تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1818778415
روحانی جریان سوم «اعتدال» را در کنار راست و چپ سیاسی پایه‌گذاری می‌کند؟/ زمان عرض اندام «بال راست» آیت‌الله هاشمی فرا رسید
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
روحانی جریان سوم «اعتدال» را در کنار راست و چپ سیاسی پایه‌گذاری می‌کند؟/ زمان عرض اندام «بال راست» آیت‌الله هاشمی فرا رسید
مفهوم اعتدال و میانه‌روی گرچه مفهومی رایج در سپهر سیاست ایران از دیرباز بوده است اما طی سالهای اخیر هیچگاه مرجع توجهات سیاسی و انتخاباتی نبوده‌است. انتخابات ریاست جمهوری یازدهم اما جایی بود که در کنار چپ و راست سیاسی اعتدالیون نیز پا به میدان گذاشتند.
به گزارش نامه نیوز، رویش جریانات سیاسی در گذر زمان گرچه همزاد و همراه سیاست است، اما گویی این امر در سیاست کشور ما با امر انتخابات عجین شده است. جریانات سیاسی که در بحبوحه و فصول انتخاباتی تحت عناوین مختلف یکباره سر برمی‌آوردند و تا پای داعیه‌دار بودن هم پیش می روند، اما با فروکش کردن تب انتخابات آنها نیز به فراموشی سپرده می‌شوند. گرچه هستند برخی تشکل‌های سیاسی که طی مسیر کرده و در گذر زمان جایگاهی در سیاست ایران برای خود دست و پا کرده و ماندگار شده اند.
در این میان گرچه حضور طیف‌ها و تشکل‌های سیاسی در انتخابات مجلس و شورای شهر به سبب شمول و وسعت آن بیش از انتخابات ریاست جمهوری بوده است، اما انتخابات ریاست جمهوری در ایران نیز گاها محفلی مناسب برای بروز و ظهور این قسم جریانات سیاسی شده است. جریاناتی که در نهایت در قالب همان چپ و راست سیاسی کشور نمود یافته‌اند. تشکل‌ها و احزابی چون اصلاحات، کارگزاران، آبادگران و ... حتی محمود احمدی‌نژاد که خود را فردی فارغ از جریانات سیاسی کشور تعریف می‌کرد با برچسب اصولگرا بودن و با تکیه بر رای و همراهی تشکل‌های اصولگرا در هر دو دوره حضور یافت. گرچه در پایان دوران ریاست جمهوری‌اش تلاش کرد خط سیاسی جدیدی با کلید واژه «بهار» را در سیاست ایران بنیان کند که سایه اصولگرا یا اصلاح طلبی بر سر آن نباشد اما این تفکر شکل نگرفته خاموش شد.
عملکرد محمود احمدی نژاد و طیف‌هایی از تندروهای اصولگرا و اصلاح‌طلب اما سبب شد نیروهای منتقد اصولگرا و اصلاح‌طلب آرام آرام در یک صف واحد کنار یکدیگر قرار گیرند. صفی که نتیجه آن پیروزی رییس جمهوری که با وجود وابستگی به جریان راست سنتی با حمایت چپ گرایان اصلاح‌گرا روی کار آمد و خود را مردی برخواسته از خط «اعتدال» نامید. اتفاقی که گویی قرار است در ادامه مسیر، معادلات و آرایش سیاسی کشور را بعد از سالها دستخوش تغییر کرده و دو قطبی راست و چپ را برهم زده و شاید سه قطبی اصولگرا، اصلاح‌طلب و اعتدال را مطرح سازد.
زمان عرض اندام بال راست آیت الله سیاست ایران فرا رسید
«اداره کشور با یک جناح فاجعه است و در عوض همه نیروهای معتدل در دو جناح باید متحد شوند تا توسعه سیاسی- اقتصادی را به پیش برند و ستون‌های نظام را تقویت کنند.» این سخنان آیت‌الله علی اکبر هاشمی رفسنجانی در بحبوبه انتخابات مجلس ششم بود. سخنانی که کلید و استارت شکل‌گیری جریانی میانه‌رو در سیاست ایران را زد تا افرادی از جنس اصولگرایان و اصلاح طلبان اعتدالی گرد هم آیند و حزب «اعتدال و توسعه» را پایه‌گذاری کنند. در همان زمان بود که آیت‌الله سیاست ایران حسن روحانی را بهترین گزینه برای رهبری این جریان که آن زمان تنها در حد یک تشکل سیاسی نوپا بود، معرفی کرد. کوچکترها نیز بر تصمیم آیت الله مهر تایید زدند تا شیخ همیشه همراه او خط جدیدی در سیاست ایران را آغاز کند.
شاید همین تاکیدات آیت الله هاشمی بود که در همان روزها عنوان می‌شد حزب اعتدال و توسعه «بال راست» و حزب کارگزاران سازندگی «بال چپ» هاشمی رفسنجانیهستند. گویی هاشمی سیاست ایران با هوشمندی دو جریان سیاسی یکی نزدیک به راست و یکی به چپ سیاست را بنیان نهاده بود تا در فصول مختلف سیاست ایران از آن بهره بگیرد. و انتخابات ریاست جمهوری سال 92 آنجایی که بال راست آیت الله باید به میدان می آمد.
