واضح آرشیو وب فارسی:سیری در ایران: کلیسای ماریوخنه مربوط به دوره ساسانیان است و در اورمیه، ضلع غربی خیابان قدس واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۲ آبان ۱۳۶۲ با شمارهٔ ثبت ۱۶۴۸ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. احتمالا نستوری ها در سال ۱۹۰۱ میلادی در روستای تاریخی آده ( ۲۵ کیلومتری شمال ارومیه ) کلیسای “ماریوخنه” ( ماریوحنا یا یوحنا ) را ایجاد کرده اند. کلیسا به شکل مسطیل و با آجرهای چهارگوش در جهت شرقی و غربی ساخته شده است. محراب در شرق کلیسا و مرتفع تر از صحن است. این کلیسا مکعبی بطول ۱۸ و عرض ۹ و ارتفاع ۶ متر است . در وسط صحن کلیسا چهار ستون چوبی به قطر ۲۵ سانتی متر و پایه ستون سنگی حجاری و تزیین شده ای به ابعاد ۷۰ سانتی متر وجود دارد.دو تیر اصلی در طول کلیسا سقف را به سه قسمت تقسیم کرده و تیرهای فرعی در عرض با لمبه کوبی از بالا و حصیر و کاهگل پوشانده شده اند. و در برج ناقوس پس از کاهگل آجرهای قزاقی کار شده اند. چهار پنجره در هر کدام از دیوارهای شمالی و جنوبی و دو پنجره در دیوار غربی نور داخل را تأمین میکنند . ورودی کلیسا از زیر برج ناقوس در ضلع غربی است و دو راهرو کناری قبل از ورود به صحن هستند که به حیاط شمالی و فضای پیش ورودی میرسند. برج ناقوس در چهار طبقه با بازشوهای ارتفاعی در سه جهت با قوسهای نیمدایره ای و تزیین آجری در هره ها خودنمایی میکنند . طبقات سوم و چهارم برج به ترتیب کوچکتر می شوند و نهایتا با سربندی ( شیروانی ) پوشیده شده اند.و بر بالای آن صلیب فلزی نصب شده است. و ناقوس کلیسا زیر بام چهارم آویخته می شود. حياط كليسا در زمان ساخت با نردههايي مشخص ميشده است كه در حال حاضر بجاي آنها ديوار آجري كشيده شده است . بندكشي نماي آجري بنا نيز در حال حاضر سيماني شده است كه در زمان ساخت چنين نبوده است . كليساي آده از جمله كليساهاي بزرگ اين بخش ميباشد كه مراسم مذهبي و ديني توسط ارامنه انجام ميگيرد و همچنين ارامنه بيشتر قربانيهاي خود را به أين كليسا ميآورند. أين كليسا در سال 1379 توسط ميراث فرهنگي مرمت شده است . سالي يك بار نيز جشن دانيال انجام ميگيرد. داخل كليسا قبر خليفه نيز هست كه تاريخ فوت به سال 1942 ميباشد. نِستوری یا نِسطوری شاخهای از مسیحیت است که مبانی آن نخستین بار توسط نسطوريوس مطرح شد. نستوریها بر این باورند که در عیسى مسیح دو شخص و دو طبيعت وجود داشت: طبیعت آدمی «عیسى» و طبیعت الهی٬ “پسر خدا” یا “لوگوس”. نسطوریوس (نسطور) اسقف قسطنطنیه، متولد در جرمانیسی (سوریه) در حدود ۳۸۶ م. و متوفی در لیبی در حدود ۴۵۱ م. وى شاگرد تئودور از مردم مپسوس بود. وى نخست به دير سناپرپر نزديك انطاكیه رفت. تئودوز دوم او را به اسقفى قسطنطنيه منصوب كرد (سال ۴۲۸ م.). وى به ضد پیروان آریوس اقدام كرد، اما بهزودى معتقد شد كه در عیسى دو شخص و دو طبيعت وجود داشت. امپراتور كه در ابتدا موافق او بود، پس از محكوميت عقايد او، از قبول بدعت وى دست كشيد و بدو اجازه داد كه در صومعهٔ «سناپرپر» انزوا گزيند، ولی بعدها وى را به واحهاى در صحرای لیبی تبعيد كرد (سال ۴۳۵ م.). از دورهٔ سلطنت پیروز یکم، شاهنشاه ساسانی (۴۵۹ – ۴۸۳ میلادی)، به بعد بر اثر آنكه زعماى مدرسهٔ ايرانيان كه در رُها (یونانی:اِدِسا) داير بود عقايد نسطوریوس را پذيرفته و در نتيجهٔ اخراج از رها و قلمرو حكومت روميان به نصیبین پناهنده شدند، اين مذهب در ايران قوت يافت و حتی گاه از طرف شاهنشاهان ساسانی علىرغم رومیان تقويت شد و كليساهاى نسطوريان در بسيارى از نقاط ايران و برخى از شهرهای ماوراءالنهر داير گرديد و بازماندگان اين مسیحیان در دورهٔ اسلامى تا حدود قرن پنجم در بسيارى از شهرهای ايران به وفور به سر مىبردند. بر این اساس بعضی ها معتقدند نستوری ها این کلیسا را ساخته اند و بنای اصلی مربوط به دوره ساسانیان است و در سال ۱۹۰۱ بازسازی شده است … ولی به نظر می آید که ایشان به جهت نزدیکی و اسم کلی کلیسای آده با کلیسای ماردانیال اشتباه گرفته اند و مراسم سالانه جشن دانیال نیز بر این مطلب صحه میگذارد.
این مطلب را به لیست مطالب مورد علاقه خودتون اضافه کنید" rel="nofollow">این مطلب را به لیست مطالب مورد علاقه خودتون اضافه کنید
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیری در ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 380]