واضح آرشیو وب فارسی:فارس: رقابت بیپایان روسیه و آمریکا در آسیای مرکزی
آیا قرقیزستان قربانی بازی جدید مسکو-واشنگتن میشود؟
به اعتقاد کارشناسان قرقیزستان همواره در رویارویی قدرتهای دنیا از جمله روسیه و آمریکا قرار دارد و اینک واشنگتن برای حفظ جایگاه منطقهای خود در تلاش است تا زمینه بروز انقلابهای رنگی و عربی در این کشور را جان تازهای ببخشد.
به گزارش خبرنگار دفتر منطقهای فارس در دوشنبه به نقل از پایگاه خبری تحلیلی «کشتی سفید»، قرقیزستان با وجود جمعیت کم، همیشه در تقاطع رویارویی قدرتهای بزرگ دنیا از جمله روسیه و آمریکا قرار داشته است. در طول تاریخ همواره شاهد مبارزه قدرتهای بزرگ برای به دست آوردن رهبری جهان بودهایم. آمریکا، برای کاهش قدرت «لنینیسم» در اتحاد شوروی، با حمایت از «گورباچف»، توانست به یک پیروزی بدون خونریزی دست یابد. در حالیکه رقابت میان ۲ قدرت بزرگ همچنان ادامه دارد، میتوان گفت، هر ۲ کشور تلاش میکنند که نفوذ خود در کشورهای کمقدرتی مثل قرقیزستان را حفظ نمایند. این قدرتها به بهانه تغییر سیستم مدیریت به بازیهای سیاسی خود در این کشور ادامه میدهند. در روزهای آغازین سال 2010 که بحث انقلابهای عربی توانست تغییرات چشمگیری را در چند کشور عربی ایجاد کند، برخی از تحلیلگران سیاسی معتقد بودند، این تحولات در قرقیزستان نیز ایجاد خواهد شد، البته شباهتهایی در انقلاب سال 2010 قرقیزستان و انقلاب تونس وجود دارد. اکثر کارشناسان، نابودی دیکتاتورها در کشورهای عربی را ایده و تفکر دولت آمریکا میدانند. روسیه ضمن انتقاد شدید از آمریکا، عنوان بهار عربی را سناریویی آمریکایی میداند و معتقد است که دست آمریکا در حوادث و درگیریهای اخیر اوکراین نیز در کار است. برای اثبات این ادعا، به حضور سناتور آمریکایی در اوکراین و سخنرانی وی در میدان شهر «کیف» پایتخت این کشور و همچنین درخواست آمریکا برای خروج گروه ویژه «برکوت» از اوکراین اشاره شده است. با توجه به استانداردهای بینالمللی، یک دولت حق دخالت در امور داخلی سایر کشورها را ندارد، در صورتی که هر 2 کشور آمریکا و روسیه، در حوادث اخیر اوکراین، نقش دارند. آمریکا با حمایت آشکار و شفاف خود از میلیونها مخالف اوکراینی و روسیه نیز با تهدیدات آشکار اوکراین مبنی بر بستن لوله گاز خود به روی این کشور، هر یک به نوعی در تلاش برای القای خواست خود در اوکراین میباشند. این در حالی است که آمریکا، اوکراین را جایگزین مناسبی برای قرقیزستان میداند زیرا هر 2 کشور در یک تقاطع و نزدیک به روسیه قرار دارند. آمریکا که با خروج نیروهای خود از پایگاه «ماناس» در قرقیزستان، فرصت باقیماندن در منطقه را از دست خواهد داد، قطعا آرام نمینشیند و دست به اقدامات مختلف خواهد زد. کارشناسان معتقدند که هدف اصلی آمریکا پس از خروج از ماناس، استقرار نیروهای نظامی خود در خاک اوکراین است. در رابطه با پایگاه ماناس، تاکنون رسانهها مطالب زیادی را به چاپ رساندهاند. روسیه برای خروج نیروهای نظامی آمریکا از پایگاه ماناس تلاش زیادی کرده است به طوریکه در هریک از دیدارهای رؤسای جمهور و مقامات سطوح مختلف قرقیزستان و روسیه، در رابطه با این پایگاه گفتوگو و مذاکره شدهاست. «باقیاف» رئیس جمهور سابق قرقیزستان که با وعده ایجاد پایگاه هوایی، مبالغ کلانی را دریافت کرده بود، در عمل موفقیت زیادی به دست نیاورد و تنها نتیجهای که برای این کشور حاصل شد، سرد شدن روابط روسیه و قرقیزستان بود. در حال حاضر، روسیه در جهت تقویت روابط با قرقیزستان، مجبور به راهاندازی پروژههای اقتصادی بزرگ در این کشور شده است. همچنین نظارت بر پروژه الحاق قرقیزستان به اتحادیه گمرکی را نیز میتوان تلاشی در جهت ایجاد همین رابطه حسنه دانست. روسیه به خوبی میداند که برای اثبات قدرت خود به جهان، باید روابط خود را با کشورهای همسایه بهبود بخشیده و نفوذ بیشتری در این کشورها داشته باشد. به هر حال، نمیتوان اوضاع قرقیزستان را آرام و بدون تهدید و هشدار تصور کرد زیرا همچنان مسائل حلنشده زیادی در این کشور وجود دارد. از آن جمله میتوان به مسئله درگیری در مرز قرقیز-تاجیک اشاره کرد. مسئله معدن طلای «کومتار» نیز که هم در مجلس و هم در میان مردم به بحثی داغ تبدیل شده، هنوز حل نشده است. در مورد 11 نفری که به طور غیرقانونی حریم مرزی قرقیزستان را شکستند نیز هنوز نظر واحدی وجود ندارد. برخی میگویند تلاش آمریکا برای حفظ پایگاه نظامی در قرقیزستان بوده است، در حالیکه برخی دیگر معتقدند که این اقدام از جانب گروههای مذهبی افراطگرا سازماندهی شده بود. به باور کارشناسان، این مشکلات را قرقیزستان به تنهایی نمیتواند حل کند. برخی کارشناسان سیاسی معتقدند که حامی و پشتیبان برخی از مقامات دولت، قدرتهای بزرگی مثل روسیه و آمریکا و قزاقستان هستند. آنچه به وضوح دیده میشود این است که در قرقیزستان هیچ موضوعی بدون دخالت این قدرتها حل نمیشود هرچند هر یک از این قدرتها نیز به دنبال منافع خود هستند. آمریکا تلاش میکند تا با حمایت و پشتیبانی مخالفین، نبض قدرت فعلی را در دست گرفته و زمینه انقلاب را جان تازهای ببخشد. در این صورت احتمالا قرقیزستان نیز به سرنوشت اوکراین دچار خواهد شد. سؤال اینجاست که قرقیزستان باید به کدام سمت برود، روسیه و یا آمریکا؟ باید توجه داشت که در وهله اول قرقیزستان برای قرقیزهاست و به همین دلیل باید در حالیکه مثل پرندهای در بین دستان قدرتهای بزرگ پرواز میکند، با تمام قوا تلاش نماید که یکپارچگی و وحدت کشور را حفظ و کشور کوچک خود را برای آیندگان پایدار نگهدارد. انتهای پیام/خ
92/11/21 - 09:08
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]