تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1849680400
لیلاز : روحانی فراتر از انتظار ظاهر شده است
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
لیلاز : روحانی فراتر از انتظار ظاهر شده است تهران - ایرنا - ˈ سعید لیلاز ˈ روزنامه نگار و تحلیلگر اقتصادی بر این اعتقاد است که دولت یازدهم محصول تجربه دوره اصلاحات و هشت سال ریاست جمهوری احمدی نژاد است و به همین دلیل تاکنون در تمامی زمینه ها موفق بوده و فراتر از انتظار ظاهر شده است.
مصاحبه روزنامه شرق با این روزنامه نگار و فعال سیاسی که روز پنجشنبه منتشر شد به شرح زیر است:
حسن روحانی توانسته در مدت کوتاهی که از عمر دولتش سپری شده در حوزه دیپلماسی به موفقیت های بسیاری برسد. او با اینکه هنوز نتوانسته در حوزه اقتصاد، ساختارهای ویران شده را بازسازی کند اما احساس امنیت را در این حوزه به مردم بازگردانده است. در دولت او دلار و طلا هر روز با افزایش قیمت شگفت انگیز مواجه نمی شود، بازار مسکن ملتهب نیست و هر روز از گوشه و کنار دنیا برایمان رجز نمی خوانند. اما آیا روحانی در سیاست داخلی هم به همین میزان موفق بوده است؟ آیا توافق با برخی کانون ها در ایران برای گشایش بیشتر فضای سیاست، سخت تر از نشست با آمریکا پشت میز مذاکره است؟ سعید لیلاز با همان صراحت همیشگی پاسخگوی سوالاتی از این دست بود. به گمان او روحانی تا همین جا هم فراتر از انتظار ظاهر شده است:
تحلیل شما از عملکرد دولت در حوزه سیاست داخلی چیست؟
من از دومنظر فکر می کنم کاری که آقای روحانی کرد و سیاستی که در مسایل داخلی کشور در پیش گرفته، اشتباه نبوده است. توجه داشته باشید خود دولت آقای روحانی، محصول یک تغییر بزرگ در سیاست داخلی ایران بود و ما باید اجازه بدهیم این تحول مستقر شود.
این تحول مربوط به رای دهندگان بود یا رای گیرندگان؟
هر دو. اولا ما اصلاح طلبان متحد شدیم، ثانیا توانستیم مردم را قانع کنیم که به او رای دهند. آقای دکتر عارف هم قانع شد و حاکمیت هم امانتدار رای مردم بود. بنابراین تحولات سیاسی داخلی سرعت خود را دارد، این سوال هم نشان دهنده عجله است. ایرادی ندارد مطالبه داشته باشید اما سرعت به قدری هست که حوصله سر نبرد. منظر دوم این است که آقای روحانی کشور را روی لبه یک پرتگاه اقتصادی و اجتماعی تحویل گرفت. بنابراین طبیعی است که او اول مملکت را از این پرتگاه دور کند. اصل ماجرا هم در حوزه اقتصادی است. برای جامعه ای که در چنین اقتصادی است، نمی توان از سیاست صحبت کرد. من شخصا اصالتی برای سیاست قایل نیستم. سیاست همواره تابعی از اقتصاد است. اگر کشور را از لبه پرتگاه دور کنیم و آفت سازمان یافته ای که در این سال ها رخ داده بود را متوقف کنیم، کار بسیار بزرگی کرده ایم.
شما همیشه سیاست را معلول اقتصاد می دانید؟
دولت احمدی نژاد محصول یک اتفاق بزرگ اقتصادی بود.
آن اتفاق چه بود؟
چندبرابرشدن قیمت نفت. آن دولت، مخلوق تحولات اقتصادی بزرگ بود نه خالق آن.
بر خلاف نظر غالب جریان اصلاحات، شما قایل به اولویت سیاست بر اقتصاد نیستید؟
اصلاح طلبان هم این طور فکر نمی کنند. اینگونه نیست که سیاست بر اقتصاد اثر نگذارد. حتما اثر دارد اما این اثر اولا ثانویه است و در ثانی تاثیرگذار نیست.
از دل یک دولت پوپولیست در حوزه سیاسی آیا می توان به یک اقتصاد توسعه یافته رسید؟
خیر.
پس نمی توان گفت سیاست اثر تاثیرگذاری بر اقتصاد ندارد.
