واضح آرشیو وب فارسی:الف: هوش معنوی چیست وچگونه اندازه گیری می شود؟
بخش تعاملی الف - محمد سمنانی
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : شنبه ۲۴ اسفند ۱۳۹۲ ساعت ۰۶:۴۵
ادراک وتعقل، احساسات و عواطف و معنویات همه از شئون روح انسانی و یاهمان (من) می باشد. ولی بی شک ارتباطی عمیق میان روح وجسم انسان موجود است و حتی بنابر مکتب فلسفی صدرایی و براساس نظریه ی حرکت جوهری روح و جسم یک حقیقت در دو مرتبه وجودی هستند به هرحال فلاسفه اسلامی، من جمله مرحوم علامه طباطبایی درکتاب نهایه مغز انسان را ابزاری برای آماده کردن روح جهت ادراک وتعقل، احساسات و عواطف و درک معنویات می دانند فلذا باید در مغز انسان مکانیسمی برای این سه شأن روح وجودداشته باشد خوشبختانه علم روز هم همین نظریه را تایید می کند مقاله ای درباره هوش انسان این ۴ هوش را این گونه توضیح داده بود:مغز انسان دارای ۴ نوع هوش است:IQهمان هوش عقلانی است که مربوط به مهارت های منطقی، حل مساله ریاضی و مهارت های زبان شناسی افراد است که بیش از سایر هوش ها به عنوان ملاک موفقیت آموزشی محسوب می شود.PQ یعنی توانایی استفاده از اشیا و کنترل ماهرانه بدن که بر اساس سیستم های عصبی مغز مشخص می شوند. در واقع این هوش ابتدایی ترین کانون توجه ما را به خود اختصاص می دهد.EQیا هوش عاطفی یا هیجانی هوشی است که به افراد کمک می کند تا به مدیریت و کنترل عواطف خود و دیگران بپردازند و تعیین کننده موفقیت حرفه ای و شخصی افرد است. این هوش به افراد در برقراری ارتباط با دیگران کمک می کند.SQاین هوش در ارتباط با مسائلی است که ما به آنها اعتقاد داریم و نقش باورها، عقاید و ارزش ها را در فعالیت هایی که برعهده می گیریم، مدنظر قرار می دهد. محققان هوش معنوی را به شکل های متفاوتی تعریف کرده اند که تمام این تعاریف به مساله انعطاف پذیری در برابر تغییرات، درس گرفتن از شکست ها، داشتن معنا و هدف در کارها و فعالیت ها، خلاقیت، نوآوری و توسعه سازمان و خودآگاهی اشاره می کنند.هوش معنوی زمانی خود را نشان می دهد که افراد بتوانند زندگی خود و تمام کارها و فعالیت هایشان را با معنویت تلفیق کنند. در واقع هوش معنوی ظرفیتی است برای پرسیدن سوالات غایی درخصوص معنای زندگی، ظرفیتی است برای ارتباطات بین افراد و جهانی که در آن زندگی می کنند. این هوش، توانایی به کارگیری ارزش ها و کیفیت های معنوی است؛ به طوری که منجر به ارتقای سلامت روحی و جسمی افراد شود.این هرم نشان دهنده این مساله است زمانی که یک نوزاد به دنیا می آید ابتدا بر روی کنترل بدن خود؛ یعنی PQ تمرکز می کند سپس مهارت های عقلایی و مفهومی او توسعه می یابند(IQ) و تمرکز اصلی در مدرسه بر روی همین نوع از هوش است؛ اما بعد از مدتی که افراد پی بردند که نیاز به بهبود روابط عاطفی و ارتباط با دیگران دارند، هوش عاطفی پر رنگ می شود و در نهایت SQ یا هوش معنوی زمانی مورد توجه قرار می گیرد که فرد به جست وجوی معنا و مفهوم زندگی خویش می گردد و از خود می پرسد «آیا این، همه آن چیزی است که وجود دارد؟» هوش عاطفی و معنوی با هم در ارتباط هستند.هوش معنوی ازنظر حقیر میزان استعداد هرانسان درفهم بعد غیرمادی وبه عبارتی -من- هرانسان ومیزان توانایی اودرارتباط باخداوحرکت به سوی اوست .برای تشخیص میزان هوش معنوی هرفرد باید مولفه های زیر را درنظر گرفت:۱-خودشناسی فرد۲- هدفمندی وی درزندگی۳- تفکر وتعمق او درهستی۴-اراده واختیاردرتشخیصو....اما مهمترین ویژگی که می توان براساس آن استعداد هوش معنوی یک انسان رابا آن سنجید میزان (ازخودگذشتگی) و نداشتن منیت است.براساس آنچه ازدین وکلمات اهل معرفت به دست می آید به هراندازه که یک انسان بتواند ازخود بگذرد وخودش را خدایی کند بی شک هوش معنوی بالاتری دارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 99]