محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1842025059
مرگ مشکوک دانشجو در «میاندوآب» و واکنش سوال برانگیز مسئولان
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: مرگ مشکوک دانشجو در «میاندوآب» و واکنش سوال برانگیز مسئولان
عفونت سیستم گوارشی پیشتر هم میان دانشجویان ساکن خوابگاه وجود داشته است چراکه منبع تامین آب مجتمع، منبع آبی است که از بیرون آب آورده و آن را پر می‌کنند و نه تنها نمی‌دانیم که آب آن از کجا تامین می‌شود و آیا تمیز هست یا نه، بلکه به نوعی اطمینان داریم که شرایط بهداشتی نگهداری آن درست نیست چراکه کسی به یاد ندارد تاکنون این منبع شست‌وشو و ضدعفونی شده باشد!
کد خبر: ۳۸۵۱۳۴
تاریخ انتشار: ۱۷ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۸:۲۵ - 08 March 2014
سخن از دانشگاهی دولتی در میان است که برای تامین بدیهی‌ترین نیازهای دانشجویان خود لنگ می‌زند؛ آنقدر لنگ که می‌تواند اصل تاسیس مرکز آموزشی را زیر سوال ببرد!
به گزارش «تابناک»، چند روزی است که در پی جان باختن یکی از دانشجویان پردیس دانشگاه ارومیه در شهر «میاندوآب»، روزگار پر ابهامی بر این پردیس حاکم شده است؛ از یکسو برخی اخبار حکایت از فوت این دانشجوی بیست و یک ساله به دلیل عفونت ناشی از استعمال آب آلوده دارند و از سوی دیگر، مسئولان سکوت پیشه کرده‌اند تا برخی سایت های خارج از کشور سکان‌داری ماجرا را عهده دار شده و پای مسایل قومی را به ماجرا باز کنند.
یکی از دانشجویان این پردیس که با نام «مرکز آموزش عالی شهید باکری» شناخته می‌شود، در تشریح ماجرا به خبرنگار «تابناک» می‌گوید: «پروین حقیری» دانشجوی رشته گیاه پزشکی و از هم خوابگاهی های بنده بود که چند روز پیش به دلیل عفونت کلیه و برخی اندام‌های دیگر در بیمارستانی در زادگاه خود بستری شد و بعد از حدود بیست روز مرخص شد اما چند روز نگذشته، بیماری‌اش عود کرد و قرار شد که دوباره بستری شود که متاسفانه خبر جان باختنش را شنیدیم.
هم خوابگاهی پروین می‌افزاید: گویا پزشکان از بهبود اوضاع وی رضایت نداشته‌اند و اعلام کرده بودند که درمان بیماری پروین تنها با پیوند کبد ممکن است چراکه عفونت کبد وی به حدی شدید بوده که درمان ناپذیر به نظر می‌رسیده اما عمر وی به دنیا نبود و از بین‌مان رفت.
وی در پاسخ به این سوال که چگونه عامل بیماری هم خوابگاهی‌شان مصرف آب آلوده ذکر شده؟، به حقایقی تلخ اشاره کرده و می‌گوید: عفونت سیستم گوارشی پیشتر هم میان دانشجویان ساکن خوابگاه به وفور وجود داشته است چراکه منبع تامین آب مجتمع، منبع آبی است که از بیرون آب آورده و آن را پر می‌کنند و نه تنها نمی‌دانیم که آب آن از کجا تامین می‌شود و آیا تمیز هست یا نه، بلکه به نوعی اطمینان داریم که شرایط بهداشتی نگهداری آن درست نیست چراکه کسی به یاد ندارد تاکنون این منبع شست‌وشو و ضدعفونی شده باشد؛ هرچند عکس آن صادق است و گاه شنیده‌ایم که برای مقابله با یخ زدن و ترکیدن منبع در زمستان، مسئولان خوابگاه از اضافه کردن "ضد یخ" در آن دریغ ندارند!
بدین ترتیب با رسیدن خبر فوت این دختر دانشجو، دانشجویان معدود این واحد آموزش عالی (در این پردیس سه گرایش در کارشناسی و یک گرایش در کاردانی تحصیل می‌شود و شمار دانشجویان سال‌های مختلف در این رشته ها شاید پانصد تن هم نباشد) به این اطمینان می‌رسند که اوضاع نابسامان بهداشتی و آلودگی آب، نقش موثری در رویداد داشته و به همین دلیل، یک روز را از صبح زود تا پنج عصر به تحصن مقابل دانشکده می‌گذرانند تا شاید به این وسیله نسبت به مرگ هم دانشگاهی‌شان اعتراض کرده و بتوانند مسئولان را متوجه اوضاع وخیمی که در آن به سر می‌برند، کنند.
اعتراض این دانشجویان به اینجا هم ختم نشده و برخی راهی فرمانداری شهر هم می‌شوند تا شاید میان مسئولان عالی رتبه شهر گوش شنوایی پیدا کنند اما همه این اعتراضات تنها به نمونه گیری از آب مجتمع خوابگاهی ختم می‌شود که آن هم برایشان اطمینان بخش نیست، چراکه معلوم نیست چه زمانی و چگونه از نتیجه آزمایش آب آگاه خواهند شد، به همین حد هم اطمینانی ندارند.
از دانشجویان این پردیس می‌پرسیم که چرا خودشان از آب مجتمع نمونه‌برداری نکرده و آن را در آزمایشگاه دانشگاه مورد بررسی قرار می‌دهند، این گونه پاسخ می‌دهند: آزمایشگاه جز در ساعات کلاس، به روی مان بسته است و چون دانشجوی کارشناسی ارشد هم نداریم، امکان استفاده از آزمایشگاه به هیچ شکل برایمان مقدور نیست اما واضح است که منبع آبی که از محل نامعلوم، به کمک تانکر آب نامعلوم پر می‌شود و هرگز گندزدایی و ضد عفونی نمی‌شود، اگر آلوده نباشد عجیب است؛ آن هم در شرایطی که گاه آب آن تا انتها مصرف می‌شود و ساعت ها مجبوریم بی آبی را تحمل کنیم.
این در حالی است که شواهد و قرائن حکایت از اطلاع مسئولان دانشگاه از بی‌کیفیت بودن آب مورد استفاده دارد چراکه آب معدنی در اختیار اساتید قرار می‌دهد اما حتی به قدر آب شرب دانشجویان خوابگاهی هم که شده، خود را موظف ندیده‌اند که اگر دیده بودند، التهابات روزهای اخیر را شاهد نمی‌بودیم.
اما بشنوید از واکنش عجیب مسئولان دانشگاه به این همه اتفاقاتی که پیرامونشان رخ داده است؛ از جای خالی ایشان در مراسم ختم دانشجوی مرحوم که بگذریم، کمترین توقعی که از ایشان می‌رفت، حضور در مجتمع خوابگاهی برای شنیدن سخنان دانشجویان معترض و تلاش برای ابهام زدایی از ماجرا بود اما نه تنها چنین اتفاقی رخ نداده، بلکه شنیده می‌شود که هنوز هفتم آن مرحوم نرسیده، مسئولان خوابگاه برای بازدید اتاق وی اقدام کرده و تلاش داشتند خسارات احتمالی وی به در و دیوار و کمد اتاق را ارزیابی کنند تا زمان مراجعه والدین داغدارش، هزینه های تخمینی را از ایشان طلب کنند!
تصور اینکه چگونه می‌توان در چنین شرایطی نگران خرابی وسایل تحویلی دانشجوی مرحوم بود، به خودی خود کافی است تا از شدت تعجب شاخ بر سرمان بروید اما تلخی ماجرا آن جاست که کسانی دست به این اقدامات می‌زنند که در قبال کمبودها خود را مسئول ندانسته و در تشنج فکری شکل گرفته در خوابگاه طی روزهای اخیر، بیشترین نقش را عهده‌دار هستند.
در نابسامان بودن اوضاع خوابگاه دختران مرکز آموزش عالی شهید باکری همین بس که دانشجویان این مرکز در کنار گلایه هایی که از کمبود امکانات، فقدان فضای ورزشی (به ویژه سالنی که دانشجویان دختر قادر به ورزش در آن باشند) و... دارند، از نبود درمانگاه یا فردی آشنا به اصول کمک های اولیه گلایه می‌کنند و می‌گویند: اگر یکی‌مان شب هنگام از درد به خود بپیچد و حتی در آستانه جان دادن باشد، مسئول خوابگاه حاضر نمی‌شود او را به اورژانس برساند؛ چه برسد که در یک شب دو نفر بیمار شوند و مسئول خوابگاه مجبور باشد هر دو را تا رسیدن به درمانگاه و برگشت به خوابگاه همراهی کند؛ آیا این توقع زیادی است که یک دختر بیمار را در شهر غریب تا اورژانس همراهی کنند؟!
اینجاست که اگر به سخنان این دانشجویان به چشم گلایه هم بنگریم، باز برایمان جای سوال خواهد داشت که چرا این گلایه ها شنیده نشده و پاسخ نمی‌یابند؟ اگر این گلایه ها وارد باشند، آن زمان چه کسی مسئول رسیدگی و تلاش برای رفع آن خواهد بود؟ آیا در چنین شرایطی عجیب نیست که مسئولان دانشگاه سکوت کرده‌اند و اوضاع به همان روال سابق اداره می‌شود؟ راستی، اگر نمونه بردای آب مجتمع، آلوده بودن آن را تایید کند، با داغ مرگ دانشجوی جوان چگونه باید کنار آمد؟!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 94]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها