واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نسیم رمضان / 4
جهان هستی به بندگی پایان میپذیرد
امام جمعه موقت شهر قزوین با بیان اینکه آینده از آن بندگان شایسته خداست، گفت: خدای متعال جهان هستی را به گونهای قرار داده است که به عبودیت و بندگی و نیز حاکمیت بندگان صالح خدا پایان یابد.
به گزارش خبرگزاری فارس از قزوین، همان خداوندی که تاب مهجوری نداشت و انسان را آفرید تا نه همچون فرشتگان تنها از روی فرمانبرداری و عقل بلکه با عشق عبادتش کند، او در این کره خاکی تنها رها نکرد و راه و رسم این عبادت و بندگی را نیز به این بنده آموخت. خدا پیامبرانی از جنس خود انسان را برانگیخت تا هدفش را از آفرینش انسان به این موجود خاکی یادآور شوند و ضمن هدایت وی به راه درست، در این مسیر همراهیاش کنند تا در فراز و نشیب آن، ره گم نکند و راه را از بیراهه بازشناسد. در این مجال قصد داریم بندگی را با حجتالاسلام عبدالکریم عابدینی امام جمعه موقت شهر قزوین و رئیس نهاد نمایندگی ولی فقیه در دانشگاههای استان قزوین از این منظر مورد کند و کاو قرار دهیم. در جریان گفتوگو همراه ما باشید. *در تعداد زیادی از آیات قرآن کریم دیده میشود که پیامبران در برخورد با قوم خود آنان را به پرستش خداوند فرامیخوانند. از این رو آیا میتوان گفت که صرف دعوت به عبادت جزو اهداف رسالت پیامبران نیز هست؟ دعوت مردم به بندگی خدای یگانه هدف مشترک همه پیامآوران الهی بوده است و همان گونه که هدف آفرینش انسان بندگی است، باید هدف بعثت پیامبران و نیز خواسته فطرت هر انسانی عبادت و بندگی باشد؛ چرا که معقول نیست که خدای حکیم انسان را به مقصد عبودیت بیافریند؛ اما پیامآوران خود را برای هدف دیگری مبعوث یا ساختار فطرت انسانها را به سمت و سوی دیگری متوجه کرده باشد. خدای متعال هدف بعثت پیامآوران خود را نیز همانند هدف آفرینش، عبادت مطرح فرموده است. *این موضوع در آیات قرآن کریم به چه نحو مطرح شده است؟ این حقیقت را در دو گروه از آیات قرآن کریم میتوان مشاهده کرد. گروه نخست آیاتی است که هدف رسالت هر یک از پیامآوران الهی را بیان میکند؛ از جمله آنها آیهای در خصوص هدف رسالت حضرت نوح است؛ آنجا که در سوره اعراف میفرماید: «همانا نوح را به سوی قومش فرستادیم؛ او گفت: ای قوم من، خدا را بپرستید، هیچ معبودی جز او برای شما نیست. من برای شما از عذاب روزی بزرگ بیمناکم». سپس در همان سوره درباره هدف رسالت حضرت هود سخن میگوید، پس از آن هدف رسالت حضرت صالح را در این سوره مورد توجه قرار میدهد و به هدف رسالت حضرت شعیب نیز در ادامه اشاره میکند که همان بندگی انسان برای خداوند متعال و بلندمرتبه است. *در خصوص دیگر پیامبران اولوالعزم از جمله رسول گرامی اسلام(ص) چطور؟ علاوه بر این، تأکید بر عبادت به عنوان هدف رسالت، در خصوص حضرت ابراهیم در سوره مبارکه عنکبوت و حضرت مسیح نیز در سوره مائده آمده است. درباره دعوت رسول خدا(ص) به پرستش خدای یگانه و اجتناب از پرستش غیر خدا در قرآن کریم سخن بسیار است که سوره آل عمران از جمله آنها به شمار میرود. امام علی(ع) نیز هدف بعثت رسول اکرم(ص) را در نهج البلاغه همین گونه تشریح کرده است. *گروه دوم کدام دسته از آیات است؟ گروه دوم آیاتی است که هدف مشترک و عمومی رسالت پیامبران الهی را بیان میکند. خدای متعال درباره هدف عمومی بعثت و رسالت پیامبران در سوره نحل چنین فرموده است که «و همانا در میان هر امتی رسولی برانگیختیم تا خدا را بپرستید و طاغوت را دوری گزینید». و نیز در سوره انبیا فرموده است «و پیش از تو هیچ پیامبری را نفرستادیم مگر آنکه به او وحی کردیم که معبودی جز من نیست، پس تنها مرا بپرستید». *آیا بندگی فقط مخصوص انسان و فرشتگان است؟ گستره پرستش و دامنه پرستندگان خداوند به جن و انس و فرشتگان محدود نمیشود؛ همه و همه، هر آنچه نام هستی دارد، در مدار پرستش در گردش است و این آیه از سوره نور گواهی بر این مدعاست: «آیا ندیدهای که هر کسی در آسمانها و زمین است و نیز پرندگانی که در پروازند خدای را تسبیح میکنند؟ همگی دعا و نیایش خود را میدانند و خدا به آن چه میکنند، آگاه است». *آیا در قرآن کریم نیز برای این موضوع به صراحت، دلایلی ذکر شده است؟ این به آن دلیل است که به فرموده خداوند در قرآن کریم هیچ کسی در آسمانها و زمین نیست؛ جز آن که به رسم عبودیت به حضور رحمان میآید. خداوند همچنین در سوره فصلت، آسمانها و زمین را فرمانبردار معرفی میکند و گستره دامنه عبودیت، همه موجودات را در برمیگیرد. * آیا بندگی سودی برای پرستشکننده دارد یا صرفاً وظیفه اوست؟ هر عبادتکنندهای که پرستش او نه سودی را به بار آورد و نه از زیانی جلوگیری کند، مورد سرزنش خدا قرار گرفته است و این موضوع در سوره مائده، آنجا نمود مییابد که خداوند پرستش چیزهایی را که مالک هیچ زیان و سودی برای پرستندگان نیستند، مذمت میکند. خدای متعال همچنین در آیه 26 سوره شعرا برای بیان این مفاهیم، گفتوگوی ابراهیم را با بتپرستان این گونه حکایت میکند که محتوای آن دلیل پرستش بتهایی است که برای پرستندگانشان سود و زیانی ندارند و مشابه همین موضوع در سوره انبیا هم آمده است. *سود و زیان بندگی در کجای زندگی انسانها نمود مییابد؟ این حقیقت را میتوان به روشنی در زندگی انسانها مشاهده کرد؛ آنجا که آنان همواره در جد و جهدی خستگیناپذیر برای «جلب منفعت و دفع ضرر» هستند. در جستوجوی عبادت بودن نیز نمیتواند از این قانون مستثنا باشد؛ بنابر این پرستش انسان باید یا سودی را جلب کند یا از زیانی بازدارد که خداوند بر اساس همین قانون حکیمانه، از بندگی سخن به میان آورده است. *آینده جهان و آنان که بندگی خدا را میکنند، چگونه است؟ خدای متعال جهان هستی، گردش ماه و خورشید و ستارگان و جست و خیز موجودات را به گونهای قرار داده است که به عبودیت و بندگی و نیز به حاکمیت بندگان صالح خدا پایان یابد. از آن جا که تودههای مردم در همه جای جهان هر روز با آگاهی و انگیزه بیشتری خواهان حاکمیت عقل و منطق، توسعه و تعمیق دانش، رشد و گسترش اخلاق انسانی و گسسته شدن بندهای بردگی مدرن و رسیدن به حریت و آزادگی هستند، تنها و تنها در نظام عبودیت و بندگی معبود یگانه است که این آرمان واحد جهانی و اراده هماهنگ جهانیان که پشتوانه اراده الهی را به همراه دارد، جامه عمل میپوشد و گواه این گفتار نیز در سوره قصص آمده است. و این نیز زبان حال بندگان شایسته خداست که: «ای دوست قسم به حق که زیباست آینده ز ماست بی کم و کاست» انتهای پیام/77011/
93/04/21 - 05:45
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 54]