واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
انتقاد خانواده از عدمحمایت مسوولان/ کمای دانشجوی نخبه یکساله شد
مسعود زارع در شهریور سالگذشته پس از تصادف در محور دماوند - فیروزکوه به حالت کما رفت و هماکنون پس از یکسال مداوا با هزینههای شخصی خانواده خود در حالت نیمهبیهوشی است.
به گزارش نامه نیوز به نقل از روزنامه شرق، یکسال از تصادف مسعود زارعدورابی دانشجوی دکترای دانشگاه امیرکبیر و مخترع دستگاه فشار همهجانبه مخروطی میگذرد و او هنوز در حالت نیمهبیهوشی قرار دارد. او دانشجوی دکترای دانشکده مهندسی عمران و محیطزیست در دانشگاه امیرکبیر است و از دانشجویان نخبه و مخترع این دانشگاه که در سال گذشته موفق به اختراع دستگاه فشار همهجانبه مخروطی شده است. حالا او یکسال است که در حالت نیمهبیهوشی قرار دارد و خانواده او از بیتوجهی مسوولان دانشگاه امیرکبیر و آموزش عالی نسبت به پیگیری وضعیت درمانی او گلهمند هستند. از طرفی افزایش روزبهروز هزینههای درمانی برای خانواده مسعود زارع کمرشکن شده است.
حالا خانواده مسعود زارعدورابی خواستار مساعدت مسوولان آموزش عالی کشور هستند. در همین رابطه پدر مسعود زارع در شرح ماجرا که باعث بهکمارفتن فرزندش شده است، میگوید: ساعت 14 موبایل من زنگ خورد و از آن طرف آقایی اطلاع دادند که شما چه نسبتی با دکتر مسعود زارع دارید، گفتم پدرش هستم، گفتند پسرت در جاده فیروزکوه – دماوند تصادفی کرده و کمی زخمی شده خود را به بیمارستان فیروزکوه برسانید. خودم را به فیروزکوه رساندم. گفتند بیمار حالش خوب نبود ، تقاضای امداد هوایی کردیم و با یک دستگاه هلیکوپتر او را به بیمارستان امامخمینی تهران فرستادیم. او در ادامه میافزاید: وقتی به بیمارستان امامخمینی رسیدم، دوستانش را دیدم که جلو اتاقعمل جمع هستند و وقتی دیدم همه گریان هستند، تازه متوجه عمق تصادف شدم. بعد از چهارساعت جراحی بیمار را از اتاقعمل آوردند. خودم فرزندم را نشناختم بس که صورتش ورم کرده و باندپیچی شده بود.
پدر مسعود زارع با تاکید بر اینکه پس از بیمارستان او در منزل پدریاش مورد معالجه قرار میگیرد، میگوید: بعد از آن بیمار را در تاریخ 30/6/1392، در حالت نیمهبیهوش از بیمارستان مرخص کردند و گفتند روند بهبودی کند و طولانی است و شما بیمار را به منزل ببرید و در خانه از ایشان مراقبت و نگهداری کنید. البته این را هم گفتند که باید دستگاههای مرتبط با تجهیزات پزشکی را خریداری و به کمک آنها بیمار را نگهداری کنید. او تاکید میکند: پس از آن به خیابان جمهوری رفتم، دستگاه اکسیژنساز و بسیاری از لوازم مراقبتویژه را خریداری کردم و فرزندم را به کمک یک دستگاه آمبولانس خصوصی از تهران به شهر خودمان نکا انتقال دادم. حالا هم به کمک یک نفر پرستار، دو نفر فیزیوتراپ، دو نفر گفتاردرمان و یک پزشک متخصص مغز و اعصاب از فرزندم در منزل نگهداری میکنم و خودم شبانهروزی و با هزینه شخصی از بیمار در منزل نگهداری کردهام و روند بهبودی تا به امروز پیشرفت داشته اما بهکندی صورت میگیرد. او در پایان تاکید میکند: البته در این یکسال بیمار هنوز حافظهاش را به دست نیاورده و نمیتواند راه برود. هماکنون کارهای اداری و مالی فرزندم را خودم انجام میدهم که با مشکلات و موانعی برخورد میکنم و نمیتوانم برای خودم توجیه کنم که مثلا کسی نیست که از این نخبههای کشور حمایت کند. فقط شعار میدهیم و تازه متوجه شدهام که چرا دانشجویان المپیادهای علمی و نوابغ کشور از مملکت خارج میشوند.
1393/4/16
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 44]