روحانی لیدر خط سوم سیاست ایران می‌شود؟
حضور حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 با اما و اگرهای زیادی همراه بود، هرچه اعضای حزب اعتدال و توسعه و نزدیکان او از ضرورت کاندیدا شدن او سخن می‌گفتند روحانی اما حضورش را منوط به عدم حضور آیت الله هاشمی می‌دانست چه آنکه روحانی به خوبی مرید و همراه آیت الله بودن را چه در دوران جنگ، چه در سالهای حضورش در خانه ملت و چه دوران عزلت نشینی در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص به خوبی نشان داده بود.
پیرمرد سیاست ایران که رد صلاحیت شد، روحانی همان کاندیدایی شد که حال با حمایت آیت الله به میدان آمده بود. هاشمی سنگ تمام گذاشت و اصلاح طلبان را نیز پشت سر روحانی قرار داد تا شیخ دیپلمات بعد از سالها گوشه نشینی و قهر سیاسی به یکباره در قامت رییس جمهور به میدان بیاید.
رییس دولتی که خاستگاه اصولگرایی داشت، با حمایت اصلاح طلبان روی کار آمد، حال قرار بود دولتی «اعتدالی» را بنیان نهد. چه آنکه «اعتدال» کلید واژه ای بود که او در ایام تبلیغات انتخاباتی وعده آن را داده بود و شعارهای انتخاباتی‌اش را نیز بر همان اصل قرار داده بود تا شاید بعد از سالها همان اندیشه اولین شکل گیری جریان اعتدال از سوی آیت الله هاشمی اینگونه در دولت روحانی بروز و ظهور یابد.
روحانی بود بعد از آن که با رای «آری» مردم بر صندلی پاستور نشست این رای را «نه» مردم به چپ و راست سیاسی و «آری» آنها به اعتدال و میانه روی تعبیر کرد. او در ادامه کابینه خودش را نیز بر مبنای همین واژه بنا نهاد و وزرایی از جنس چپ و راست سیاسی اما میانه رو و اعتدالی را با خود به پاستور برد تا نشان دهد که اندیشه و تفکر سیاسی خود در دوران ریاست جمهوری اش را فارغ از تفکرات راست و چپ سیاسی بر میانه روی پایه گذاری خواهد کرد.
روحانی اما مرد سیاست است. او خاستگاه سیاسی قوی از نوع جامعه روحانیت مبارز دارد که او را مردی سیاس و هوشمند در سیاست ایران پرورش داده است. شاید از همین روست که در همین روزهای نخست حضورش در پاستور چراغ خاموش تحرکات خود برای جای گذاری جریان«اعتدال» در سیاست ایران را آغاز کرده است.
چه آنکه او بیش از همه می داند که حزب اعتدال و توسعه که او رهبری آن طی چند سال گذشته را برعهده داشته است در سایه جریانات قوی سیاسی کشور چون اصولگرایان و اصلاح طلبان تاکنون نتوانسته است وزنه سنگینی در سیاست ایران باشد. روی کار آمدن دولت یازدهم اما همان بزنگاهی است که جریان اعتدال می تواند خود را به عنوان خط سوم جریانات سیاسی کشور مطرح سازد و روحانی با ذکاوت سیاسی که نتیجه سالها سیاست ورزی او در رده های مختلف بوده است در حال فراهم سازی مقدمات این مهم است.
در همین راستا روز گذشته رحمانی فضلی که نمایندگان تشکل های باسابقه سیاسی را گرد خود جمع کرده بود رسما از «اعتدال» به عنوان یک جریان رسمی در سیاست ایران سخن گفت«در مورد اینکه چگونه انتخابات در خانه احزاب شکل بگیرد و مبنای تعیین هیأت رئیسه خانه احزاب چه طور باشد نگاه‌های متفاوتی بود هم اینکه بحث شد براساس سه جریان کلی کشور یعنی اصولگرایی، اصلاح‌طلبی و اعتدال نمایندگان خاصی وجود داشته باشد یا اینکه موضوع برمینای رای‌گیری درون مجمع باشد و همه این‌ها قرار شد داخل مجمع بحث شود.»
این تاکید صریح رحمانی فضلی آنهم در شرایطی که دولت رویکردی جدی در سروسامان دادن به احزاب و تشکل های سیاسی را در پیش گرفته است حکایت از تلاش های اعتدال گرایان دولتی برای مطرح کردن این خط سیاسی در فاصله دوساله تا انتخابات مجلس دهم دارد.
انتخاباتی که بسیاری از تحلیلگران آن را عرصه نبرد بین دو جریان راست و چپ سیاسی در کنار جریان جدید اعتدالی می‌دادند. در این میان اما هستند اصولگرایان و اصلاح طلبانی که اعتدال را نه خط و جریان سیاسی که نوعی تفکر می دانند که در هر دو طیف اصولگرا و اصلاح طلب نیز می تواند نمود و بروز داشته باشد.
روحانی و همراهان اعتدالیش اما گویی خواب های زیادی برای سالهای آتی دیده‌اند، او برخلاف احمدی نژاد که روزهای واپسین حضورش در پاستور به فکر تشکیل حزب و تشکل سیاسی برآمد از همین آغازین روزها استارت خود را زده است تا شاید مجلس دهم را مجلسی برخواسته از تفکر اعتدالی نه اصولگرایی یا اصلاح طلبی شکل دهد.
1392/11/16
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 86]
-
گوناگون
پربازدیدترینها