واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
چرتکه هستهای وبلاگ > تاجیک، نصرت اله - اگر نخواهیم چرتکه بیندازیم و محاسبه کنیم که در توافق ژنو3 و طی برنامه عمل مشترک و مذاکراتی که مدتها نیز ادامه خواهد داشت چه دادیم و چه گرفتیم میتوان از یک منظر بزرگتر و وسیعتر به این توافق، زمینههای اجرایی، عواقب و اثرات آن نگاه کرد به شرط آنکه عزمی واقعی ناشی از تغییر راهبردهای قبلی برای تعامل جهانی، شفافسازی، حل مشکلات منطقهای، خارج کردن پرونده هستهای از این وضعیت و بالمآل ایجاد فضای تنفسی برای سیاست خارجی ایران به منظور افزایش تعاملات منطقهای و بهبود سطح زندگی مردم ایران وجود داشته باشد.
مشکل روابط بینالمللی ایران صرفا مساله هستهای نیست بلکه نحوه تعامل با آمریکا در زمینه مشکلاتی است که این دولت در چارچوب نظام بینالمللی خلق کرده که اگر از مساله هستهای مهمتر نباشد از آن کماهمیتتر نیست؛ یعنی طراحی راهبردی شفاف، صحیح و دوسویه در چارچوب نظام بینالمللی و تلاش و قبول مسئولیت برای کاهش تنش، درگیریها و توسعه صلح و افزایش امنیت در منطقه و جهان از ضروریترین اقدامات از طریق ظرفیتسازی و نظریهپردازی همچون اتخاذ حرکت به سمت راهبرد تنش صفر در روابط بینالملل است. متاسفانه تحریمهای ظالمانه که قسمت عمده آن بر اثر سوءظن بیمورد آمریکا به ایران در زمینههای سیاسی- امنیتی و اهدافی نظیر تغییر رفتار ایران و قسمتی هم بیتدبیریهاست از جمله این موارد است. به هم ریختن صحنه سیاسی اجتماعی خاورمیانه و به هم زدن توازن موجود برای از بین بردن اهرمهای قدرت ایران در منطقه از دیگر مسائلی است که نمیتوان آن را نادیده گرفت. البته در دنیایی که مهمترین مشخصههای آن استفاده از زور و قدرت بوده و تئوری اصلی آن نیز هرج و مرج است خود نفس جمع کردن تبعات روند بهمنگونه خصومت غرب علیه ایران و جلوگیری از تخریب سیلگونه زیرساختهای مادی و معنوی کشور یک قدم مثبت در سیاست خارجی کشور است که واقعگرایی دوسویه ایران و غرب میتواند به قدمهای موثرتری در اعتمادسازی منجر شود. همزمان با دستاوردهای سیاسی، اقتصادی هر طرف، بیشک تصحیح عامل روانشناختی یعنی نوع نگاه به صحنه بینالمللی و نیاز کشورها به یکدیگر برای همکاریهای بینالمللی کمتر از دستاوردهای مذکور نیست. اگر در قدم اول فقط نوع نگاه ایران و آمریکا نسبت به یکدیگر و نیز نسبت به امنیت ملی کشورها در صحنه بینالمللی تغییر کرده باشد باید انتظار داشت که دستاوردهای مهمتر از آنچه تا به حال برشمرده شده در صحنه منطقهای و بینالمللی شکل بگیرد. یعنی در یکسو ایران باید راهبرد و نگاه خود به روابط بینالمللی و تحولات آن، سیاست جهانی و جایگاه و میزان تاثیر هر کشور در آن و نیز نحوه تعامل با جامعه بینالمللی و عناصر ذینفوذ بر آن و نحوه تعامل با نظام سلطه و استفاده از اهرمهای قدرت خود در روابط بینالمللی را بهصورت علمی و همراه بحثهای کارشناسی و به دور از شعار و هیجان، مدون و عرضه کند. از طرف دیگر نیز غرب و مخصوصا آمریکا از سوءظن نسبت به سیاست خارجی ایران دست بردارد، به نقش و اثرات منطقهای سیاستهای ایران اذعان داشته، به تحرکات سیاست خارجی ایران جنبه امنیتی ندهد و حاضر به شناسایی سطح قدرت ملی، منطقهای و فرامنطقهای ایران باشد. مطمئنا این تغییرات دوسویه باعث فراهم شدن زمینه ذهنی موفقیت این مذاکرات و تبیین مسائل، نحوه وصول به مصالحه، از بین بردن احساس سوءظن مفرط و اعتمادسازی در پرتو یک فعالیت حرفهای دیپلماتیک و اتخاذ تصمیمات شجاعانه براساس مصالح کشور خواهد شد. منبع: روزنامه آرمان
چهارشنبه 14 اسفند 1392 - 08:33:58
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]