محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830068652
از کجا به کجا رسيديم؟
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۷ تير ۱۳۹۳ (۴:۲۹ق.ظ)
جوان از کجا به کجا رسيديم؟
به گزارش خبرگزاري موج، «از کجا به کجا رسيديم؟» عنوان سرمقاله روزنامه جوان است که در آن مي خوانيد:
آقاي بهزاد نبوي از مجرمين فتنه 88 که اخيراً پس از سپري شدن دوران محکوميتش از زندان آزاد شده اظهارات بسيار قابل تأملي را بيان کرده است. البته به نظر مي رسد اين نوع مطالب، زبان حال بسياري از شخصيت هاي سياسي جريان مدعي اصلاح طلبي در سال هاي اخير باشد؛ لکن افراد محدودي همانند بهزاد نبوي به لحاظ برخورداري از شخصيت «رک گويي»، جرئت پيدا مي کنند و آن را بر زبان جاري مي سازند. البته اين بيان در صورت تأمل و سرمشق قرار گرفتن براي عبرت آموزي و اصلاح گذشته، مي تواند سازنده باشد. نيت نگارنده نيز، چنين است. اشکال ما آدميان در اين است که در بسياري از موارد متوجه اشتباهات خويش و اطرافيان خود مي شويم، لکن با هزار و يک دليل توجيهي، حاضر به اعتراف بر اشتباه و تلاش براي رفع خطاها نيستيم.
غرور و لجاجت انساني در ميان عوامل جلوگيري کننده از اعتراف به اشتباه، از جايگاه بالاتري برخوردار است. داستان اصحاب فتنه سال 1388 اين چنين است. آنان دچار اشتباهات راهبردي شده و به دلايل گوناگون در برابر نظام و مردم ايستادند و با تصور رسيدن به نتايج دلخواه با کشاندن عده اي از هواداران به خيابان ها، تمامي پل هاي پشت سر را نيز خراب کردند. اکنون و با گذشت بيش از پنج سال از زمان وقوع فتنه بزرگ، سران و عوامل فتنه به رغم اينکه در محافل خصوصي از اشتباهات خود سخن گفته و بي پايه و اساس بودن ادعاي تقلب را مورد اعتراف قرار مي دهند، لکن حاضر به بيان رسمي اين اشتباه و عذرخواهي از پيشگاه ملت عظيم الشأن ايران و نظام اسلامي نيستند. به نظر مي رسد غرور و لجاجت از يک طرف و نگراني براي از دست دادن پايگاه اجتماعي خود از طرف ديگر، دليل اصلي براي اعتراف نکردن به اشتباهات و عذرخواهي نکردن از مردم و نظام باشد. اما در اين ميان جريان مدعي اصلاحات نگران از دست دادن کدام پايگاه اجتماعي خويش است.
سخنان بهزاد نبوي، ماهيت پايگاه کنوني اطلاح طلبان را آشکار مي سازد. وي در خصوص ماهيت پايگاه اصلاح طلبان مي گويد: «پايگاه اجتماعي اصلاح طلبان عوض شده و اين براي جريان اصلاحات خطرناک است!» وي در توضيح نگاه خود در خصوص ويژگي هاي پايگاه جديد اصلاح طلبان مي گويد: الان (بعد از آزادي از زندان) دخترهايي که پيش من مي آيند، مي خواهند با من دست بدهند! يا نوري زاد که از بهائيت دفاع کرده و گفته پاي بهائيان را مي بوسم، طرفدار ما شده است.در اويش گنابادي پيش ما مي آيند و از ما اعلام حمايت مي کنند. قبلاً در (هفته نامه) عصر ما، مطلب مي زديم و نهضت آزادي به ما فحش مي داد، ولي الان ما تبديل شده ايم به قهرمان آنها.»
