واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: جمعه ۶ تیر ۱۳۹۳ - ۰۹:۳۷
دبیر انجمن علمی کشاورزی بومشناسی ایران با اشاره به پیامدهای جبرانناپذیر تغییر کاربری اراضی کشاورزی و تهدیدات ناشی از آن، راهکارهای منع تغییر کاربری اراضی کشاورزی را تشریح کرد. عبدالمجید مهدوی دامغانی در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) با بیان اینکه موضوع تغییر کاربری اراضی کشاورزی از دیرباز یکی از تهدیدات بخش کشاورزی بوده است، گفت: باید تمهیدات اساسی و جدی در راستای منع تغییر کاربری اراضی کشاورزی گرفته شود. وی با اشاره به خرد شدن اراضی کشاورزی اظهار کرد: این مساله بیشتر مربوط به ارث است و باید این نکته را در نظر گرفت که خرد شدن زمینهای کشاورزی رابطه مستقیمی با کاهش بهرهوری دارد. مهدوی دامغانی ادامه داد: خرد شدن زمینهای کشاورزی موجب کاهش بهرهوری میشود به این معنا که در این شرایط بکارگیری ماشین آلات و فنآوری بسیار کاهش پیدا می کند و توان اقتصادی کشاورز نیز محدود میشود. معاون پژوهشکده علوم محیطی دانشگاه شهید بهشتی با بیان اینکه خرد شدن زمینهای کشاورزی موجب کاهش توان اقتصادی کشاورزی می شود، اظهار کرد: زمانی که زمینها به صورت قطعه قطعه در میآیند کشاورز درآمد کمتری را به دست میآورد به همین دلیل ترجیح می دهد با فروش زمین خود سود بیشتری کسب کند. وی با بیان اینکه خرد شدن زمین رابطه مستقیمی با کاهش بهرهوری در نظام اقتصادی کشاورز دارد، اظهار کرد: در سالهای اخیر به علت کاهش بهره وری زمین کشاورزی، کشاورز زمین خود را در اختیار صنعت، ویلاسازی و مسکن قرار داده است. مهدوی دامغانی راهکار خود را برای حل این موضوع افزایش توان اقتصادی کشاورز عنوان و اظهار کرد: باید با ایجاد قوانین و تشویقهایی قدرت درآمدزایی بخش کشاورزی افزایش یابد تا کشاورز تمایلی به تغییر کاربری زمین کشاورزی خود نداشته باشد. این کارشناس یکی دیگر از راهکارها را سرمایهگذاری دولت در زیرساختهای بخش کشاورزی دانست و افزود: درچند دهه اخیر کمترین سرمایهگذاری در این بخش صورت گرفته است و با توجه به اینکه کشاورزی تامین کننده امنیت غذایی یک کشور است حاکمیت باید توجه بیشتری را این حوزه داشته باشد. دامغانی با بیان اینکه با ایجاد یک نظام تعاونی تولید با مکانیزمهای تشویقی می توان مانع تغییر کاربری اراضی کشاورزی شد، اظهار کرد: دولت می تواند با ایجاد یک نظام تعاونی تولید و بکارگیری مکانیزمهای تشویقی کشاورزان را به سمت تجمیع زمینهای خرد مالکی ببرد؛ به این معنا که کشاورزان خرد مالک زمینهای خود را به منظور افزایش بهره وری در اختیار یکدیگر قرار دهند چرا که یک زمین 10 هکتاری بهره وری بالاتری را نسبت به یک زمین 10 هکتاری دارد. معاون تحصیلات تکمیلی پژوهش پژوهشکده علوم محیطی دانشگاه شهید بهشتی با بیان اینکه در بخش کشاورزی باید از سیاستهای تشویقی برای کشاورز استفاده شود، اظهار کرد: باید با ایجاد سیاستهای تشویقی کشاورز را تشویق به تولید بیشتر و استفاده از امکانات کرد؛ به طوری که کشاورز به ذات تمایلی به فروش زمین و تغییر کاربری نداشته باشد. وی ادامه داد: میتوان با در اختیار گذاشتن یارانه تولید و ترویج علم کشاورزی و تامین زیرساختها برای نظام های کشاورزی اقداماتی را در جهت ارتقای بخش کشاورزی و جلوگیری از تغییر اراضی کشاورزی انجام داد. مهدوی دامغانی یکی دیگر از راهکارهای خود را برای جلوگیری از تغییر اراضی کشاورزی ایجاد جذابیت برای این حرفه عنوان و اظهار کرد: وزارت جهاد کشاورزی باید با ایجاد قوانین و مصوبههایی موجب ایجاد جذابیت برای این حرفه شود تا قشر جوان تمایل بیشتری به این حرفه پیدا کند و کشاورزان پیشین نیز تمایلی به فروش و تغییر کاربری اراضی کشاورزی نداشته باشند. این کارشناس افزود: اصلاح قوانین و سازوکارها که مانع تغییر کاربری اراضی کشاورز می شود یکی دیگر از راهکارهایی است که وزارت جهاد کشاورزی و دولت می تواند برای جلوگیری از این امر به کار گیرد و باید این نکته را در نظر گرفت که این اصلاح نباید به صورت دیکتاتوری صورت گیرد بلکه باید از طریق برنامههای تشویقی به دنبال افزایش تولید و حفظ اراضی کشاورزی بود. به گزارش ایسنا، تغییر کاربری زمینهای زراعی موضوعی است که طی یکی - دو دهه اخیر به ویژه در مناطق شمالی و مرکزی کشور شدت گرفته چراکه این مناطق از نظر گردشگری ارتقا یافتهاند. از سوی دیگر به دلیل سخت بودن شغل کشاورزی و پایین بودن درآمد آن، قشر جوان گرایش چندانی به این حرفه ندارد لذا زمینهای زراعی را که ارزش اقتصادی بالایی دارند میفروشند یا تغییر کاربری میدهند. این شرایط تا جایی پیش رفته که رییس سازمان امور اراضی هم نسبت به آن هشدار داده و گفته که اکثر کلانشهرهای ایران به ویژه استانهایی مانند تهران، مازندران، البرز، گیلان، گلستان، قزوین، اردبیل و ... با بحران زمین که همان تخریب و تغییر کاربری غیرقانونی اراضی کشاورزی است، مواجه هستند که باید هر چه سریعتر جلوی این اقدام گرفته شود. با توجه به اینکه امنیت غذایی یکی از مهمترین مولفههای امنیت ملی است، کاهش هر هکتار از اراضی کشاورزی امنیت غذایی 20 نفر در کشور را تهدید میکند که باید از آن جلوگیری کرد. از سوی دیگر جمعیت کشور در حال افزایش است و سیاست دولتمردان نیز بر این روند افزایشی است لذا باید به سمت افزایش تولید محصولات غذایی پیش رویم. این درحالی است که سرانه هر ایرانی از زمینهای کشاورزی که تامینکننده امنیت غذایی آنهاست، حدود 2400 متر است که این سرانه در کشورهای درحال توسعه و پیشرفته به حدود 7000 متر میرسد. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 47]