واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: تاریخ انتشار: 13 بهمن 1392 ساعت 08:12 | شماره خبر: 1367453286153181521
فرهاد توحیدی در رشته ادبیات دراماتیک تحصیل کرده و تاکنون دو فیلمنامه در ارتباط با انقلاب اسلامی ایران نوشته است. یکی از آنها فیلمنامه «یک مشت پر عقاب» است که ساخته شده و به نمایش درآمده است و دیگری مجموعه اپیزودیک «ده عکس» که هر قسمت از آن به عکسی از دوران انقلاب ایران اختصاص داشته و تنها چند قسمت از این مجموعه ساخته و پخش شده است. توحیدی که هماکنون ریاست هیات مدیره خانه سینما را به عهده دارد، فیلمنامههای بسیاری نوشته که از آن جمله میتوان به آثاری مانند مجردها، توکیو بدون توقف، گاهی به آسمان نگاه کن، دنیا، مربای شیرین و مرد عوضی در سینما اشاره کرد. از آثار او در تلویزیون میتوان سریالهایی مانند شوق پرواز و شهید صیاد شیرازی را نام برد که اولی ساخته شده و به نمایش در آمده و دومی ساخته نشده است. با این فیلمنامهنویس درباره فیلمنامهنویسی با موضوع انقلاب اسلامی و چالشها و فرصتهایش به گفتوگو نشستیم. منابع موجود درباره انقلاب اسلامی ایران به حدی است که یک فیلمنامهنویس بتواند بدون دردسر درباره آن دوران بنویسد؟
بله. درباره انقلاب اسلامی ایران به اندازه یک اقیانوس مطلب وجود دارد. در آن سالها نشریات متعددی منتشر میشد که همه آنها آرشیو شده است و تصاویر متعددی نیز وجود دارد. همچنین با وجود پدیدهای به نام اینترنت میتوان به حجم زیادی از اطلاعات در فضای مجازی هم دسترسی یافت. خوشبختانه مدارک و تحقیقات خوبی درباره انقلاب هم در کشور و هم خارج صورت گرفته است. انقلاب ما بزرگترین انقلاب نیمه دوم قرن بیستم است و طبیعی است بسیاری از محققان دنیا به آن توجه نشان داده و مستندات آن را گردآوری کرده باشند. پیروزی انقلاب اسلامی معادلات زیادی را تغییر داد و بر جغرافیای سیاسی کشور بشدت تاثیر گذاشت. بنابراین طبیعی است مورد توجه محققان و پژوهشگران قرار گرفته باشد.
بجز همه اینها من این شانس را داشتم که در جریان انقلاب اسلامی ایران قرار بگیرم و خود را شاهد انقلاب میدانم. از نماز عید فطر تا 22 بهمن سال 57 رویدادهای زیادی را شاهد بودیم و من به عنوان یک دانشجوی علاقهمند، تمام رویدادها را دنبال میکردم و از آنجا که در رشته ادبیات دراماتیک تحصیل میکردم، به جمعآوری سند و مدرک و بریده جراید علاقه و عادت داشتم. چون این کار به هر نویسندهای ازجمله به فیلمنامهنویس بسیار کمک میکند.
شما که در جریان شکلگیری و پیروزی انقلاب اسلامی ایران بوده و آن دوران را بیواسطه تجربه کردهاید، فکر میکنید از چند زاویه و در چه گونههایی میتوان درباره انقلاب اثر نمایشی تولید کرد؟
از همه زاویهها و در همه قالبها. معتقدم انقلاب ما بستری وسیع و عمیق برای نگارش آثار دراماتیک است و در این زمینه میتوان آثار ملودرام خلق کرد یا سیاسی، حماسی، ملودرام تاریخی و حتی آثار کمدی. اگرچه موضوع اصلی انقلاب سیاست است، اما سیاست پس زمینه ماجرا و بستر رویدادهاست و میتوان در این بستر آثاری در انواع گونهها ساخت از اثر تاریخی گرفته تا اثر پلیسی و دلهرهآور.
پس چرا ساخته نشده است؟
متاسفانه هنوز برخی کارگزاران فرهنگی گمان میکنند با رویکردهای مختلف و نگاههای متفاوت به انقلاب بزرگ ایران لطمه وارد میشود و اجازه ارائه آثار متفاوت بجز آنچه تا امروز ارائه شده را نمیدهند. این مساله فقط به مسئولان صدا و سیما برنمیگردد، بلکه همه نهادهای متولی انقلاب در مقابل نگاهها و رویکردهای تازه مقاومت میکنند. متاسفانه این مساله بزرگترین مانع پیش روی نویسندگانی است که با دیدگاه تازهای بخواهند انقلاب را روایت کنند.
در مورد دفاع مقدس هم به نظر میرسید چنین دیدگاهی وجود داشت، اما آثاری ساخته شد که نگاهها را تغییر داد.
درباره دفاع مقدس هم همین طور است. کاری که کمال تبریزی با فیلم «لیلی با من است» انجام داد شبیه شکستن خطوط قرمز بود و باعث شد راهی باز شود. در مورد انقلاب هم به یک پیشاهنگ نیاز داریم که این اتفاق بیفتد. خوشبختانه به نظر میرسد این دیدگاه میان مسئولان ارشد کشورمان وجود دارد. براساس سخنرانی آقای جنتی صحبتهای آقای دکتر روحانی در جمع هنرمندان، وقت آن رسیده که فضا کمی تغییر کند.
به نظر شما چگونه میتوان تولید آثار تلویزیونی با موضوع انقلاب اسلامی را رونق داد؟
واقعیت این است که در دنیای تکنولوژی نمیتوان جلوی امواج را گرفت. باید با راهکارهای دیگری برنامههای ماهوارهای را از میدان به در کرد.به نظرم باید فضای فرهنگی خودمان را عوض کنیم و اجازه بدهیم با رویکردهای متنوعی درباره انقلاب فیلم و سریال ساخته شود و آزادانه حرفها و نقدها مطرح شود. این کار نهتنها خدشهای به انقلاب و نظام ما وارد نمیکند، بلکه آن را تقویت میکند.
انقلاب ایرانی در دهه 50 اتفاق افتاده و فضای شهری در این سالها بسیار عوض شده و نمیتوان در فضای شهری چنین آثاری را ساخت در ضمن استفاده از دکور هم هزینه تولید را افزایش میدهد. این مساله بر کار نویسنده هم تاثیر میگذارد یا مشکل کارگردان است؟
خیلی زیاد. چون این مساله محدودیتهای فوقالعاده وحشتناکی به دنبال دارد و در شکل بصری آثار تاثیر میگذارد و ما ناچاریم برای پرهیز از گرفتار شدن در دام هزینههای سنگین یا بازسازی فضای دهه 50 به انتخاب فضاهای داخلی برای روایت داستان، متوسل شویم و این به اثر لطمه میزند و نویسنده را هم محدود میکند. کارگردان و تهیهکننده و سایرین نیز در مقام اجرا با مشکل و محدودیت مواجه میشوند. آذر مهاجر / گروه رادیو و تلویزیون
13 بهمن 1392 ساعت 08:12 | شماره خبر: 1367453286153181521
###12##12###
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]