محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829617549
اگر در ماه رمضان به لقاء الله نرسید به باطن روزه نرسیده‌اید
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
آیت الله جوادی آملی: اگر در ماه رمضان به لقاء الله نرسید به باطن روزه نرسیده‌اید آیت الله جوادی آملی در کتاب حکمت عبادات با بیان اینکه اگر انسان در ماه رمضان که در حقیقت شهر الله است، به لقاء الله نرسد به باطن روزه نرسیده، گفت: در این حالت روزه ای در سطح طبیعت گرفته است، پاداشی هم که به او می رسد در همان سطح خواهد بود.
با توجه به فرا رسیدن ماه مبارک رمضان چکیده ای از مباحث آیت الله جوادی آملی در خصوص عظمت ماه مبارک رمضان و حکمت روزه را از نظر می گذرانیم:.
رمضان، نام خدا
علی بن موسی (ع) از پدران گرامشان از حضرت علی (ع) نقل فرموده که روزی رسول خدا خطبه ای ایراد کرده فرمودند: «أیّها الناس قد أقبل إلیکم شهر الله»[1] ماه خدا به شما روی کرد. چون در این ماه «صوم الله» مطرح است، و روزه مال خداست و این ماه، ماه روزه است، ماه مبارک رمضان را «شهرالله» می نامند. چنان که ماه رجب «شهر ولایت» و ماه شعبان «شهر نبوّت و رسالت» است. از این رو در دعاهای ماه رجب از خداوند متعال توفیق عبادت در ماه مبارک رمضان را مسئلت می شود تا زمینه آن از ماه رجب مهیّا و فراهم شود و تا انسان مقدماتی را طی نکند، نمی تواند به عظمت ماه مبارک رمضان راه یابد.
در روایتی فرموده اند: نگویید رمضان آمد، رمضان رفت، بگویید: ماه رمضان آمد و ماه رمضان رفت؛ زیرا رمضان اسمی از اسمای مبارک خدای سبحان است .[2] شهر رمضان در حقیقت «شهرالله» است. اگر انسان در شهرالله، به لقاء الله نرسد، به باطن روزه نرسیده، بلکه روزه ای در سطح طبیعت گرفته است، پاداشی هم که به او می رسد جر همان سطح خواهد بود.فرمود: ماه خدا همراه با برکت، رحمت و مغفرت به شما روی کرده است: «بالبرَکَة والرّحمة والمغفرة» مواظب باشید به استقبالش بروید و آماده باشید تا آن را درست درک کنید.
«برکت» خیر مستدام و ماندنی است. گودالهایی که در بیابان آب در آن جمع می شود و می ماند، «برکه» می گویند. این ماه همراه با برکت و رحمت و مغفرت است. رحمت و مغفرت تنها آمرزش از گناهان نیست؛ آن درجات عالیه را هم خدای سبحان رحمت می نامد. البته رحمت خاصه مخصوص مؤمنان است: ﴿إِنَّ رَحْمَتَ اللّهِ قَرِیبٌ مِنَ المُحْسِنِینَ﴾[3] . تحصیل این نوع رحمت، در ماه مبارک رمضان آسان است.
در ادامه فرمود: «شهرٌ هو عند الله أفضل الشهور» این ماه از دیگر ماهها افضل و برتر است. وخدا فضیلت آن را تعیین فرموده است. همان طور که انسان با تقوا و پرهیزکار پیش خدا گرامی تر است، ماهی که برکت و رحمت و مغفرت آن بیشتر باشد برتر است.
ماه مبارک رمضان دو دستور دارد:
1ـ عمومی: که انسان تمام ماه مبارک رمضان را به عنوان یک واحد بداند و برای آن نیّت کند؛ یعنی در شب اول ماه مبارک رمضان می توان قصد کند که تا آخر ماه روزه بگیرد.
2ـ خصوصی که هر روز هم دارای تکلیف مستقل و جدایی است. «وأیّامه أفضل الأیام ولیالیه أفضل اللّیالی» تمام روزهای ماه مبارک رمضان از تمام ایّام سال افضل است و تمام شبهای ماه مبارک رمضان، از تمام شبها و لیالی سال برتر است. «وساعاته أفضل الساعات» ساعات یعنی چند لحظه؛ لحظات آن بهترین لحظه هاست.
این جمله که فرمود: شهرالله به شما رو کرده، مناسب با حدیث شریف «الصّوم لی» است. اگر روزه مال خداست پس این ماه هم ماه خدا و «شهرالله» است. و به همان نسبت تنها «الصّوم لی» نخواهد بود؛ دعاهای سحر هم «لله» است؛ آن عبادتهای دیگر هم «لله» است؛ چون این شهر «شهرالله» است. اگر این ماه، ماه خداست، تمام آنچه که در این ماه انجام می گیرد، خواه دعاهای شب و سحر، و خواه عبادات روز و روزه همه «لله» است.
ماه رمضان و تخلّق به اخلاق الهی
فرمود: «هو شهرٌ دُعیتم فیه إلی ضیافة الله» در این ماه شما مهمان خدا هستید. میهمان باید کاری کند که صاحب خانه می کند. روزه دار، میهمان خدایی است که «یُطعِمُ ولایُطَعم»[4] اطعام می کند ولی خود اطعام نمی شود؛ پس او هم می تواند «یُطعِمُ ولایُطَعم» باشد. اگر خدای سبحان می بخشد و نمی گیرد، انسان هم بایستی در این ماه خویی پیدا کند که بخشد و نگیرد؛ چون هیچ دستی بهتر از دست بخشنده و هیچ دستی هم بدتر از دست بگیر نیست. خوی گدامنشی را خداوند نا پسند دارد و خوی بخشش را می پذیرد. اگر کسی تلاش و کوشش کرد که دیگران در کنار سفرهٴ او به بهشت بروند، دست او دست بخشنده است و اگر کسی تلاش کرد که به برکت دیگران به بهشت برود، او دست گیرنده دارد.
یکی از کلمات بلندی که قبل از رسول خدا (ص) کسی نگفته است این است که : «الید العُلیا خیرٌ من الید السُفلی» .[5] دست بالایی بهتر از دست زیرین است؛ زیرا انسانی که می بخشد دستش بالاست، وقتی می گیرد دستش پایین است. در ضمن دعاهای شبهای ماه مبارک رمضان، داشتن چنین روحی بلند را به انسان توصیه می کنند که به خدا عرض کنید: «خدایا تو که دینت را حفظ می کنی و ممکن نیست دست از آن برداری، توفیق بده تا دین تو به دست من زنده شود» نه اینکه دیگران دین تو را زنده کنند و من کنار سفره دین بنشینم. بگذار، نماز و روزه به دست من و با خون من زنده شود که دیگران میهمان من باشند؛ نه اینکه دیگران بجنگند و خون بدهند و دین را احیا کنند و من نماز بخوانم و روزه بگیرم. «واجعلنی ممّن تنتصر به لدینک ولا تستبدل بی غیری» .[6]
خدای سبحان عده ای را تهدید کرده می فرماید: من از دینم حمایت می کنم و دست از آن بر نمی دارم، شما توفیق اجرای این فیض را نیافتی به دست دیگری انجام خواهم داد: ﴿إِن تَتَوَلَّوْا یَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَیْرَکُمْ ثُمَّ لاَ یَکُونُوا أَمْثَالَکُم﴾ .[7] چنین نیست که اگر دیگران در برابر اسرام صف بستند خداوند دست از اسلام بکشد به طور یقین خدا دینش را حفظ می کند. حال اگر حفظ دین با شما ممکن نشد، و خلوص را از دست دادید، شما را می برد و دیگران را جای شما می آورد.
براساس این تهدید و تعلیم قرآن کریم است که فرموده اند: در شبهای ماه مبارک رمضان بگویید: خدایا تو که دینت را حفظ می کنی، این توفیق را بده که دین تو به دست من حفظ و زنده شود. این را دست بخشنده و همّت بلند می گویند.
در دعاهای این ماه صاحب خانه را به ما معرفی کرده اند که: «وهو یُطعِم ولا یُطعَم ویُجیر ولا یُجار علیه»[8] یا: «یُهلک ملوکاً ویَستخلف آخرین»[9] . سپس به ما گفته اند که شما میهمان چنین خدایی هستید.(مهر)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
*- حکمت عبادات، حضرت آیت الله جوادی آملی، خلاصه ص 143 به بعد
1 ـ اربعین شیخ بهایی، ص179، ح9.
2 ـ تفسیر نورالثقلین، ج1، ص166. در وجه تسمیه رمضان ر.ک: مجمع البحرین، ج2، ص223، (رمض».
3 ـ سورة اعراف، آیة 56.
4 ـ امام صادق (ع) فرمود: هنگام غذا خوردن نام خدا را ببر، آنگاه که دست کشیدی بگو: «الحمد لله الذی یُطعِم ولا یُطعَم» (کافی، ج6، ص294)..
5 ـ الکافی، ج4، ص11.
6 ـ مفاتیح الجنان، اعمال شبهای ماه رمضان، دعای سیزدهم.
7 ـ سورة محمد، آیة 38.
8 ـ بحارالانوار، ج63، ص381.
9 ـ از فقرات دعای افتتاح.
دوشنبه 09 تیر 1393 13:40 بازدید:8
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 81]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها