تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835878499
حدوث و قِدَم عالم از نگاه استاد قمشه ای
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
حدوث و قِدَم عالم از نگاه استاد قمشه ای تهران- ایرنا- استاد حسین الهی قمشه ای در مقدمه کتاب گلشن راز (باغ دل) به موضوع در حدوث و قِدَم عالم پرداخته و می نویسد: قدمت زمانی عالَم به معنای بی نیازیِ آن از آفریننده نیست بلکه عالَم پیوسته وجود داشته و پیوسته مخلوق و معلول آفریننده بوده است.
به گزارش گروه فرهنگی ایرنا، حسین الهی قمشه ای فیلسوف، ادیب، سخنران و مترجم کشورمان در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی فیس بوک، بخشی از مقدمه کتاب «گلشن راز (باغ دل)» در حدوث و قِدَم عالم را منتشر کرده است که متن کامل آن بدین شرح است:
«در حدوث و قِدَم عالَم»
بحث حدوث و قِدَم عالَم از دیرباز در فلسفۀ اسلامی میان حکیم و متکلم گفت وگویی گرم و پر هیاهو بوده است. متکلم که فلسفه را در خدمت اثبات کلام وحی به کار می گرفت برآن بود که عالَم حادث است و هستی آن را آغاز و انجامی است زیرا اگر عالم قدیم می بود نیازی به آفریننده نمی داشت و حکیم که می کوشید کلام وحی را با مبانی عقلی تفسیر کند اِشکال می گرفت که اگر عالَم بدان معنا که شما را در نظر است حادث باشد چندین اِشکال عقلی پیش می آید.
یکی آنکه آن موجود که به تعبیر مولانا «اصل ذاتش فیض و جود و بخشش است» باید در زمانهای نامتناهی منع فیض کرده و هیچ عالمی نیافریده باشد و این روا نیست زیرا صفات حق ذاتی او بلکه عین ذات اوست پس تا بوده و هست نام فیاض و صفت فیض بخشی را داشته و خواهد داشت و تا او بوده و هست عالَمی بوده و خواهد بود.
اِشکال دیگر آنکه اگر مشیت آفریننده در زمان معین بر آفرینش عالَم قرار گرفته بی شک آن مشیت را سببی و ذات او را تغییری باید تا این حادثه را توجیه کند در حالی که نه اختیارش را سببی است که خارج از ذات باشد و نه ذات او را تحول و تغییری است موجب آن اختیار شود پس عالَم قدیم است الّا آنکه قدمت زمانی عالَم به معنای بی نیازیِ آن از آفریننده نیست بلکه عالَم پیوسته وجود داشته و پیوسته مخلوق و معلول آفریننده بوده است چنانکه اگر فرض کنیم خورشید قدیم الذات باشد آفتاب نیز قدیم الذات خواهد بود، اما در هر حال آفتاب معلول خورشید است ...
فراهنگ(1)**9129**1601**
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
10/04/1393
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها