محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855672584
مخاطرات راه سوم
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
مخاطرات راه سوم تهران - ایرنا - روزنامه «ایران» در یادداشتی با عنوان « مخاطرات راه سوم » نوشت: اعتدال گرایی به مثابه یک مفهوم و رویکرد نظری در اتخاذ سیاست های عملی، پدیده نوظهوری نیست.
در ادامه این یادداشت که به قلم « لطف الله آجدانی » نوشته شده است می خوانید : البته این اندیشه به سبب قدرت گفتمان ها و سیاست های ریشه دار در افراط و تفریط، از فرصت و مجال چندانی در تاریخ معاصر ایران برای تبدیل به یک گفتمان مسلط بر جامعه و دولت برخوردار نگردید.
اما به تدریج و در برآیند مشکلات و ناکارآمدی ناشی ازرویکردهای افراط و تفریط مسلط بر حوزه های مختلف فکری، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، جامعه ایرانی بویژه دولت، اندیشه و گفتمان اعتدال به عنوان یک ضرورت و فرصت اجتناب ناپذیر برای عبور از تنگناهای موجود، محل توجه رئیس جمهوری دکتر حسن روحانی و هم اندیشان او و نیز بسیاری از قشرها و لایه های مختلف اجتماعی ایران به عنوان یک مطالبه گردید.
بر اساس مطلق اندیشی ها و جزمیت گرایی های ناشی ازآن است که به شیوه افراط و تفریط یا چنان در دام شیفتگی به غرب و تجدد غربی افتاده ایم که بر هر آنچه که نام و نشان سنت داشته باشد شوریدیم یا به نام دفاع از سنت، به یک باره به ستیز با غرب یا گریز از آن برخاستیم.
نگارنده بر این باور است که ستیزمطلق با غرب و تجدد غربی و گریز از آن به همان اندازه ریشه در غلط اندیشی و افراطی گری دارد که ستیز مطلق با سنت ها و گریز از آن.
اعتدال، نگاه و راه سومی است که در سرشت خود برآن است و می تواند امکان تعامل نقادانه و همزیستی مبتنی بر منافع متقابل و چندجانبه در حوزه های مختلف فکری، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی را تحقق بخشد.
به رغم پاره ای دستاوردهای دولت های پیش از دولت تدبیر و امید، جامعه ایرانی پاره ای ناکامی ها و ناکارآمدی ها که قطعاً بخشی از آن ها ریشه در سیاست افراط گرایانه چه از نوع چپ و چه از نوع راست دارد، آن را تجربه کرده است.
اعتدال گرایی درس آموز این واقعیت عبرت انگیز و پند آموز است که تندروی خواه با نام اصلاح طلبی و خواه با نام اصولگرایی، مصالح نظام و منافع ملی را با خطر و چالش های جدی روبه رو کرده است.
آقای روحانی با آگاهی از همین تجربیات و پیامدهای زیانبار آن، به طرح گفتمانی با مؤلفه های عقلانیت و اعتدال و تدبیر برخاست.
آقای روحانی به طرح مسائلی پرداخت که در همسویی کامل با ضرورت هایی قرار داشت و دارد که برای بسیاری از افراد جامعه تبدیل به یک مطالبه جدی شده بود، مطالبه ای که ناظر بر رفع یا کاهش احساس ناامیدی در میان شهروندان است.
شعارهایی چون «باید احترام را به گذرنامه ایرانی بازگرداند» یا «بازگشت ارزش پول ایرانی»، «پاک دستی مالی در مدیریت و اداره ها»، «آزادی و امنیت سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی در چارچوب قانون»، «گسترش تنش زدایی و بهبود روابط بین المللی»، «قانونگرایی و شایسته سالاری و رفاه عمومی در حوزه های مختلف» جملگی مطالباتی هستند که اگرچه جدید نیستند اما در شرایطی که بحران ها و تنگناهای ناشی از افراطی گری، بخش هایی از جامعه ایرانی را در پاره ای از موارد دچار یأس، سرخوردگی و نا امیدی کرده است، تبدیل به مطالبات جدی شده است.
با توجه به همین جدیت ضرورت تغییرات مطلوب در وضع موجود است که گفتمان اعتدال، به عنوان راهکاری اساسی برای تدبیر در حل بحران ها و مشکلات و تزریق امید در جامعه، با استقبال گسترده بسیاری از جامعه ایرانی روبه رو شده است.
گفتمانی که از منظر آسیب شناسی، اگر نتواند تبدیل به یک فرهنگ عمومی شده و از عرش شعار و نظر به فرش اجرا و عمل در آید، ازآن اعجازی برنخواهد خاست.
دولت تدبیر و امید به رغم پاره ای مقاومت ها و مخالفت های همچنان شدید افراد و گروه های دارای افکار و تمایلات افراطی و برخی مصلحت اندیشی های سیاسی ناشی از آن که تحقق این گفتمان را در مواردی و با درجه های متفاوتی با دشواری و کند بودن و تأخیر مواجه کرده است، بیش و پیش از آن در معرض نگرانی تخطی از مسیر اعتدال گرایی و تدبیر و عقلانیت، در لوای این گفتمان قرار دارد.
از این رو معتقدم مهمترین مانع و خطر پیش روی دولت تدبیر و امید آن است که گفتمان اعتدال و عقلانیت و تدبیر با مصلحت اندیشی در برابر فشار رقبا، خود را تسلیم رفتارهایی کند که با عقلانیت و تدبیر و اعتدال مغایر است.
اگر در گفتمان ها و رویکردهای پیشین با افراط و تفریط کردن ها، ضرورت امید نادیده گرفته شد، با تضعیف کلید اعتدال، جست و جو کردن کلیدی برای تدبیری دیگر و امیدی دیگر بسیار سخت خواهد بود.
از این رو تلاش برای تقویت وفرهنگ سازی و تعین بخشی ضرورت گفتمان اعتدال و عقلانیت و تدبیر و امید، خود ضرورتی است بزرگتر از ضرورت نظری این گفتمان برای تقویت دولت تدبیر و امید و حفظ مصالح نظام و منافع ملی.
اول**1104
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
27/11/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها