تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1821054360
دو غزل از استاد باستانی پاریزی
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
دو غزل از استاد باستانی پاریزی فرهنگ > ادبیات - استاد محمدابراهیم باستانی پاریزی جدا از فعالیت هایش در حوزه تاریخ شاعری چیره دست بود که برخی از اشعارش در حافظه جمعی مردم ایران جا خوش کرده است.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، او روز 5 فروردین سال جاری در سن 89 سالگی با زندگی خداحافظی کرد. دکتر باستانی پاریزی منتخبی از اشعار خود را در سال 1377 با عنوان «یادبود من» منتشر کرد. با هم دو غزل استاد را می‌خوانیم: یاد آن شب که صبا بر سر ما گل می‌ریخت بر سر ما ز در و بام و هوا گل می‌ریخت سر به دامان منت بود وز شاخ بادام بر رخ چون گلت آرام صبا گل می‌ریخت خاطرت هست آن شب همه شب تا دم صبح گل جدا، شاخه جدا، باد جدا گل می‌ریخت نسترن خم شده، لعل لب تو نوازش می‌داد خضر گویی به لب آب بقا گل می‌ریخت زلف تو غرقه به گل بود و هر آنگاه که من می‌زدم دست بدان زلف دو تا گل می‌ریخت تو فرو دوخته دیده به مه و باد صبا چون عروس چمنت بر سر و پا گل می‌ریخت گیتی آن شب اگر از شادی ما شاد نبود راستی تا سحر از شاخه چرا گل می‌ریخت؟ شادی عشرت ما باغ گل افشان شده بود که به پای تو ومن از همه جا گل می‌ریخت *** باز شب آمد و شد اول بیداری‌ها من و سودای دل و فکر گرفتاری‌ها شب خیالات و همه روز، تکاپوی حیات خسته شد جان و تنم زین همه تکراری‌ها در میان دو عدم، این دو قدم راه چه بود؟ که کشیدیم درین مرحله بس خواری‌ها دلخوشی‌ها چو سرابم سوی خود بُرد، ولیک حیف از آن کوشش و طی کردن دشواری‌ها نوجوانی بهوس رفت و از آن بر جا ماند تنگی سینه و کم خوابی و بیماری‌ها سرگذشتی گُنه آلود و، حیاتی مغشوش خاطراتی سیه از ضبط خطا کاری‌ها کور سوئی نزد آخر به حیات ابدی شمع جانم، که فدا شد به وفاداری‌ها 5757
سه شنبه 5 فروردین 1393 - 14:27:28
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 108]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها