تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815551617
نقدی بر عملکرد شهرداری ها و ساخت و سازها
واضح آرشیو وب فارسی:الف: نقدی بر عملکرد شهرداری ها و ساخت و سازها
بخش تعاملی الف - محمود صباغی
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : چهارشنبه ۱۷ ارديبهشت ۱۳۹۳ ساعت ۰۷:۲۳
مخاطب مستقیم این یادداشت می تواند شورای شهر بعنوان ناظر مستقیم شهرداری تهران باشد.با رشد شدید جمعیتی در شهرهای بزرگ، ساخت و ساز بناهای تجاری و مسکونی با رفاه شهروندان و روانی عبور و مرور ارتباطی تنگاتنگ پیدا کرده است. اگر این سخن را بعنوان یک اصل بپذیریم، آیا مسؤلان شورای شهر و شهرداری ها نباید با حساسیّتی خاص بر ساخت و سازهای شهری نظارت دقیق داشته باشند؟ و آیا با تسامح و تساهل برخورد نمی کنند، اگر پاسخ منفی است – که منفی است – پس ریشه اوضاع کنونی شهری و این ترافیک شدید و رفاه نیم بند شهروندی و این تمرکز شدید و بحران زای جمعیتی را در کجا باید جستجو کرد؟ می دانیم و می دانید که احداث بنا با کاربری های متفاوت بایستی تابع قوانین کارشناسی شده باشد. اما اینکه این قوانین اجرا می شود یا نه سخن دیگری است.ابنیه مسکونی در هنگام صدور جواز ساخت، به احداث پارکینگ مطابق با تعداد واحدهای مسکونی متعهد می شوند. ابنیه تجاری نیز در هنگام صدورجواز ساخت، به احداث پارکینگ با ظرفیت مناسب متعهدند. این تعهد یکی از جدی ترین پارامترهای کارشناسی شده درصدور جواز ساختمانی بناهای تجاری است. امّا اینکه این تعهد اجرا می شود یا خیر، سؤالی بی پاسخ است.مسؤلان شهری نیک می دانند که ساخت ابنیه مسکونی ابتدا بر اساس قوانین شهری آغاز می شود امّا در پایان و پس از بازرسی کارشناس مربوطه و صدور تائیدیه پایان کار، با تغییرات اندکی پارکینگ ها تبدیل به مسکونی شده وهرگونه تغییراتی که در ابتدا مانع صدورگواهی پایان کار تلقی میشد، نهایتآ بهر صورت که جهت سکونت تمایل دارند، اعمال می کنند. نتیجه آن می شود که پارکینگ واحدهای مسکونی عملآ به کنار خیابان ها منتقل شده و تآثیر مستقیم خود را بر عبور و مرور و رفاه شهری خواهد گذاشت.اکنون این بی تفاوتی ناظران در برابر خلاف های متعدد در ساخت و ساز و تآثیرمنفی و مستقیم بر رفاه شهروندان و تضییع حقوق شهروندی را بکناری نهیم و بپرسیم اگر بپذیرید - که می پذیرید - از ملزومات جدی مراکز تجاری، پارکینگ های اختصاصی با گنجایش کافی است، پس بحران روز افزون ناشی ازگره های ترافیکی و اخلال در عبور و مروردر برابر مراکز تجاری بعلت عدم تخصیص پارکینگ در احداث این مراکز، بازهم تضییع دیگری از حقوق شهروندان نیست؟عدم الزام درخواست کنندگان جواز واحدهای تجاری به احداث پارکینگ، اگرحرمت شکنی قانون و کمرنگ شدن ضمانت اجرائی قوانین شهری نیست، پس چیست؟ با چنین روندی اگر پارک اتوموبیلی در کنار خیابان - که قانونآ بایستی در واحد مسکونی خود انجام شود – بار ترافیکی شهری را سنگین و عبور و مرور را مختل کند، چه کسی باید پاسخگو باشد؟ سنگینی ترافیکی ناشی از ساخت وجواز واحدهای تجاری جدید بدون پارکینگ و اخلال شدید ناشی از توقف رانندگان بی ملاحظه برای خرید مثلآ یک شیشه شیرو یا تعدادی تخم مرغ، بر عهده کدام دستگاه مسؤل است؟ این هم در جای خود سؤالی جدّی است.سرتاسر شهر تهران واحدهای تجاری جدید الاحداث متعددی دیده می شود که حتی یک پارکینگ با حداقل گنجایش در اختیار ندارند. صدور جواز کسب برای یک سوپر مارکت چند دهنه دریک منطقه مطلقآ مسکونی و یک خیابان شش متری دو طرفه که تردد در آن در شرایط معمولی نیز به دشواری صورت می گیرد، بر مبنای کدام توجیه منطقی است؟ ناگفته پیداست که عبور از یک فاصله پنجاه متری از برابر این واحدهای تجاری بزرگ، زمان زیاد و فشار عصبی شدیدی را بر شهروندان وارد می کند. مسؤلان شهری بهتر می دانند اتلاف وقت شهروندان و هزینه های مرتبط ناشی از چنین بی توجهی ها در نگاهی کلان و در سطح کشور و بویژه در شهر تهران، چه بارمالی سنگینی را بردوش دولت و بودجه کشور و بیت المال تحمیل می کند. آیا این استهلاک مالی و هزینه کلان براحتی قابل پیشگیری نیست؟داستان قلع و قمع درختان و تخریب باغات و بجایشان احداث برج های بلند و در کوچه های باریک که داستان غم انگیزی است. حکایت زرق و برق این برج ها نیز حکایت کشداری است که ما را از واقعیات مسلم زمانه خود غافل کرده است. اگرمسؤلان شهری اصرار بر ادامه همین راه داشته باشند، محیط زیست سالم و شهر قابل سکونتی برای نسل های فردا بر جای نخواهد ماند. ما باید پاسخگوی نسل فردا باشیم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها