محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831167076
امام موسی کاظم(ع) خبر مرگ کدام خلیفه عباسی را داد؟
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
امام موسی کاظم(ع) خبر مرگ کدام خلیفه عباسی را داد؟
«سندى بن شاهک» سومین مامور از جانب خلیفه بود که ماموریت داشت امام را به شهادت برساند که دو مامور قبلی از انجام ماموریت سرباز زدند تا اینکه سندی حضرت را در سال 183 ه.ق بنا به روایت مشهور در 25 رجب به شهادت رساند.
به گزارش خبرنگار تاریخ خبرگزاری فارس، امام موسی کاظم ـ علیه السلام ـ هفتمین پیشوای شیعیان در سال 128 ه.ق متولد شد و بیست سال از زندگی بابرکتش را با پدر بزرگوارش حضرت امام صادق ـ علیه السلام ـ سپری کرد و پس از به شهادت رسیدن آن حضرت به دست منصور عباسی، به امامت رسید. ایشان ده سال از مدت امامتش را در دوران این خلیفه ستمگر سپری کرد و در این مدت به خوبی می‌دانست که رفتارهایش کاملاً تحت مراقبت خلیفه است؛ از این رو برای این که برای خود و شیعیانش مشکلی پیش نیاید، دیدار با شیعیانش را بسیار محدود کرد تا این که خلیفه از دنیا رفت و سومین خلیفه عباسیان یعنی مهدی عباسی، فرزند خلیفه دوم (منصور) به خلافت رسید. به طور کلی در زمان مهدی عباسی فضایی برای نشر علم برای امام کاظم ـ علیه السلام ـ فراهم شد. خلیفه اگرچه همانند پدرش اهل عیش و نوش بود ولی ستم‌های وی در حق شیعیان به مراتب کمتر از پدر بود. ارتباط شیعیان با امام کاظم ـ علیه السلام ـ آنقدر زیاد شد که خلیفه احساس خطر کرد و تصمیم گرفت امام را دستگیر کند. وی نامه‌ای به حاکم مدینه نوشت و از او خواست تا هرچه زودتر امام را به بغداد اعزام کند. در بین راه داستان زیبایی پیش آمد که گویای علم غیب امام ـ علیه السلام ـ بود. هنگامی که امام ـ علیه السلام ـ به منطقه‌ی «زباله» رسید در آن منطقه استقبال خوبی از امام شد؛ زیرا مردم آن منطقه شیعه و دوستدار امام بودند. امام آثار ناراحتی را در شخصی به نام «ابوخالد» دید. از علت حزنش پرسید، وی گفت: چگونه ناراحت نباشم در حالی که می‌بینم به سمت خلیفه ستمگر می‌روید و اطمینانی به بازگشت شما نیست؛ امام به وی اطمینان داد که در این سفر هیچ خطر جانی به ایشان نخواهد رسید و برای اطمینان بیشتر به او فرمود که در فلان تاریخ باز هم به سوی شما باز می‌گردم. سپس امام با مردم این منطقه خداحافظی کرده، رهسپار بغداد شد. به محض ورود امام ـ علیه السلام ـ به بغداد خلیفه ایشان را دستگیر کرد. آن شب خلیفه در خواب حضرت امیرالمومنین ـ علیه السلام ـ را دید که او را سرزنش می‌کند و این آیه را تلاوت می فرماید: « فَهَلْ عَسَیْتُمْ إِن تَوَلَّیْتُمْ أَن تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْحَامَکُمْ» (اگر (از این دستورها) روی گردان شوید، جز این انتظار می‌رود که در زمین فساد و قطع پیوند خویشاوندی کنید؟!) (سورة محمد، آیه 22) خلیفه با ترس از خواب بیدار شد و امام را آزاد کرد (تاریخ بغداد، ج 13، ص 30) مهدی (خلیفه عباسی) در سال 1369 ه.ق از دنیا رفت و فرزندش هادی عباسی در 24 سالگی به خلافت رسید. او فردی سنگدل بود و ستم وی به حدی بود که علویان به قیام پرداختند. قیامی که به رهبری «حسین بن علی» معروف به «شهید فسخ» از نوادگان حضرت امام حسن ـ علیه السلام ـ صورت گرفت. خلیفه پس از سرکوبی این قیام تصمیم بر قتل امام موسی کاظم ـ علیه السلام ـ گرفت؛ خاندان حضرت پریشان شدند اما امام با کمال خونسردی فرمود: اولین نامه‌ای که از عراق برسد خبر مرگ خلیفه است. همان‌طور هم شد. هادی عباسی فقط یک سال حکومت کرد و در سن 25 سالگی از دنیا رفت. برخی عامل مرگ او را وجود جراحت داخلی، برخی تحریک شدن ولیعهدش هارون علیه او و برخی غضب و ناراحتی مادرش دانسته‌اند. پس از هادی، برادرش هارون به خلافت رسید. وی چهار سال امام ـ علیه السلام ـ را در بصره زندانی کرد و از حاکم بصره خواست تا امام را به قتل برساند، اما وی از انجام فرمان خلیفه خودداری کرد؛ چرا که هیبت امام باعث ترس حاکم از قتل امام شده بود. سپس خلیفه سنگدل امام را به بغداد آورد و به شخصی به نام «فضل بن ربیع» سپرد تا امام را زندانی کرده و به شهادت برساند ولی او نیز سرپیچی کرد. امام ـ علیه السلام ـ به شخص دیگری به نام «فضل بین یحیی» سپرده شد، که او هم از زندانی کردن و کشتن امام سر باز زد. هارون که از این ماجرا سخت آشفته شده بود فضل بن یحیی را تنبیه کرد و در مجلسی به او صد تازیانه زد؛ چرا که او به جای انجام امر خلیفه به تکریم و احترام حضرت اقدام کرده بود.پس از آن هارون امام را به دست فرد سنگدلی داد که از فرمان قتل امام سرپیچی نکند. آن شخص «سندى بن شاهک» نام داشت که پس از آزار و اذیت، حضرت را در سال 183 ه.ق بنا به روایت مشهور در 25 رجب به شهادت رساند. امام کاظم علیه السلام توانست شاگردانی را تربیت کند و علوم و معارفی را از خود برجای گذارد که تا امروز شیعیان از آن معارف بهره مند گردند. رفتار امام در زمان چهار خلیفه زمان خود، کاملا عقلانی و حساب شده بود. اگر امام شیعیان را از ارتباط مستقیم با خود در زمان حکومت منصور برحذر نمی‌اشت وی در همان دوره به شهادت رسیده بود؛ ما امام در زمان هر خلیفه به فراخور شرایط عمل کرد و بیشترین فیض ممکن را به شیعیان رساند. انتهای پیام/
93/03/04 - 09:23
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
گوناگون
پربازدیدترینها