محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829374291
یکی از کارگردانان جوان تئاتر کشور: هنر مازندران نیاز به جهش و بازیابی دارد
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: یکی از کارگردانان جوان تئاتر کشور:
هنر مازندران نیاز به جهش و بازیابی دارد
کارگردان نمایش"من و هزارتو"، گفت: مسئولان ما باید بدانند که هنر مازندران نیاز به یک جهش دارد و باید با استفاده از ادوات به‌روز و تکنولوژی برتر، بازیابی و عرضه شود.
به گزارش خبرگزاری فارس از نوشهر، تمرینات نمایش "من و هزارتو" زیر نظر اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان نوشهر از 18 خرداد سال جاری آغاز شد، این نمایشنامه نوشته استاد یوسف فخرایی مدرس رشته ادبیات نمایشی بر اساس افسانه مینوتور و لابیرنت، از افسانه‌های کهن سرزمین «کرت» است که شامل پروژه‌ای سنگین با دیالوگ‌های کتابت، پیچیدگی‌های دراماتیک و شخصیت‌پردازی‌های زیبا است. کارگردانی این نمایش را «نیلوفر منتظری» با هدایت استاد راهنما حمید کاکاسلطانی و مشاوره استادانی چون غلام‌رضا خلعتبری، ولی‌الله شالی و شهاب مجدی آغاز کرده که همگی از از اعضای هیئت علمی تئاتر دانشگاه آزاد تنکابن واحد ولی‌آباد هستند. بازیگران این نمایش، مهدی صلاحی‌کجور در نقش "مینوتور"، نیلوفر منتظری در نقش "زن سلحشور"، دستیار اول کارگردان "بیتا آبیار" است و همکاران پشت صحنه این مجموعه، امیرحسین بالی لاشکی، محسن رودباری، داوود شکوهیان، عرفان اکبرپور، پوریا غلامی، علی‌اکبر زارعی‌مقدم، سعید ویشکی‌نژاد و رامین محمودی هستند. برای دانستن جزئیات بیشتر، با نیلوفر منتظری کارگردان نمایش "من و هزارتو" گفت‌و‌گویی انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید. فارس: خانم منتظری علت انتخاب این متن چه بوده است؟ منتظری: یکی از دلایل اصلی انتخاب این متن، زیبایی منظر نمایشی و دیالوگ‌های پرطمطراق و حساب شده آن است، همچنین تعلیق‌های قوی، شخصیت‌پردازی منسجم با رگه‌هایی از فلسفه اگزیستانسالیم از نکات حایز اهمیت این متن هستند. همه این موارد، ماحصل تلاش استاد یوسف فخرایی در مجموعه «سیاه گالش» است، این کتاب که حاوی دو نمایشنامه دیگر به نام سیاه گالش و پهلوان، دیو، و دلقک است؛ پس از مطالعه نمایشنامه، به دلیل جذابیت دراماتیک با توجه به مولفه‌ها و آموزه‌های انسانی این متن، آن را انتخاب کردم تا انشاالله به لطف الهی، هم پایان‌نامه مرغوبی برای کارشناسی کارگردانی از آن استخراج شود و هم اجرای زیبایی برای مردم شهرستان نوشهر داشته باشیم. فارس: برنامه آینده شما برای اجرای این متن چیست؟ منتظری: من به اتفاق مهدی صلاحی تصمیم گرفتیم برای شهرستان‌های نوشهر، عباس‌آباد، تنکابن، ساری، رشت، اصفهان، مشهد، کرج و تهران، اجرا داشته باشیم تا مردم شریف مملکت‌مان با گونه جدیدی از نمایش و داستان اساطیری آشنا شوند و در کنار آن یک سیاحت و ایرانگردی را مدّ نظر داریم که خالی از لطف نیست. فارس: آقای صلاحی در پروژه قبلی خود نمایش «مکبث» اثر ویلیام شکسپیر را اجرا کرد و اکنون نیز شما به سمت متنی از سرزمین «کرت» رفتید آیا بهتر نیست به مضامین اجتماعی خودمان بپردازیم و مسایل داخلی را مد نظر قرار دهید؟ کارگردان" من و هزارتو": نگاه ما یا بهتر است بگویم نگاه هنرمندان دراماتیک به یک پدیده دراماتیک، ترویج مضامین انسانی است نه اجتماعی؛ چون اگر انسان صحیح عمل کند جامعه درست عمل می‌کند، در واقع، جامعه وجوه بیرونی ندارد بلکه با انسان و روابط انسانی معنا پیدا می‌کند، ما تئاتر را محدود به یک جغرافیا نمی‌بینیم، تئاتر بومی نمی‌سازیم، بلکه اندیشه‌های متفاوت را برای ترویج فرهنگ بومی و محلی مد نظر داریم. کار ما با تفکر است نه خودِ آیین، چون آیین فقط یک ابزار برای اندیشیدن است، به عنوان مثال در تیراندازی، ما کانون سیبل را هدف می‌گیریم و غایت، شلیک به هدف است نه استفاده از اسلحه‌های گوناگون، حال اگر متون مختلف حکم اسلحه‌های گوناگون را داشته باشد، مهم نیست چه اسلحه‌ای در دست داریم، زدن به خال سیبل تفکرِ مخاطب، مهم است، شلیکِ مضامین خوب و تزریق انسانیت به نوع بشر، مهم است؛ خواه با مفاهیم بومی همراه باشد، خواه غیر بومی. مثلا برای ما، جنگ یک واژه منفور است، حال این جنگ می‌خواهد در ویتنام یا عراق و افغانستان باشد یا بوسنی و بولیوی و غیره، واژه جنگ، واژه بلاخیز و ناگواری است، ما باید با خودِ جنگ ستیز کنیم، مهم نیست با قلم باشد یا سینما یا تئاتر، شلیک به خود جنگ، مهم است. کار هنرمند، درنوردیدن این جغرافیای محدود انسانی است، چه‌بسا نویسندگانی که متونی را نگارش کرده‌اند که در ظاهر مروج فرهنگ و آداب و رسوم منطقه بوده، ولی در باطن، ضد ریشه‌های محلی و آیینی این منطقه عمل کرده است. برای باز کردن این تفکر، متوسل به نمایشنامه «خانه عروسک» اثر «هنریک ایبسن» نویسنده شهیر نروژی می‌شوم، این اثر هنری به مضامین بنیادی خانواده و زناشویی می‌پردازد که تا ابد قابل استفاده و بهره‌برداری است، بنابراین نگاه ایبسن، نگاه جهان‌وطنی بوده نه پرداختن به سرزمین خودش، یا همین نمایشنامه مکبث که اشاره کردید، سرشار از نکته‌ها و آموزه‌هایی در سرزنش نفرت، تباهی، دسیسه، قتل و غیره است، به قول پروفسور فرهاد ناظرزاده کرمانی، ما باید هنر خود را از سرزمینی به زمینی ارتقا دهیم باید مرزهای محدود را بشکافیم و طرحی نو در مورد پرداختن به بومی و جهان‌وطنی ترسیم کنیم. فارس: برای احیای فرهنگ اصیل مازندرانی چه باید انجام داد؟ منتظری: اول، مطالعه درباره تاریخ منطقه مهمترین مسئله است، در این رابطه فکر می‌کنم رجوع به کتاب 10 جلدیِ "از آستارا تا استرآباد" نوشته منوچهر ستوده، مفید باشد، این مجموعه فاخر، بی‌تردید مهمترین اثر در شناخت آثار تاریخی شمال کشور است که متأسفانه سال‌ها است علاقمندان، در انتظار چاپ و انتشار دوباره آن هستند، هرچند در بازار سیاهِ کتاب‌های دست دوم می‌توان به بهایی بالا، تهیه کرد. دوم، تحقیق و تفحص راجع به اساطیر بومی و محلی چه به صورت کتابی و چه به صورت میدانی از مو سپیدان و کهنسالان منطقه، و نکته سوم، شناخت قابلیت‌ها و کمیت‌های جغرافیای مازندران است. نکته چهارم، استخراج منابع معتبر فرهنگ مازنی و احیای مجدد مراسمات و داستان‌سرایی‌ها و نقل قول‌ها و روایاتی است که سینه به سینه گفته شده، و نکته پنجم نیز نگاه ژرف مسئولان و حمایت حقیقی نه صرفاً اداری و رزومه‌ای آنها از اعتلای فرهنگ مازندرانی است. مسئولان ما باید بدانند که هنر مازندران نیاز به یک جهش دارد و باید با استفاده از ادوات به‌روز و تکنولوژی برتر، بازیابی و عرضه شود، اگر این حمایت و سرمایه‌گذاری صورت بگیرد، مابقی سرفصل‌هایی که در بالا گفته شد، قابل اجرا است. فارس: کمی هم برنامه‌های آینده‌تان را شرح دهید؟ منتظری: با توکل و یاری پروردگار و حمایت مسئولان اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان نوشهر، اصلی‌ترین برنامه من و مهدی صلاحی، احداث یک آموزشگاه آزاد هنری یا کارگاه تولید فیلم و تئاتر است، مخصوصاً با تمرکز بر روی قشر نونهال و نوجوان که به‌حق گنج‌های گران‌بهای این سرزمین هستند. در کنار آن، نگارش و تالیف کتب هنری و اجرای نمایش برای کودکان بی‌سرپرست و کودکانی که از بیماری‌های خاص رنج می‌برند، در دستور کار است. فارس: اگر با درخواست شما در غرب استان مازندران موافقت شود، سرفصل و عناوین شما برای فعالیت، چیست؟ کارگردان" من و هزارتو": در بخش بازیگری با استمداد از اساتید برجسته ایران، تولید آثار فاخر برای اهالی مازندران، احیای هنر و فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی، آشنایی با شعور، معرفت، روشن‌نگری و تعالی در هنر و زندگی، آشنایی با سیستم بازیگری در فضای بی‌چیز، تقویت حواس پنج‌گانه و ایجاد روحیه جمعی هنرجویان، ارتقای قوه مخیله و به‌کارگیری صُور تخیل در بازیگری، آشنایی با برخی از اصطلاحات فنی در تئاتر و سینما، شناخت و به‌کارگیری از ابزار بازیگری برای خلق کاراکتر و آموزش کالبد شکافی شخصیت در نمایشنامه و فیلمنامه، از جمله سرفصل‌های فعالیت ما خواهند بود. فارس: توصیه شما در جایگاه کارشناس نمایش به کسانی که می‌خواهند وارد عرصه شوند، چیست؟ منتظری: بی‌تعارف باید عرض کنم؛ هر هنری آمیخته به علم است، بهترین راه کسب علم تئاتر، تحصیلات آکادمیک از طریق دانشگاه همراه با کار تجربی است، بنده شخصاً به این دلیل بستر دانشگاهی را بیشتر ترجیح می‌دهم چون اشکالات و ایرادات شما توسط شخص دیگری به نام استاد رفع می‌شود، چون از اصطکاک اندیشه‌های دیگران با تفکرات شما، بصیرت تازه‌ای برایتان رقم می‌خورد، چون در بستری تنفس می‌کنید که با عقاید هنری مختلف و اندیشه‌های گوناگون آمیخته شده، این همزیستی دراماتیک با دیگران و اندیشه‌هایشان، مسیر را برای رسیدن به اوج تعالی هنر، هموارتر می‌کند. در مجموع، معترف می‌شوم؛ در دانشگاه یا آموزشگاه‌های معتبر که توسط اساتید زبردست اداره می‌شوند، جایی برای آزمون و خطا، و جایی برای تجربه و خردگرایی، مهیا می‌شود. ======================= گفت‌وگو از محمدحسن ملایی‌کندلوسی ======================= انتهای پیام/86019/ن۴۰
93/04/13 - 00:10
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]
-
گوناگون
پربازدیدترینها