محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1825986225
تحلیلی بر فرصت های سوخته توسعه در میانه آفریقا
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
تحلیلی بر فرصت های سوخته توسعه در میانه آفریقا تهران- ایرنا- درگیری های قبیله ای، پاکسازی های نژادی و تندروی های سازمان یافته در سایه حضور کشورهای غربی در نوار میانی قاره آفریقا، امنیت و ثبات این منطقه را بر باد داده است.
کشورهایی در نوار میانی قاره آفریقا، به فاصله چندین کیلومتر از خط استوا قرار دارند که در چند سال گذشته دستخوش دگرگونی های شدید بوده اند.
در این میان، کشورهای سومالی، کنیا، سودان جنوبی، اوگاندا، رواندا، جمهوری دموکراتیک کنگو و جمهوری آفریقای مرکزی هر کدام فراز و نشیب هایی را در عرصه داخلی و منطقه ای تجربه کرده و هر روز انفجارها یا کشتارهای تازه ای را به خود می بینند.
** سومالی؛ الشباب و انفجار
دولت «حسن شیخ محمد» رییس جمهوری سومالی، در حالی از شهریورماه 1391 قدرت را در دست گرفته که همواره با ناآرامی های ناشی از فعالیت گروه های تندرو وابسته به القاعده مانند «الشباب» و همچنین حزب «الاسلام» و «جنبش جوانان مجاهدین» از شاخه های «اتحادیه دادگاه های اسلامی» دست و پنجه نرم کرده است.
بیست و ششم شهریورماه 1391 شیخ محمد چند روز پس از به قدرت رسیدن، به شبکه تلویزیونی «الجزیره» گفته بود بجز رویارویی نظامی با الشباب، «جبهه های ایدئولوژیک و اقتصادی» نیز فعال خواهد شد، اما هنوز گمشده اصلی سومالیایی ها یعنی صلح و آرامش دور از دسترس است. وی حتی تاکنون نتوانسته است رهبران جدایی طلب در سومالی لند، پانت لند، جوبالند و... را گرد هم آورد.
افزون بر ناکامی های دولت، حضور نیروهای خارجی به ویژه آمریکا پس از انفجارهای یازدهم سپتامبر 1380 با بهانه مبارزه با تروریسم و القاعده و سپس حمله هواپیماهای بدون سرنشین آن به مواضع نیروهای الشباب، نه فقط بی گناهان بیشماری را به کام مرگ کشانده بلکه به تندروی ها نیز دامن زده است به طوری که نیروهای الشباب طی ماه های گذشته سازمان ها و نهادهای حکومتی مانند کاخ ریاست جمهوری را هدف حمله قرار داده اند.
** پنجاهمین سالگرد استقلال کنیا متاثر از الشباب
برخلاف اریتره که از سوی دولت سومالی و نیز سازمان ملل متحد به پشتیبانی از شورشیان مسلح سومالی متهم شده، کنیا همسو با برنامه های به اصطلاح «مبارزه با تروریسم» واشنگتن، افزون بر دادن اجازه پرواز به هواپیماهای بی سرنشین آمریکایی برای مبارزه با الشباب، سربازانی به سومالی فرستاده است؛ امری که نه فقط نفوذ این گروه را بین هواداران کنیایی خود به ویژه در شهرهایی مانند بندر«مومباسا» افزایش داده بلکه رهبران الشباب را در گزینش اهداف تازه ای در این کشور جدی تر کرده است.
همین رویکرد، کنیا را در پنجاهمین سالگرد استقلال با موجی ادامه دار از انفجارها و خرابکاری ها روبرو کرد که نمونه آن کشته شدن 68 نفر در حادثه گروگانگیری سی ام شهریورماه در مرکز تجاری «وست گیت» بود.
«اوهورو کنیاتا» که اسفندماه پارسال با 07/50 درصد آرا رییس جمهوری کنیا شد، افزون بر درگیری بر سر پرونده خود در دادگاه جنایی بین المللی به اتهام دست داشتن در ناآرامی های انتخابات سال 1386، با تظاهرات مردمی در اعتراض به فساد دولتی، فقدان ایمنی اماکن عمومی، بیکاری و فقر فزاینده روبرو است و البته به نوشته بیست و پنجم بهمن ماه خبرگزاری فرانسه، نهادهای خارجی مانند «آژانس توسعه آمریکا» (یو. اس. اید) را به تلاش برای ایجاد «بی ثباتی» در این کشور از راه تامین مالی تظاهرات متهم می کند.
این در حالی است که آمریکا برای انتقال نفت سودان جنوبی به آبهای آزاد خط لوله ای را در کنیا می سازد.
ناامنی های داخلی سبب نشده است کنیاتا برای بازی در نقش های منطقه ای به ویژه در موضوع ناآرامی های سودان جنوبی پا پس بکشد و حتی به عنوان عضوی از گروه کشورهای شرق آفریقا موسوم به «ایگاد»، میزبان هفت رهبر مخالفی شد که جوبا آنان را آزاد کرد.
** سودان جنوبی؛ زخم خورده از جدایی و ملتهب از قدرت جویی ها
سودان جنوبی که تاریخی سرشار از ناآرامی و درگیری دارد، حتی به دنبال برگزاری همه پرسی تعیین شده در قرارداد دی ماه سال 1383 بین رییس جمهوری سودان با رهبر شورشیان جنوب موسوم به توافق «نواشا» و پس از استقلال در خردادماه 1390، افزون بر ادامه اختلاف ها با سودان بر سر موضوع هایی مانند مالیات انتقال نفت جنوب، تعیین تکلیف درباره مناطق مرزی، سرنوشت پناهجویان و... با سهم خواهی برخی قبایل و شبه نظامیان وابسته به آنها روبرو بود.
در تیرماه پس از اعلام نامزدی «ریک مشار» معاون رییس جمهوری سودان جنوبی در انتخابات ریاست جمهوری سال 1393 و گرایش نیمی از اعضای حزب حاکم «جنبش آزادیبخش خلق سودان» به او، زنگ های خطر برای «سالوا کی یر میاردیت» رییس جمهوری، به صدا در آمد و مشار را برکنار کرد.
از آنجا که میاردیت و مشار به ترتیب از دو قبیله قدرتمند کشور به نام های «دینکا» و «نوئر» هستند، درگیری به 2 قبیله رسید به گونه ای که پس از انتشار خبر نادرست بازداشت مشار در شامگاه بیست و چهارم آذرماه، اعضای هم قبیله او در یک واحد از گارد ریاست جمهوری دست به سلاح بردند؛ اقدامی که از سوی دولت کودتا نامیده شد و به دستگیری 11 نفر از رهبران مخالف انجامید.
گسترش دامنه درگیری ها به مناطق نفتی، شکلگیری «ارتش سفید» متشکل از نیروهای نظامی جدا شده از دولت و افزایش شمار کشته ها و آوارگان، میانجیگران منطقه ای مانند ایگاد و شورای صلح و امنیت اتحادیه آفریقا را بر آن داشت 2 طرف را پای میز گفت و گوها بنشانند و سازمان ملل متحد را نیز برای رساندن شمار صلحبانان خود به بیش از 12 هزار نفر مصمم کرد.
به هر روی، با وجود نقض توافقنامه چهارم بهمن ماه برای برقراری آتش بس و اصرار رهبر شورشیان بر لزوم کناره گیری از دولت، میاردیت از حضور سیاسی شورشیان در انتخابات آتی استقبال کرده است. از این رو انتخابات سال 1393 بر لبه تیغ پایان دادن به درگیری ها یا آغاز دور تازه ای از کشتارها در سرزمینی قرار دارد که حاصل ناآرامی ماه های گذشته آن تاکنون بیش از 10 هزار کشته و 800 هزار آواره بوده است.
** اوگاندا و رواندا؛ درگیر در ناآرامی های جمهوری دموکراتیک کنگو
اوگاندا از یک سو میزبان نزدیک به نیمی از آوارگان سودان جنوبی بوده و از سوی دیگر سربازهای خود را برای حفظ توافقنامه آتش بس میان دو گروه قرار داده است. این کشور همچنین از ناآرامی های جمهوری دموکراتیک کنگو آسیب دیده است.
رواندا برخلاف همسایه خود بارها به دست داشتن در درگیری های کینشازا و ادامه نسل کشی بازماندگان قبایل هوتو و توتسی در آن کشور متهم شد. همچنین برخی دیپلمات های این کشور از دید آفریقای جنوبی، به جاسوسی از کشورهای منطقه سرگرم بودند که همین امر، در اوایل اسفندماه، روابط 2 کشور را تیره کرد.
به هر روی، اقدام های ژنرال «سلطانی ماکنگا» فرمانده پیشین ارتش جمهوری دموکراتیک کنگو و رهبر جنبش «بیست و سوم مارس» (ام. 23)، ناآرامی های مناطق شرقی نزدیک مرزهای رواندا را طی 2 سال گذشته شکل داد تا آنجا که سرانجام سازمان ملل متحد طرح «گروه 1+8» را شامل استقرار تیپ تازه مداخله خاص (2000 تا 2500 نیروی صلحبان جدید در مناطق شرقی) و همچنین کنترل مواضع شورشیان با استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین آمریکایی تصویب کرد. به این ترتیب، آمریکا امکان تازه ای برای انتقال نفت سودان جنوبی آن هم به سواحل غربی قاره سیاه یافت که فاصله کمتری هم با خاک خود دارد.
** نسل کشی مسلمانان در جمهوری آفریقای مرکزی
پایبند نبودن «فرانسوا بوزیزه» رییس جمهوری آفریقای مرکزی، به توافقنامه سال 1382 با شورشیان «سلکا» در سال 1391 جرقه آغاز درگیری ها را زد. بوزیزه پس از خودداری فرانسه از کمک به او، در بهار 1392 سرنگون شد و «میشل جوتودیا» رهبر سلکا، به عنوان نخستین رییس جمهوری مسلمان اداره دولت موقت را در دست گرفت اما بالا گرفتن کشتار مذهبی و نژادی مسلمانان به دست شورشیان مسیحی موسوم به «آنتی بالاکا» او را به کناره گیری در بیستم دی ماه وادار کرد و «کاترین سامبا پانزا» شهردار «بانگویی» پایتخت، دولت موقت را تشکیل داد.
از سوی دیگر، با وجود تمدید زمان حضور 2 هزار سرباز فرانسوی در مستعمره پیشین این کشور که از چهاردهم آذرماه پس از تصویب قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد به بانگویی رفتند و نیز تصمیم سی ام دی ماه اتحادیه اروپا برای گسیل یک هزار نیروهای نظامی برای جنگیدن کنار 6 هزار صلحبان اتحادیه آفریقا موسوم به «میسکا»، همچنان ناآرامی ها ادامه دارد به گونه ای که به گزارش هفدهم اسفندماه سازمان ملل متحد از جمعیت 140 هزار نفری مسلمانان پایتخت، فقط یک هزار نفر باقی مانده و نزدیک به نیمی از جمعیت پنج میلیون نفری آفریقای مرکزی به کشورهای همسایه پناه برده اند. مسلمانان 20 تا 25 درصد و مسیحیان 45 تا 50 درصد جمعیت کشور را تشکیل می دهند و بقیه مردم روح باور (آنمیسم) هستند.
شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز پیشنهاد داده است با توجه به در پیش بودن انتخابات ریاست جمهوری آفریقای مرکزی در سال آینده 12 هزار نیروی حافظ صلح به این کشور بروند.
** جولان بی ثمر کشورها و نهادهای خارجی در مرکز آفریقا
بررسی دگرگونی های سال 1392 در سومالی، کنیا، سودان جنوبی، اوگاندا، رواندا، جمهوری دموکراتیک کنگو و جمهوری آفریقای مرکزی نشان می دهد جنگ داخلی و اختلاف های سیاسی، قومی و نژادی همچنان و در قرن بیست و یکم میلادی حرف نخست را در نوار مرکزی قاره سیاه می زند.
از سوی دیگر، در این کشورها زمزمه هایی درباره دگرگونی ساختار سیاسی به گوش می رسد و طی سال 1393 انتخابات ریاست جمهوری در برخی از این کشورها مانند سودان جنوبی و آفریقای مرکزی برگزار می شود؛ اقدامی که ممکن است از یک سو زمینه بازگشت آرامش را فراهم آورد و از سوی دیگر بهانه تازه ای برای بر هم زدن هر چه بیشتر اوضاع بتراشد.
به نظر می رسد با توجه به ادامه درگیری ها در این کشورها، حضور صلحبانان اتحادیه آفریقا و سازمان ملل متحد و نیز مداخلات نظامی نیروهای خارج منطقه ای مانند فرانسه و آمریکا نتوانسته است به پایان ناآرامی ها و بازگشت ثبات کمک چندانی کند
در برابر، برخی میانجیگری های منطقه ای توانسته است دستکم گامی برای کنترل اوضاع و حتی بهبود آن باشد؛ همانگونه که در مورد میانجیگری های چاد درباره آفریقای مرکزی، اقدام های کنیا، اتیوپی و اوگاندا برای نزدیک کردن دولت و شورشیان سودان جنوبی و همچنین محدود کردن دایره فعالیت شبه نظامیان جمهوری دموکراتیک کنگو می بینیم.
به هر روی به نظر می رسد توانمندی های ذاتی و منابع طبیعی این منطقه پر افت و خیز و نیز رسوم گوناگون و فرهنگ ریشه دار و غنی قبیله ای که می تواند عرصه توسعه مناسبی را برای هم افزایی های فرهنگی- اجتماعی و درآمدزایی های اقتصادی از راه جذب گردشگر خارجی فراهم آورد، کم کم در آتش درگیری ها و ناآرامی ها و البته مداخلات سودجویانه خارجی می سوزد و چنانچه برای آن پایانی اندیشیده نشود، جز سرزمینی سوخته و مردمانی آواره بر جای نخواهد ماند.
از مریم مسعود- گروه تحقیق و تفسیر
تحقیق**1961**1358
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
گوناگون
پربازدیدترینها