تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهمترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819865715
همگرایی و نگاه کارشناسی در شورای چهارم/ شهردار تهران در دوره جدید با انگیزه بیشتر کار می‌کند
واضح آرشیو وب فارسی:مهر:
اجتماعی > شهری گفتگوی مشروح طلایی با مهر؛
همگرایی و نگاه کارشناسی در شورای چهارم/ شهردار تهران در دوره جدید با انگیزه بیشتر کار می‌کند
کاهش التهابات سیاسی در شورا، حاکم بودن نگاه کارشناسی میان اعضا، انتقاد از روند نوسازی بافتهای فرسوده و تذکرهای حاشیه ساز شورای چهارم، ضرورت برنامه ریزی برای ارائه آموزشهای فرهنگی به شهروندان، تاکید بر تقسیم کار میان اعضای هیات رئیسه و پاسخ به برخی انتقادات مربوط به انتصابات شهرداری تهران از مهمترین محورهای گفتگوی مهر با مرتضی طلایی نایب رئیس شورای شهر تهران است.
به گزارش خبرنگار مهر، بیش از 7 ماه است که از آغاز فعالیتهای شورای چهارم می گذرد. در این مدت اعضای شورا پخته تر از گذشته فعالیتهای شورا را دنبال می کنند و تا کنون کارنامه قابل قبولی بر جای گذاشته اند. بامرتضی طلایی نایب رئیس شورای شهر تهران در خصوص عملکرد چند ماهه شورا به گفتگو نشسته ایم که در پی می آید. * گروه اجتماعی خبرگزاری مهر: چند ماهی از آغاز شورای چهارم گذشته و زمان مناسبی برای تحلیل عملکرد شورای چهارم است. نظر شما درباره فعالیتهای چند ماهه این شورا چیست؟ مرتضی طلایی: اگر ما به آغاز فعالیتهای شورای چهارم و فضایی که بر آن حاکم بود نگاه کنیم به این معنا که بیشتر شورا را می خواستند یک فضای دو قطبی معرفی کنند و در این فضا پش بینی تکرار آنچه در شورای اول به وقوع پیوست پیش بینی می شد می توانیم بگوییم امروز بعد از گذشت بیش از 7 ماه شورا نشان داد که این گونه نیست و این شورا از ظرفیت بالایی برخوردار است. هرچند بعضی از دوستان از شورای چهارم خارج شدند که برای ما ضرر مادی و معنوی به همراه داشت. رفتن دکتر حجت و سلطانی فر با توجه به توان و کارآمدی شان برای شورا ضرر بود، حضورشان می توانست به لحاظ کیفی و کمی به وزن شورا بیافزاید، در حال حاضر با گذشت زمان فضای سیاسی شورا نیز آرام شده و التهابات به شدت زمان آغاز به کار شورای چهارم نیست و تقریباً می توان گفت امروز یک نگاه راهبردی مشترک میان اعضای شورای چهارم شکل گرفته و اعضا با وجود دسته بندی های سیاسی که وجود دارد در موضوعات اساسی تهران، ماموریت های شورا و شهرداری به یک همنوایی و نگاه مشترک رسیدند. بنابراین می توانیم بگوییم شورا در این 7 ما ه به قول قدیمی ها جا افتاده شده و در این مدت نیز کارهای خوبی انجام شده است. به هر حال قانون برنامه دوم شهرداری تهران کار بسیار مهمی بود که شورای چهارم وقت و انرژی خوبی برای بررسی آن گذاشت. سیاست های خوبی اتخاذ شده و به عنوان اولین عملکرد شورای شهر چهارم کار قابل توجهی است. همچنین تصویب برنامه بودجه سال 93 شهرداری که برشی از همین برنامه پنج ساله دوم بود. اعضا فعالانه در مباحث بودجه شرکت کردند و می توان گفت نگاه کارشناسی بیشتری در شورای چهارم به چشم می خوردو از نظارت نخبگان و مشاوره آنها در اظهار نظرها بیشتر استفاده می شود.
* اما به نظر می آید این همنوایی و هماهنگی آنقدرها که هم نیست، مثال آن تهیه گزارش از حادثه آتش سوزی خیابان جمهوری توسط سه گروه در شورای شهر. - این موضوع که شما مطرح می کنید بیشتر بحث مدیریتی است نه راهبردی و کار شورا. ما یک نقش و ایراد در شورای سوم داشتیم آن هم اداره شورا به صورت انفرادی بود. شورا توسط رئیس شورا و یکی دو نفر از اعضای نزدیک به ایشان اداره می شد. در شورای چهارم ابتدا اینگونه نبود، در قانون داخلی شورا نیز وضعیت اداره شورا روشن و شفاف است، شورا باید به صورت شورایی اداره شود، دستور جلسات در جلسه هیات رئیسه بحث و مشخص شود. در دو سه ماه اول این موضوع مورد توجه قرار گرفت و جلسات هیات رئیسه تشکیل می شد اما چندی بعد این جلسات متوقف شد. می توان به هیات رئیسه کارکرد مثبت داد و زمان هایی که در حال حاضر در شورا به خاطر تذکرات از بین می رود به بررسی طرح ها و لوایح اختصاص داد. در شورای چهارم یک تذکر کوچک که پاسخ پی در پی اعضا را به دنبال دارد ساعت ها از وقت شورا را می گیرد. بر اساس آیین نامه می توان کفایت مذاکرات را اعلام کرد و اجازه نداد فضای شورا به فضای حاشیه ها تبدیل شود، نمونه اش همان آتش سوزی که شما مثال زدید. می شد چند گزارش از این موضوع تهیه کرد اما یک گزارش نهایی در صحن مطرح شود. * در دو نوبتی که شما اداره جلسات را بر عهده داشتید نیز با وجود آن که کفایت مذاکرات را اعلام می کردید برخی اعضا بلندگوی خود را روشن و نظراتشان را اعلام می کردند، به نظر می رسد اعضای شورا چندان به اعلام کفایت مذاکرات توجهی ندارند. - درست است، من تذکر نیز به اعضا دادم که افکار عمومی و مردم رفتار ما را در شورا رصد می کنند و بی شک در خصوص رفتارهای ما قضاوت خواهند. یک مقدار نیز منشاء این مباحث نگاه های سیاسی است. این گونه نیست که مباحث سیاسی تمام شده باشد اما به شدت روزهای نخست که گمان میرفت شورای اول تکرار بشود و شورای دو قطبی داشته باشیم نیست و نگاه ها تعدیل شده و اعضا پذیرفته اند که باید با هم کار کنند، نه اینکه دیدگاه های سیاسی شان تغییر پیدا کرده بلکه آنها در جایگاهی هستند که باید مشکلات مردم را در اولویت قرار داده و به فکر حل مشکلات شهر باشند. البته آیین نامه نیز در این زمینه کلی است و وظایف تفکیک نشده اما می شود این تقسیم کار صورت بگیرد به طور مثال این که یکی از اعضای هیات رئیسه مامور شود مسایل داخلی شورا را رسیدگی کند، دیگری به مسایل خارجی و ارتباط بین شورا و سایر حوزه های مرتبط بپردازد و .... به هر حال وظایف مشخص است و قابل واگذاری.
* به نظر می رسد در شورای چهارم عضوی ساکت هستید. - نباید عملکرد اعضا را با چنین شاخص هایی بسنجیم. متاسفانه در فضای رسانه ای احساس این است که بیشتر اعضایی که حرف می زنند و در مباحث صحن علنی مشارکت می کنند فعالترند اما من به این موضوع قائل نیستم، خودتان شاهد بودید قبل از آغاز گفتگو با دو تن از مشاوران در خصوص بازنگری اساسنامه ستاد شورایاری ها در حال مذاکره و مشورت بودند، این یک کار اساسی و زیربنایی است باید در اساسنامه ستاد شورایاری ها بازنگری شود و آ ن را به روز کنیم. ما در این بازنگری دبیران شورایاری مناطق در محلات را نیز درگیر کرده ایم و مشارکت آنها را نیز خواستار شده ایم و در این زمینه کارگروهی تشکیل شده، این یک کار خاموش است. در سایر موضوعات نیز چنین است، من به این اعتقاد ندارم که ما در صحن باید پیرامون هر موضوع صحبت کنیم، یکی از مشکلات ما این است که خود را در همه مسایل صاحب نظر می دانیم در حالی که من در حوزه هایی ورود پیدا می کنم که نسبت به آن اشراف داشته و بر اساس تخصص و فعالیت هایم باشد. مسایل اجتماعی با رویکرد فرهنگی موضوعاتی بوده که من در صحن شورا نسبت به آن اعلام نظر کردم. در سایر زمینه ها نیز اگر برای خودم سوالی پیش بیاید آن را مطرح می کنم اما برخی صحن شورا را فضای تبلیغاتی می بینند که متاسفانه به همین دلیل جلسات سه شنبه به سمتی رفته که بیشتر بیان مسایل حاشیه ای است. برخی از اعضا فقط نقطه نظرهایشان را در روزهای سه شنبه می گویند در حالی که فعال بودن اعضا در مسیر تصویب لوایح و طرح ها مشخص است. رسانه ها نیز باید به ما کمنک کنند تا این فضا به سمت فضای تبلیغاتی رسانه ای پیش نرود. * شورای چهارم یکی از رکوددارهای رفتن اعضا را داشت. این یک نوع بی احترامی به رای مردم نیست؟ - به نظر من ضعف اصلی ضعف قانونی است که ما عضویت در شورا را شغل محسوب نمی کنیم. در شورای سوم علیرغم فرصت ها و مسئولیت هایی که به من پیشنهاد شد شورا را ترک نکرده و حاضر به پذیرفتن این مسئولیت ها نشدم زیرا احساس می کردم اگر قصد خدمت در شورا را داشته باشیم آن قدر زمینه کاری و فضای کاری وجود دارد که شما اگر شبانه روز در 4 سال کار کنید باز هم وقت کم است اما برخی از اعضای شورا به دلیل عدم محسوب شدن عضویت شورا به عنوان شغل کارهای دیگری هم انجام می دهند و وقت کمتری برای شورا می گذارند. به اعتقاد بنده عضویت در شورا یک کار پرحجم است و اعضا نباید هزار کاره و هیچ کاره باشند. * به نظر می آید بیشتر حاشیه های شورا تذکراتی است که به شهرداری داده می شود. - این بحث نیز در قالب مدیریت شورا قابل حل است من این موضوع را از شورای سوم مرتبا تذکر داده و همچنان نیز پیگیری می کنم که جلسات روزهای شنبه شورا اختصاص پیدا کند به نشست اعضای شورا با شهردار تهران و تمام مباحث مرتبط بین شهرداری و شورا در این جلسات مورد طرح و گفتگو قرار گیرد. اعضا حرف هایشان را بزند و مطالب به طور کامل و جامع به دور از مطالب حاشیه ای طرح و رفع شود و هر وقت درخواست حضور شهردار تهران را پیدا کرده ایم، وی حضور پیدا کرده، اما باید برای حضور مستمر برنامه ریزی شود. اینکه چه دستور جلساتی طرح شود و وقت شورا چگونه تقسیم شود. به طور مثال یکساعتی به پرسش های اعضا اختصاص یابد، ساعتی نیز به طرح ها و لوایحی که ضرورت به نگاه شهردار در آن است. متاسفانه برخی اوقات طرح ها و لوایحی در شورای چهارم به تصویب می‌رسد که نماینده شهرداری در آن جلسات حضور ندارد و نقطه نظرات شهرداری در نظر گرفته نمی‌شود. * مقام معظم رهبری در دیدار با اعضای شورا شهر چهارم و مدیران شهرداری تهران به تعامل میان دولت و مدیریت شهری اشاره کردند. به نظر می رسد روابط دولت و شهرداری نیز در این دوره دوستانه‌تر از گذشته است. - هر موضوعی یک بخش محتوایی دارد و یک بخش شکلی. آنچه مدنظر مقام معظم رهبری است آن است که روح حاکم بر مناسبات دولت و شهرداری، روح تعامل، همکاری و هماهنگی باشد. اگر به واقع این نگاه میان دولت و شهرداری حاکم باشد حتی نیاز به حضور مستمر شهردار در جلسات هیات دولت نیست. شهردار می تواند بر اساس موضوعاتی که به شهر تهران ربط دارد و نیاز پایتخت در جلسات حاضر باشد، اما اگر این روح تعامل حاکم نباشد حتی اگر شهردار تهران در تمام جلسات هیات دولت نیز حاضر باشد، کاری از پیش نمی رود. مردم از دولت و شهرداری توقع دارند که دست در دست هم با تعامل و همکاری مشکلات شهر را برطرف کنند و این خواست مردم با کارهای شکلی و ظاهری به سرانجام نمی رسد مردم فرق کارهای اساسی و کارهای شکلی را خوب می فهمند این تعامل و ارتباط باید محتوایی و اجرایی باشد؟
* شما چقدر نسبت به رابطه دولت و شهرداری امیدوارید و فکر می کنید باید در چه حوزه هایی سطح تعاملات افزایش پیدا کند. - فضای دولت قبل نسبت به مدیریت شهری پر از کشمکش و مجادله بود که در فضای دولت فعلی اینگونه نیست، اما رضایتبخش هم نیست زمانی ما می توانیم احساس رضایت کنیم که مشکلات مردم با هماهنگی دولت و شهرداری حل شود وقتی ما مشکلی مانند بافت فرسوده داریم یا آلودگی های محیط زیست و مشکلات حمل و نقلی و اجتماعی که تنها با همکاری بین دولت، شهرداری و مجلس قابل حل است، انتظار ما آن است که در کنار آرامشی که میان دولت و شهرداری برقرار است دولت به وظایفش هم عمل کند. خوشبختانه در جلسه اخیر شهردار تهران در هیات دولت کارگروه مشترکی برای حل مشکل آلودگی هوا تشکیل شد، اما هنوز مشکلاتی وجود دارد که اگر به آن رسیدگی نشود ممکن است برای تهران بحران‌زا باشد. به طور مثال بافت فرسوده. تصور آنکه تهران با این حجم بافت فرسوده زلزله ای در آن رخ دهد هولناک است و معلوم نیست چه فاجعه ای رخ دهد متاسفانه روند نوسازی بافت های فرسوده نه در تهران بلکه در کل کشور رضایتبخش نیست. تا وقتی که با این شیوه سیاست می خواهیم مشکل بافت های فرسوده را حل کنیم راه به جایی نخواهیم برد. حل مشکل بافت فرسوده نیاز به مشارکت معنادار خود مردم دارد دولت باید به مردم وام دهد و شهرداری تسهیل گری کند تا مردم خودشان به نوسازی روی بیاورند اما با قوانین و مقررات دست و پاگیر و وامی که پرداخت نمی شود ما نتوانسته ایم این مساله را حل کنیم. * اما بسیاری از عدم پیشرفت در بافت های فرسوده را متوجه کم کاری شهرداری می دانند. - ما عادت کرده ایم همیشه انگشت اتهام را به یک سمت بریم و آن هم سمت دیگران است. در بافت فرسوده دولت، مجلس، شهرداری و شهروندان اضلاع اصلی این مشکل هستند و انبوه سازان مشارکت بخش خصوصی نیز می تواند اضلاع فرعی این مشکل باشد. متاسفانه هیچ کس نوسازی بافت فرسوده را جدی نگرفته مجلس باید ورود پیدا کند که چرا این مشکل نمی شود. گیر قانون کار کجاست؟ این یک مشکل ملی است ما اگر قوانین مصوب ناکارآمد داریم باید اصلاح شود. چطور است برای سوخت ماشین‌ها، ستاد عریض و طویلی تشکیل می شود، اما برای بافت فرسوده نه. به نظر من بافت فرسوده نیاز به تشکیل ستاد مستقلی دارد که زیر نظر رئیس جمهور باشد. متاسفانه آهن و مسائل روزمره برای ما در اولویت بیشتری قرار دارد تا کارهای زیربنایی و اساسی. * یکی دیگر از مواردی که در دیدار رهبری با اعضای شورا مطرح شد، مسائل فرهنگی بود شما به عنوان یکی از اعضای کمیسیون فرهنگی همیشه مشکل اساسی را کمبود بودجه عنوان می کردید. - متاسفانه بودجه برای برنامه ریزی های فرهنگی و اجتماعی بسیار پایین است با این بودجه نمی توان چشم انداز روشنی برای فعالیت های اجتماعی و فرهنگی متصور شد متاسفانه بودجه فعالیت های عمرانی فرهنگی- اجتماعی نیز در کنار برنامه های فرهنگی در نظر گرفته می شود که این درست نیست. من دیروز در حال تماشای یکی از برنامه های صدا و سیما بودم که مشاهده کردم در وسط برنامه کودک یکی از ماکارونی ها را تبلیغ می کردند این در حالی است که ما حق نداریم وقت مردم را بگیریم و صرف تبلیغات کنیم آن هم وسط برنامه کودک. با حرف زدن کار فرهنگی پیش نمی رود ما باید در حوزه فرهنگ، کار عملیاتی کنیم متاسفانه فرهنگ در جامعه ما مظلوم و غریب است و آنقدر که ما دغدغه حمل و نقل و... داریم دغدغه مسائل فرهنگی نداریم. یکی دیگر از مشکلات حوزه فرهنگ موازی کاری سازمان ها است. به نظر بنده فعالیتهای فرهنگی باید از معاونت اجتماعی گرفت شود و به سازمان فرهنگی هنری شهرداری داده شود تا متولی امور اصلی فرهنگی و هنری شهر این سازمان باشد و معاونت اجتماعی به مسائل اجتماعی، سلامت و ورزش و... بپردازد تا این تقسیم کار صورت نگیرد، ما راه به جایی نخواهیم برد. همچنین باید برای سنجش پیشرفت فعالیت های فرهنگی سرفصل هایی را مشخص کنیم ما نمی توانیم به تمام امور فرهنگی بپردازیم زیرا آنقدر موضوع وجود دارد که تبدیل به اقیانوسی خواهد شد که فعالیت های ما تنها به عمق یک سانتی آن کفاف می دهد. به اعتقاد من باید چند سرفصل مانند نظافت و بهداشت شهر، رفتارهای ترافیکی، بازیافت و مسائل پسماند را برای بهبود شاخصه های فرهنگی در نظر بگیریم و روی رفتارهای شهروندان کار کنیم تا بتوانیم خروجی آن را هم در نظر بگیریم. به طور مثال یکی از مشکلات اصلی نبود فرهنگ آپارتمان‌نشینی است. شهر تهران از نبود این فرهنگ رنج می برد، متاسفانه همسایه از همسایه خبری ندارد و شهر دچار نوعی بی اصالتی شده است. ما باید روی این فرهنگ آپارتمان‌نشینی کار کنیم و یا رفتارهای ترافیکی. متاسفانه همچنان رفتارهای ترافیکی ما دچار مشکلات اساسی است که این زیبنده مردم پایتخت نیست یا تولید این حجم زباله که تفکیک نیز نمی شود. ما باید این هدفگذاری ها را انجام دهیم و بعد از آغاز آموزش های فرهنگی رصد کنیم که چقدر شهروندان در این حوزه ها بهبود رفتاری پیدا کردند و ببینیم چقدر فعالیت های فرهنگی ما موثر بوده است. * زمانی که اعضا برای عضویت در کمیسیون ها فعالیت می کردند یکی از کمیسیون های پرطرفدار کمیسیون فرهنگی اجتماعی بود اما این کمیسیون پرتعدادخروجی خاصی در این چند ماه نداشته است، دلیل آن چیست؟ - هنوز برای قضاوت عملکرد کمیسیون ها از جمله کمیسیون فرهنگی اجتماعی زود است زیرا در این مدت بخش زیادی از وقت شورا صرف بررسی قانون دوم شهرداری و بودجه سال 93 شده است در جلسات اول شورا ما موضوعات اجتماعی را مطرح کردیم، اما شورا به سمت رسیدگی به برنامه پنج ساله دوم شهرداری رفت و عملا زمانی برای طرح این گونه مباحث نبود. * تذکرات شورای چهارم افزایش قابل توجهی نسبت به شورای سوم دارد .شورای سوم از این حق قانونی خود استفاده نمی کرد یا شورای چهارم دارد از این مورد زیاده روی می کند؟ -تذکر در شورای سوم هم بود اما در شورای چهارم بسیار زیاد شده است که برخی از آنها وارد نیست و بی دلیل است. بیشتر این تذکرات را می توان در فضای سیاسی تجزیه و تحلیل شود اگر دقت به تذکردهندگان کنیم و آنها را کنار هم قرار دهیم مشخص می شود عموما تذکرها از سوی یک تفکر سیاسی خاص اعلام می شود. در حالی که اگر ما واقعا قصد عمل به فرمایشات مقام معظم رهبری را داشته باشیم این است که ایشان تاکید کردند وظیفه شورا هدایت، نظارت و حمایت از شهرداری است. ما باید بپذیریم شهرداری را که خودمان انتخاب کرده ایم را حمایت کنیم و حق نداریم زندگی به مردم این شهر و اداره شهر را بازیچه نظرات و مسائل خودمان کنیم، بلکه باید اعتمادبه نفس را در مجموعه شهرداری تقویت کرده تا رسیدگی به امور مردم سریعتر انجام شود نباید فضایی ناپایدار را ایجاد کنیم تا یک مجموعه گسترده دست روی دست بگذارند تا ببینند چه اتفاقی خواهد افتاد. برخی به دلیل نسبت دوستی که بنده با قالیباف دارم احساس می کنم صحبت های من جانب‌دارانه است، این خیلی نادانی است که بنده بجای ادای وظایف نمایندگی ام بخواهم جانب‌داری سیاسی بکنم خدا خود بهتر می داند رویه من همیشه در شورا توجه به مردم بوده و نخواستم هیچگاه افکار عمومی را دچار اضطراب کنم . این ظلم به مردم است که روی اعصاب آنها راه بروید و هر روز حرفی بزنید که آثار منفی آن تا مدت ها بر روی مردم بماند. ما باید سعی کنیم در فضایی دوستانه مشکلات شورا و شهرداری را حل کنیم و این نگاه، نگاه غالبمان باشد. * برخی اعضا نسبت به برخی از انتصابات شهردار تهران انتقاداتی را مطرح می کنند چقدر این انتقادات را قبول دارید؟ - اگر از نگاه سیاسی به این موضوع نگاه کنیم قالیباف شهردار جریان اصولگرای شورا است، اما انتظار می رود انتصابات خود را بر اساس این تفکر و اندیشه انجام دهد. اگر شهردار جریان مقابل نیز موفق می شد شهردار تهران شود ،مطمئنا حاضر نبود از نیروهای گروه مقابل، مدیران خود را انتخاب کند اما انصافا با توجه به شناختی که از قالیباف دارم می دانم که وی در انتخاب های خود نگاهی فراتر از نگاه سیاسی و جناحی دارد و مبنای انتخاب هایش گفتمان انقلاب است که در این گفتمان شاخص انتخاب ولایت‌مداری و انقلابی بودن آن است.
* یعنی فضای سهم خواهی وجود ندارد؟ - حق قانونی شهردار تهران آن است که مدیرانش را خودش انتخاب کند و نمی توان تمام انتخاب ها را با 31 عضو شورا هماهنگ شود ما می بینیم که وقتی جریان مقابل حاکم شد همه نیروها را حذف کرد حتی نیروهایی در ستاد شورایاری ها بودند که ما اعلام کردیم می توان از آنها استفاده کرد، اما آنها گفتند ما نیروهای خودمان را داریم اگر ما به مجموعه انتصاب ها دقت کنیم و از نگاه سیاسی دور شویم، می بینیم تاکید بر تخصص و دانش به عنوان یکی از اولویت ها مطرح بوده به اعتقاد من نیز باید شاخص، تخصص و دانش و کار افراد باشد. * به نظر شما شهردار تهران در این دوره انگیزه بیشتری برای کار دارد یا در دوره گذشته؟ - احساس می کنم دکتر قالیباف در این دوره جدی تر کارش را دنبال می کند در آن زمان به دلیل وجود فضای انتخاباتی بخشی از ذهن و دقت وی متوجه این موضوع بود که حالا کاملا آزاد شده و در اختیار کار قرار گرفته است. وی همیشه انتقادپذیر بوده و مشکلات را پذیرفته است به نظر من این دوره ایشان با انگیزه بیشتری فعالیت های خود را دنبال می کند. * به عنوان سوال پایانی چندی پیش در بیمارستان بستری بودید، دلیل بستری شدنتان چه بود؟ - دوست ندارم در مورد آن توضیح بدهم مریض بودم رفتم بیمارستان و حالا مرخص شدم این جزو مسائل شخصی خودم هست. * اما شهروندان تهرانی دوست دارند بدانند چرا نماینده شهرشان در بیمارستان بستری بود؟ - من در عملیات فتح‌المبین مجروح و در عملیات کربلای پنج موج من را گرفت و همچنان با عوارض آن مجروحیت و موج زندگی می کنم و آن را دوست دارم.
۱۳۹۳/۲/۱۳ - ۰۸:۱۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 45]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها