محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844596845
برای احیاء اقتصاد باید ابتدا بهره‌وری را افزایش دهیم
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: برای احیاء اقتصاد باید ابتدا بهره‌وری را افزایش دهیم
سعید لیلاز
کد خبر: ۳۸۶۱۰۵
تاریخ انتشار: ۲۱ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۴:۰۴ - 12 March 2014
اگر دولت حسن روحانی نتواند در طی 18 تا 24 ماه آینده به تقاضاهای عمومی پاسخ دهد، خطر نارضایتی مردم افزایش خواهد یافت.
پایگاه اینترنتی المانیتور مصاحبه ای با سعید لیلاز، اقتصاد دان ایرانی انجام داده و نظرات وی در مورد وضعیت اقتصادی ایران را منعکس کرده است.
بر اساس این گزارش مشاور سابق رئیس جمهور دوره اصلاحات، یکی از منتقدان سیاست های اقتصادی محمود احمدی نژاد بود. با روی کار آمدن دولت جدید، برای اولین بار در طی 8 سال گذشته، اکنون لیلاز در قامت حامی سیاست های اقتصادی دولت ایران ظاهر شده است.
لیلاز در این مصاحبه به تشریح سیاست های اقتصادی دولت حسن روحانی پرداخته است. وی معتقد است روحانی باید دولت را کوچکتر کند، زیرا در دوران احمدی نژاد هزینه های دولت 7 برابر شده است.
لیلاز معتقد است اگر دولت حسن روحانی نتواند در طی 18 تا 24 ماه آینده به تقاضاهای عمومی پاسخ دهد، خطر نارضایتی مردم افزایش خواهد یافت. اگر این نارضایتی با افزایش درآمدهای نفتی همراه باشد، این احتمال وجود دارد که کسی مثل احمدی نژاد روی کار بیاید.
*سیاست خارجی این دولت روشن است. روحانی می خواهد از طریق دستیابی به توافق هسته ای و کاهش تحریم ها در کشور ثبات ایجاد کند. اما سوال اینجاست که آیا سیاست های اقتصادی دولت روحانی خواهد توانست به مطالبات عمومی پاسخ دهد؟
سیاستهای هسته ای دولت هماهنگ با ایده بهبود وضعیت اقتصادی است. زمانی که این دولت سر کار آمد، ترکیبی از تورم بالا و رشد منفی اقتصادی که معمولا به ندرت همزمان به وجود می آیند، در کشور به وجود آمده بود. دولت با یک رکود تورمی بی سابقه مواجه بود. مشخص است که مشکلات اقتصادی را نمی توان یک شبه حل کرد. اگر ما می خواهیم اقتصاد را احیا کنیم، باید ابتدا بهره وری را افزایش دهیم و سپس میزان سرمایه گذاری را بالا ببریم. هیچ راه حل کوتاه مدتی وجود نداشت، اما دولت به یک راه حل فوری نیاز داشت. بنابراین، دولت روحانی تصمیم گرفت، بر مذاکرات هسته ای متمرکز شود، که می بینیم تاکنون تصمیم درستی بوده است. با پیشرفت مذاکرات ، ارزش پول ملی افزایش یافت. مهم تر اینکه دولت توانست ثبات و پیش بینی پذیری را به بازار بازگرداند. در طی این 6 ماه تورم از 45 به 27 درصد کاهش یافت.
*در جریان رقابت های انتخاباتی روحانی از سیاست واردات بی رویه دولت احمدی نژاد انتقاد می کرد. اما در هفته های گذشته، دولت روحانی شروع به توزیع سبد کالا بین مردم کرده است که برنج آن از هند، مرغ آن از اوکراین وارد شده است. آیا دولت نمی توانست از کالاهای تولید داخل استفاده کند؟
خیر. در شش ماهه ابتدایی امسال، بخش کشاورزی رشد ارزش افزوده منفی را برای اولین بار در 15 سال گذشته تجربه کرد. حتی سال گذشته، با رشد منفی اقتصادی، بخش کشاورزی رشد منفی ارزش افزوده را تجربه نکرده بود. حمایت از تولید داخل در شرایطی که دولت تلاش می کرد راه حلی سریع را برای بحران بیابد ممکن نبود. دولت چاره دیگری جز واردات این کالاها نداشت. از آنجایی که تعویض پول به دلیل تحریم ها بسیار دشوار بود، دولت مجبور بود کالاهایی را از هند بابت پول نفت دریافت کند. این چیزی بود که ما از دولت قبل به ارث برده بودیم. اما ما باید منصف باشیم، ما باید به بودجه سال 2014 نگاه کنیم. این بودجه یکی از بهترین و واقع بینانه ترین بودجه های 15 سال گذشته است و میزان سرمایه گذاری دولتی را سه برابر افزایش داده است. این هنوز کافی نیست، اما شروع خوبی محسوب می شود.
*از آنجایی که ما در مورد مطالبات مردم صحبت می کنیم، می خواهم از شما در مورد حداقل حقوق سوال کنم. در سال های گذشته، افزایش حداقل دستمزد همواره با نرخ تورم سازگاری نداشته است و سطح زندگی طبقه متوسط جامعه پایین آمده است. دولت چگونه می خواهد با این مشکل مقابله کند؟
بله. این چالشی برای دولت جدید است. اگر آنها دستمزدها را بیش از یک میزان مشخصی افزایش دهند، ممکن است موجب ایجاد رکود اقتصادی و تضعیف تولید داخل شود که در نهایت منجر به افزایش بیکاری خواهد شد. اگر آنها حداقل دستمزد را افزایش ندهند، مطالبات مردم بی پاسخ باقی خواهد ماند و تقاضای بیشتری برای خرید کالاها به وجود نخواهد آمد. بر اساس فرمول ارائه شده توسط کارل مارکس، اگر سرمایه گذاران یا دولت ها دستمزد کارکنان را تا حد زیادی پایین بیاورند، قدرت خرید آنها از بین می رود. این دقیقا همان اتفاقی بود که در بخش خودروی ایران رخ داد. قدرت خرید 40 تا 50 درصد شهروندان ایرانی کاهش یافته است و آنها دیگر پول بیشتری برای خرید کالاهایی نظیر خودرو ندارند. این نیز مشکل دیگری است که دولت حسن روحانی از دولت قبل به ارث برده است و باید به شکلی هوشمندانه آن را حل کند.
*شما معتقدید جذب سرمایه گذاری خارجی مهم نیست. می شود در این مورد توضیح بدهید؟
من مخالف سرمایه گذاری خارجی نیستم. آنچه من می گویم این است که مدیریت، تکنولوژی و دسترسی به بازارهای بین المللی که با سرمایه گذاری خارجی همراه است، همگی عوامل مهمی هستند. دارایی به تنهایی کمترین اهمیت را دارد، زیرا ما کمبودی از این جهت در داخل نداریم.
*کشورهایی نظیر مصر و ترکیه که در حوزه هایی مانند گردشگری به سرمایه گذاری خارجی نیاز دارند، تلاش می کنند جامعه خود را با ثبات نگه دارند و از بروز بحران جلوگیری کنند. آیا شما فکر نمی کنید که سرمایه گذاری خارجی همان نتیجه را در ایران دارد و می تواند جلوی بروز بحران ها را بگیرد و ثبات را افزایش دهد؟
من از سرمایه گذاری خارجی حمایت می کنم، اما اگر کسی می گوید که مشکل ما نبود سرمایه گذاری خارجی است، مطمئنا او اقتصاد ایران را نمی شناسد. در طول یک دوره 7 ساله، 700 میلیارد دلار وارد ایران شد، اما در غیاب بهره وری همه این رقم به هدر رفت. نبود تکنولوژی و مدیریت درست دلیل این بهره وری پایین است. آیا پیمانکاران در عسلویه سرمایه لازم را در اختیار ندارند؟ مشکل اینجاست که تکنولوژی داخلی ما قادر به انجام این پروژه ها به شکلی که به سطح خوبی از بهره وری برسد نیست. آنچه ما در سرمایه گذاری به آن نیاز داریم دسترسی به مدیریت، تکنولوژی و بازاریابی جهانی است.
* سپاه تعدادی از پروژه های صنعتی را اجرا می کند. آیا روحانی آماده خارج کردن این پروژه ها از دست سپاه است؟
ما نیازی به اینگونه اقدامات رادیکال نداریم . رقابت حتی در وضعیت فعلی نیز امکان پذیر است. سپاه می تواند تمام پروژه هایی را که قبلا کنترل می کرد حفظ کند. این سیستم اقتصادی است که میزان کارایی را تعیین می کند.
مدیر شرکت دایملر کرایسلر درست مثل مدیر شرکت ایران خودرو تنها یک کارمند است. آنها هر دو برای یک حقوق مشخص کار می کنند، اما چون دایملر کرایسلر یک شرکت خصوصی است، سهامداران آن مرتبا بر مدیریت آن برای ارتقای بهره وری فشار وارد می کنند. اما در ایران، از آنها خواسته می شود وفادار باشند، نه اینکه بهره وری را ارتقا دهند. این مهمترین مسئله اقتصادی است که ایران را از دیگر کشورها متمایز می سازد. ما نمی توانیم مشکلاتمان را یک شبه حل کنیم. اما اگر رقابت وجود داشته باشد، بهره وری افزایش می یابد. من معتقدم گشوده شدن درهای اقتصاد، مهمتر از خصوصی سازی است. دولت باید به بانک های دولتی اجازه دهد با یکدیگر رقابت کنند.
* افراد تاثیرگذار فراوانی در مدیریت این شرکت ها دخالت دارند. آنها می توانند بر دولت یا پارلمان تاثیر بگذارند و از محقق شدن این ایده جلوگیری کنند. برای مثال، در دوران ریاست جمهوری سید محمد خاتمی، پروزه های کمی به شرکت های خصوصی از کشور ترکیه واگذار شد، اما جلوی این کار گرفته شد. آیا شما فکر نمی کنید که این احتمال اکنون هم وجود داشته باشد؟
اگر وضعیت به دوران ریاست جمهوری خاتمی برگردد، همان اتفاق مجددا رخ خواهد داد. ما تنها زمانی به کارایی بالا دست خواهیم یافت که واقعا به آن نیاز داشته باشیم.
چرا در ایران کارایی جای خود را به وفاداری داده است؟ پاسخ این سوال مازاد بودجه است. اکنون که دولت با مشکلات فراوانی مواجه است، افزایش کارایی پیگیری می شود. مشکل ما سیستم اقتصادی است. به دلیل وجود مازاد بودجه که ناشی از درآمدهای نفتی است، کارآمدی قربانی شده است. این وضعیت در هر جای دنیا با وضعیت مشابه رخ می دهد. مارگارت تاجر پس از آن روی کار آمد که انگلیس در آستانه فروپاشی اقتصادی قرار گرفت. اتحادیه ها ممکن است عجز و لابه کنند، اما اقتصاد به یک بانوی آهنین نیاز دارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 95]
-
اقتصادی
پربازدیدترینها