نه. ببینید چندبرابر شدن درآمد نفت باعث شد یک دولت پوپولیسم روی کار بیاید. آن دولت نفت را نابود کرد و حالا نوبت دولت کار است. بنابراین باز هم اصالت با اقتصاد است. اگر همین امشب قیمت نفت 200دلار شود و صادرات نفت هم به دومیلیون بشکه در روز برسد، به شما قول می دهم آقای روحانی یک ساعت هم در قدرت دوام نمی آورد. تحولات سیاسی داخلی به اندازه کافی، مهم است. شاکله و ساختار سیاسی کشور تغییر رفتار داده است. شما می بینید که نهاد پارلمان در حال احیاشدن است و با وجود برخی بی انصافی و کارشکنی ها، وجود مجلس با این شکل و شمایل بهتر از مجلسی است که در حال ادغام با دولت آقای احمدی نژاد بود. این برای دموکراسی ایران بهتر است. نکته بعدی همان موضوع پرتگاه اقتصادی است که حتی بعد از جنگ با عراق هم در آن وضعیت نبودیم.
شما به صرف اتفاقی که در 24 خرداد رخ داد این را می گویید یا نشانه های دیگری هم برای آن دارید؟
اگر شما تفاوت دولت احمدی نژاد با دولت روحانی را یک تحول بزرگ نمی دانید، من حرفی ندارم.
قطعا این تحول بزرگی است که اتفاق افتاده.
دوم اینکه نهادهای نظارتی در حال احیا هستند، ما هم در حال تعامل با مجلسی هستیم که در فضای پیش از دولت روحانی شکل گرفته و باید با احتیاط جلو برود تا بتوانیم انتخاباتی در محیط آرام برگزار کنیم. هر قدر انتخابات آتی در محیطی آرام برگزار شود، ملت بهتر می تواند افکارش را بازتاب دهد. در این مدت نهاد پارلمان احیا می شود و اقتصاد هم به سمت بازسازی می رود.
بنابراین شما دغدغه هایی که برای آزادی عمل رسانه ها، احزاب و... هست را فعلا در اولویت نمی دانید؟
همه این دغدغه ها وجود داشته و دارد، اما اینگونه هم نیست که بگوییم در این حوزه ها اتفاق مثبتی نیفتاده است. من در یکی از بانک های کشور وقتی دسته چکم تمام شد به من دسته چک ندادند در حالی که یک چک برگشتی هم نداشتم. وقتی پیگیری کردم متوجه شدم حراست بانک دستور داده به من دسته چک ندهند. فضا تا این حد بسته بود. شما آن فضا را با امروز مقایسه می کنید؟ از نظر من به هیچ وجه قابل قیاس نیست.
در اینکه اتفاقاتی افتاده، شکی نیست. اما سوال این است که آیا روند این اتفاقات مطابق پیش بینی است؟ آیا انتظار رای دهندگان به روحانی برآورده شده است؟
تا آنجا که من می دانم رهبران اصلاح طلب هم از سرعت تحولات راضی هستند. حوادث 20 سال گذشته برای ما درس های زیادی داشته است و ما نباید بر سرعت گرفتن تحولات سیاسی اصرار کنیم. اگر تغییر پایدار بخواهیم، باید در حوزه اقتصاد کار کنیم. دولت روحانی محصول تجربه ما در دوره اصلاحات و دوران تلخ احمدی نژاد است.
آینده این تحولات را چگونه پیش بینی می کنید؟
من به آینده خوش بینم. روحانی تا امروز فراتر از انتظار ما ظاهر شده است.
دولت آقای خاتمی همیشه با برخی مشکلات مواجه بود که در قالب گروه های فشار و تندروهای افراطی بروز می کرد. کنترل آنها هم از دست دولت خارج بود. مواجهه دولت روحانی با این گروه ها که هنوز حیات دارند چگونه خواهد بود؟
همه ما از گذشته درس گرفته ایم. هم جناح مقابل هم اصلاح طلبان هم مردم درس های بزرگی گرفته اند. روند دموکراسی خواهی یک شبه تحقق نمی یابد. این یک فرآیند است. دوم آنکه همه ما در یک کشتی نشسته ایم. شاکله اصلی مجلس از دولت حمایت می کند برای اینکه رفتار مجلس هفتم با دولت اصلاحات را دیده است. آن زمان که رییس مجلس هفتم اعلام کرد «تثبیت قیمت حامل های انرژی هدیه مجلس هفتم به مردم است» را یادمان نرفته است. این آلودگی محیط زیست محصول همان تصمیم است که حاضر به یادآوری آنها هم نیستند. توسعه یافتگی یعنی درس گرفتن. ماهیت تقابل نیروهای سیاسی در همه جای دنیا یکی است. شدت برخوردهاست که میزان توسعه یافتگی سیاسی را نشان می دهد. در آمریکا حزب جمهوریخواه دولت را تعطیل می کند، در ایران اندکی تقابل ها شدیدتر است اما در رواندا با دشنه یکدیگر را می کشند. این تفاوت توسعه یافتگی است. ما در حال تخفیف کشمکش ها هستیم و فرآیند توسعه یافتگی را طی می کنیم. من از روحانی انتظاری بیش از عملی که انجام می دهد، ندارم. او نهایت پختگی اصلاح طلبان را به نمایش گذاشته است. وقتی با دانش آموزان، هنرمندان و غربی ها صحبت می کند آرامشی را بازتاب می دهد که همه به آن نیاز داریم و من فکر می کنم، روحانی ادامه منطقی اصلاحات است.
آینده دولت روحانی را چگونه می بینید؟
من فکر می کنم راست سنتی در ایام پیش رو به ویژه در مبارزه های انتخاباتی مجلسی با احمدی نژادی ها درگیر خواهد بود. البته من انتظار ندارم که مجلس یک سره اصلاح طلب باشد اما مجلسی شکل می گیرد که اصلاح طلبان اقلیت نیرومندی تشکیل می دهند.
مثل مجلس پنجم؟
با این تفاوت که طرف مقابل اکثریت ضعیف نخواهد بود. من مجلس آینده را ساختار سه قطبی، طرفداران احمدی نژاد و دولت می بینم. طرفداران دولت و جریان مقابل دو اقلیت نیرومند خواهند بود و یک جریان سوم ضعیف تری به نام طرفداران احمدی نژادی ظهور می کنند.
در انتخابات ریاست جمهوری عقلای راست سنتی به اصلاح طلبان نزدیک شدند. زمزمه های بستن فهرست مجلس به صورت مشترک وجود دارد؟
حتما همینطور است. من در مصاحبه ای پیش از انتخابات ریاست جمهوری گفتم که ساختار سیاسی ایران از منتها الیه راست و منتها الیه چپ به سمت مرکز، میل می کند. همانجایی که اکبر هاشمی رفسنجانی ایستاده و همه عمرش همانجا بوده است. تا انتخابات مجلس آتی این مرکزگرایی ادامه خواهد داشت.
من می دانم که شما در فضای فعلی، میانه خوبی با تحزب ندارید اما آیا این نزدیکی و درهم آمیختگی جریان های سیاسی شناسنامه دار موجب خدشه دارشدن روند تحزب گرایی نمی شود؟
من برای تحزب، اصالتی قایل نیستم. تحزب را داوری ارزشی نمی کنم. چه حزبی وجود داشته باشد چه نداشته باشد گروه های اجتماعی دایما در حال تعامل هستند.
با این روند آیا تصور نمی کنید فهرست های درهم و قرارگرفتن نام هایی که روزی رقیب بودند در کنار یکدیگر، پایانی بر آرزوی تحزب باشد؟
این اتفاق دایمی نیست و مختص شرایط امروز ماست. چهار سال پیش اینگونه نبوده و چهار سال بعد هم اینگونه نخواهد بود. گروه های اجتماعی در قالب احزاب رسمی و غیررسمی با یکدیگر در حال تعامل هستند. اینکه وزارت کشور یک حزب را به رسمیت بشناسد یا خیر و پروانه فعالیت صادر بکند یا از فعالیت حزبی جلوگیری به عمل آورد سر سوزنی در تحلیل من اهمیتی ندارد. طبقات اجتماعی گاهی به صورت تقابل و گاهی به صورت همکاری با هم تعامل می کنند.
آیا این ائتلاف منجر به دورشدن از هویت اصلاح طلبی نمی شود؟
اصلاح طلبی اصلا چه هویتی دارد؟ پدیده اصلاح طلبی دارای اصالت ذاتی و عینی نیست.
اصالت ذاتی هم ندارد؟
اصالت عینی ازلی ابدی ندارد. ما می خواهیم کشور در چارچوب نظام جمهوری اسلامی تغییر کند. هر کس دیگری هم بخواهد این کار را انجام دهد، اصلاح طلب است. اصلاح طلبی حزب نیست. فکری است که هر کسی می تواند داشته باشد.
چگونه اصلاح طلبان یک روز ادامه اداره کشور به شیوه هاشمی رفسنجانی را لبه پرتگاه می دانستند و با ناطق نوری رقابت می کردند، 16 سال بعد با ناطق و رفسنجانی دور یک میز ائتلاف می کنند تا روحانی رییس جمهور شود؟
همه تغییر کرده ایم.
اصلاح طلبان به آنها نزدیک شده اند یا آنها به اصلاح طلبان؟
هر دو البته، بیشتر محافظه کاران به اصلاح طلبان نزدیک شده اند چون آنها هم ضرورت تغییر را متوجه شده اند. بعد از یک دوره 20 ساله فضای خاص سیاسی، اصلاحات در سال 76 نمی توانست اندکی رادیکال نباشد. این ذات اصلاح طلبی در ایران بود. ولی در تحولات 16 سال بعد ما چکش بسیار زیادی خوردیم، تغییرات زیادی اتفاق افتاده و راست سنتی هم به لزوم تغییر پی برده است. ما هم به این ضرورت رسیده ایم که باید با سرعت کمتر حرکت کنیم. در واقع در تغییرخواهی آنها، به ما نزدیک شده اند. این فکر شما مستلزم این است که ما اصلاح طلبی را یک حزب بدانیم. همین الان راس هرم قدرت سیاسی در ایران می تواند پیش روترین اصلاح طلب باشد. اصلاح طلبی یعنی بدون اینکه ساختارها را بشکنیم تغییر را اعمال کنیم.
ادامه حیات این پدیده اجتماعی که به ساحل دولت یازدهم رسیده چگونه است؟
ما در حال حاضر یک آرامش و رضایت اجتماعی می بینیم که طی آن بخشی از مشکلاتی که محصول شرایط سال 88 بود حل شده است. الان مساله حصر و آزادی تتمه زندانیان سیاسی را اگر نداشتیم، می توانستیم بگوییم آن زخم ها پاک شده است.
آیا دولت روحانی برای این دو موضوع تلاشی کرده است؟
یقین دارم این مسایل از دغدغه های بسیار جدی دولت آقای روحانی است.
آقای روحانی در اولین نشست خبری خود موضوع رفع محدودیت را در زمان خاص خودش و با تعامل همه نهادهای درگیر قابل حل دانست. فکر می کنید زمان مناسب چه وقت باشد؟
نمی تواند طولانی باشد. شایعاتی شنیده ایم مبنی بر اینکه تا عید نوروز ممکن است تحولاتی رخ دهد.
آیا دولت توان تغییر در این زمینه را دارد؟
یادتان باشد کشور در موقعیت بسیار خطیری قرار دارد و این را جناح مقابل بهتر از هر کسی می داند. ما تا بیرون کشاندن اقتصاد ایران از لبه پرتگاه اقتصادی راه درازی داریم و تا آن زمان چالش جدی بر سر راه دولت قرار نخواهد گرفت.
آیا این همگرایی باعث ریزش در بدنه اجتماعی اصلاح طلبان نمی شود؟
به هیچ وجه. مساله من این است که اگر همگرایی موجود منجر به حل و فصل مسایل داخلی و خارجی بشود حتما مورد حمایت مردم قرار می گیرد. مردم عهد اخوت با هیچ جریانی نبسته اند. انتظار ندارم که قبول کنید اما من فکر می کنم وقتی گروه ها و طبقات اجتماعی تصمیم می گیرند از طریق تعامل به جای تقابل مشکل را حل کنند رای و نظر سیاستمداران دیگر اهمیتی ندارد. سیاستمداران وکلای ملت هستند نه رهبران مردم.
دولت روحانی می تواند آنقدر مردم را قانع کند که در انتخابات مجلس حامیانش به مجلس بروند؟
او امروز محبوب تر از گذشته است. ضمن اینکه انسجام خاتمی، هاشمی و روحانی یک خش هم بر نداشته است.
این را مبتنی بر خبر می گویید یا تحلیل خودتان است؟
هر دو مورد.1654
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
26/11/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
گوناگون
پربازدیدترینها