واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۲۴ تير ۱۳۹۳ (۶:۴۵ق.ظ)
آفرينش ايران ماند و آمريکا و يک مشت اختلاف
به گزارش خبرگزاري موج، روزنامه آفرينش چنين نوشت:
20 جولاي در حالي از راه مي رسد که تنش هاي خاورميانه به اوج خود رسيده است و بحران عراق نيز روز به روز جدي تر مي شود و درگيري هاي اسرائيل و حماس نيز دوباره وارد مرحله بحراني شده است. هرچند که اين تحولات به مذاکرات هسته اي در وين ارتباطي ندارد، اما دلايلي زيادي وجود دارد که دست کم مذاکرات هسته اي به يکي از بحران هاي خاورميانه پايان دهد.
اگر توافق حاصل شود، به طور حتم سياست هاي منطقه اي نيز به يکباره تغيير خواهد کرد. اما همه از اين تغيير خوشحال نخواهند بود. عربستان سعودي و اغلب کشورهاي عربي حوزه خليج فارس به خصومت دوجانبه ايران و آمريکا براي آنچه که آن را گسترش اسلام شيعه مي خوانند، نياز دارند. با برقراري روابط خوب بين ايران و غرب، اعراب سني از قدرت گرفتن ايران نگران خواهند شد. اينکه ايران نقشي پررنگ و قدرتمند در منطقه داشته باشد، براي کشورهاي حاشيه خليج فارس وبرخي همسايگان خوشايند نيست. به همين دليل اکنون اغلب کشورهاي عرب منطقه به اين نتيجه رسيده اند که ديگر نمي توانند مانند گذشته روي واشينگتن حساب کنند.
اسرائيل نيز به سهم خود دغدغه هايي در مورد توافق هسته اي با ايران دارد. ضمن اينکه اين توافق مي تواند آنچه را که غرب تهديد هسته اي ايران مي خواند، کمرنگ کند، تل آويو نگران است که تعديل دشمني هاي ايران و آمريکا به افزايش فشار بر اسرائيل در موضوعاتي مانند فلسطين منجر شود. همچنين براي اسرائيل نيز افزايش نفوذ ايران در منطقه نگران کننده است.
براي آمريکا نيز موفقيت مذاکرات هسته اي با ايران زمينه را براي همکاري ها در آينده فراهم مي کند. نظير همکاري ايران و آمريکا در مورد افغانستان که پس از حملات تروريستي 11 سپتامبر اتفاق افتاد. همچنين احتمال برخي همکاري ها در عراق وجود خواهد داشت. از سوي ديگر با توافق هسته اي آمريکا قادر مي شود فاکتورهاي ساختار امنيتي دراز مدت منطقه را بازطراحي کنند. اين روندي دشوار خواهد بود که به سال ها زمان نياز دارد اما حتي آغاز اين روند نيز بدون توافق هسته اي با ايران ممکن نيست. پس جاي تعجبي نيست که بسياري از کشورها براي مانع تراشي در روند توافق هسته اي با ايران تلاش مي کنند.
اگر توافق حاصل نشود منافع بسياري ازکشورهاي منطقه وجهان به نوعي تامين مي شود و حاصل آن براي ايران در خوش بينانه ترين حالت افزايش مجدد تحريم ها و انزواي سياسي و بين المللي است. اما آنچه مايه تغيير اين شرايط خواهد شد، عزم دو مذاکره کننده اصلي يعني ايران و آمريکاست که تعيين کننده خواهد بود. بي جهت نيست که دراين مذاکرات تمام وزراي خارجه غربي وين را ترک کردند و جان کري براي ادامه رايزني با ايران برسر ميز مذاکره ماند. درهر دو کشور جريان هاي مخالف توافق هسته اي فشار زيادي را وارد کرده اند، دربعد سياست خارجي نيز بخشي از نيات مخالفان توافق ژنو را شرح داديم، اما با تمام اين تفاسير بايد به اين موضوع توجه کرد و اين سوال را پرسيد که پس از شکست مذاکرات چه راهکاري بايد درپيش گرفته شود. اگر قرار باشد نتيجه مذاکرات به خاطر نيات و منافع مخالفان به شکست منجر شود، پس تکليف اراده و خواست ملت ها چه مي شود؟ مردم ايران از فشار تحريم ها و نگاه افکارعمومي جهان خسته شده اند و خواستار روابط عادي با جهان مي باشند.
اميدواريم اين اختلافات درپي رايزني هاي ديپلماتيک برطرف گردد و مردم را از اين نگراني و ابهام خارج کنيم که اگر به توافق نرسيم چه مي شود؟...
نويسنده:
- حميدرضا عسگري
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]