تور لحظه آخری
امروز : یکشنبه ، 27 آبان 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):هيچ كس نيتى را در دل پنهان نمى‏كند، مگر اينكه خداوند آن نيت را (در رفتار و كردا...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

قیمت سرور dl380 g10

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

الک آزمایشگاهی

الک آزمایشگاهی

خرید سرور مجازی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1830334408




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

آن روی صنعت زندان در آمریکا؛ زندانیان به مثابه بردگان


واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
آن روی صنعت زندان در آمریکا؛ زندانیان به مثابه بردگان
خصوصی‌سازی زندان‌ها در ایالات متحده آمریکا در سال‌های دهه‌ ۱۹۸۰ در دولت رونالد ریگان و جرج بوش پدر رونق و در دوران بیل کلینتون در سال‌های دهه ۱۹۹۰ زمانی که سهام وال‌استریت همچون نان داغ تازه فروش می‌رفت، به اوج خود رسید.

خبرگزاری فارس: آن روی صنعت زندان در آمریکا؛ زندانیان به مثابه بردگان


سازمان‌های حقوق بشر همراه با سازمان‌های سیاسی و اجتماعی جملگی نوع جدید استثمار غیرانسانی در ایالت‌های متحده آمریکا را محکوم کرده‌اند. به این صورت که به گفته‌ی آنها بیش از دو میلیون زندانی (که بیشتر سیاه‌پوست و اسپانیایی‌تبار هستند) با مزد ناچیزی برای شرکت‌های بزرگ کار می‌کنند. ثروتمندانی که در صنایع زندان سرمایه‌گذاری کرده‌اند، مانند این است که به معدن طلا دست یافته‌اند. هیچ‌گونه نگرانی در مود اعتصاب کارگران، پرداخت حق بیمه‌ی بیکاری، تعطیلات و خسارت‌های اخراج ندارند. همه‌ کارگران تمام‌وقت کار می‌کنند، هیچ‌گاه دیر سرکار حاضر نمی‌شوند یا به دلیل شرایط خانوادگی غیبت نمی‌کنند و به علاوه اگر از اینکه ساعتی 25 سنت می‌گیرند راضی نیستند، در سلول‌های انفرادی حبس خواهند شد.    به تقریب دو میلیون نفر در سراسر زندان‌های ایالتی، فدرال و خصوصی زندانی هستند. طبق گزارش تحقیقات زندانی در کالیفرنیا «هیچ جامعه‌ای در طول تاریخ بشر این همه افراد شهروند خود را زندانی نکرده است». رقم‌ها نشان می‌دهد که آمریکا بیشتر از هر کشور دیگری مردم خود را زندانی کرده است. برای مثال چین که 5 برابر آمریکا جمعیت دارد، نیم‌ میلیون نفر بیشتر زندانی ندارد. آمار نشان می‌دهد در حالی که آمریکا 5 درصد جمعیت جهان را دارد، 25 درصد زندانیان جهان را دارد. آمریکا در سال 1972 کمتر از 300,000 زندانی داشت و این رقم در سال 2000 بالغ بر 2 میلیون نفر شد. در حالی که در سال 1990 تعداد زندانیان یک میلیون نفر بود. ده سال پیش تنها 5 زندان خصوصی با تعداد 20,000 زندانی در آمریکا وجود داشت؛ ولی امروز 100 زندان وجود دارد. طبق گزارش‌های متعدد انتظار می‌رود که در دهه‌ی آینده به رقم بزرگ‌تری برسد. در ده سال گذشته چه اتفاقی افتاده است؟ چرا این همه تعداد زندانی‌ها بیشتر شده است؟ «شرکت‌های خصوصی از زندانی کردن هرچه بیشتر مردم حمایت می‌کنند چرا که از کار زندانیان بهره‌مند می‌شوند. درآمد زندان‌ها بر اساس تعداد زندانیان برآورد می‌شود. سهامداران شرکت‌های بزرگ که از کار زندانیان بهره‌مند می‌شوند موافق محکومیت‌های طولانی برای زندانیان هستند چرا که این‌گونه نیروی کار افزایش می‌یابد. بررسی‌هایی که حزب مترقی کار کرده چنین نتیجه گرفته که این سیستم خودکفا است و صنایع زندان را متهم کرده که «مانند اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها در آلمان به کار بردگی مشغول هستند». مجتمع صنایع