محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826024159
نگاهی به جاذبه‌های گردشگری آسیای مرکزی/15 «کوه سلیمان» یکی از باورهای مذهبی مردم قرقیزستان+ تصاویر
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نگاهی به جاذبه‌های گردشگری آسیای مرکزی/15
«کوه سلیمان» یکی از باورهای مذهبی مردم قرقیزستان+ تصاویر
کوه «سلیمان» یکی از جاذبه‌های گردشگری قرقیزستان بوده و با توجه به موقعیت خود در بخش قرقیزی وادی فرغانه توجه بسیاری از جهانگردان را به خود جلب کرده است.
به گزارش خبرنگار دفتر منطقه‌ای فارس در دوشنبه، شهر «اوش» دومین شهر بزرگ قرقیزستان و یکی از قدیمی‌ترین شهرهای آسیای مرکزی به شمار می‌رود. زمان تأسیس آن مشخص نیست اما گفته می‌شود بیش از هزار سال تاریخ مکتوب داشته و حتی برخی از باستان‌شناسان تاریخ اوش را حدود 3000 سال می‌دانند. شهر اوش در ارتفاع 870 تا 1100 متری از سطح دریا، بر کران رود «آق‌بورا» که از دامنه‌های کوه «آلای» سرچشمه می‌گیرد، واقع شده است. طبق اطلاع روابط عمومی رایزنی فرهنگی سفارت ایران در قرقیزستان، باستان‌شناسان در شیب جنوبی کوه سلیمان آثاری از حضور آدم اولیه که مربوط به دوره نو سنگی و شاید قدیمی‌تر می‌باشد، کشف کرده‌اند. در عصر مفرغ و در اوایل قرن آهن (7-12 ق.م.) این اقامتگاه دائمی مردمان این سامان بوده است.
این کوه از قدیم‌الایام محل عبادت و زیارتگاه بوداییان، زرتشتیان، پیروان دین مانوی، مسیحیان نسطوی، شمن‌باوران قرقیزی و مسلمانان بوده است. با گسترش اسلام در آسیای مرکزی، داستان‌ها و افسانه‌های فراوانی در ارتباط با پیدایش این کوه شایع شد چنانکه گفته‌اند حضرت سلیمان در این کوه اقامت داشته یا بنابر روایت دیگر، عارف مشهوری به نام سلیمان (قرن 14 میلادی) در دامنه این کوه تدفین شده است. همچنین روایت می‌شود که در اواخر قرن 15 و اوایل قرن 16 میلادی، نتیجه تیمورلنگ و حاکم این سرزمین بنام «محمد ظهیرالدین بابر» (1530-1483) در این کوه حجره و سپس مسجدی ساخت و نیز جای پا خود را در آن‌جا باقی گذاشت.
این مسجد بیش از 400 سال وجود داشت و در سال 1950 توسط حکومت شوروی که با مذهب و مظاهر آن مبارزه می‌کرد مسجد را خانه بابر نامید و در سال‌های بعد یعنی در سال 1960 این مسجد توسط روس‌ها تخریب ولی در سال‌های 1991- 1989 مجددا با هزینه‌های مردم بازسازی شد. در حال حاضر موزه سرباز، معابد متعددی و نیز مسجد عبدالله خان (قرن 13-12 یا 16 میلادی)، مسجد محمد یوسف (اوایل قرن 20)، آرامگاه آصف بن برخیا (12-11 میلادی) و ویرانه‌های حمامی قدیمی (14-11 میلادی) در دامنه این کوه گردشگران بسیاری را به خود جلب کرده است.
در ادبیات فارسی نیز به این شهر اشاره شده است، برای نمونه 2 بیت زیر که به ترتیب از سوزنی سمرقندی و حمید بلخی است، بیان می‌شود: ز سمرقند بسی کس به دعای تو شدند به زیارتگه کاسان و عبادتگه اوش معلوم من نشد که کجا رفت پیر اوش با او چه کرد گردش ایام دی و دوش تاریخ‌دانان معتقدند در گذشته گرداگرد شهر اوش در حصار دیواری محفوظ بود، 3 دروازه اصلی داشت و ارگی بزرگ را درون خود جای داده بود. شایان ذکر است این شهر مرکز تجاری بزرگی واقع در مسیر راه ابریشم بود که دریای مدیترانه و خاور نزدیک را به کوه‌های پامیر، تبت، چین و هند وصل می‌کرد. شهر اوش از قدیم به بازارها و کاروان‌سراهای خود معروف بوده است. بازار اصلی شهر بر کران رود آق‌بورا قرار گرفته که نمونه بارز از معماری بازار سرپوشیده شرقی به‌شمار می‌رود. این بازار قطع نظر از قدمت طولانی خود و علی‌رغم تغییر و تعریض آن همچنان استوار بر جای خود باقی است.
در منابع تاریخی شهر اوش در شمار شهرهایی یاد شده است که در اواخر هزاره دوم و ابتدای هزاره یکم پیش از میلاد از فرهنگ غنی برخوردار بوده چه بسا این منطقه نیز مانند دیگر مکان‌های فرغانه، در پرورش اسب پرآوازه بوده است. تاریخ اوش در بسیاری موارد با تاریخ فرغانه در آمیخته است. این شهر در سده نهم هجری تا پیش از پیدایش راه های دریایی، بر سر راه‌‌های بازرگانی چین و هند واقع بود و همچنین انبار کالاهایی بوده که از باختر آسیا و اروپا به‌چین و هند حمل می‌شده است. شهری که در 1876 به امپراتوری روسیه پیوست. لازم به‌ذکر است که در اساطیر قرقیزی تأسیس این شهر را به‌سلیمان و اسکندر مقدونی نسبت می‌دهند. برای اولین بار در قرن نهم میلادی از این شهر در منابع عربی نیز یاد شده است. در آن ایام کوه سلیمان راهنمایی برای سیاحان خارجی بود که این کوه را مقدس می‌دانستند. تا قرن 16 میلادی این کوه «برا کوه» نام داشت به‌معنی کوه زیبا و سپس به‌نام تخت سلیمان به‌معنای تخت پادشاهی حضرت سلیمان تغییر نام یافت.
در قرن 20 نیز این کوه نام «سلیمان تائو» به قرقیزی به‌معنی «کوه سلیمان» به‌خود گرفت. این کوه همواره زیارتگاه بوده است. احتمالا نام این شهر با کلمات احشو و یاخشا – اوش ریشه مشترک داشته باشد دیوارهای این کوه و غارهای آن منقش به صدها سنگ‌نگاره است. مسجد کوه سلیمان مانند دیگر مکان‌های دینی در سال 1963 به‌دست حکومت شوروی تخریب شد اما بر اساس تصاویر اولیه این مجموعه تاریخی، مسجد آن در سال 1991 بازسازی گردید. سلسله کوه‌های «سلیمان تائو» بیش از یک کیلومتر طول و عرضی 560 متر با ارتفاع 1175 متر و دارای کوه هفت‌غار است. معورف‌ترین غارهای کوه سلیمان تائو عبارتند از «چکا تامار» و «تپه اونکور». گفته می‌شود که غار چکا تامار ویژگی‌های درمانی خارق‌العاده‌ای دارد. در بعضی نواحی کوه سلیمان نهرهایی دایر شده است که در آنها چرخ‌های آبی قدیمی مربوط به‌سده میانی کار می‌کند.
سلیمان تائو نزد قرقیزها بسیار مقدس شمرده می‌شود چنانکه بیماران و حاجتمدان بسیاری برای رفع گرفتاری و اجابت حاجات خود به‌این کوه می‌روند و برکت و سعادت در خانواده خود را طلب می‌کنند و به‌نیروی خارق‌العاده آن باور دارند. در اطراف کوه سلیمان 101 کتیبه با تصاویر افراد و حیوانات و نیز اشکال هندسی کشف و ثبت شده است. کوه سلیمان در طول قرن‌ها نمونه برجسته کوه مقدس در تمام آسیای مرکزی بوده است. کوه سلیمان در سال 2009 در فهرست جهانی یونسکو ثبت گردیده است. کوهی که نمایی به‌شکل شتر دو کوهان زانو زده دارد و روح شهر اوش به‌شمار می‌رود.
انتهای پیام/ز
92/12/01 - 10:57
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 117]
-
گوناگون
پربازدیدترینها