محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804049398
سخت گیری بیش از حد آمریکا در مذاکره با ایران خطرناک است
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
اندیشکده آمریکاییˈبلفرˈ: سخت گیری بیش از حد آمریکا در مذاکره با ایران خطرناک است تهران - ایرنا - اندیشکده آمریکایی مرکز بلفر وابسته به دانشگاه هاروارد نوشته است: سخت گیری بیش از حد آمریکا در مذاکره و چانه زنی با ایران، خطرناک است.
به گزارش ایرنا ، نویسنده این مقاله معتقد است که تندروهای کنگره قدرت زیادی بر سر سرنوشت هرگونه توافق هسته ای نهایی بین ایران و 1+5 دارند و باراک اوباما باید بین مذاکره بر سر توافقی که ایران آن را قبول کند و متقاعد کردن کنگره به اجرای واقعی امتیازاتی که قولش را به ایران می دهد ، بسیار با دقت و احتیاط حرکت کند.
در مقاله مرکز بلفر با عنوان ˈچالش های بزرگ پیش روی دستیابی به توافق فراگیر با ایرانˈ نوشته ˈرابرت ریردانˈ عضو پروژه مدیریت اتم این اندیشکده آمده است: هر چند دیپلمات ها خوشبینی محتاطانه ای نسبت به دور اول مذاکرات بین 1+5 و ایران با هدف رسیدن به توافقی فراگیر برای جایگزینی ˈطرح مشترک اقدامˈ ابراز کرده اند ، هنوز نشانه ای مشاهده نکرده ایم از اینکه بتوان بر بزرگترین موانع رسیدن به چنین توافقی غلبه کرد.
به نوشته این اندیشکده آمریکایی ، گروه مذاکراتی ایران از همیشه برای رسیدن به توافق باانگیزه تر است اما خواست و تمایل برای مذاکره و حل موضوع به خودی خود نمی تواند منجر به یک راه حل شود.
حتی با وجودی که ممکن است توافقی در پشت میز مذاکرات به دست آید، اما هنوز دلایل قابل ملاحظه ای وجود دارد که شک کنیم چنین توافقی بتواند معیارهای مورد نظر منتقدان تندروی داخلی در هر دو طرف را تامین کند.
دولت اوباما به نوبه خود با این وظیفه دشوار رو به رو است که تندروهای واشنگتن را راضی کند؛ بدون اینکه واکنشی داخلی را در تهران برانگیزد .
آمریکا و متحدانش در 1+5 به دنبال کاهش قابل ملاحظه در زیرساخت های هسته ای و ذخایر اورانیوم غنی شده این کشور هستند اما ایران با پذیرش چنین محدودیت هایی بر برنامه هسته ای خود فرسنگ ها فاصله دارد. این کشور بطور ثابت و مداوم بر حق خود برای برنامه غیرنظامی انرژی هسته ای شامل چرخه کامل سوخت تاکید کرده و متن طرح مشترک اقدام را به عنوان موید این حق خود تفسیر کرده است.
یک رویکرد امیدوار کننده برای آمریکا ممکن است این باشد که امتیازاتی را در مورد توانایی غنی سازی ایران، در ازای شفافیت بیشتر و بازرسی های سرزده تر، به این کشور بدهد؛ امری که ظاهرا ایران تمایل بیشتری برای پذیرش آن نسبت به محدودسازی زیرساخت هسته ای خود دارد. مخالفت از جانب مخالفان داخلی در تهران و واشنگتن ، یک مانع بزرگ بر سر راه توافق موفق است. تندروهای کنگره در واشنگتن ممکن است هر گونه قراردادی را که تسلیم کامل ایران در مساله هسته ای را تامین نکند ، به چالش بکشند. اسرائیل و عربستان سعودی با طرح اقدام مشترک ابراز مخالفت کرده و احتمالا با هر گونه توافقی که بخش زیادی از برنامه هسته ای ایران را دست نخورده بگذارد مخالفت خواهند کرد.
پرزیدنت اوباما می تواند بخش زیادی - اما نه تمام - تحریم ها را که برای رسیدن به توافق با ایران لازم است ، کاهش دهد. بسیاری از تحریم ها علیه بخش های بانکی و مالی ایران از طریق دستورات اجرایی ریاست جمهوری اعمال شده اند و بدون رضایت کنگره قابل لغو هستند. تحریم های نفتی که تاثیر زیادی بر صادرات ایران داشته اند را دولت های خارجی و نه آمریکا ، اعمال کرده اند. اما هر چند رئیس جمهوری می تواند بسیاری از تحریم های ثانوی علیه واردکنندگان خارجی نفت ایران را لغو کند اما برای لغو کلی آنها به تائید کنگره نیاز دارد.
کنگره همچنین قدرت اعمال تحریم های جدید یا درخواست از رئیس جمهوری برای حفظ تحریم های کنونی حتی تحریم های اعمال شده با دستورات اجرایی ، را دارد. رئیس جمهوری می تواند چنین مصوباتی را وتو کند اما این کار هزینه های سیاسی دارد. از این رو تندروهای کنگره دستکم حرف هایی در این مورد می توانند بزنند که آیا آمریکا هرگونه توافقی با ایرانی ها را محترم خواهد شمرد یا نه ؛ کنگره بطور بالقوه می تواند نقش خراب کننده ایفا کند.
در نهایت ، بزرگترین خطر برای آمریکا و متحدانش این است که دست خود را بالاتر از ارزش آن بازی کنند و موجب یک واکنش سیاسی داخلی علیه دولت روحانی شوند ؛ واکنشی که می تواند ظهور دوباره تندروها و بازگشت اوضاع به حالتی بدتر از زمان پیش از امضای طرح مشترک اقدام را در پی داشته باشد.
بسیاری در واشنگتن قائل به این هستند که آمریکا دست بالاتر را دارد اما ، مذاکره کنندگان ایرانی تنها تا زمانی می توانند در مورد مساله هسته ای توافق کنند که خطرات سیاسی این کار از هزینه تداوم تحریم ها بیشتر نشود.
** هدف ایرنا از انتشار این نوع مقالات اندیشکده ها، اطلاع رسانی درباره نگرش این اتاق های فکر است و انتشار این مقاله ها الزاما به معنای تایید تمام محتوای آنها نیست.
مترجمام**1078**1575
انتهای پیام /*
17/12/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]
-
گوناگون
پربازدیدترینها