زندان یکی از صنایع روبه رشد آمریکا است و سرمایه‌گذاران در وال‌استریت هستند. «این صنعت چندین میلیون دلاری نمایشگاه‌ها، کنفرانس‌ها، خدمات ارسال پستی و کاتالوگ‌های اینترنتی ویژه خود را دارد». به علاوه به طور مستقیم دارای شرکت‌های تبلیغاتی، شرکت‌های معماری، ساختمانی و سرمایه‌گذاری حفاظت‌شده رنگارنگ هستند. طبق تحقیقات گروه مترقی بررسی تجارت، صنایع زندان فدرال 100 درصد کلاه‌های نظامی، کمربند (فانوسقه) نظامی، جلیقه‌های ضدگلوله، برچسب‌های نام، پیراهن، شلوار، چادر، کیف و قمقمه‌ی آب را می‌سازند. زندانیان علاوه بر تولید وسایل نظامی 98 درصد بازار مونتاژ وسایل، 93 درصد رنگ و قلم‌مو، 92 درصد مونتاژ فر و اجاق گاز، 46 درصد بادی آرمور1 ، 36 درصد وسایل خانگی، 30 درصد هدفون، میکروفون / بلندگو و 21 درصد وسایل اداری، قطعات هواپیما، وسایل پزشکی و بسیاری اجناس دیگر را تولید می‌کنند. زندانیان حتی سگ‌های مخصوص افراد نابینا را نیز تربیت می‌کنند. جرم و جنایت کمتر شده است ولی تعداد زندانیان افزایش یافته گزارش‌های سازمان‌های حقوق بشر نشان داده است که این عامل باعث افزایش سود سرمایه‌گذاری در صنعت زندان می‌شود. زندانی کردن کسانی که جرایم غیرجنایی دارند و محکومیت‌های طولانی برای داشتن مقدار حتی کم مواد مخدر. طبق قوانین فدرال حمل 5 گرم کوکائین یا 5/3 اونس هروئین 5 سال زندان بدون بخشش در پی دارد در حالی که حمل 2 اونس کوکائین خالص (خام) 10 سال زندان دارد. حمل 500 گرم پودر کوکائین 5 سال زندان دارد در صورتی که همین 5 سال به کسی نیز داده می‌شود که حتی 5 گرم کوکائین خام داشته باشد. بیشتر کسانی که پودر کوکائین مصرف می‌کنند، سفیدپوست و از طبقه‌ی متوسط یا ثروتمند هستند در حالی که بیشتر سیاهان و آمریکای لاتینی‌ها کوکائین خام مصرف می‌کنند. در تگزاس حتی داشتن 4 اونس ماری‌جوانا تا دو سال زندان دارد. در نیویورک قانون مبارزه با مواد مخدر نلسون راکفلر که در سال 1973 به تصویب رسید، برای داشتن 4 اونس از هر نوع مواد مخدر از 15 سال تا زندان ابد را در پی دارد؛ این  قوانین سبب افزایش زندانیان در زندان‌ها شده است سیزده ایالت آمریکا قانون «سه‌مرحله‌ای» را تصویب کردند (به این مضمون که پس از سه بار دستگیری و محکومیت بار سوم به زندان ابد محکوم می‌شوند) در نتیجه ساخت 20 زندان جدید ضرورت یافت. یکی از پرونده‌های آزاردهنده که این قانون در مورد آن اجرا شد مربوط به پرونده یک زندانی است که برای دزدی یک ماشین و دو دوچرخه سه بار به 25 سال زندان محکوم شد. زندان‌های طولانی تصویب قوانینی که مستلزم حداقل محکومیت است صرف‌نظر از نوع جرم و شرایط انجام جرم  به دلیل گسترش و توسعه‌ی کار سودآور زندانیان باعث می‌شود که تعداد بیشتری را در مدت‌های طولانی در زندان نگه دارند در واقع تنبیه بیشتر زندانیان به شکل افزایش مدت محکومیت آنها است. تاریخچه‌ی کار اجباری زندان در ایالت‌های متحد آمریکا ریشه‌ی کار اجباری زندان به زمان برده‌داری باز می‌گردد. پس از پایان جنگ‌های داخلی سال 1861 – 1865 سیستم «به کارگیری زندانیان» آغاز به کار کرد تا در حقیقت سنت برده‌داری ادامه یابد و حفظ شود. برده‌های آزاد شده را به جرم‌های تخم‌مرغ دزدی یا عدم اجرای تعهد برده‌ها (مانند قانون کار در زمین دیگری در مقابل سهم بردن مقداری از محصول) – که اغلب نیز صحت و درستی آن ثابت نشده بود – مجبور می‌کردند تا در پنبه‌چینی، کار در معدن و ساخت راه‌آهن بیگاری کنند. در ایالت جورجیا از سال 1910 تا 1970، 88 درصد زندانیانی که بیگاری می‌کردند سیاه‌پوست بودند. در