واضح آرشیو وب فارسی:الف: مطلع شدن از حساب بانکی افراد، حق و اختیار دولت است
عليرضا خانی، 23 فروردین 93
تاریخ انتشار : شنبه ۲۳ فروردين ۱۳۹۳ ساعت ۱۴:۲۱
ميگويند بنده خدايي اسم فرزندش را گذاشت رستم. پس از مدتي ميترسيد صدايش بزند!اين حكايت برخي رفتارهاي دولتهاي ماست. وقتي حركتي ميخواهند انجام نهند ـ كه به گفته خودشان و كارشناسان لازم و ضروري و گريز ناپذير است ـ آن قدر دربارهاش حرف ميزنند و سخنان پر انعكاس و پرالتهاب ميگويند و آن قدر شلوغ ميكنند و مصاحبه ميكنند و سخنراني ميكنند و تاييد ميكنند و تكذيب ميكنند و ضد و نقيض ميگويند و حاشيه ميسازند و به حاشيهها پاسخ ميدهند و اصرار ميكنند و انكار ميكنند و جنجال ميكنند و باد در آن مياندازند، كه خودشان هم تحتتاثير انعكاس رفتارها و گفتارهايشان قرار ميگيرند و نگران ميشوند!موضوع آن قدرها هم پيچيده نيست. هر ماه يارانه را به طور مساوي ميدهيم به همه جمعيت كشور. از آنكه خانه ۵۰ ميلياردي و خودرو ۲ ميلياردي دارد تا آن كه كارتنخواب است و ماهي ۵۰ هزار تومان هم درآمد ندارد. حالا قرار شده به آنها كه آينه بغل يكي از ماشينهايشان ۱۰ برابر اين يارانه ميشود، پول بيدليل ندهند. همين.اين كه معاون اول ميگويد دولت به حسابهاي بانكي سرك نميكشد، شايد در نگاه نخست سخن آزادمنشانهاي به نظر برسد، اما واقعيت اين است كه پر از تناقض با ساير حرفهاي مسئولان و حتي خود ايشان است.مرتب مسئولان تكرار ميكنند كه اطلاعات داده شده توسط مردم «راستي آزمايي» ميشود و حتي گفتهاند كه دولت ۴۴ كانال اطلاعاتي براي راستيآزمايي در اختيار دارد. طبيعي است كه يكي از روشهاي اصلي و اوليه راستيآزمايي، مراجعه به اطلاعات بانكي است.سخن اين نيست كه دولت حسابهاي بانكي را چك ميكند اما وانمود ميكند كه نكرده است، بلكه سخن اين است كه چرا دولت از اعلام اينكه حسابهاي بانكي را نگاه ميكند واهمه دارد؟ آيا دولت به عنوان عصاره مردم و منتخب مردم و نماينده مردم و كارگزار مردم، نبايد و حق ندارد كه در راستيآزمايي اطلاعات داده شده بخشي از افراد،با دقت و عدالت عمل كند؟ و آيا اساساً اين نه «حق»، بلكه «وظيفه» دولت نيست؟ چه كساني دولت را به اين ترس مياندازند كه مبادا حسابهاي بانكيشان را ببيند؟ آيا دولت حق دارد به يك خانواده فلاكت زده فقير و بيمار در دوردستترين بيابانهاي جنوب يا شرق كشور، درست به همان اندازه يارانه بدهد كه به بابك زنجاني ميدهد و توجيه كند كه ما حسابهاي افراد را نميبينيم پس كار درستي ميكنيم؟!همين الان، كارمندان پشت باجه بانكها ميتوانند با زدن يك دكمه حسابهاي بانكي همه مشتريان را ببينند، آيا دولت كه نماينده يك ملت است، براي خود به اندازه يك كارمند بانك هم اختيار قائل نيست؟البته كه دولت نبايد به صرف اينكه يك خانواده مثلاً ۵ ميليون تومان سپرده دارد ـ كه به قيمت امروز پول يك يخچال هم نميشود ـ يارانه او را قطع كند، اما آن كساني كه حسابهاي بانكي چند صدميليوني دارند، چه طور ممكن است هم به خودشان اجازه دهند كه براي دريافت يارانه از كيسه فقرا ثبت نام كنند و هم به دولت فشار بياورند كه نبايد حسابهاي بانكي را ببيني!اگر دولت اطلاعات گرفته شده را راستي آزمايي نكند و بخواهد يارانه را به همه كساني كه دوست دارند بگيرند ـ ولو ثروتمند باشند ـ بدهد كه كار ميشود مثل همين كه تا حالا بوده و اين همه جنجال نميخواهد. اگر قرار است اوضاع تغيير كند و شرايط بهتر شود و يارانهها عادلانهتر پرداخت شود و آن بخش كه به ناحق به جيب افراد متمكن ميرفت، ديگر نرود و صرف اصلاح بخش سلامت شود، ديگر محافظهكاري و ملاحظهكاري و واهمه نبايد باشد و دولت بايد مستحكم و با صلابت بايستد و بگويد كه اطلاعات را چك ميكند همانطور كه در آزادترين كشورهاي دنيا، موقعي كه قضيه «ملي» باشد،حساب بانكي كه هيچ، همه اطلاعات تلفني و ايميلي و ... افراد هم چك ميشود اما اشكال ديگر كار آن است كه اگر راستي آزمايي انجام نشود، آن كساني كه اطلاعات نادرست دادهاند صاحب يارانه ميشوند و كساني كه راست گفتهاند فاقد آن. آيا با اينكار، دولت عملاً به نفع دروغگويان و به زيان راستگويان كار نكرده است؟دولت از آن بخش از مردم كه درآمد كافي و مكفي دارند، درخواست كرده كه داوطلبانه از دريافت يارانه انصراف دهند و بخش عمدهاي از اين گروه، متمدنانه اينكار را كردهاند. اما متأسفانه، گروهي از كساني كه صاحب ثروت و مكنتاند ميخواهند همچنان دستشان در كيسه يارانهها بماند و خودشان را در صف فقرا جا بزنند، اين گروه بوقهايي هم براي تبليغات و جوسازي دارند و دولت را نهيب ميزنند كه نبايد اطلاعات ما را ببيني، برخي هم نادانسته اين حرفها را حتي در رسانهها تكرار ميكنند و به جاي اين كه به دولت نهيب زنندكه بايد از اين ثروتهاي انباشته و درآمدهاي انبوه، به درستي ماليات بگيريد و صرف رفاه اقشار متوسط به پايين كشور كنيد، به دولت نهيب ميزنند كه بايد به همين شيوه غلط ادامه دهيد.در يك كلام، دولت، چنانچه بخواهد اشتباهات گذشته را اصلاح كند، به همان اندازه كه به عقلانيت و تدبير نيازمند است، به شجاعت و صلابت نيز احتياج دارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 51]