محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827612123
تجمع دلواپسان اشک همه را درآورد!
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۳ - ۱۴:۱۰
خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - طنز روز رضا ساکی یعنی بر چشم بدی که خود بنده باشم لعنت. همین چند روز پیش بود که گفتم چقدر خوب است که دوستان دلواپسی را با برگزاری همایش در سالن نشان می‌دهند و از نمایش یا همایش خیابانی دوری می‌کنند که یک دفعه دوستان همایش خیابانی مقابل وزارت کشور را برگزار کردند. البته از همان اول هم معلوم بود که آن همه شور و شوق و دلواپسی محدود به سالن نمی‌شود ولی فکر هم نمی‌کردیم به این زودی از سالن به خیابان کشیده بشود. به هر حال تا بوده و هست خیابان‌ها در این کشور محل رتق‌وفتق امور دیپلماسی و دموکراسی هستند. ما یک همسایه داریم که هر وقت می‌خواهد با زنش دعوا کند توی کوچه می‌ایستد و داد می‌زند. یک بار از او پرسیدم چرا توی کوچه می‌روی؟ گفت چون حقانیت آن کس که توی کوچه است بیشتر است. مردم حق را به کسی می‌دهند که توی خیابان است. راست هم می‌گوید، چون همه اهل محل اعتقاد دارند زنش او را اذیت می‌کند. اما در دور تازه دلواپسی که دلواپسی در خیابان است، یک نکته مهم وجود دارد و آن هم اصل عزیز ۲۷ قانون اساسی است؛ همان اصلی که می‌گوید: «تشکیل اجتماعات و راه‌پیمایی‌ها، بدون حمل سلاح، به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد، آزاد است.» حالا این که چاقو یا چماق جزو سلاح به حساب می‌آید به کنار، بسیار بسیار جای خوشحالی دارد که دوستان به اصل قانون اساسی تمکین می‌کنند و ما بالاخره تحقق این اصل را در جامعه دیدیم و دیدیم که چقدر اصل خوبی است، یعنی آن‌قدر از این اصل در سال‌های گذشته استفاده نشده بود که بیم آن می‌رفت دیگر قابل استفاده نباشد، اما دوستان به خوبی این اصل را زنده کردند. یعنی آنها تجمع برگزار کردند ولی انگار ما تجمع برگزار کرده‌ایم. اصلا وقتی دیدم برخی از دلواپسان هسته‌یی دیروز و دلواپسان حجاب امروز و دلواپسان خدا می‌داند چی فردا، روی کاغذ نوشته‌اند طبق اصل ۲۷ قانون اساسی تشکیل اجتماعات و راه‌پیمایی‌ها فلان طور است، اشک در چشمانم حلقه زد. یعنی بلاتشبیه یاد زمانی افتادم که مامور معذوری می‌پرسید چرا اصل ۲۷ قانون اساسی را روی کاغذ نوشته‌ای و بالای سرت نگه داشته‌ای و من احمق فکر می‌کردم که نگه داشتن اصل ۲۷ قانون اساسی بالای سر ممنوع است و به مامور گفتم ببخشید دیگر بالای سر نمی‌گیرمش و بعد مامور بنده را مورد قلقلک قرار می‌داد که چرا خودم را به خریت زده‌ام. در حالی که آنجایی که ما بودیم اصلا جای خریت کردن نبود! همین الآن که دارم این چیزها را می‌نویسم، باز اشک در چشمانم حلقه زده است. باورتان می‌شود؟ اصل ۲۷ بدون کم‌وکاست در مقابل وزارت کشور برگزار شد، با نوشته‌هایی در بالای سر! باقی بقای‌تان! انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]
-
سرگرمی
پربازدیدترینها