می‌سی‌سی‌پی یک مزرعه‌ی بسیاربزرگ برای زندان ساختند شبیه مزرعه‌های قدیم دوران برده‌داری، تا جایگزین استخدام محکومان شود. مزرعه «رسوای پارچ من» که تا سال 1972 وجود داشت. در دوران پس از جنگ‌های داخلی قانون تبعیض نژادی به نام جیم کرو در کلیه‌ی ایالت‌های آمریکا اجرا می‌شد و در عرصه‌های مدارس، قراردادهای اجاره و خرید خانه، ازدواج و بسیاری عرصه‌های دیگر اجتماع این قانون اجرا می‌شد. گروه مترقی بررسی تجارت گزارش داد که: «امروزه نیز در سیستم قضایی آمریکا یک سلسله تبعیض نژادی به شکل کار بردگی و کار ارزان وجود دارد که آن را مجموعه‌ صنایع زندان می‌نامند». چه کسی سرمایه‌گذاری می‌کند؟ دست کم 37 ایالت در آمریکا قراردادهای شرکت‌های خصوصی با زندان‌ها را به منظور استفاده از نیروی کار زندانیان قانونی می‌دانند و خواهان ادامه و گسترش آن هستند. شرکت‌های عمده‌ی آمریکایی که در این فهرست جای دارند عبارتند از: آی‌بی‌‌ام، بویینگ، موتورولا، مایکروسافت، اتی‌تی، وایرلس، صنایع تگزاس، دل، کمپاک، هانی‌ول، هیولت پاکارد، نورتل، صنایع تکنولوژی اوسنت، تری‌کام، اینتل، نورترن تل‌کام، تی‌دبلیوا، نوردستوم، رولن، میسی‌ز، پیرکاردین، مجموعه سوپرهای تارگت و بسیاری دیگر. همه‌ی این شرکت‌ها از رونق اقتصاد خود به دلیل کار زندانیان رضایت دارند. بین سال‌های 1980 تا 1994 سود آنها از 392 میلیون دلار به یک میلیارد و 31 میلیون دلار افزایش یافته است. به طور کلی در زندان‌های دولتی زندانیان حداقل دستمزد را دریافت می‌کنند ولی این موضوع در مورد همه‌ی آنها صادق نیست برای نمونه در کلرادو آنها ساعتی 2 دلار دریافت می‌کنند که بسیار پایین‌تر از حداقل دستمزد که در بیرون از زندان است. در زندان‌های خصوصی آنها ساعتی 17 سنت می‌گیرند و حداکثر می‌توانند 6 ساعت در روز کار کنند که در واقع برابر با 20 دلار در ماه می‌شود. بالاترین حقوق در زندان خصوصی سی‌سی‌ا در ایالت تنسی داده می‌شود و آن هم برای «کارهای بسیار تخصصی» ساعتی 50 سنت است. بی‌جهت نیست که زندانیان، حقوق زندان‌های دولتی را ترجیح می‌دهند چرا که می‌توانند ساعتی یک دلار و بیست و پنج سنت دریافت کنند، روزی 8 ساعت کار کنند و برخی اوقات حتی می‌توانند اضافه‌کار داشته باشند و ماهانه 200 تا 300 دلار به خانه‌هایشان بفرستند. یک بار دیگر به دلیل کار زندانیان ایالت‌های متحد آمریکا می‌تواند نظر سرمایه‌گذاران را که چشم به نیروی کار جهان سوم دوخته‌اند به سرمایه‌گذاری در آمریکا جلب کند. شرکتی که یک ماکیادور (کارخانه مونتاژ در مرز مکزیک و آمریکا) را اداره می‌کرد آنجا را بست و کار را به زندانیان سن‌کونیتن در ایالت کالیفرنیا منتقل کرد. یک کارخانه در تگزاس که در مدارهای الکترونیک برای کمپانی‌های آی‌بی‌ام و کمپاک می‌سازد، 150 کارگر خود را اخراج کرد و زندانیان زندان خصوصی لاک‌هارت در تگزاس را به کار گرفت. کوین مانیکس نماینده ایات اورگون به تازگی کمپانی کفش‌سازی نایک را تشویق کرده که تولید خود را از اندونزی به اورگون منتقل کند، او به نایک پیشنهاد کرده است که: «دیگر هزینه‌ی حمل و نقل وجود نخواهد داشت و نیروی کار زندانیان با قیمت‌های استثنایی در اینجا وجود دارد». زندان‌های خصوصی خصوصی‌سازی زندان‌ها در سال‌های دهه‌ی 1980 در دولت رونالد ریگان و جرج بوش پدر رونق و در دوران بیل کلینتون در سال‌های 1990 زمانی که سهام وال‌استریت همچون نان داغ تازه فروش می‌رفت به اوج خود رسید.برنامه‌ی کلینتون برای کاهش نیروی کار دولتی باعث شد تا وزارت دادگستری با زندان‌های خصوصی قرارداد ببندد تا با کارگران غیرقانونی و زندانیان خطرناک مقابله کنند. زندان‌های خصوصی در مجتمع صنایع زندان جزء بزرگ‌ترین تجارت‌ها هستند. نزدیک به 18 شرکت از 10,000 زندانی را در 27 ایالت نگهداری می‌کنند. بزرگ‌ترین آنها شرکت بازسازی آمریکا (سی‌سی‌ا) و شرکت واکن‌هات هستند که در مجموع 75 درصد زندان‌های خصوصی را کنترل می‌کنند. زندان‌های خصوصی صرف‌نظر از اینکه هزینه‌‌ی آنها برای هر زندانی چقدر باشد، مقدار ثابتی بودجه برای نگهداری زندانیان دریافت می‌کنند. طبق گفته‌ی راسل بوراس یک مقام اداری زندانیان خصوصی در ویرجینیا «راز کم کردن هزینه‌ها، گماردن حداقل محافظ برای حداکثر زندانیان است». شرکت سی‌سی‌ا، یک زندان فوق‌مدرن در شهرلارنس‌ویل در ایالت ویرجینیا دارد که 5 محافظ در روز و 2 نفر در شب از 750 زندانی محافظت می‌کنند. در این زندان‌ها زندانیان به خاطر «رفتار مناسب» مدت محکومیتشان کاهش می‌یابد ولی برای کوچک‌ترین مورد نقض قانون 30 روز به مدت محکومیت آنها اضافه می‌شود – که در واقع یعنی سود بیشتر برای سی‌سی‌ا. طبق بررسی‌هایی که درباره‌ی زندان‌های مکزیکو به عمل آمده نشان می‌دهد که زندانیان سی‌سی‌ا، 8 برابر کمتر از زندانیان دولتی برای «رفتار مناسب» مورد بخشش یا عفو قرار گرفته‌اند. صادرات و واردات زندانیان سود آن‌قدر ارزش دارد که امروز تجارت جدیدی به وجود آمده است: واردات زندانیانی که محکومیت‌های درازمدت دارند یعنی بدترین جنایتکاران. وقتی که یک قاضی دادگاه فدرال حکم کرد که زندان‌های تگزاس زیاده از حد شلوغ است و این نوع مجازات‌های طولانی غیرمعمول و خشن است، شرکت سی‌سی‌ا با کلانترهای شهرها و آبادی‌های کوچک قرارداد ساخت و راه‌اندازی زندان‌های جدید را بست تا آنها را نیز در این رشته سودآور شریک کند. در مقاله‌ای که در ماه دسامبر 1998 در مجله‌ی آتلانتیک مانتلی چاپ شده بود چنین می‌خوانیم که سرمایه‌گذارانی چون مریل لینچ، شیرسون لهمن، آمریکن اکسپرس و آل‌استیت از این برنامه حمایت کردند و این طرح در سراسر مناطق دورافتاده تگزاس اجرا شد. فرماندار ایالت تگزاس خانم آن ریچاردز از الگوی ماریو کومو در نیویورک پیروی کرد و آن‌قدر زندان ساخت تا بازار اشباع شد و از سود زندان خصوصی اندکی کم شد. پس از این که کلینتون در سال 1996 قانون – لغو بررسی دادگاه‌ها – را امضا کرد که این امر باعث ایجاد شرایط نا امن، خشن و پرجمعیت برای زندان‌های ایالتی شد، شرکت‌های فعال در زمینه‌ی زندان‌های خصوصی قرارداد «اجاره سلول» را با دیگر زندان‌های پر از زندانی بستند و پیشنهاد کردند که زندان‌های شرکت سی‌سی‌ا که در نقاط دورافتاده و شهرهای کوچک تگزاش قرار دارند، سلول اجاره بدهند. نرخ خرده‌فروشی هر سلول روزانه 2 دلار و 50 سنت تا 5 دلار و 50 سنت برای هر تخت است. شهرهای کوچک برای هر زندانی یک دلار و 50 سنت دریافت می‌کنند. و این سبب افزایش سود زندان‌ ها از وجود زندانیان می شود. آمار   آمارها نشان می دهد که  از 125,000 زندانی، 97 درصد آنان به دلیل جرایم غیرجنایی زندانی شده‌اند. این باور وجود دارد که بیش از نیمی از 623,000 زندانی شهرهای کوچک بی‌گناه هستند در حالی که بیشتر آنها در انتظار محاکمه هستند. از یک میلیون زندانی ایالاتی دو سوم آنها به جرم‌های غیرجنایی محکوم شده‌اند. از 2 میلیون زندانی کشور شانزده درصد از بیماری‌های روانی رنج می‌بردند. پی نوشت: 1  . Body armor ویکی پلاز (برگرفته از ال‌دپاریو – لاپرسنا) منبع: فصلنامه تخصصی علوم انسانی اسلامی صدرا

92/12/03 - 03:01





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن