محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846203330
«هنرمند دوست دارد آثارش تحلیل و تجزیه شود»
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: شنبه ۵ بهمن ۱۳۹۲ - ۰۹:۲۹
یک نقاش گفت: هنرمند دوست دارد آثارش تحلیل و تجزیه شود و نگاه‌های مختلف را نسبت به آثارش بسنجد. «لیلا رشنوادی» در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)،منطقه ایلام،اظهار کرد: به یاد دارم در دوران کودکی، روزی تمام دیوارهای خانه را نقاشی کردم و به خاطر این مسئله تنبیه شدم. علاقه‌ی من به نقاشی به همان دوران بر می گردد. اما آن تنبیه باعث نشد که از نقاشی دل بکنم. حتی آن زمان مادرم یکی از نقاشی‌هایم را به شبکه اول سیما فرستاد و در برنامه کودک پخش شد. سال‌های جنگ بود و کار فرهنگی معنایی نداشت. اولین باری که به کانون پرورش فکری کودک و نوجوان پا گذاشتم، ذوق زده بودم. هر چند که آن موقع کانون در یک خانه اجاره‌ای قرار داشت. وی ادامه داد:در دوره‌ی دبیرستان هم رشته‌های هنری وجود نداشت و آموزشگاه ها به صورت آکادمیک آموزش نمی‌دادند و بیشتر جنبه‌ی بازاری به خود گرفته بودند. واقعیت این است که نبود امکانات مانع از پیشروی هنرمندان می‌شد. بعدها هم که در دانشگاه هنر پذیرفته شدم، به خاطر نگاه ضعیف اطرافیان انصراف دادم و به سمت کار مطبوعاتی رفتم. این گرافیست و صفحه‌آرای برتر مطبوعات استان ادامه داد: سواد بصری در هنرهای تصویری بسیار مهم است و من سعی می‌کردم که این مهم را چه در نقاشی و چه در کار صفحه‌آرایی مد نظر قرار دهم. بعد از این فعالیت‌های من به جشنواره و نمایشگاه معطوف شد. در دو جشنواره استانی که از طرف حوزه هنری ایلام برگزار می شد، رتبه اول را کسب کردم و این مسیر ادامه پیدا کرد و در جشنواره هایی مثل ایثار و شهادت، جشنواره ملی قرآن و جشنواره سراسری مطبوعات برگزیده شدم. وی ادامه داد: بخش زیادی از مهجور ماندن هنر در ایلام و اینکه مردم کمتر در نمایشگاه‌ها و فعالیت‌های فرهنگی حضور دارند به کوتاهی مسئولین و مدیران فرهنگی بر می‌گردد. چطور می‌توان تصور کرد که یک مدیر فرهنگی حتی در افتتاحیه یک نمایشگاه هنری حضور نداشته باشد؟ ولی این اتفاق در شهر ما طبیعی است. اگر فرهنگ‌سازی از طرف همین مدیران صورت بگیرد، مردم هم به سمت نمایشگاه‌ها می‌روند. یک هنرمند دوست دارد که آثارش تحلیل و تجزیه شود و نگاه‌های مختلف را نسبت به آثارش بسنجد. مخاطب‌های ما روز به روز کاهش پیدا می‌کنند و این خبر خوبی برای هنرمندان نیست. یکی از دلایل این امر نبود پایگاه‌ها و پاتوق‌های فرهنگی منسجم و مناسب است. رشنوادی با بیان اینکه برگزاری نمایشگاه‌ها در فضاهای باز در شهرهای دیگر مرسوم است اما در ایلام خبری نیست گفت:نهادهای شهری باید زمینه سازی کنند که در مبلمان شهری هم در یک نگاه کلی از هیچ نوع گرافیکی پیروی نمی‌کند. یک آشوب نامنظمی را به وجود آورده. بارها از شهرداری خواستیم که با هنرمندان تصویری و تجسمی جلساتی گذاشته شود و ما هم مشاوره بدهیم و حتی در بحث اجرایی به شهرداری کمک کنیم. نبود هنرمند در شهرداری بزرگترین ضعف شهرداری است. از اندیشه‌ی هنرمند باید استفاده شود، این وضعیتی بسیار بغرنج و ناراحت کننده‌ای است. زیبایی شهر ما نباید در یک سری دیوارنویسی‌ها خلاصه شود.در یک کلام شهر ما زیبا نیست. این نقاش در جواب این سوال که آیا مردم استان میلی به خرید آثار هنرمندان دارند یانه ؟ گفت:این مسئله بر می‌گردد به اینکه ما یک نمایشگاه دائمی و یا یک گالری مستقل نداریم. چرا استانی با این همه پیشینه‌ی اصیل فرهنگی و هنرمندان با ذوق و سلیقه یک فرهنگسرا نداشته باشد؟ یک زمان طرح راه اندازی خانه هنرمندان را به استانداری و مراکز فرهنگی دادیم و با بی‌میلی مسئولین مواجه شدیم. هنرمندان ما شبیه به خانه به دوشانی هستند که مکان خاصی برای استقرار ندارند. باید پرسید که مسئولین فرهنگی چه وقت از این خواب طولانی بیدار می‌شوند و دست به کار خواهند شد؟ وی ادامه داد:من در شهرهای مختلف کشور نمایشگاه داشته‌ام و استقبال هم بسیار خوب بوده. مسئله‌ای که در شهر ما کمتر اتفاق می‌افتد. به یاد دارم که در یکی از نمایشگاه هایم در ایلام، مردی روستایی به دیدن آثارم آمده بود و برایم باعث خوشحالی بود. اینکه هستند افرادی که این طور نسبت به فرهنگ و هنر علاقه نشان می‌دهند، ولی افسوس که در جامعه‌ی ما در اقلیت هستند.در شهرهای دیگر این طور نیست. مردم می‌آیند و استقبال می‌کنند و حتی راجع به تابلوها دیدگاه‌ها و نظرات خودشان را بیان می‌کنند تا جایی که نمایشگاه تبدیل به محلی برای نقد و بررسی آثار می‌شود. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]
-
فرهنگ و هنر
پربازدیدترینها