر عهده دارند. مزایای سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری مشترک و شرکت های سرمایه گذاری مزایای صندوق های سرمایه گذاری مشترک سرمایه گذاران صندوق های مشترک در مقایسه با سایر گزینه های سرمایه گذاری، از جمله سرمایه گذاری مستقیم در اوراق بهادار، از مزایایی به شرح زیر بهره مند می شوند: • مدیریت حرفه ای با اتکاء به مشاوران حرفه ای سرمایه گذاری، تحقیقات گسترده و برخورداری از اطلاعات کافی بازار و معامله گران ماهر اوراق بهادار. • تنوع بخشی اوراق بهادار و کاهش ریسک از طریق سرمایه گذاری وجوه در ترکیب متنوعی از اوراق بهادار صنایع و شرکت های مختلف و نیز استفاده از امین جهت نگه داری اوراق بهادار کاهش ریسک را امکان پذیر می سازد. • نقدشوندگی بالا به واسطه امکان خرید و فروش سهام صندوق در کلیه ی روزهای کاری، مشکلات تأخیر در خرید یا فروش اوراق بهادار برطرف می شود. • صرفه جویی در مقیاس و کاهش هزینه ها به دلیل انجام عملیات مختلف مانند تحقیقا بازار و انجام معاملات در مقیاس بالا، هزینه های مربوط کاهش می یابد. • انعطاف پذیری و تنوع وجود تعداد زیاد و انواع مختلف صندوق ها با دامنه ی وسیعی از اهداف سرمایه گذاری، از محافظه کارانه تا متهورانه، حق انتخاب و انعطاف پذیری بالایی در سرمایه گذاری به سرمایه گذاران می دهد. • خدمات به سهامداران صندوق ها خدمات وسیعی را جهت پاسخگویی به نیازهای سهامداران ارائه می دهد از قبیل: - تقبل هزینه تلفن مشتریان در صورت دریافت اطلاعات به شکل تلفنی - صورت حساب های تلفیقی - اطلاعات مالیاتی - اطلاعات در خصوص جابه جایی در صندوق ها - تحلیل نیاز و توان مالی مشتری و معرفی صندوق مناسب - راهنمای برنامه ریزی بازنشستگی و ... . • قابلیت دسترسی سهولت دسترسی و خرید سهام توسط سزمایه گذاران به طور مستقیم یا غیرمستقیم(مدیریت پژوهش، توسعه و مدیریت اسلامی،1385 :11) • به کارگیری سرمایه اندک در بسیاری از موردها سرمایه گذاران نمی توانند وجوه قابل توجهی را جهت سرمایه گذاری پس انداز کنند و با وجوه اندک نیز سرمایه گذاری در بسیاری از بدیل ها غیرممکن است.صندوق ها می توانند زمینه جذب سرمایه های اندک و سرمایه گذاری با خطر کم را فراهم آورند(ریاضت،1376: 38). مزایای سرمایه گذاری در شرکت های سرمایه گذاری در شرکت های سرمایه گذاری نیز مزایایی که در قسمت صندوق های سرمایه گذاری مشترک آورده شده است، برقرار می باشد و علاوه بر آن ها یک مزیت دیگر که اعمال زمان بندی عرضه و قیمت گذاری سهام می باشد نیز از مزایای شرکت های سرمایه گذاری است. از آجا که سهام این شرکت ها معمولاً به قیمتی متفاوت از خالص ارزش دارایی ها به ازای هر سهم( به کسر یا صرف از NAV) معامله می شود، به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا بر روی قیمت گذاریو زمان بندی فروش سهام برنامه ریزی و کنترل داشته باشند.این امتیاز ، فرصت هایی را برای سرمایه گذاران فراهم می سازد تا بازده سرمایه گذاری را تعدیل نمایند و ریسک را کاهش دهند(گروهی از نویسندگان، 1389 :48). منابع و مآخذ الف. فارسی 1. جعفری سرشت، داوود،1386ش، گزارش شناخت صندوق مشترک سرمایه گذاری، تهران: مدیریت پژوهش توسعه و مطالعات اسلامی. 2. ریاضت، فرهاد، 1375ش، بررسی روش های تأمین مالی و الگوهای سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری اسلامی، پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت مالی، تهران:دانشگاه امام صادق(ع). 3. صندوق توسعه تکنولوژی، گزارش بررسی تحلیلی از مشکلات توسعه صنایع پایین دستی پتروشیمی ناشی از بازارهای پولی و مالی کشور. 4. فاطمی امین، سیدرضا و همکاران، 1392ش، برنامه راهبردی صنعت، معدن و تجارت، تهران: جهاد دانشگاهی واحد شهید بهشتی. 5. "قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران"، مصوب آذر ماه 1384 مجلس شورای اسلامی. 6. قانون تجارت ایران. 7. گلستانی، ماندانا؛ "شرکت های سرمایه گذاری: تأسیس، ثبت و موارد فعالیت" ، سازمان بورس و اوراق بهادار(1385). 8. گروه نویسندگان: مشاوران و کارشناسان مدیریت پژوهش،توسعه و مطالعات اسلامی، 1389ش، نهادهای مالی، تهران:سازمان بورس و اوراق بهادار، شرکت اطلاع رسانی و خدمات بورس. 9. مقام معظم رهبری، (1391) " بیانات در دیدار جمعی از پژوهشگران و مسئولان شرکت‌های دانش‌بنیان"، 8 دی ماه. 10. نظرپور، محمدتقی، ابراهیمی، محبوبه، 1388ش، "طراحی صندوق سرمایه گذاری مشترک اسلامی در بازار سرمایه"، فصلنامه علمی پژوهشی اقتصاد اسلامی، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، سال نهم، شماره 33. ب. انگلیسی 1- Gremillion, L,(2005), Mutual Fund Industry Handbook. John Wiley & Sons Ink. 2- Investment Company Institude(ICI), (2007)2006 Investment Company Fact Book.47th Ed.[http://www.ici.org.]. 3- ICI, (2006),”A Guide to Understanding Mutual Funds”. 3- Morgan Stanley، (2006). Becoming an Informed Investor. [http:// www.morganstanleyindividual.com]. 4- US. Investment Companies Act of 1940. [http://www.sec.gov]. 5- Sunil Mani, Policy Instruments for Stimulating R&D in the Enterprise Sector,The Contrasting Experiences of two MNC dominated economies from Southeast Asia, Conference (GDN 2000), The World Bank, Tokyo, December 11-13, 2000 6- Jayarethanam Pillai, Importance of Clusters in Industry Development: A Case of Singapore’s Petrochemical Industry, Asian Journal of Technology Innovation 14, 2 (2006). 7- John W. Thomas and Lim Siong Guan,Using Markets to Govern Better in Singapore,August 2001. 8- US Securities and Exchange Commision(SEC), “Form N-14”. وب سایت ها: 1- http://www.edb.gov.sb 2- http://www.dealflow.org.sg 3- http://www.ici.org 4- http://www.iranbourse.com 5- http://www.rdis.ir 6- http://www.spring.gov.sg 7- http://www.sena.ir 8- http://www.wtec.org منبع : مقاله ارائه شده در همایش ملی نفت و توسعه اقتصادی برگزار کننده : سازمان بسیج علمی، پژوهشی و فناوری ادامه دارد ...
93/04/25 - 00:05
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها