واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:
عباسعلی؛ راننده امانتدار خورشید گرمتر از همیشه در دزفول میتابید. مرد راننده شیشههای تاکسی را پایین داده بود، اما باد گرمی که میوزید، وضع را بدتر میکرد. آنقدر عرق کرده بود که پیراهنش به صندلی چسبیده بود.
آخرین مسافر را که پیاده کرد، عرق پیشانی اش را با آستین پیراهنش چید و به حرکت ادامه داد، اما هنوز مسافت زیادی را طی نکرده بود که چیزی روی صندلی عقب اتومبیل نظرش را جلب کرد. سرعتش را کم کرد تا دقیق تر نگاه کند، وقتی متوجه کیف دستی نارنجی رنگی شد که روی صندلی جاخوش کرده بود، نیم تنه اش را به عقب چرخاند و کیف را با یک دست برداشت و روی صندلی جلو گذاشت، زیپ کیف را که باز کرد. دیگر نتوانست به رانندگی ادامه بدهد؛ داخل کیف پر بود از تراول چک های 50 هزار تومانی. برای چند لحظه عرق سردی روی پیشانی مرد راننده نشست و گرمای ظهر را از یادش برد. این قسمتی از ماجرایی است که چند روز پیش برای عباسعلی عیسوند براتی، راننده دزفولی اتفاق افتاد و امانتداری او را بیشتر از پیش به تصویر کشید. عباسعلی 52 سال دارد و با سه فرزند و همسرش در روستای مهاجرین دزفول زندگی می کند. او به جام جم می گوید: 30 میلیون تومان تراول چک و یک چک به مبلغ 30 میلیون تومان و چند چک سفیدامضا و مدارک شناسایی داخل کیف بود. با خودم گفتم باید هرچه زود تر کیف را به صاحبش برگردانم، چون می دانستم صاحب کیف از شدت ناراحتی ممکن است سکته کند. اصلا وسوسه نشدم کیف را برای خودم بردارم. همسرم هم تاکید داشت که کیف را به صاحبش برگردانیم. عباسعلی مسیر رفته را برگشت، اما نشانی از مسافر حواس پرت پیدا نکرد، به همین دلیل به مغازه دارهای طول مسیر سپرد که اگر شخصی دنبال کیف گشت نشانی او را در اختیارش بگذارند. راننده تاکسی امانتدار آن روز سعی بسیاری کرد تا صاحب کیف را پیدا کند، اما موفق نشد. او ادامه می دهد: فردای آن روز از روی بیمه نامه ای که داخل کیف بود، توانستم نشانی صاحب کیف را پیدا کنم و کیف را تحویلش بدهم. به این ترتیب عباسعلی کیف را به صاحبش برگرداند و 50 هزار تومان به عنوان مژدگانی دریافت کرد. ماشین خراب آقای کشاورز صاحب کیف گمشده مرد سی و شش ساله ای به نام مراد فرخوند است. او که کشاورز است و اهل دزفول درباره ماجرای گم کردن کیفش به جام جم می گوید: آن روز مقداری سیب زمینی را برای فروش به میدان بار شهر بردم، اما موقع برگشتن خودروام خراب شد و مجبور شدم از تاکسی استفاده کنم، اما بعد از چند دقیقه که از تاکسی پیاده شدم، فهمیدم کیفم را جا گذاشته ام. چهره راننده تاکسی را هم به یاد نمی آوردم، به همین دلیل فکر کردم دیگر محال است کیفم را به دست بیاورم. اما فرخوند خیلی خوش شانس بود که سوار تاکسی آقای عیسوند براتی شده بود. او ادامه می دهد: فردای آن روز ساعت حدود 10 صبح بود که زنگ خانه مان را زدند. آنجا بود که متوجه شدم آقای عیسوند براتی کیفم را برایم پس آورده، خیلی تعجب کردم، باورم نمی شد انسان می تواند آنقدر امانتدار باشد. عباسعلی روزانه حدود 10 ساعت در گرمای جنوب کشور با تاکسی کار می کند. میانگین درآمد روزانه او حدود 40 هزار تومان است، اما عباسعلی تمام تلاش خود را به کار می گیرد تا برای خانواده اش روزی حلال به خانه ببرد بنابراین در روزگاری که از تعداد چنین انسانی هایی کم می شود، جا دارد سازمان تاکسیرانی با قدردانی از عباسعلی کمی از زحمات او را جبران کرده و راننده دزفولی را با عنوان الگوی امانتداری به دیگر همکارانش معرفی کند. آوید طالبیان - گروه جامعه
یکشنبه 07 اردیبهشت 1393 9:20
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 76]