محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827604400
یادداشت/ محمد صفری خودرو را رها کنید کشاورزی را بچسبید
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یادداشت/ محمد صفری
خودرو را رها کنید کشاورزی را بچسبید
صنعت و تولید خودرو جای خود، اما آقایان این خودرو را رها کنید و به کشاورزی بچسبید که اگر تحریم ها افزایش یابد، خودرو را نمی توان خورد!
محمد صفری، طی یادداشتی در روزنامه سیاست روز نوشت: دولت می گوید برای اقتصاد کشور برنامه های خوبی دارد، حتی اگر توافق هسته ای هم انجام نشود، شرایط به قبل باز نمی گردد. تحریم ها شکسته است و تاثیر آنها از کار افتاده و بسیاری امیدهای دیگر که قابل توجه و البته امید آفرین هم هست. در مقابل غربی ها به ویژه آمریکایی ها همچنان شاخ و شانه می کشند و چنگ و دندان هم نشان می دهند، البته کمی هم به رسیدن توافق نهایی هسته ای با ایران امیدواری می دهند، اما کفه ترازوی خشم و دشمنی با نرمش و آرامش آنها، بسیار سنگین تر است. این سنگینی هم به خاطر قلدری آنها است. قلدرند دیگر، خود را همه کاره دنیا می پندارند، اما همه مشکلات دنیا هم زیرسر آنهاست. از فلسطین بگیرید تا برسید به افغانستان، پاکستان، سوریه، عراق و ... این داستان ادامه دارد. اوکراین و ایران هم به نوعی دیگر از مشکلاتی است که آمریکایی ها و دنباله روهای آنها ایجاد کرده اند. قرار است، وزرای خارجه کشورهای عضو 1+5 هم به وین بروند تا ببینیم در 29 تیرماه چه می شود و چه اتفاقی می افتد. لاوروف وزیر خارجه روسیه و البته وزیر خارجه چین قرار نیست به وین بروند، اما بقیه یعنی کشورهای غربی می آیند. وزیر خارجه ما هم که از نخستین روز آغاز مذاکرات وین به همراه تیم هسته ای به اتریش رفته است و البته این حضور را می توان اهمیت جمهوری اسلامی ایران برای رسیدن به توافق نهایی قلمداد کرد. در کنار این اتفاقات مجلس آمریکا هم بیکار ننشسته و پشت سر هم علیه توافق نهایی موضع گیری می کند. دولت اوباما را تهدید می کند،از او می خواهد درباره هرگونه توافق هسته ای با ایران، با کنگره مشورت کند. نمایندگان کنگره تهدید کرده اند که لغو دائمی تحریم ها به تصویب کنگره نیاز دارد. دو سناتور جمهوری خواه باز هم زیاده روی کرده اند و خواستار قرار گرفتن نام رهبر معظم انقلاب و رئیس جمهور در لیست تحریم های آمریکا شدند. با همه این اقدامات و مواضع که علیه جمهوری اسلامی ایران به کار می رود، ما برای اثبات حقانیت خود پای میز مذاکره نشسته ایم و اگر توافق به شکست انجامد مسئولیت به نتیجه نرسیدن گفت وگوهای هسته ای به دوش آمریکا و کشورهای غربی خواهد بود و تبعات آن هم دامنگیر آنها خواهد شد. همه اینها را نوشتیم تا به اینجا برسیم که اگر توافقی حاصل نشود یا حتی بشود، همان اقتصاد مقاومتی که رهبر معظم انقلاب دستور العمل آن را ابلاغ کرده اند، راهکاری خواهد بود که تحریم های غرب علیه ایران خنثی شود. از مهمترین محورهایی که ایشان در این ابلاغ تأکید کرده اند تولید داخلی است. کشاورزی هم یکی از مهمترین بخش های آن است. صنعت و تولید خودرو جای خود، اما آقایان این خودرو را رها کنید به کشاورزی بچسبید که اگر تحریم ها افزایش یابد، خودرو را که نمی توان خورد! می توان؟ اصلاً رها کنید،خودرو سازان خودشان هر کاری می خواهند بکنند، قیمت برای آن تعیین کنند، ببینیم مردم باز هم این خودروها را می خرند؟! اما، کشاورزی و گندم کاری و نان و دیگر محصولات، این است که خنثی کننده همین تحریم هایی است که بیش از 3 دهه است علیه ما به کار می رود. پول و سرمایه ای که دولت به بخش صنعت خودرو می دهد به بخش کشاورزی بدهد، آنگاه تحولی بزرگ در این عرصه ایجاد خواهد شد و حتی می توانیم به قطب صادرکننده محصولات کشاورزی حداقل در منطقه تبدیل شویم، علاوه بر این که نیاز داخلی را هم تأمین می کنیم و خیالمان از بابت خورد و خوراک خودمان آسوده خواهد شد. کشورهای اطراف ما هر کدام به نوعی از مزیت های ویژه تولید محصولات کشاورزی برخوردار نیستند، همین موضوع می تواند امتیازی برای صادرات آن باشد. واردات محصولات کشاورزی هم به خاطر تولید داخل قطع می شود و ارزی هم که برای واردات هزینه می شد در جیب دولت می ماند. در دنیایی که گفته می شود، در سال های آینده رقابت و جنگ بر سر غذا خواهد بود، آیا نباید برای آن سرمایه گذاری کرد؟ سازمان فائو اعلام کرده است که جهان باید تا نیمه قرن حاضر شاهد افزایش 60 درصدی محصولات غذایی باشد در غیر این صورت به دلیل کمبود غذا جنگ های داخلی در جهان روی خواهد داد. مشکلات ما با آمریکا و غرب بر سر حقوق هسته ای حل بشود یا نشود، باز هم اولویت بر کشاورزی است. هر چقدر بر روی آن سرمایه گذاری شود، باز هم کم است. بگذارید «شتر گاو پلنگ هایی» که به نام خودرو در داخل تولید می شود، روی پای خود بایستند و حمایت های مالی دولت ها را نداشته باشند، شاید با این اقدام آنها به خودشان تکانی بدهند و کاری انجام دهند. تا زمانی که این حمایت ها وجود دارد، آنها همچنان بر خودروی مراد خود سوارند و یکه تازی می کنند. کشاورز و کشاورزی را دریابید که آینده دنیا در همین است. مطلب فوق مربوط به سایر رسانه ها می باشد وخبر گزاری فارس صرفا آن را باز نشر کرده است بازگشت به صفحه نخست گروه فضای مجازی انتهای پیام/
93/04/22 - 14:13
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
گوناگون
پربازدیدترینها