به نظر مي رسد تأمل در سخنان مذکور و بررسي چرايي رسيدن جرياني که زماني برخي از سردمداران مؤثرش افتخار همراهي با امام و خط انقلاب را داشتند به اين نقطه و تلاش براي اصلاح مواضع و عملکردها، راه نجات بخشي باشد براي آنان که هنوز دل مرده نشده اند. جريان مدعي اصلاحات بايد بداند که ماهيت پايگاه اجتماعي کنوني اش، نه توده هاي مردم و به ويژه مؤمنين و متدينين انقلابي، بلکه همان کساني هستند که آقاي بهزاد نبوي با ذکر چند نمونه عيني، به برخي از ويژگي هايشان اشاره مي کند. البته برخوردار شدن مدعيان اصلاح طلبي از چنين پايگاهي، از سال هاي دورتر قابل پيش بيني بود. با پيروزي سيد محمد خاتمي در سال 1376 و تشکيل جبهه دوم خرداد و سپس جبهه به اصطلاح اصلاحات، اين جريان در مسيري به حرکت درآمد که مختصاتش با مسير انقلاب اسلامي ملت ايران و نقشه راه ترسيم شده از سوي رهبر کبير انقلاب اسلامي حضرت امام خميني(ره) متفاوت بود.
جبهه مدعي اصلاحات، در مسيري حرکت کرد که يک ايستگاهش اجلاس برلين بود. در اجلاس برلين برخي از چهره هاي جنجالي اصلاحات به نمايندگي از اصلاح طلبان، در کنار چه کساني زير يک سقف جمع شدند؟ فردي همانند بهزاد نبوي در آن سال بايد احساس خطر مي کرد جريان متبوعش در حال فاصله گرفتن از متن مردم و نزديک شدن به اردوگاه ضد انقلابيون با ماهيت هاي رنگارنگ است.
آري، مسير متفاوت جريان به اصطلاح اصلاح طلبي از مسير متن مردم و انقلاب از سال 76 تا به امروز، داراي ايستگاه هاي هشدار دهنده فراواني بود، لکن به دليل غرور و لجاجت، کمتر کسي از درون اين جريان به اين هشدارها توجه کرد. در سال 1388 و در اوج تبليغات انتخابات، آن گاه که قدرت رسانه اي نظام سلطه و جريان ضدانقلاب، در کنار موسوي براي رأي آوري قرار گرفت، اين يک زنگ خطر بود که جدي گرفته نشد، فعال شدن اين رسانه ها و سفارتخانه هاي اروپايي در تهران براي کشاندن مردم به خيابان ها جهت اعتراض به نتيجه انتخابات، يک زنگ خطر بود که جدي گرفته نشد. حتي خود آقاي بهزاد نبوي از آوردن جمعيتي در 25 خرداد 88 در خيابان ها و قرار دادن اين جمعيت در برابر نظام، احساس غرور کرد و از آن به عنوان يک پيروزي ياد کرد،
لکن غافل از اين بود که چه کساني و چه مجموعه هايي و با چه اهدافي در پشت اين صحنه قرار دارند. رفتارهاي اصحاب فتنه سبز در 30 خرداد، روز قدس، 13 آبان، 16 آذر و نهايتاً عاشوراي سال 1388، نشان داد که در پشت صحنه، چه خبر است لکن هيچ يک از اين ايستگاه هاي هشداردهنده نتوانست بر غرور و لجاجت سردمداران و دست اندرکاران جبهه مدعي اصلاح طلبي غلبه و آنان را از خواب غفلت بيدار کند.
آيا در ادامه اين مسير، ايستگاهي هست که ما آدميان مغرور و لجوج را به خود آورد و از غفلت برهاند؟ به طور قطع ايستگاه مرگ به استناد قرآن، اين چنين است که حضرت حق فرمود: «حَتَّي إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَ بِّ ارْ جِعُونِ»، «لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَ کْتُ کَلَّا إِنَّهَا کَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِن وَرَ ائِهِم بَرْ زَخٌ إِلَي يَوْمِ يُبْعَثُونَ» (سوره مؤمنون آيه 100 و99)
اما بايد بدانيم؛ گرچه با قرار گرفتن در ايستگاه مرگ متوجه همه قضايا مي شويم لکن ديگر هيچ فرصتي براي جبران اشتباهات وجود ندارد. اي کاش اين هشدار قرآن را جدي بگيريم و تا فرصت هست به فکر اصلاح خويش باشيم.
نويسنده:
- دکتر يدالله جواني
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها