واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین:

چشم شوخان به وزیر روشن میشود «آقای وزیر! چشمان «شوخان» را دریابید.» این تیتر خبر یا به قول نویسنده واگویهای بود که در یکی از روزنامهها چاپ شد. تیتر در ذهنم ماند؛ نه از آن باب که وزیر را خطاب قرار داده بود؛ به آن دلیل که من شوخان و شوخانها را نه از وجه وزارت که به عنوان یک پزشک میبینم.
آنچه که خوانید، شروع آخرین مطلب وبسایت سیدحسن هاشمی، وزیر بهداشت است و تیتری که به آن اشاره می شود، تیتر روزنامه جام جم در روز ششم بهمن است. شوخان، دخترک نابینای دیواندره ای است که چشمانش را بر اثر حساسیت دارویی از دست داده، اما امیدهایی برای درمانش وجود دارد و در یادداشت جام جم نیز به همین مساله اشاره شده است. حالا وزیر بهداشت نه تنها این تیتر و یادداشت در یادش مانده، بلکه امروز همان طور که خودش نوشته، قرار است شوخان را معاینه کند. او دیروز در وبسایت شخصی خود در این باره نوشته است: فردا هم قرار است او را ویزیت کنم. از دوستی خواسته ام دوباره او را معاینه کند و شرح حالش را گرفته ام؛ با توجه به این اطلاعات فردا او را می بینم و امیدوارم که بتوانم کاری انجام دهم. چند وقت پیش دوستی پرسید، نسبت به شوخان چه احساسی داری؟ گفتم: پزشک، همه بیمارانش را به یک چشم می بیند. شوخان و همه بچه های این سرزمین مانند فرزندان خودم عزیز هستند؛ اما مردم هم باید بدانند پزشک، انسانی است که تلاش می کند با علمی که آموخته و تجربه ای که اندوخته، دردی از تن رنجوری بزداید. به قول حکما «ما وسیله ایم و درد و دوا در اختیار اوست.» او ادامه می دهد: من هم شوخان را می بینم؛ نه به این دلیل که بیماری اش رسانه ای شد؛ هر چند قلم شیوای نویسنده بسیار دلنشین بود، اما پزشک از همان سال های نخست تحصیل طب، با بیماران گوناگون روبه رو می شود؛ ولی درد کشیدن انسان ها هیچ گاه عادت نمی شود. گاهی یک بیمار و دردش چنان با روح و روانت بازی می کند که جز درگاه خدا هیچ پناهگاهی نمی یابی. این را همکارانم خوب درک می کنند. بر این سخن خرده نگیرید که آن چند درصدی را که چنین نیستند، همکار نمی دانم و نمی بینم. همچنین می دانم و می دانید که امروز هم در چهارگوشه این مملکت پهناور، بیماران زیادی در انتظار درمانند که باید راهی برای دریافت خدمات پزشکی برایشان گشود؛ مساله ای که حالا هر روز و شب، دغدغه ذهن من است. من شوخان را می بینم مانند همه بیمارانی که تا امروز دیده ام و امیدوارم خدا باز هم لطفش را شامل حال من و او بنماید.
پنج شنبه 15 اسفند 1392 8:49
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 67]