محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843558140
قحطی در تنکابن هنوز پز واویلا ندارد!
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۱۴ بهمن ۱۳۹۲ - ۲۰:۰۲
خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - طنز روز رضا ساکی در پی بارش شدید برف در تنکابن و فلج شدن شهر، مسئولان در میدان اصلی تنکابن میان مردم نان و آب معدنی توزیع کردند. به گزارش ایسنا، پارسینه در ادامه نوشت: بیش از یک و نیم متر بارف در تنکابن باریده و شدت برف به حدی است که فقط خودروهای نظامی و شاسی بلند امکان رفت و آمد در شهر دارند. برق شهر هم به دلیل بارش برف قطع شده و نانوایی‌ها قادر به پخت نان نیستند. لابد فکر می‌کنید خبر طنز است یا ساختگی است. اما نه ساختگی است نه طنز است. جالب‌تر این که بسیاری از روستاها و شهرها در شمال کشور نه برق دارند نه آب نه گاز و نه راه دسترسی، ولی آب‌از‌آب تکان نخورده است و بویژه مبارزان و فعالان شبکه‌های اجتماعی هم زیاد به اخبار شمال کشور واکنش نشان نداده‌اند و انگار برایشان مهم نیست. اما چرا؟ واقعا اگر همین خبر را تلویزیون پخش می‌کرد و مثلا می‌گفت در چین چنین اتفاقی افتاده است، همه تعجب می‌کردیم و می‌گفتیم بیچاره چینی‌ها و حتا چند هواپیماهای بشردوستانه کالا هم برایشان می‌فرستادیم. نکته اولی که باید درباره تنکابن بگوییم، این است که کلا فاجعه برای ما وقتی معنی پیدا می‌کند که کسی بمیرد! یعنی اگر چهار متر برف در تنکابن ببارد ولی کسی نمیرد، ما برای کمک قیام نخواهیم کرد و در شبکه‌های اجتماعی چیزی از آن حادثه نخواهیم نوشت. نکته دیگر این است که ما ایرانی‌ها به زلزله و مرگ بر اثر زلزله حساس هستیم و مرگ بر اثر سرما زیاد دلمان را به درد نمی‌آورد. نکته دیگر این است که تا یک فاجعه جنبه روشنفکری پیدا نکند، برای مردم مهم نمی‌شود. مثلا همین داستان تنکابن هنوز وارد فضای روشنفکری نشده است ولی به محض این که یکی دو شبکه ماهواره‌ای خبر تنکابن را پخش کنند و یا مثلا رضا کیانیان بگوید باید به تنکابن توجه کرد، همه سیاه بر تن می‌کنند و عکس‌های با مضمون «تنکابن تسلیت» منتشر می‌کنند و بر سروسینه می‌کوبند! بحث بر سر عملکرد دولت نیست و من اصلا کاری به کار دولت ندارم که چه باید بکند و یا قصور دولت‌های پیشین در وضع پیش آمده چیست. حرف من این است که چرا این خبر مهم فضای خبری جامعه را درنوردیده است؟ یعنی بی‌نان شدن مردم شهر به آن بزرگی خبر کمی است؟ یعنی از رفتن رویانیان از پرسپولیس و حمله موش‌ها به روستای نجف‌آباد و سبد کالا گرفتن یا نگرفتن احمدی‌نژاد مهم‌تر نیست؟ یعنی آیا روزی می‌رسد که ما مردم همان‌طور که برای خودمان به صف سبد کالا و سینمای رایگان حمله می‌کنیم برای کمک به دیگران هم حمله کنیم؟ یعنی خداوکیلی این برف تنکابن و وضعیت مردم شمال ارزش اعتراض یا هم‌دردی فیس‌بوکی ندارد؟ ما چرا این‌جوری شده‌ایم؟ اصلا این‌جوری شده‌ایم؟ چرا قحطی در تنکابن پز واویلا کردن ندارد! آیا واویلا کردن پز است اصولا؟ باقی بقای‌تان! انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]
-
سرگرمی
پربازدیدترینها