واضح آرشیو وب فارسی:فارس: خسروپناه در نکوداشت چهرههای ماندگار فلسفه:
«اعوانی» و «دینانی» نیم قرن به عرصه فلسفه و حکمت خدمت کردند
رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران گفت: از ویژگیهای برجسته استادان «دینانی» و «اعوانی» این است که حکمت و فلسفه را از عقل دریافت کرده و پیوند وثیقی بین آن با دین ایجاد کردند، برخلاف کسانی که معتقدند فلسفه با دین ارتباطی ندارد.
به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، حجتالاسلام عبدالحسین خسروپناه در آیین نکوداشت سالکان حکمت و فکرت، خطاب به استادان اعوانی و دینانی شعر «ما به گفتار خوشت خو کردهایم/ ما ز شیر حکمت تو خوردهایم» را قرائت کرد و گفت: همه شنیدهایم فلسفه و حکمت مادر علوم است معنای این جمله این است که همه علوم به فلسفه و حکمت نیازمندند اگر این نیازمندی را بپذیریم همه عالمان به فیلسوفان و حکیمان نیازمند هستند، بین حکمت و حکیم، فلسفه و فیلسوف چون علم و عالم، اتحاد وجود دارد. وی با اشاره به اینکه برگزاری این مراسم ارجنامه در واقع قدردانی از حکمت و فلسفه و علم و دانش است، توضیح داد: دانشمندان همه و همه به این نکته توجه کنند باید از حکمت این بزرگان استفاده کرد هر دو این بزرگواران سالها بیش از نیم قرن در این عرصه خدمت کردند و پژوهشهای تطبیقی زیادی دارند، در زمینه ترجمه اندیشههای فیلسوفان گذشته به زبان زمان تلاش کردند و به طور مثال فیلسوفانی چون خواجه نصیر، ملاصدرا و ابن سینا را به زبان روز ترجمه کردند. حجتالاسلام خسروپناه با اشاره به اینکه استاد دینانی و اعوانی شاگردان بسیاری تربیت کردند حتی تأثیری که به امور مردم گذاشتند بسیار زیاد بوده، اظهار داشت: فیلسوف زمانی فیلسوف است که بتواند حتی بر کودکان تأثیر بگذارد. در جلسهای که با استاد دینانی در منزل داشتیم ایشان با فرزرندان بنده با زبان نوجوانی اما سبک فلسفی بسیار مؤثر صحبت میکردند و من این تأثیر را بعدها مشاهده کردم. وی با بیان اینکه حکمت و فلسفه را همیشه باید از اهلش یاد گرفت و این امر هیچ ارتباطی به دین و آیین ندارد، افزود: حکمت را از هر که باشد باید گرفت هر چند که حکمت اصلی از انبیاست. یکی از ویژگیهای این دو استاد بزرگ این است که حکمت و فلسفه را از عقل گرفتند با استدلال بدان رسیدند و پیوند وثیق با دین ایجاد کردند، برخلاف اینکه برخی شبههای مطرح میکنند، فلسفه ضد دین است در صورتی که این امر امکان ندارد. *با پیشرفت علم، امید بیشتری به همنشینی با اساتید بزرگمان داریم در ادامه مراسم ضیاء موحد، عضو مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران با قرائت شعری از سعدی شیرازی گفت: «وقت آنست که ضعف آید و نیرو برود / قدرت از منطق شیرین سخنگو برود»؛ قدیمیها وقتی به پنجاه سال میرسیدند شروع به آه و ناله میکردند به طور مثال: «ای که پنجاه رفت و در خوابی» اما اکنون به برکت آنتیبیوتیکها و اعمال جراحی تازه میگوییم: برو بچههای شصت ـ هفتاد ساله! بنابراین خوشبختانه اکنون شرایط تغییر کرده باید با پیشرفت علم به زندگی بیشتر امیدوار باشیم. وی با اشاره به اینکه ما همه از مزایای علم جدید استفاده میکنیم ولی بی انصافانه هم از آن نقد میکنیم، توضیح داد: امیدواریم که این علم بیش از اینها پیشرفت کند. ضیاء موحد در ادامه افزود: سخنم با شعری آغاز و با شعری به پایان میبرم: همه سرمایه سعدی سخن شیرین بود/ وین ازو ماند، ندانم که چه با او برود خدا کند که دست کسانی که شرح ابیات سعدی و حافظ میکنند به این شعر نرسد چرا که ادای مطلب را نمیتوانند با نثر کنند. انشاءالله سالیان سال زیر سایه این دو بزرگوار باشیم و از مراتب معاشرت با ایشان لذت ببریم. *از شاگردی «دینانی» و «اعوانی» لذت بردم همچنین دراین مراسم منوچهر صانعی درهبیدی، استاد دانشگاه شهید بهشتی به نمایندگی از این دانشگاه طی سخنانی گفت: خوشبختانه من شاگردی هر دو بزرگوار دینانی و اعوانی را کردم و بدون تعارف لذت بردم. ما در فلسفه یک بحثی با عنوان وحدت صورت تفکر داریم به این معنا که چون عقل صورت واحد است آنجا که پای تفکر پیش بیاید دیگر تفکر شرقی و غربی،شمالی و جنوبی پیدا نمیکند. این نکته ای است که این روزها باید بیشتر بدان توجه کنیم و امیدواریم که ارتباط ما با مراکز تفکر بزرگ فلسفی در سطح دنیا افزایش پیدا کند و فلسفه ما غنیتر شود. انتهای پیام/ک
92/12/18 - 17:42
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]